De Hockeyvrouwen pakken hun wereldtitel, geen speld tussen te krijgen, de mannen zijn op het moment dat ik dit schrijf bezig, Australië scoort net 1-1. Spannend dus.
Dit weekend werd St. Vincent vervlogen, de klassieker voor de middaglossingen. Een fenomeen dat vooral in Nederland voorkomt. Deze editie was zwaar, heel zwaar. Ik schreef het al eerder deze week, een echte vlucht, voor echte marathon vliegers.
Opvallend: Er zijn een paar liefhebbers die ze super thuis gekregen hebben(ik kijk voornamelijk naar sector 4), daarnaast zijn er flink wat dit niets of pas zondagochtend klokken. Kunnen hier conclusies aan verbonden worden? Moeilijk te zeggen van een afstand, de hokken die ze super kregen zijn in de regel wel hokken die ze met alle weersomstandigheden klokken. Blijkbaar bezitten zij de lijnen die we daadwerkelijk als marathonvliegers aan kunnen merken. Ook opvallend is dat een paar van de gerenommeerde hokken onderuit gaan. Zijn zij de uitzonderingen die de regel bevestigen zoals hierboven omschreven? De rest van het seizoen zal het uitwijzen.
Ook de Belgische fondvluchten verliepen traag, de Nationale Cahors was ook een kraker. Grote namen aan kop, maar ook een paar die niet thuis gaven. Lijkt op het beeld wat in Nederland te zien was.
Het duifje dat ik deze week in Flevoland oppikte is sterk vermagerd, maar op het oog wel gezond, heeft dus heel veel gegeven en is niet meer inzetbaar dit seizoen.
 |
| De 667 |
De Ruffec gangers staan er goed voor, ik zal er waarschijnlijk 4 inkorven van de 6 overjarigen. Kopvrouw van deze ploeg is de 667, helaas is het verkleinen van het jong mislukt, ze had me door. Geen neststand, dus ook geen motivatie om door te drukken en op tijd thuis te zijn, jammer, maar er komen nog meer kansen.
De 814, een rode doffer, als jaarling goed voor 3 kleine dagfond prijsjes, blijft erg schraal, ik krijg er onvoldoende "vlees" op, dus geen reserves voor een vlucht van bijna 900 km. Hij is het hele seizoen al minder, had moeite om thuis te komen van Sezanne en Sens, beide ruim 500 km. Dus thuis blijven, misschien sterkt hij nog aan en kan hij nog een andere keer mee. Overweeg nog een jaarling duivin mee te geven, maar de 650 km van Orleans lijken me in de omstandigheden zoals het weerbericht nu aangeeft, meer dan genoeg. Jaarlingen moeten naar mijn smaak worden opgeleid, ipv afgebrand. Dan is 650 km een flinke leerschool met kopwind. De jaarlingen die er goed voorstaan gaan dus naar Orleans, zoniet, lekker thuis houden, blijven trainen en dan naar Chateauroux, tevens eindstation voor de jaarlingen, als ze dit goed doorstaan, hebben ze het volgend jaar als 2 jarige voldoende basis om de middaglossingen te doen.
Ik kijk nog even naar het Hockey, inmiddels 2-1 voor Australië, kom op Holland!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten