Wondertjes bestaan, ik heb er zelf eentje mogen aanschouwen. Afgelopen zaterdagmiddag was het, in de tuin bij Wim, bij het vlieghok. Plotseling schiet er een krasdoffer over het hok, voor een ererondje. Tegelijkertijd valt er blauwe duivin. "Twee tegelijk, dat kan niet!!" Legendarische woorden, die maar al te waar bleken. We klokten 2 duiven in 7 seconden, op een afstand van 1076 kilometer, met een gemiddelde snelheid van iets meer dan 950 m/min.
Resultaat was 10e en 11e nationaal sector 4, 6e en 7e NPO, 4e en 5e Noordelijke Unie zone 4. Kortom 2 duiven die 1:100 spelen. Een unicum om mee te maken. Natuurlijk, het is vaker gebeurd, verhalen zijn legendarisch. Maar om dat zelf eens mee te maken is in één woord geweldig!
Resultaat uiteindelijk is dat we 13 van de 18 duiven in de prijzen draaien en de duiven ons een onvergetelijke uitslag bezorgden.
We draaiden de 770 als eerste, een blauwe duivin gekweekt door Klaas Buwalda, in haar stamboom vinden we onder andere duiven terug van comb. Rekker/Westra, Coen van Haarlem en natuurlijk één van Klaas zijn toppers Femke Maria, goed voor 2 teletekst noteringen en een hele rits goede nakomelingen.
De tweede is onze 801, doffer door onszelf gekweekt, uit 2 duiven van Frank Zwiers, een kleinzoon van zijn Le Bernard, de moeder is een dochter van zijn beroemde Neo.
Nu een paar dagen later ziet de wereld er anders uit. De duiven voor Bergerac, de laatste marathon, waren nog maar net ingemand toen bekend werd dat er weer vogelgriep in de buurt was vastgesteld. Dit keer hebben we geen geluk, onze hokken vallen ook in het gebied met vervoersverbod. De Bergerac duiven komen dit weekend naar huis, de jongen mogen niet meer de mand in. Lastig, ons systeem is gebaseerd op goed opgeleide jongen, die vanaf de 1e jongen vlucht mee gaan tot aan de laatste natour. Die gaan dus een broodnodige leerschool missen.
We moeten dus maar gaan bedenken hoe we met deze domper omgaan. We verzinnen er vast wel weer wat op. Eerst Bergerac maar even.
Tot de volgende!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten