zondag 31 januari 2016

Leerzame ochtend

Dit weekend eindelijk het bezoekje aan de bekende speler in sector 4 kunnen doen. Collega melker Klaas had mij gevraagd mee te gaan naar Sjaak Buwalda, één van de beste overnacht spelers van sector 4. Ik had hier al weken naar uitgezien, maar allerlei omstandigheden zorgden ervoor dat het een paar keer moest worden doorgeschoven.

Vanochtend was het dus zover, na snel nog de nieuwe aanwinsten van Klaas bekeken te hebben onderweg naar Nijemirdum, in het mooie Gaasterland, of de Zuid-West Hoek, zoals men in die contreien zelf hun regio aanduiden. Mooie omgeving, populair als vakantiebestemming, water, bos en mooie landschappen zijn de ingrediënten.
Voor de overnachtliefhebbers heeft het toch een magische klank. Eén van de sterkste inkorfcentra van sector 4 huist in Balk, centraal in Gaasterland, met bekende namen als Bennie Homma, de broers de Boer, Grouwstra en nog zo wat namen die regelmatig aan de kop van de uitslagen van sector 4 zijn te vinden.
Ook onze gastheer van vanochtend hoort in dit rijtje thuis. Sjaak Buwalda, duivenmelker van  professie, was bereid om ons te ontvangen en zijn methode en systeem aan ons uit te leggen.
Ik had Sjaak nog nooit gesproken, lees wel regelmatig zijn blogs, ook hier is veel uit te leren. Mijn collega melker Klaas kende hem al wat beter, maar was er ook nog nooit op bezoek geweest.
Vragen was nauwelijks nodig, op het moment dat we aankwamen bij de hokken was de ontvangst hartelijk, werd de koffie klaargezet en begon het verhaal dat werd afgestoken door Sjaak. Het verhaal begint bij het begin, het ontstaan van zijn stam, de filosofie die wordt gehanteerd, de missie om te zoeken naar die ene topper, die het verschil kan maken. Het verschil maken betekend kopprijzen en een grote kans dat deze eigenschap door vererft naar de nazaten van deze enkelingen. 
Allereerst is daar een goed kweekhok voor nodig, als eenmaal duidelijk is welke duiven in staat zijn kwaliteit te vererven, is het een vereiste om te zorgen dat het kweekhok ook die duiven gaat leveren voor het vlieghok.
Daarnaast is er de methode voor de vliegduiven. Jongen worden opgeleid, jaarlingen worden al behoorlijk aan de tand gevoeld. Jaarlingen op de deur spelen, de methode die veel wordt toegepast voor jongen bij de programmaspelers. Reden hiervoor: De doffers moeten nog niet te eigen worden, nog niet een eigen bak hebben. Jaarlingen moeten worden opgeleid, in het systeem gaan passen, moeten er klaar voor zijn als 2 jarige.
De meer jarigen worden gespeeld op totaal weduwschap, als de schwung eruit raakt wordt per afdeling geschakeld naar het nestsysteem.
Wat vooral interessant is, is de manier van beoordelen van duiven die geschikt zouden zijn om specifiek in de Zuidwest Hoek te kunnen excelleren. Stand en lengte van het borstbeen lijkt hiervoor bepalend te zijn, iets wat ik zelf nooit bedacht zou hebben. Beweringen komen niet uit de lucht vallen, niet alleen in Nijemirdum, ook bij andere toppers in de buurt is het opvallend dat deze kwaliteit voorkomt bij de beste duiven.
Wat mij opviel was dat het vooral heel willige en alerte duiven zijn die ik in handen kreeg, stuk voor stuk bekende dieren, bewezen vliegers, bewezen kwekers. Duiven die het verschil maken, eigenzinnige types ook.
Eigenzinnig, net als de baas, die volgens zijn eigen methodiek, zijn eigen visie, met zijn eigen analyses, de kolonie naar grote hoogten weet te stuwen. Elke race weer wordt er voor de eerste plek gestreden, elke race is een finale op zich, elke race is een leerschool, op zoek naar de Heilige Graal van de overnachtfond.
Sjaak, nogmaals bedankt dat ik mocht aanschuiven, het was zeker de moeite waard!

www.postduivenblog.nl




zondag 24 januari 2016

Nog even wachten

Nog even wachten, voor ik de kweek kan starten. Ik ben van de oude stempel, dus koppelen doe ik ook niet zo vroeg als tegenwoordig gangbaar is. Als je er voor kiest om niet te forceren, met de natuur mee te lopen, dan moet je ook het geduld op kunnen brengen om nog even te wachten. Vóór 1 februari wordt zeker niet gekoppeld, vanaf die datum kan het, ervaringen uit het verleden wijzen dat ook uit, ik wacht nog even langer, half februari eerst nog een weekje vakantie, ff uitwaaien en de kop leeg na een druk winterseizoen op het werk, dan kan het daarna los.
Vandaag nog wat duiven in de handen gehad, samen met een collega melker, de duiven staan er goed op, glijden door de handen, dus dat koppelen moet wel goed gaan straks. 
Afgelopen week de paramyxo enting laten doen, ook meteen een wormenpil opgestoken. Hiermee is de medische voorbereiding op het seizoen klaar, zo rond de kerst kregen ze al 10 dagen parastop. Allemaal preventief, ik heb het idee dat het goed is, het helpt in ieder geval om de duiven gezond en wel aan het nieuwe seizoen te laten beginnen.
Die collega melker kwam een paar koppels terugbrengen, hij doet wel winterkweek, en nam meteen de gelegenheid te baat om mijn hok nog eens goed te bekijken, gewoon om idee op te doen voor zijn eigen nieuwe hok. Van programmaspel is hij bezig om te schakelen naar de overnacht. Leuk om iemand op weg te kunnen helpen, niet alleen met duiven, maar ook met raad en daad. Ook leuk om te horen dat collega overnachters uit de buurt ook hun best doen om te helpen, duivensport zoals het is bedoeld. 
Tips die je geeft, of wat zaken die ik zelf toepas laten zien en daarbij ook meteen zien dat iemand nadenkt over hoe dit op eigen hok kan worden toegepast is leuk om te doen. Kennisoverdracht zorgt ervoor dat de algehele kwaliteit van de duivenhouderij omhoog gaat. Ik ben er wel van doordrongen dat ik niet de wijsheid in pacht heb, ik heb wel wat gewoontes die bewezen goed zijn, dus toepasbaar voor een ander. 
Meteen weer even bij geklept, hij is nog de enige van mijn oude club waar ik contact mee heb. 
Ik word steeds vaker gevraagd om duiven van andere liefhebbers te beoordelen, ik doe dit graag, ik leer er zelf ook veel van, maar hou wel een slag om de arm, ik kan niet in duiven kijken, alleen naar de buitenkant, daarnaast vind ik mezelf niet terug in een rijtje illustere duivenkeurders en selecteurs. Ik heb wel een mening, voor wat die waard is. Toch krijg ik positieve feedback op mijn beoordelingen, er moet dus wel iets goed gaan.
Op internet is te zien dat het nieuwe seizoen zich gaat aandienen, nog een laatste verdwaalde prijsuitreiking, de facebook pagina's staan weer vol met foto's van supersnel groeiende jongen, de kampioenschappen lijken alweer verdeeld. We gaan het weer beleven. 
Ik moet zeggen dat ik me steeds beter begin te voelen in de strategie die ik voor eigen hok heb ontwikkeld, beslissingen die je moet nemen om je eigen doelen helder te hebben, doelen helder betekend dat je weet waar je naar toe moet werken. Ik probeer komend weekend nog wat tijd te maken om voor de laatste keer de kwekers te beoordelen, zodat ik het juiste gevoel heb als de kwekers bij elkaar gaan. De vasthouders die geen plekje krijgen in de vaste kweekbakken gaan als voedsterduiven dienen, voor de sierduiven en waar mogelijk om wat jongen van de overnacht kweekkoppels groot te brengen.
Komende zondag nog een leuk bezoek aan één van de beste overnachters van sector 4 in het verschiet, ik kijk er naar uit.
Goede week.


www.postduivenblog.nl


zaterdag 16 januari 2016

De Januari gebeurtenissen

Vorige week zaterdag de clubtentoonstelling meegemaakt bij ons cluppie in Minnertsga. Zoals altijd weer een paar genoeglijke uurtjes doorgebracht met de overnachtmaatjes daar. Lol bij het winnen van prijzen van het draaiend rad, kon het weer niet laten om een paar bonnen te kopen van collega overnachters waarvan ik zeker weet dat ik er zo ook wel een paar jongen zou kunnen krijgen, maar ja, de vereniging vaart er wel bij... 
Waar ik doodziek van wordt is de berichtgeving in de ontbijtprogramma's in de morgen. Voor ik ga werken kijk ik hier even naar, laatste nieuws, weerbericht, luchtige nieuwtjes en aangedikte riooljournalistiek. Je kunt je er in ieder geval bij het ontbijt even mee vermaken. Totdat er ook maar 1 vlokje sneeuw valt of er een graadje nachtvorst wordt aangekondigd. Hele volksstammen blijven thuis omdat er op tv wordt geroepen dat het bar en boos is. Ongelooflijk. Volgens mij is het gewoon Januari. In Januari kan het vriezen of dooien, dus ook wel eens sneeuwen of glad zijn. Hoort erbij. Mooi contrast voor als het weer eens 25 graden is in de zomer, ook al wil ik nu al niet horen wat er dan weer wordt geroepen. Code geel, groen of rood, paniek zaaien heet het volgens mij. Wat een gelul, in plaats van dat er een eerbetoon wordt gegeven aan de mensen die het mogelijk maken om de weg op te kunnen, wordt iedereen zo'n beetje een gladheidscomplex aangepraat.
Verder met verbazing gezien hoe het parlement omgaat met het kiezen van een nieuwe voorzitter, hoe verziekt de samenleving is met achterkamertjespolitiek werd weer eens pijnlijk duidelijk. Niet de beste, of degene met de meeste kwaliteiten, maar de meest veilige keuze werd naar voren geschoven als zijnde de nieuwe voorzitter van het belangrijkste politieke orgaan in Nederland. Geen volksvertegenwoordigers, maar hoeders van hun eigen belangen.
Astère Vergotte, kampioen van de halve fond in België, eerlijk kronieker van onze geliefde sport, werd een kopje kleiner gemaakt. Hij had het lef om te schrijven wat iedere liefhebber doet om goed voor zijn dieren te zorgen en werd aan de schandpaal genageld. Zelf denkt hij door een paar mensen die zelf aan de sport moeten verdienen erbij gelapt te zijn, in ieder geval werd hij als voorbeeld aangepakt door de Belgische Justitie, hetzelfde lot wat een paar bekende spelers in België eerder overkwam. Gevolg is dat de man zich terugtrekt in de anonimiteit, terwijl hij altijd met de beste bedoelingen zijn kennis en ervaringen over de sport met mede liefhebbers wilde delen. Triest.
Vandaag was het de bedoeling dat ik samen met een collega melker bij één van de bekendste overnachters in sector 4 op bezoek zou gaan, dit ging helaas niet door, ziekte van de zoon van deze collega melker zorgde ervoor dat dit bezoekje nog maar even uitgesteld moet worden, jammer, maar er zijn belangrijker zaken.
In plaats daarvan heb ik vandaag maar weer eens een bezoek gebracht aan Hans. Hans is net als ik tegendraads maar leergierig, hij krijgt zijn input over de sport weer van een paar andere melkers, ik gebruik de kennis die hij daar opdoet weer als spiegel, het waarom uitdiepen, hele filosofieën kunnen we hier over opbouwen. Het helpt in ieder geval om helder te krijgen waar we staan en waar we heen gaan. Ieder op zijn eigen manier, met respect voor elkaars zienswijze. Overigens de manier waarop de overnachters in het Noorden over het algemeen met elkaar omgaan. Toch nog een duivendag dus, dat is wat me sowieso een groot plezier doet, elke keer weer!
Tot volgende week.


www.postduivenblog.nl

zaterdag 9 januari 2016

Selectie

Ik ga straks even naar de clubtentoonstelling van mijn cluppie, een jaarlijks evenement, bedoeld om de winter sleur te breken, bij te kleppen en wat geld voor de vereniging te genereren. Ik heb er geen duiven heen gedaan, voor tentoonstellingen heb ik andere duiven, postduiven zijn om te vliegen is mijn idee. Ik hoor bij andere liefhebbers wel eens de opmerking dat die en die duif zulke hoge punten had op de tentoonstelling, bij de vraag wat het dier heeft gepresteerd in kweek of wedstrijd wordt dan vaak een wat murmelend antwoord gegeven. Ondanks de regels die gelden voor het beoordelen van een duif op diverse onderdelen en hier punten voor te geven heeft dit niets van doen met kwaliteiten in de kweek of in het vlieghok. Keuringen op schoonheid zijn te subjectief, de voorkeur van de keurmeester is doorslaggevend. 
Dit brengt me wel op andere gedachtes. Selecteren, eigenlijk is keuren ook selecteren, alleen de beslissing goed genoeg voor het volgende seizoen wordt niet genomen.
Wat zouden goede criteria moeten zijn bij het selecteren. Ik lees hier heel verschillende verhalen over, uiteindelijk is het bedoeld om tot de beste beslissing te komen om de beste duiven op het hok te houden.
Er wordt bij de postduiven voornamelijk naar de prestaties gekeken. Heeft het dier gepresteerd naar verwachting, heeft het dier zich laten "zien", komt het dier boven het gemiddelde uit van de kolonie waar hij bij hoort, is het een wezenlijke bijdrage tot een verbetering van de kwaliteit binnen de kolonie.
Misschien is het verstandig om helder te hebben wat men exact wil. Speel je programma, zoek je dus allrounders, ben je specialist op een onderdeel, wil je duiven die constant presteren, ben je alleen geïnteresseerd in kopprijzen.
Een doel voor ogen hebben is dus belangrijk. Dit is het uitganspunt om de zienswijze in het hok of zo je wilt in de duivenkolonie te brengen.
Daarnaast is het in ieders belang om te zorgen voor een kolonie die in staat is om ziektes buiten de deur te houden, of niet bij ieder wissewasje in de lappenmand te zitten. Duiven die gezond kunnen blijven zonder al te veel hulpmiddelen of medicatie. Natuurlijk, acute uitbraken moet je wat mee doen, kan je niet voorbij laten gaan, maar duiven die regelmatig in de lappenmand zitten, minder fit zijn, horen die wel op het hok?
Duiven die in de kweek te laat op eieren komen kan gebeuren, maar als dit herhaaldelijk gebeurd is er iets mis. Als na omkoppelen hetzelfde gebeurd, moet je je afvragen of zo'n dier wel op je hok hoort. Dit geldt ook voor duiven die veel onbevruchte eieren hebben. Natuurlijk er zijn uitzonderingen, maar hoe groot is het percentage uitzonderingen?
Jongen die moeite hebben gezond te blijven, horen die op je hok? Ook hier weer, acute uitbraken, doe er iets aan, individuelen die in de lappenmand zitten en niet vlot genoeg herstellen, horen die op je hok?
Hoe verloopt de rui, zijn er duiven die hier last mee hebben, slechte pennen hebben, niet vlot door de rui komen? 
Duiven die in de rustperiode niet gezond blijven, op het makkelijkste gedeelte van het seizoen, horen die op je hok?
Genoeg criteria om je op te concentreren, de onderdelen die we bij de duif zelf kunnen beoordelen, de handkeuring worden hier nog niet eens bij belicht.
Hoe belangrijk deze zijn is lastig in te schatten, het is wel leerzaam om met collega liefhebbers van gedachten te wisselen over de bouw van een duif, vermeende kwaliteiten, oog, vleugel, spieren, karkas, uitstraling. Elke melker kan hier uren mee bezig zijn, er is echter niet een duidelijke richtlijn, iedere duif is weer anders, iedereen denkt weer iets anders over de duif.
Als we teruggaan naar het gezondheids en viltaliteitsaspect, lijkt me dit duidelijker. Verder: voor de vliegers zijn uiteindelijk de uitslagen beslissend, de hoogte van de lat wordt bepaald door de liefhebber. Kwekers: er geldt voor kwekers maar 1 vraag, heb je goede jongen in het vlieghok van deze duiven. Hoe lang geef je een kweker de kans om een goede te produceren?
Het zijn eigenlijk de vragen waar iedere melker minstens 1x per dag over nadenkt.
Misschien een andere keer nog eens proberen te omschrijven hoe ik een duif beoordeel, hoewel dit niet hét oordeel is. Ik ken niet veel van duiven, net als eigenlijk iedereen. Een mening heb ik wel, altijd meegenomen.
Als laatste nog een paar quotes van bekende liefhebbers die aangeven dat de lat best hoog mag liggen bij het selecteren. Belgisch fenomeen Noel Peiren liet ooit eens optekenen dat de kans een goede op te ruimen miniem is, er zijn er namelijk maar heel weinig. Ik hoorde daarnaast eens iemand zeggen dat elke duif die je opruimt een verbetering van kwaliteit in je hok betekend. Ik kan niet anders dan me hier bij aansluiten. Tot volgende week.


www.postduivenblog.nl

zondag 3 januari 2016

Systeem van de eenvoud

Systeem van de eenvoud, zo zou ik het moeten noemen. Het viel me Nieuwsjaarsdag op. Zacht weer, blauwe lucht, zonnetje lekker in het hok. 's Morgens veel later bij de duiven dan normaal, uitslapen, beetje bijtanken, de weken rondom Kerst en Nieuwjaar zijn traditioneel erg druk in mijn professionele bestaan.
Ik stapte Nieuwjaarsdag het hok in en het viel me meteen op dat de duiven super in orde zijn. Natuurlijk mooi weer en een aangename temperatuur brengen altijd wat extra, maar de uitstraling van de duiven was werkelijk geweldig om te zien.
Volgende gedachte is wat dat kan veroorzaken. Ik verzorg de duiven altijd 's morgens, gewoon omdat ik wat later op mijn werk begin, daarnaast weet ik nooit exact hoe mijn dag loopt, laat staan hoe laat ik weer thuis ben. Regelmaat dus, nooit op de minuut, wel in hetzelfde tijdsframe. Ik kom in de wintermaanden 's avonds nooit meer bij de duiven, dus geen lichten meer op, geen verstoring, de duiven lopen dus met het natuurlijk ritme mee, voor zover mogelijk.
Het voeren is simpel, ook steeds hetzelfde. Ik voer met de lepel, zoals me dat ooit eens als kleine jongen is geleerd. Een oudere melker leerde me dit. Hij was visserman, had alleen 's avonds tijd voor zijn duiven, zijn kotter voer elke morgen om 5 uur het IJsselmeer op. Toch was hij ondanks zijn beperkingen redelijk succesvol. Op mijn vraag waarom hij zijn duiven zoveel gaf 's avonds liet hij me zien hoe hij dat afmat. Gewoon een eetlepel, eentje per duif, bij de doffers ging er nog eens per 3 doffers een lepel extra bij, bij de duivinnen per 4 duivinnen een lepel extra. "Let er maar op, de duivinnen hebben iets minder nodig", woorden die je niet meer vergeet, waarheden als een koe. Hij had er nog eentje: "In de winter als het koud is gewoon hetzelfde blijven doen, als het zachter wordt hebben ze weer iets minder nodig". Ik keek hem vragend aan, waarom is dat? "In de natuur vinden ze ook minder naarmate het kouder word, als ze in orde zijn kunnen ze hier goed mee omgaan". 
"In de kweekperiode en in het vliegseizoen moeten ze volop hebben, ze moeten werken, dus goed eten, volle bak dus". Op de vraag of ze niet te vet worden antwoordde hij weer met al zijn ervaring: "Nee joh, als jong krap houden, gewoon afvoeren, daar helpt geen lepel aan, zo gauw het vliegseizoen klaar is met de lepel, als je dan in de kweek en in het vliegseizoen volle bak voert kan dat geen kwaad, ze luisteren hooguit iets minder de week dat je overgaat naar volle bak".  Volop grit, roodsteen en mineralen is ook nodig zag ik, zonder te vragen. Het systeem wordt nog steeds gehanteerd door mij. Het werkt bij de postduiven, bij de sierduiven, bij alle soorten duiven die ik in mijn leven tot nog toe heb mogen houden en verzorgen.
1x per week wat biergist over het voer, aangemaakt met een weinig olie.
Vaste mengeling is de Variamax van Mariman, in september aangevuld met 20% gerst, eind Februari, bij aanvang van het kweekseizoen gaat het gerst er weer af. De vliegploeg gaat ergens eind April/begin Mei over op de All in one Koopmans mengeling van Beyers, dit helpt aanmerkelijk om reserves aan te vullen bij de vliegers. Verder geen poespas.
Schoon water, elke dag, was ook belangrijk. Alleen hierin heb ik 3 jaar geleden een grote ommezwaai gemaakt. Ik las ergens op internet over het gebruik van knoflook teentjes, ui en appelazijn in het water. Ik heb hier mijn eigen versie voor bedacht, welke ook goed lijkt.
Het werkt als volgt: ik pak een schone emmer waar een deksel oppast. Ik maak een hele bol knoflook schoon, de teentjes netjes in 2 partjes gesneden. Daarnaast maak ik een ui schoon, snij deze in 2 stukken en leg hem ook in de emmer. Vervolgens neem ik natuurazijn, die gewone, liefst zo goedkoop mogelijk, op elke 2 liter water doe ik een borrelglaasje azijn, daarna vul ik de emmer af, 10 liter drinkwater. Ik schep elke dag het water wat ik nodig  heb uit de emmer, de knoflook teentjes gaan er weer terug in. Het water gaat in de drinkbakken in het hok, de emmer wordt weer in dezelfde verhouding water/azijn gevuld. De ui haal ik er na 2 dagen weer uit, geen speciale reden voor. Dit wordt elke week opnieuw gedaan, de knoflook wordt dus maximaal 1 week gebruikt.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik voor iedere afdeling dubbele bakken heb, eentje in het hok, eentje droogt, zo 1x per maand schrob ik ze een keer schoon. Ik zie sinds ik dit doe minder problemen met geel, adeno/e coli komt op mijn hok weinig voor, wat er is ziekt uit of wordt geruimd, naarmate de besmetting. Blijkbaar helpt het verzuren van het water, de duiven zijn eraan gewend, voelen zacht aan, zo langzamerhand komen ook de prestaties.
Ik heb ondertussen ook geleerd dat zonder medicatie het nog nauwelijks mogelijk is om duiven gezond te houden tegenwoordig, maar ook dit wordt tot een minimum beperkt. Preventief een 10 daagse parastop kuur in de wintermaanden, daarnaast de paramixo enting voor alle duiven, ik geef ook een wormenkuur, naar mijn smaak een besmetting die vaak niet onderkend wordt. Ik kom op deze manier redelijk goed door het kweek/vliegseizoen, heb van alles in huis voor het geval dat, maar moet het meeste weggooien vanwege de houdbaarheidsdatum.
Vaste stelregel is: niet tegen de natuur in, dus geen winterkweek, verduisteren, bijlichten, allerlei voeder additieven enzovoorts.
Leer je duiven kennen, onderken dat een duif soms langer moet herstellen, lees je duiven als je ze in de handen hebt. Geef ze in ieder geval de tijd om te kunnen presteren, je kan een kopprijs wat sturen, maar niet afdwingen. Niet in orde, niet op gewicht, geen goed gevoel, thuis houden, het loopt 99 van de 100 keer op een teleurstelling uit.
Genoeg over mijn systeem, succes allemaal, met waar je ook vertrouwen in hebt. Tot volgende week.


www.postduivenblog.nl