28-11-2021 Versterking

November is alweer klaar, een dag, week, maand, het stelt niet veel voor. Black Friday overleeft? Ik heb er in ieder geval mijn voordeel mee gedaan, gewoon de centen in de zak gehouden, op de gebruikelijke Sint Nicolaas cadeautjes voor de kleintjes na dan natuurlijk.

Mensen protesteren tegen lockdown, beperkende regels en het inperken van vrijheden. Volgens mij zijn het niet de maatregelen, maar het virus dat ons in de greep houdt. Als je nu eens gewoon even je gezond verstand gebruikt, wat zou dat voor voordelen opleveren? Trouwens, als we eens in het duivenhok kijken: wij doen niet anders met onze duiven.....

Versterking van het kweekhok. Het idee van het hebben van kweekduiven is dat we hiermee de kwaliteit van de atleten in het vlieghok verhogen. Ik ben een aanhanger van de beste vliegers naar de kweek, zij hebben immers aangetoond dat zij binnen het door jezelf gehanteerde systeem van verzorgen goed renderen, dus goed bij de liefhebber passen. We hebben dit jaar de "072", alias "De Neus", naar het kweekhok gedaan, vanaf volgend jaar mag hij zijn genen uitgebreid doorgeven, in de hoop dat we consolideren in kwaliteit en hopelijk wat beter worden. Dat zou ideaal zijn.

We hebben ook nog wat laatjes van de betere vliegers overgehouden, eerst maar eens laten uitgroeien, dan zijn ze beschikbaar om de goede lijnen van het vlieghok door te geven op de kweek. Tot die tijd kan je ze prima als voedster duiven gebruiken, ook handig met de in de kweek wat lastiger sierduiven. Op de kweekhokken hebben we gelukkig ruimte genoeg. 

Ook hebben we via bonnen nog een paar laatjes gekocht bij 3 liefhebbers uit het oosten des lands. Mensen die prominent meespelen in de VNCC, gekocht voor niet teveel, we hebben gemerkt dat die melkers hun best hebben gedaan iets moois beschikbaar te stellen. Deze duifjes zouden dan ook weer een impuls in kwaliteit kunnen geven. Met kleine stapjes vooruit, steeds een beetje beter.

De VNCC is een sterke fondclub, vooral uit Twente en de Achterhoek, tegenwoordig ook voor de liefhebbers in het noorden des lands. Er zit veel klasse, onder aanvoering natuurlijk van de gigant uit Nijverdal, Jelle Jellema.

We gaan met 10 kweekkoppels kweken komend seizoen, na het bijeen brengen van de kweekparen van zowel Wim als mijzelf, wordt het nu tijd om de beteren te laten zitten en de minderen uit te selecteren. We hebben overigens uit beide kweekstallen wat veelbelovende jaarlingen en jongen zitten.

Er lijken wat vaste koppels te ontstaan, de nieuwe aanwinsten zullen op termijn ingepast worden. Alles met rede en geduld, hopend elk jaar een beetje beter te gaan presteren.

Met de sierduiven gaat het ook prima, mooie kwaliteit op de hokken, exposeren is ook lastig in deze tijden, daarnaast is er het eeuwige tijdsissue, werken is namelijk naast een must ook gewoon leuk.

Verder de ledenraad gevolgd gisteren, via youtube. Het is duidelijk dat we als duivensport nogal wat issues te verwerken krijgt. Europese regelgeving gaat nog aardig wat roet in het eten gooien, beleidsmakers zullen hier met verstand, creativiteit en overleg mee om moeten gaan. Netwerken en lobby in regeringskringen lijkt een must om te zorgen dat we kunnen blijven spelen met duiven. Duivensport is meer dan een vliegprogramma en rekenmodellen op snelheid, er moeten een aantal zaken geregeld en gefaciliteerd zijn voor we überhaupt kunnen vliegen met de duiven.

Uitdaging genoeg.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

30-10-2021 Optimaal

 

Zaterdagmiddag, eind oktober. Het eerste grote schaatstoernooi is weer op tv. NK afstanden, Nederlandse titels en plekken voor de wereldbeker worden verdeeld. Oude rotten knokken voor hun profbestaan, jonge honden rijden PR na PR. Blijkbaar zijn de omstandigheden in Thialf optimaal.

Optimaal is wat je ook nodig hebt op het duivenhok. Optimaal in kwaliteit van duiven, de hokken optimaal en ook de verzorging optimaal. Goede duiven is een must, de hokken en verzorging maken dat die goede duiven gaan renderen.

Optimaal is ook wat we nodig hebben om onze sport te kunnen blijven beoefenen. Iets waar ik best wel vaak over nadenk en spreek met collega melkers. 

Optimaal is hier: hoe kunnen we er voor blijven zorgen dat het makkelijk blijft om in te korven, hoe kunnen we ervoor zorgen dat de duivenhobby geen duivenbelasting wordt, hoe kan je ervoor zorgen dat de duivenhobby in deze tijd van individualisme en digitale snelweg een plek blijft houden in onze bestaan.

Individualisme is iets wat echt bij duivensport past, het gros van de melkers wil het op eigen erf beleven, op eigen manier de duiven verzorgen, ieder wil eruit halen wat voor hem van belang is. 

De digitale snelweg wordt echter nog onvoldoende benut. Technisch kan deze belangrijk zijn om bijvoorbeeld online te kunnen afslaan, scheelt weer een ritje duivenlokaal. Voor PR doeleinden, de socials kunnen een belangrijke schakel zijn in het promoten van onze sport. 

Nog eens technisch: misschien moet er toch meer gekeken worden naar realtime volgen van onze favorieten.  Voor de doorgewinterde melkers, waaronder ikzelf, bijna een vloek, het verrassingselement raakt daar helemaal mee weg en daarmee die adrenalinekick die je krijgt als er plots een duif als een raket op het hok af duikt. Jonge mensen waar ik mee in gesprek raak over de duiven vinden het raar dat dat nog niet mag of mogelijk is. Mooi makkelijk, kan je onderweg zien waar ze zijn, ben je mooi op tijd bij het hok als ze thuis komen. 

Niet wat ik er van denk maar als dat een manier is om de sport voor de toekomst te bewaren, waarom niet?

Als je daar verder over nadenkt komt ook een stuk commercie om de hoek. In Azië is het normaal dat er wordt gegokt op duiven wedvluchten, net als op andere sportwedstrijden, misschien een platform om aandacht en financiën voor de sport los te krijgen. Daarbij kan het realtime volgen van duiven helpen om in te kunnen zetten of inzet te verhogen. Natuurlijk komt er dan een spook voorbij als matchfixing, fraude en andere minder fraaie zaken. Waar geld verdient wordt gebeuren vreemde dingen en gaan mensen rare fratsen uithalen.

Individualisme betekend ook: verenigingsleven is niet meer zo belangrijk, dat vraagt immers ook tijd en aandacht, tijd die je ook in andere activiteiten kan stoppen.

Opvallend is de beleving bij de one loft races. Er wordt voor veel geld een team jonge duiven ingezet, liefst in een wat zonniger oord, tegen de tijd dat er een finale wordt vervlogen reist men af voor een korte vakantie en het beleven van de sport, samen met andere one loft racers. Aankomsten zijn daarnaast goed te volgen via een livestream, alle vluchten, africhtingen en inkorvingen zijn ook terug te vinden op de diverse websites die hiervoor zijn ingericht. Individualisme ten top, men kweekt de duiven thuis of koopt ze op bij een collega, daarnaast heel gericht de beleving samen met gelijkgestemden. Een concept waar misschien in onze traditionele duivensport ook wat mee kan worden gedaan?

Optimaal is een zo eerlijk mogelijke sport. Hoewel bijna iedereen weet dat de wind de prijzen maakt, zeker op de kortere vluchten. Hoe kan je bijvoorbeeld het hoofd bieden aan het fenomeen megahokken? Niet verbieden, zeker niet, maar wel zorgen dat de mensen met de kleine korf en wat minder ambities toch plezier in de sport houden en aangehaakt blijven.

Optimaal heeft nog een toevoeging: dierenwelzijn, iets wat in de samenleving leeft en waar we als duivensport niet altijd goed mee wegkomen. Denk hierbij aan vervoer, met name de omstandigheden in de duivenauto's, maar ook rampvluchten. Duivensport komt in het landelijke nieuws als er of een dure duif wordt verkocht, of er veel worden gepakt door de rovers, waarbij overigens de rovers er beter afkomen in de opinie dan de duiven en als er veel duiven zoek zijn door slechte omstandigheden. Hier moet meer positiviteit tegenover komen staan, er wordt nooit gemeld dat alle duiven weer heelhuids thuis zijn na een vlot verlopen vlucht.

Ik ben gevraagd om deel te nemen aan de sectie Sportbeleving, hierin gaat het vooral over hoe de sport aantrekkelijk te houden en voor de toekomst te bewaren, zodat volgende generaties ook nog van de duiven kunnen genieten. Het is de bedoeling dat er vanuit de sectie voorstellen worden gedaan, feitelijk goed onderbouwd, die dan door de ledenraad kunnen worden besproken, daar verdedigt door de leden van de sectie. Het zal erop uit komen dat er meer discussie richting toekomst en strategie zal zijn, in plaats van kortere termijn besluiten over vliegprogramma's e.d.

Input van mede melkers/ters is wenselijk en wordt met de nodige vertrouwelijkheid behandeld. 

Optimaal is dus ook: een veilige omgeving waar serieus met voorstellen ter verbetering wordt omgegaan.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

15-08-2021 Even de balans op maken

 

Voor ons, comb. Logemann/De Jong, zit het seizoen 2021 er feitelijk al op. Natuurlijk we spelen de jonge duiven nog, maar dit is ter lering voor de jongen en vermaak voor de bazen.

Ook de klassementen zijn bekend. Wij spelen voor het NPO programma op de marathon, waarbij de dagfond vluchten een leuke "sidekick" zijn. Lees: een mooie mogelijkheid om de jaarlingen nog net dat beetje ervaring meer mee te geven. Normaal zouden we de eerste 2 dagfond meespelen om daarna jaarlingen in te zetten op de marathon. Om de vereniging te steunen hebben we dit jaar het hele programma meegespeeld en een paar jaarlingen doorgespeeld op deze vluchten.

We hebben 2021 als een succesjaar ervaren. Nee, wij zijn geen landelijke top, wéér geen teletekst dit jaar, maar wel een mooie regelmaat in de uitslagen die resulteren in uitslagen en klassementen waar je met een bescheiden aantal duiven best trots op mag zijn. 

Dan eerst toch die dagfond maar. In de club is afgelopen winter afgesproken dat we hoe dan ook op elke vlucht gelegenheid willen geven om in te korven. Vanuit deze afspraak van ons hok de toezegging dat we alle dagfond vluchten in zouden korven. Dit lukte vrij aardig met als resultaat:

In de club 1e dagfondkampioen onaangewezen en 2de aangewezen, met daarbij ook de duifkampioen. Dit duivinnetje , de 20-527, speelde alle 5 vluchten prijs, waarbij vooral het resultaat op nat. Issoudun op viel(oh ja, dat werd Vierzon).

In CCG de Kuststrook werden we verdienstelijk 10de onaangewezen en 4de duifkampioen, in dit CCG spelen behoorlijk wat mensen die het programmaspel tot kunst hebben verheven, dus deden wij het niet slecht met onze jaarlingetjes. Ook nog het vermelden waard is de vlucht vanuit Sens, de rampvlucht op zondag, hoewel niet vroeg begonnen, klokten we 's avonds al 13 van de 25 jaarlingen, terwijl er in de afdeling nog geen 20% thuis was. Voor velen een nachtmerrie, voor ons een mooie herinnering. Uiteindelijk hebben we er 23 van de 25 thuisgekregen.

In de afdeling kwamen we er verder niet aan te pas, ik hoor velen zeggen dat het te maken heeft met gezamelijke lossingen met afd 10. Het zal misschien zo zijn, maar die vroege duiven, die echte vroege, die breken uit de klad en knallen recht naar huis. Dus misschien even eerst de hand in eigen boezem. Natuurlijk heeft het invloed op het verloop als we met de oostkant vliegen, zeker met west in de wind, maar volgens mij zie je op elke vlucht wel uitzonderingen die je vertellen dat er echt wel iets mogelijk is. Vooral je best blijven doen met zo goed mogelijke duiven is het devies.

De marathon vluchten verliepen over het algemeen goed, Dax was eigenlijk de minste terwijl daar toch onze 2 getekenden voorop pakten. We hebben verder op alle vluchten minimaal 1 goede tijdsduif gepakt, de aangewezen duiven deden het prima. Geen teletekst, naast het streven om bij de beste 10 van Friesland te horen in het kampioenschap is dat het andere doel voor het seizoen.

De twee verste vluchten bleken voor ons ook de vluchten waar we lering uit moeten trekken. Op St. Vincent draaiden we de 905 mooi op tijd, onze favoriet de 072 arriveerde op de zondag en pakte nog een staartprijsje. Een veel belovende 2 jarige duivin kwam 's middags nog gewond thuis en daarna werd het stil.... 6 ervaren meerjarige duiven die niet op het hok terugkeerden. Het was een behoorlijk zware editie, blijkbaar zijn we daar op waarde geklopt. Ook Dax was voor ons een mindere. We klokten weliswaar onze 2 getekenden, niet vroeg meer we deden mee en hielden stand in de competitie, maar het was ook duidelijk dat we het echt van een paar duiven moeten hebben die continu het mooie weer maken. Ook op de andere vluchten werd dit duidelijk.

Opvallende duiven zijn de 19-827, dochter van stamduivin de "210", de 19-807, dochter van de Saarloos doffer x de "074", één van de bewezen vliegers op het kweekhok en de 19-801, afstammend van de Neo en Le Bernard van Frank Zwiers. Alle 3 vlogen zij 3x prijs, de 19-828 haalde het net niet. Op Bergerac(Libourne), speelde hij in de staart in het NIC maar miste op NPO niveau. De 17-905 mag ook niet onvermeld blijven, dochter van "Vince", de teletekst vlieger op loodzware St Vincent in 2014 en kleindochter van de "210", speelde 2 uit 2 met de fraaie klassering van St Vincent als mooiste prestatie.

Als we kijken naar de klassementen worden we 2e onaangewezen in NIC Holwerd, 1de aangewezen en 1e Keizergeneraal. In het NOF worden we 2de Keizergeneraal. Onaangewezen werd het 9de, aangewezen 2de. Het NOF is een samenwerking tussen de 3 noordelijkste NIC's in Friesland (Holwerd, Drachten en Damwoude). In de Friese Fondclub werd het 10de onaangewezen en 2de aangewezen. In al deze spelverbanden komen bovengenoemde duiven wel voor in de lijstjes met duifkampioenen. In de afdeling werd het 10de aangewezen, onaangewezen hebben we de laatste 2 vluchten iets te veel laten liggen en werd het 15de.

Vergeet ik nog het NU te vermelden. De Noordelijke Unie is een verband van afdelingen 7 t/m 11, hierin kan ik alleen een lijst vinden met een overall kampioenschap van alle 4 zones. Hierin staan we in ieder geval overal vermeld en behoren we ruim binnen de 10% beste liefhebbers.

Iets om trots op te zijn lijkt mij, terwijl er nog ruimte genoeg is voor verbeteringen.

Valt U ook iets op? We hebben het over 6 vluchten die samen 1 competitie vormen. Ik noem hier al 5 verschillende spelverbanden, nog niet genoemd zijn CCG de Kuststrook(wel uitslagen, geen kampioenschappen) en de het rayon binnen de afdeling, ook hier wel uitslagen maar geen kampioenschappen. Verder worden er ook nog gezamelijke uitslagen gemaakt door de 2 noordelijke fondclubs en kunnen we nog deelnemen aan de VNCC, de fondclub voor het oosten. Mochten we ZLU spelen is daar nog de Fiante. Ook is er nog de SZHN, hier kan je ook nog inschrijven voor een kampioenschap. 

Dan hebben we nog de nationale kampioenschappen, de lijstjes van PIPA en ik ben er vast nog wel een paar vergeten ook. Kunt U door de bomen het bos nog zien? Natuurlijke hebben al deze verbanden ook nog eens een eigen manier van kampioenschappen berekenen.

Nog iets over de concepten voor volgend jaar. Wat ons vooral interesseert zijn de marathons. De intentie is om de samenwerking te zoeken met de ZLU. Betekend dit dan ook dat je via de NPO automatisch mee doet aan de internationale uitslagen? Hoe zit het met de kosten? Worden ZLU en NPO apart gekorfd en naar Agen en Bergerac gebracht? Wordt er een gezamelijke uitslag gemaakt? Worden er uitslagen in de verschillende sectoren gemaakt?

Samenwerken is hoe dan ook goed, het begint met een intentie inderdaad, maar zorg wel dat er duidelijk is hoe het uiteindelijk wordt ingestoken. De fout rondom pilots in afd. Zeeland hebben diepe wonden achtergelaten. Het is in ieder geval goed te zien en horen dat men vooruit kijkt en probeert de sport voor iedereen levensvatbaar te houden. Natuurlijk, je kan het nooit voor iedereen naar de zin maken, net als met voetbal hebben we heel veel liefhebbers die met gemak, in eigen voordeel, een programma opstellen die helemaal past (naar eigen wensen).

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

20-06-2021 Halverwege het fondseizoen

 

We zijn alweer halverwege het fondseizoen 2021. Gekenmerkt door weersomstandigheden die de duiven niet altijd goed doen. De duiven hebben het moeilijk, gezien de doorkomst tijden en achterblijvers die worden gemeld. Zowel op de marathons als de dagfond vluchten zien we dit beeld.

Dat weer is wat lastig te veranderen, het is tegelijkertijd ook waar je van afhankelijk bent als de duiven eenmaal zijn ingemand. Let wel, de keuze maak je zelf om in te manden, als de duiven eenmaal los zijn moeten zij de klus klaren. Daarnaast natuurlijk de mensen die de lossingen verzorgen. Onderweg maar ook de mensen die vanuit de organisatie sturen en begeleiden. Wel of niet lossen, blijft lastig, eigenlijk kan je het niet goed doen. Toch, ga er vanuit dat de mensen die dit met elkaar elk weekend weer voor elkaar boksen, dit doen voor ons allemaal.

Genoeg gezegd, terug naar de belevenissen op eigen hok(ken). Het fondseizoen draait voor ons op volle toeren, met goede resultaten, al missen we nog een echte vroege, die uitschieter die het nog net even memorabeler maakt. 

We gebruiken de dagfond vluchten om jaarlingen ervaring op te laten doen, om ze daarna zo langzamerhand in te passen op de marathonvluchten. Resultaten zijn heel behoorlijk, in de club en in het CCG, verder kijken we niet, de dagfond dient voor onze jaarlingen als opleiding, niet als doel op zich.

We hebben tot nu toe 3 marathons meegevlogen dit jaar. Limoges verliep mooi, onze eerste speelde mooi 1:20 en daarna goede aankomsten met een mooi prijspercentage. St. Vincent leverde ook een mooi tijdsduifje op, het vervolg was wat minder. Onze favoriet de "072" arriveerde de zondagochtend, klasseerde zich hiermee nog wel, later arriveerde nog één duivin, licht gewond, daarna werd het stil. De loodzware omstandigheden op de zaterdagmiddag is voor de rest van de ploeg fataal geweest waarschijnlijk. Opvallend is dat er niets wordt opgegeven of later doorkomt. Gisteren klokten we voor Perigueux. Onze eerste speelt ruim 1:10, wat goed is, maar iets minder dan we gewend waren, we spelen er waarschijnlijk 4 van de 10 in de prijzen in de sector en afdeling, waaronder de 3 getekenden.

In het NIC staan we er goed voor in de klassementen, in de afdeling komen we in het aangewezen kampioenschap mooi voor de dag, onaangewezen zullen we wat zakken waarschijnlijk. Mooi is dat we nu drie 2 jarigen hebben die 2 uit 2 spelen, terwijl zij zich ook als jaarling al mooi hadden laten zien. Opstekers die je hard nodig hebt om gemotiveerd het seizoen uit te spelen. Zorgen zijn er ook, met de verliezen wordt het lastig om voor Bressols en Dax een representatieve ploeg in te kunnen korven. 

De jongen zijn deze week geënt, er was een lichte terugslag te zien, hopelijk krabbbelen ze weer snel, op de jonge duivenvluchten staan ook alweer bijna voor de deur.

De kwekers doen wat ze moeten doen,  we zijn nu bezig de beloftes en afspraken voor jongen na te komen, hier naderen we het einde van het seizoen.

Komend weekend geen fond, kunnen we even op adem komen, vooral voor Wim zijn het tropenweken om alles rond inkorven rond te breien.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

12-06-2021 St. Vincent (the waiting)

 Zaterdagmorgen 07:30. Een leeg vlak voor mij op het scherm, ik wil weer eens wat woorden aan het internet toevertrouwen.

Vroeg wakker vanochtend, terwijl het niet nodig is, de duiven van St. Vincent zullen hier echt nog niet doorkomen. Alle tijd voor een bakkie, broodje en het verzorgen van onze kwekers, voor ik naar mijn maatje vertrek om hopelijk mooie aankomsten te zien van St. Vincent.

Magisch dat woord St. Vincent. In mijn beleving de "uber" klassieker van het overnachten met middaglossing, terwijl er eigenlijk helemaal niet zoveel meer op mee gaan als in het verleden..... Sign of the times? Ben er ooit eens door heen gereden, een slaperig dorpje waar niet veel te beleven is, contrast met de beleving die ik er qua duivensport bij heb kan niet groter zijn.

Toch is het gevoel hetzelfde. Ik heb dat ook met nationaal Bergerac, het heeft iets speciaals, meer nog dan de andere krakers. We hebben er 9 mee, waaronder onze favoriet de "072", al een aantal keren heeft deze doffer ons mooie momenten laten beleven, vandaag nog eens goed, dan direct naar de kweek, dat is de afspraak.

Wat een raar seizoen eigenlijk, 2021. Het verloopt voor ons goed tot nu toe, maar er zijn best veel mensen weer terug op aarde, na torenhoge verwachtingen.

We hebben tot nu toe aan de twee dagfond vluchten meegedaan met zoveel mogelijk jaarlingen, ze kwamen goed, afgelopen weekend zelfs super. Contrast was groot met wat er om ons heen gebeurde: Wij hadden 's avond 50% thuis, terwijl in de afdeling Friesland de teller onder de 20% bleef staan, 's ochtends kwamen ze nog goed na, verliezen dus heel beperkt. Als ik Facebook mag geloven (wat eigenlijk niet mag), dan zijn er flinke klappen gevallen.

De eerste overnacht vanuit Limoges verliep ook goed, we speelden de eerste 1:20, met een behoorlijk goed prijspercentage in het NIC maar ook in de afdeling en sector 4. Mooi te zien was dat dit 2 jarigen waren die zich als jaarling ook al mooi lieten zien op hun eerste overnacht opdrachten. Geeft veel vertrouwen voor de komende tijd.

Ondertussen check ik toch Compuclub live nog even, het beeld zal U zeer bekend voorkomen. Tom Petty zong het lang geleden al:"The waiting is the hardest part"

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

 

16-05-2021 Einde discussie?

Nogal een illusie, de titel van dit stukje. Duivenmelkers die hun mond houden? Dacht het niet, zeker de socials staan weer bol van de (niet heel fraaie) opmerkingen over de genomen beslissing door NPO.

Op voorspraak van het IWB werd besloten om af te lassen voor dit weekend. Sommige afdelingen kwamen in een lastig parket, ingekorfd op de donderdag waren die duiven al een eind op weg naar de losplaatsen.

Concoursen op de vrijdagmiddag, in de haast ingelast, lastig als je er niet op hebt gerekend en gewoon moet werken. Aan de andere kant, er werd in ieder geval voor gezorgd dat de duiven niet onnodig lang in de wagens moesten blijven.

Waar ik mij al langer aan stoor is de manier waarop hier mee om wordt gegaan, voornamelijk op social media. Als ik in een lossingscommissie zou zitten zou ik er meteen mee stoppen. Zoveel stront over je heen krijgen is echt niet normaal. De mensen die besloten hebben over de vluchten dit weekend, doen dat in ons belang. Valt de beslissing uit op een manier die persoonlijk niet past, natuurlijk mag je hier (gefundeerd) wat over zeggen, laat het niet op de persoon, maar op de feiten zijn. Uiteindelijk doen we er onze mooie hobby (of was het noodzaak?) tekort mee. Stop dus met zeiken als je niets hebt toe te voegen. Heb je wel iets gefundeerds toe te voegen, doe dat met respect naar degenen die een andere mening zijn toegedaan. Einde discussie, alsjeblieft niet, maar wel op een respectabele manier.

De meeste afdelingen korfden dus niet in, voor ons gold dus geen extra trainingskilometers voor de overnachters. Het was de bedoeling dat ze nog even een ritje van 350+ kilometer konden maken, mooie voorbereiding nog voor de komende Limoges. De kracht van samenwerking in een combinatie kwam meteen boven. Ikzelf was vrij, Wim had voor zijn werk al wat tijd gepland om de duiven klaar te zetten. 2 appjes waren genoeg om met elkaar af te stemmen: pak jij de duiven, dan rij ik nog even naar de Flevopolder, kunnen ze toch nog even wat ritme op doen. 

De duiven kwamen niet vlot af, het was het hele traject bewolkt, maar uiteindelijk toch alles thuis. Gistermiddag nog even samen de training bekeken boven de hokken. Conclusie: dat komt wel goed, ze staan er goed op.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl 

09-05-2021 Als de zon weer schijnt

 

Teletekst duivin met de 2e ronde

Toepasselijk, als je kijkt naar het weer gisteren en vanochtend bij het opstaan, gistermiddag en avond meer regen dan je kan bedenken, tenminste hier in het noorden, vanochtend een strak blauwe lucht en vogels die hun hoogste lied zingen.

Gisteren was weer een vlucht zoals je die elk jaar wel eens mee maakt, zuiden wind, beetje oost eraan, zoals men dit hier zo mooi uitdrukt, hoge snelheden, gejaagd door de wind, letterlijk. Ingrediënten voor spektakel en verlies. Spektakel door de hoge snelheden van de vroegste duiven, menigeen zal er nog door zijn verrast. Spektakel als in vroege lossing, koud weer bij de start, voor de depressie uit die ons later parten speelde. Gewaagd, slecht vertrek werd er door de convoyeurs al gemeld en ook netjes door de lossingscommissie. 

Verlies, dit is ook een onderdeel van dit soort vluchten. De eersten zullen het vizier scherp hebben gehad en niet veel afgeweken zijn van de rechte lijn naar het hok. De meesten, de volgers, schieten door, voor ons is dat recht Noord Holland in en de Wadden op. Op tijd op de rem en dan tegen de wind in terug naar huis, verslagen, stuk voor stuk. Ik heb nog niet gekeken of er GPS ringen zijn uitgelezen, maar het patroon wat te zien zal zijn kan je tevoren wel uittekenen. Vraag is: hoever schieten ze door. Ik ken verhalen van melkers die meldingen kregen van duiven die gestrand waren op booreilanden in de Noordzee, soms wel tot 300 km ten noorden van onze kusten.

Het mooie weer deze ochtend gaat er in ieder geval voor zorgen dat er nog weer veel terugkeren op de thuisbasis. Nodig want het dagfond seizoen komt er alweer aan, nog 1 week midfond en dan moeten de ploegen van de programmaspelers weer worden gesplitst en droppen de aantallen duiven per concours weer behoorlijk. Gisteren bij het afslaan in de vereniging misten er nog behoorlijk wat duiven, ik neem aan dat deze trend ook bij andere clubs zichtbaar was.

De les die hier uit kan worden getrokken: denk na voor je inkorft, iedereen wist tevoren dat dit scenario kon gebeuren op de zaterdag, de berichten voor weer en vanuit de afdeling zijn wat dat betreft prima hulpmiddelen om tot een goede beslissing te komen. Neem je die beslissing, dan ook niet meer zeuren, je bent als melker zelf verantwoordelijk voor wat je je duiven als opdrachten geeft. 

De andere afdelingen hebben gewacht tot de regen boven het noorden hing en vlogen pas 's middags, aan de uitslagen te zien met nog hogere snelheden en ook opvallend, veel van de grote namen die wat verder op de uitslagen stonden en de verschillende afdelingen. Eén heel bekende naam heb ik helemaal niet gelezen op de uitslag van afdeling 5.

Bij ons op de hokken lijkt alles goed te gaan. Géén uitschieters op de vitesse vluchten, wel goede aankomsten, de duiven volgen elkaar goed op, ook gisteren kwamen ze prima af, al was het wel raden uit welke richting de volgende zou komen, veel duiven laag over zien gaan vanuit de kust terug het binnenland in.

De conditie van de vliegers lijkt dik in orde, meer als dan wat ze nu laten zien mag je van een overnachtduif niet verwachten. Gisteravond in de stromende regen werd de laatste nog geconstateerd, wij waren in de club het enige hok dat de aankomstlijst vol had bij het afslaan om 19:00.

Bij de kwekers gaat het ook crescendo, op een paar vervelende koppels na. De andere koppels doen wat ze moeten doen, jongen in een goede gezondheid grootbrengen. De tweede ronde wordt stapje voor stapje gespeend, gisteren zijn er weer een aantal naar de vlieghokken verhuist in St. Anne. De eieren die er nu nog liggen of nog komen gaan naar liefhebbers waar we afspraken mee hebben, natuurlijk is er altijd wat beschikbaar voor liefhebbers die geholpen willen worden aan kwalitatief goede overnachtduiven. Neem contact op zou ik zo zeggen.

De sierduiven, de Holle Kroppers doen het dit jaar absoluut niet goed, ik kan niet zo goed de vinger achter het probleem leggen, ik denk dat het te maken heeft met het wennen aan compleet andere omstandigheden dan de duiven gewend waren. Heeft waarschijnlijk tijd nodig en geldt dit seizoen als leerjaar voor duif en baas.

We schieten al op naar Limoges! De bedoeling is dat we de jaarlingen nog wat ervaring op de dagfond laten opdoen en dat er meerjarigen worden gespeeld op Limoges en natuurlijk St. Vincent. St. Vincent is voor ons een speerpunt, de 072 kan hoge ogen gooien in het klassement asduif St Vincent over 3 jaar in de FFC. Deze doffer heeft vooral vorig jaar zijn waarde bewezen op St. Vincent en later op Bergerac 1(vervanger voor Dax), waar hij 2x een puike prestatie leverde. Als hij op St. Vincent laat zien wat we verwachten, kan hij direct door naar de kweekhokken, goed presterende doffers op het nest zijn vaak toch zeldzamer dan duivinnen. Iets om zuinig op te zijn!

Tot de volgende,

www.postduivenblog.nl

18-04-2021 Mooi!

 

Mooi was het gisteren, ondanks de wat joude wind op de kop. Kan er wat van zeggen, op het fietsje naar St. Anne had ik hem ook op de kop, het extra jasje tegen de wind kwam goed van pas.

Genoten weer van de aankomsten, ondanks dat de eerste er 6 minuten over deed om over de antenne te lopen. Niet vreemd, de snit zit er nog niet op, pas in juni moeten ze echt top zijn. Verder kwamen ze vlot af, diversen toch vanuit de noord en oostkant, apart met deze wind.

Mooi te zien dat onze beide jeugdleden een goed resultaat weten neer te zetten. Opvallend bij het afslaan: bijna iedereen miste nog wel wat duiven, zullen er vandaag nog wel wat komen neem ik aan.

Vanochtend weer eens ouderwets de uitslagen in den lande door gestruind. Niets nieuws onder de horizon, de bekende namen waren weer overal aan de kop van de uitslag te zien.

Verder weer wat jongen afgeleverd op het vlieghok, zagen er weer keurig uit, kan haast niet anders dat er weer een paar bruikbare dieren tussen zitten. Wat de kwaliteit echt is? Weten we over een jaar of drie, als we kunnen zien wat er van deze jaargang is overgebleven.

De eerste jongen van de tweede ronde zijn geringd, in de loop van de week zullen de meeste weer uitkomen.

Hokken weer op punt, verzorging dit weekend weer klaar, ze kunnen er weer een week tegen. Vraag mij toch steeds af waarom de postduiven zich prima redden met dit wekelijkse ritme en de Holle kroppers er een puinzooi van blijven maken. Misschien moeten er volgend jaar toch maar kweekboxen komen. Iedere dag een beetje aandacht zit er echt niet in, in de situatie waarin we nu verkeren. Weer iets om over na te denken.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl 

05-04-2021 We vliegen weer

Beetje rare titel, hoewel het een voldongen feit is, afgelopen zaterdag werden de testvluchten weer vervlogen. Bijna altijd hetzelfde verhaal: te koud, te vroeg, te... ja wat eigenlijk? We kunnen weer, of je mee wilt doen is aan jou, jij bent de baas over jouw duiven en jouw hok. Het is maar net welke keuze je hebt gemaakt, op welke discipline wil je uitblinken, welke weekenden staan er met een grote rode cirkel aangeduid in je agenda, wanneer wil je er staan.

Beetje rare titel is een opmerking die voornamelijk op mijzelf slaat. Hele week van huis, alleen maar jongen kweken, welke dan weer verhuizen naar het hok van compagnon Wim, bij hem gaat blijken of er weer een toppertje is geboren. Ik heb in ieder geval potentiele toppers geleverd, wat er van terecht komt gaat blijken. Er is wel één ding voor nodig om er ook daadwerkelijk uit te halen wat erin zit, dat is iedere dag weer een een tomeloze inzet.

Zaterdag genoten van de thuiskomst van de duiven, de doffers kwamen als weduwnaars, bijna allemaal nog op nestjagen, weeks tevoren waren de geslachten bij elkaar gelaten. De duivinnen volgden wat later, nog geen drang om snel thuis te komen. Ze kwamen vlot af, zagen er super uit, voorbode van weer een mooi seizoen. Vorig seizoen, het gedenkwaardige COVID jaar, was al prachtig, mooi om dat te beleven met je maat, samen de successen vieren. We hopen dat het dit jaar weer zo wordt, streven is zelfs nog beter, de tijd gaat leren of dit ook zo uitkomt.

Las deze week een artikel of Ruud Bakker, fenomeen op de dagfond, nu nog woonachtig in Veenendaal. Hij blijkt de nuchterheid zelve, wat opviel in het artikeltje was die ene zin die alles zei: in april gaat alles opzij voor de duiven, ik ga er dan 100% voor. 

Iedereen die wat te klagen heeft over de prestaties van de grote mannen zou zich daar aan moeten spiegelen. Natuurlijk, de man heeft een fenomenaal hok duiven zitten. Maar dat alleen is niet genoeg. Er alles voor over hebben, simpel systeem, goed hok en goede duiven is wat er nodig is. Waar ik op doel is die tomeloze inzet. Pas als je zeker weet dat je er alles aan hebt gedaan om zo goed mogelijk voor de dag te komen heb je recht van spreken. Dan nog met respect over anderen praten overigens. Waardeer wat een ander doet, kan en presteert, leer ervan en tel je zegeningen als je er alles uit hebt gehaald wat binnen jouw mogelijkheden ligt.

Opvallend: lees over Gerard Koopman, Bas Verkerk of Willem de Bruijn, geen kleine jongens toch, in vergelijking met het bovengenoemde artikeltje en trek je conclusies.

Verder valt er te melden dat de kweek met de postduiven goed verloopt, ondanks dat er werd gestart in die ijskoude februari week, ze zijn dan wel wat onregelmatiger als andere jaren, de jongen komen mooi op, tweede ronde eieren is er of komt er weer aan, het hok voor de jongen bij Wim zit eind april/begin mei gewoon weer vol. Ook van de betere vliegers zullen er wat jongen worden geringd.

Bij de Holle Kroppers gaat het moeizaam, een fenomeen wat ik bijna jaarlijks tegen kom. Pas als de temperaturen echt wat hoger zijn en de dagen voldoende lengen gaat bij dit prachtige ras pas de knop echt om en komt de kweek goed op gang. We blijven hopen op een mooi aantal jongen.

Nog een mooie belevenis: ik heb al vaker verteld over Joan, jeugdlid sinds een paar jaar bij ons cluppie de Vliegende Post. Afgelopen zaterdag wist hij al die grote kerels in het pak te steken door 1, 2 en 3 te vliegen in de vereniging. Veel van de duiven die prijsvliegen bij hem stammen uit 1 koppel, wat hij kreeg van een dorpsgenoot die verhuisde en de duiven niet mee kon nemen. Het is hem gegund blijkbaar!

De duivin van Joan's "Superkoppel"

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl 

30-01-2021 Pre Pa(i)ring

 

Het zit er weer aan te komen, het seizoen. Hoe het eruit gaat zien, no one knows. Toch lijkt iedereen er wel van overtuigd dat er gevlogen gaat worden. En als er gevlogen gaat worden wordt er eerst gekweekt.

De winterkwekers, wat de meeste liefhebbers wel doen, hebben de jongen allang geringd, waarschijnlijk lopen er al heel wat piepers door de hokken te scharrelen. Voor ons overnachters gaat het vaak allemaal wat te snel.

Koppelen begin februari, net mooi, kunnen de jongen mooi met de vluchten mee, wat zomerjongen op de natour. Voor de diehards kan er nog iets met taartvluchten. Als het tenminste allemaal gaat zoals het gaan moet.

Dit jaar zullen Wim en ik officieel als combinatie spelen, vorig seizoen was een geslaagde vingeroefening. Past het allemaal, bevalt het allemaal, liggen de meningen niet te ver uiteen. Die vragen zijn allemaal beantwoord.

Om bij Wim te zorgen dat er potentiele toppers op het hok komen, moet er bij mij op het hok gekweekt worden. Ik schreef al veel vaker, omstandigheden zijn niet ideaal hier. Hele weken van huis, systeem hier op aangepast qua voeren en verzorging, alleen de weekenden is er uitgebreid aandacht voor de duiven, Vera checkt doordeweeks met regelmaat de hokken, verder moeten ze zich maar zien te redden.

Houdt ook in dat de koppels los op het hok worden gelaten en er geen sturing meer is of de koppels wel bij elkaar blijven, in het juiste broedhok enzovoorts. Hiervoor heb ik bedacht dat de koppels 2 weekenden achtereen bij elkaar worden gezet, gewoon, om elkaar te leren kennen en te voorkomen dat ze op het moment supreme er toch weer met een ander vandoor gaan. Vorig weekend de eerste keer gedaan. Alles leek goed te gaan, de koppels hebben 24 uur bijeen gezeten, ik heb geen koppel gezien dat niet "pakte". Zo ook vandaag. Doffers heb ik vanochtend in het donker al vast gezet in de broedhokken, zo meteen gaan de duivinnen er bij. Broedhokken worden voorzien van water en wat voer, dan zien we morgenvroeg of het nog steeds zo goed gaat. Daarna de duiven weer uit elkaar, er moet tenslotte ook nog gebadderd worden. Dat hoort ook bij het weekend ritueel.

Afgelopen tijd benut om de duiven goed op punt te krijgen, vooral de duivinnen waren erg zwaar in het najaar, dit is inmiddels weer onder controle. Leermomenten, er moet goed opgelet worden welk voer op welk moment beschikbaar is in de voersilo's.

Dit gaat ook op voor de andere duivenpassie, de Holle Kropper. Ik was in november in de gelegenheid een ware kampioenenstam over te kopen van iemand die mij zeer na aan het hart ligt. Ik was en ben nog steeds zeer vereerd dat deze duiven aan mij zijn toevertrouwd, elke keer als ik op de hokken ben geniet ik mateloos van de kwaliteit van deze dieren. Door de ruimte die is ontstaan in de postduivenhobby ben ik in staat om ook hier weer wat meer aandacht aan te geven. Ook de Holle Kroppers worden dus voorgekoppeld, in de hoop dat ook zij volgende week bij de partners blijven die ik voor ze bedacht hebt, ook in het systeem zoals hierboven beschreven qua voer.

Ik ben erg nieuwsgierig hoe dit allemaal gaat lopen, vorig seizoen al kunnen droog oefenen, door de corona perikelen was toen de verwachting dat ik hele werkweken weg zou zijn, maar ging dit achteraf wat anders, dit jaar is het echt zo en moet alles wat het afgelopen jaar is bedacht op zijn plek gaan vallen.

We gaan het beleven.

Tot de volgende,

www.postduivenblog.nl