Het zit er weer aan te komen, het seizoen. Hoe het eruit gaat zien, no one knows. Toch lijkt iedereen er wel van overtuigd dat er gevlogen gaat worden. En als er gevlogen gaat worden wordt er eerst gekweekt.
De winterkwekers, wat de meeste liefhebbers wel doen, hebben de jongen allang geringd, waarschijnlijk lopen er al heel wat piepers door de hokken te scharrelen. Voor ons overnachters gaat het vaak allemaal wat te snel.
Koppelen begin februari, net mooi, kunnen de jongen mooi met de vluchten mee, wat zomerjongen op de natour. Voor de diehards kan er nog iets met taartvluchten. Als het tenminste allemaal gaat zoals het gaan moet.
Dit jaar zullen Wim en ik officieel als combinatie spelen, vorig seizoen was een geslaagde vingeroefening. Past het allemaal, bevalt het allemaal, liggen de meningen niet te ver uiteen. Die vragen zijn allemaal beantwoord.
Om bij Wim te zorgen dat er potentiele toppers op het hok komen, moet er bij mij op het hok gekweekt worden. Ik schreef al veel vaker, omstandigheden zijn niet ideaal hier. Hele weken van huis, systeem hier op aangepast qua voeren en verzorging, alleen de weekenden is er uitgebreid aandacht voor de duiven, Vera checkt doordeweeks met regelmaat de hokken, verder moeten ze zich maar zien te redden.
Houdt ook in dat de koppels los op het hok worden gelaten en er geen sturing meer is of de koppels wel bij elkaar blijven, in het juiste broedhok enzovoorts. Hiervoor heb ik bedacht dat de koppels 2 weekenden achtereen bij elkaar worden gezet, gewoon, om elkaar te leren kennen en te voorkomen dat ze op het moment supreme er toch weer met een ander vandoor gaan. Vorig weekend de eerste keer gedaan. Alles leek goed te gaan, de koppels hebben 24 uur bijeen gezeten, ik heb geen koppel gezien dat niet "pakte". Zo ook vandaag. Doffers heb ik vanochtend in het donker al vast gezet in de broedhokken, zo meteen gaan de duivinnen er bij. Broedhokken worden voorzien van water en wat voer, dan zien we morgenvroeg of het nog steeds zo goed gaat. Daarna de duiven weer uit elkaar, er moet tenslotte ook nog gebadderd worden. Dat hoort ook bij het weekend ritueel.
Afgelopen tijd benut om de duiven goed op punt te krijgen, vooral de duivinnen waren erg zwaar in het najaar, dit is inmiddels weer onder controle. Leermomenten, er moet goed opgelet worden welk voer op welk moment beschikbaar is in de voersilo's.
Dit gaat ook op voor de andere duivenpassie, de Holle Kropper. Ik was in november in de gelegenheid een ware kampioenenstam over te kopen van iemand die mij zeer na aan het hart ligt. Ik was en ben nog steeds zeer vereerd dat deze duiven aan mij zijn toevertrouwd, elke keer als ik op de hokken ben geniet ik mateloos van de kwaliteit van deze dieren. Door de ruimte die is ontstaan in de postduivenhobby ben ik in staat om ook hier weer wat meer aandacht aan te geven. Ook de Holle Kroppers worden dus voorgekoppeld, in de hoop dat ook zij volgende week bij de partners blijven die ik voor ze bedacht hebt, ook in het systeem zoals hierboven beschreven qua voer.
Ik ben erg nieuwsgierig hoe dit allemaal gaat lopen, vorig seizoen al kunnen droog oefenen, door de corona perikelen was toen de verwachting dat ik hele werkweken weg zou zijn, maar ging dit achteraf wat anders, dit jaar is het echt zo en moet alles wat het afgelopen jaar is bedacht op zijn plek gaan vallen.
We gaan het beleven.
Tot de volgende,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten