zaterdag 25 oktober 2014

St Vincent 1200 km, Hans de Ruig

Oudebildtzijl, bijna aan de Waddenzee, hoog in Friesland. Net buiten dit dorpje woont de familie de Ruig. Een dijkhuisje, onderaan de dijk, Hollandser kan haast niet. 
Ik ken Hans de Ruig sinds 2010. Hij was de eerste overnachtspeler waar ik op bezoek was, nadat ik had  besloten weer te beginnen met postduiven, specifiek met de overnachtvluchten. 
Ik kan me het eerste bezoek nog herinneren. We werden hartelijk ontvangen op de 2de paasdag 2010, Hans fanatiek en gedreven, honderduit pratend, zijn vrouw Imkje rustig, lachend en zorgzaam, direct in gesprek met mijn partner Vera. Je voelt je er meteen thuis. In de jaren erna ben ik nog vaak langs geweest, voor een praatje, een paar jongen, of gewoon duiven letten als ik zelf niet mee had. De laatste tijd was dit niet meer gebeurd, dus hoog tijd voor een nieuwe ronde.
Hans speelt in dezelfde vereniging als ik, speelt hetzelfde spel, dus er is snel een band, in ieder geval een gemeenschappelijke interesse. Er wordt gespeeld onder de naam Hans en Eelke de Ruig. Zoon Eelke is echter druk met school, maar nog steeds bij de duiven betrokken.
Hans was vorige maand al even bij mij wezen kijken, stille seizoen was net begonnen, hij kwam eigenlijk om de 801 te bekijken, helaas is deze nog steeds onderweg van zijn laatste vlucht. Toch een paar leuke uurtjes gehad, de duiven bekeken en gekeurd. Ik werd meteen uitgenodigd om weer eens langs te komen.
Hans voor zijn vlieghokken

Tijdens het seizoen had Hans al verteld dat hij met een paar bekende liefhebbers in contact staat de laatste tijd. Hij gaf zelf al aan dat dit voor hem een enorme boost is. Hij leert veel van deze mensen en probeert dat toe te passen op zijn eigen hokken. Er zaten altijd al goede duiven, de uitslagen waren soms goed, soms minder, er werd ook met veel duiven gespeeld. Dit is de laatste jaren een stuk minder geworden, wat me opviel was dat de kwaliteit op de hokken flink verbeterd was. Hans beaamde dit, hij legt zich nu veel meer toe op een paar specifieke lijnen, gekruist met het soort wat hij altijd al op het hok had. Onder impuls van zijn nieuwe contacten kan hij makkelijker aan duiven komen om de kwaliteit op de hokken te verbeteren.
Ook het voersysteem is drastisch aangepakt, alsmede het inspelen van de jaarlingen. Jongen werden soms wel gespeeld, soms niet, dit jaar werd er vooral stevig afgericht, tot aan Brussel aan toe.
Je ziet de duiven hier van ver komen

Opvallend dit seizoen was dat hij prachtige series draaide, zowel op de overnacht vluchten met de overjarige duiven, als met de jaarlingen op de dagfond vluchten en in Augustus op Bergerac. Alleen die echte kopduif zat er niet in, ondanks dat een schitterend seizoen.
Uitgebreid door de hokken geweest, late jongen die ondanks hun jonge leeftijd al goed in elkaar zitten, kweekduivinnen waarvan ik er zelf wel een paar wil gebruiken, inmiddels bewezen vliegers en beloftevolle jaarlingen. Kweekdoffers die gewoon goed zijn. Er wordt behoorlijk aan de weg getimmerd.
Kweekmethode die toegepast gaat worden: goed x goed, lijnen kruisen, maar ook witoog x geeloog, een streven wat steeds meer opgeld doet.
Ook de bijproducten die bij zijn nieuwe systeem besproken. Er komt nogal wat bij kijken om duiven te prepareren voor een marathon vlucht. Gezien de resultaten lijkt het voor Hans de juiste manier.
Wat mij het meest verbaasde: er wordt tegenwoordig heel veel gedaan met DNA van topduiven en duiven die internationaal verkocht worden. Hans vertelde dat de DNA uitslagen ook worden gebruikt om vast te leggen waar de sterke en zwakkere punten van duiven zitten. Door deze DNA patronen naast elkaar te leggen schijnt het mogelijk te zijn om kweekkoppels samen te stellen die elkaar aanvullen op de zwakkere punten. Geen nieuws voor mensen die serieus kweekkoppels samenstellen en proberen te compenseren, echter de DNA certificaten van duiven schijnen hier een goed hulpmiddel bij te zijn. Eerste keer dat ik er van gehoord heb in ieder geval.
Ook in het stille seizoen de duiven los
Ik heb vanmiddag weer een hoop opgestoken, er werd openhartig gepraat over alle  onderwerpen die aan bod kwamen. Ik heb weer veel kennis bij elkaar geraapt, eens kijken wat ik weer met al die weetjes kan.
Hans en Imkje bedankt voor een leuke middag.

meer info: www.hansderuig.nl

zondag 19 oktober 2014

Het begint bij jezelf.

Deze week genoten van de duiven. Ik had deze week de wat latere diensten waardoor ik pas om 9 uur van huis hoef. Het geeft gelegenheid om de duiven nog even te laten vliegen, iets waar iedere liefhebber graag naar kijkt. Bij goede omstandigheden houden ze het nog vlot 3 kwartier vol, niet slecht voor duiven die niet gescheiden zijn en de meesten nog volop in de rui. 
Deze week weer vroegere diensten, ik ben 's middags dan te laat om de duiven nog uit te laten. Vanmiddag hebben ze hun rondjes nog kunnen draaien, de rest van de week zullen ze binnen moeten blijven. Gelukkig tot dusver nog geen last van de kromsnavels.

Ook genoten van de stukjes die her en der geschreven worden. Soms leerzame reportages, soms stukjes die duidelijk refereren aan het stille seizoen in de postduivenwereld. Melkers die op vakantie opnieuw ontdekken dat er meer moois op de wereld is.

Waar ik niet van geniet zijn de soms erg negatieve commentaren die gegeven worden op de mening van melkers. Gelukkig zijn er melkers die hun mening durven geven, je hoeft het niet met elkaar eens te zijn. Natuurlijk zijn er 1000 wegen die naar Rome leiden, ieder het zijne. Nu moeten mensen die bereid zijn om hun mening te delen zich soms met hand en tand verdedigen. Natuurlijk is discussie goed, maar laat het dan wel discussie blijven. Vaak worden zaken tot in het persoonlijke getrokken, het is volgens mij niet nodig om iemand die voor zijn mening uitkomt af te maken, simpelweg omdat die mening niet strookt met die van een ander. 
Ooit nagedacht over het feit dat iemands mening kan leiden tot een beter inzicht over waar jezelf mee bezig bent? Het zou wel zo moeten zijn, we zijn bezig met een hobby, er zijn maar weinig mensen die kunnen leven van de duiven. Commercieel belang is dus te verwaarlozen voor het grote gros, luisteren naar elkaar kan wel leiden tot beter resultaat op eigen hok, of tot een beter beleid als het gaat om regelgeving, opstellen van vliegprogramma's en lossingen. 

Het veilingseizoen is ook weer in volle gang, op veel websites worden in hoog tempo duiven verkocht. Volgens de omschrijvingen en stambomen kunnen het alleen maar goeden zijn die worden aangeboden, heb hier wel ernstige twijfels over. Soms wordt er een kijkdag aangeboden, om de duiven in de veiling te kunnen bekijken en keuren. Je kan er niet inkijken, maar sommige kenmerken moeten toch wel aanwezig zijn. 
Ik vraag me ook af hoeveel afval de verkopers kweken per jaar, dat wil dus zeggen dat er veel aangeboden wordt wat zijn geld niet waard is. Ook ik heb me wel laten verleiden om duiven aan te schaffen via 1 van de veilingsites, sommigen voldoen, veel niet. Ik kan me gelukkig inhouden en zorgen dat ik me hou aan de limieten die ik mezelf stel, zodat ik er financieel tenminste niet minder van word. Ook in dit opzicht moet het hobby blijven.
Ben wel benieuwd wat de duiven van Jos Pepping gaan opbrengen, hij hoort tot de top 5 van marathonspelers in Nederland. De verkoop van Arjan Beens en Ultsje Jellema hebben ook mijn belangstelling. Tophokken gaan in de verkoop.
Ik had het eerder over commercieel belang, voor deze mensen geldt volgens mij dat dat waar zij met hart en ziel aangewerkt hebben best wel een paar centen op mag brengen, ze hebben stuk voor stuk ook geïnvesteerd in hun stam, niet alleen met geld, vooral met kennis, kunde en passie.

Wat je vooral van bovengenoemden kunt leren is dat het altijd bij jezelf begint. Vingerwijzen en verbaal geweld zijn geen bouwstenen om verder te komen.


zondag 12 oktober 2014

Warme winter?

Losse eindjes, dit gaat zeker op voor de Chinees Zhang, finalist in de finale rekstok op het WK turnen, gezien als grootste concurrent van ons aller Epke Zonderland. Hij was onderweg naar een goede klassering, echter kreeg hij materiaal pech, het leertje van 1 van zijn handschoenen brak los, essentieel voor de turners aan de rekstok. Voor eigen publiek kon de man de verwachtingen dus niet waarmaken, domme pech? Waarschijnlijk. Epke was magistraal, als zijn Chinese concurrent zijn oefening naar behoren had kunnen afronden was hij waarschijnlijk nog niet in staat geweest om voor goud te gaan. Winnen of verliezen, het ligt heel dicht bij elkaar. Er vliegen overigens al heel wat Epke's rond in Nederland, als ik de stambomen van te koop aangeboden duiven mag geloven.
Ik ben geen turnfan, maar de beelden die de wereld werden ingestuurd waren wel fantastisch. Vooral de slowmotions na de oefeningen brachten prachtig in beeld welke passie, focus en concentratie deze atleten opbrengen om het beste in zichzelf boven te halen. Absolute ster was in mijn mening de Amerikaanse Simone Biles, wat een talent, in elke sport kennen we dit wel, eens in de zoveel tijd staat er iemand op die dergelijk natuurtalent etaleert. Wat opvalt bij haar is het spontane plezier dat ze laat zien, ze leeft voor haar passie. 

Het rommelt in postduivenland. In België vliegt men elkaar in de haren over het wel of niet opheffen van de zones, vooral bij de nationale hafo vluchten, de bond wist het even niet meer en dacht weg te komen met het simpelweg teruggaan naar nationale en provinciale uitslagen. Even het commerciële belang van een aantal hokken over het hoofd gezien?
Daarnaast plannen de Waalse melkers een coupe, willen apart van de Vlaamstaligen gaan concoursen. Nog wel onder de koepel van de KBDB zeggen ze. Wordt weer een spannende winter daar. 
Ook een forse veroordeling wegens vermeend doping gebruik bij een liefhebber. 3 jaar schorsing en 15.000 euro boete. Niet misselijk, net als in de sportwereld hoor je voors en tegens over deze man. Hij weet zelf waarschijnlijk het beste of het waar is of niet.
In Nederland bij een aantal afdeling hommeles, afdeling 6 lijkt nu even de kroon te spannen, hoewel er elders ook nog het e.e.a. speelt. Ook hier weer genoeg voer voor de wintervergaderingen. Denk hierbij aan de organisatie van de grote dagfond concoursen en een aantal overnachtvluchten. Het NPO lijkt naarstig op zoek naar een manier om van de verantwoording over lossingen af te komen. Zou het overigens niet beter kunnen gaan over het trekken van lering uit het verloop van afgelopen seizoen? Code rood, foute lossingen en meer van dat, 2014 was niet om trots op te zijn.
Maar ja, even naar het journaal kijken plaatst alles wel weer in perspectief. Het Midden-Oosten is een puinhoop, de angst voor aanslagen lijkt ook Europa te bereiken, ebola in Afrika, vreselijk om te zien, ook hier de angst voor uitbreiding naar de rest van de wereld, hoe dom kan je zijn om met patiënten te gaan slepen. In Nederland wordt een scholier op school doodgestoken. Waar hebben we het dan over als het om de duiven gaat.............

Gisteren prijsuitreiking gehad bij het NIC Holwerd, waar ik inkorf voor de overnacht. Leuke middag, in de traditie zoals we die gewend zijn in Nederland. Opkomst niet echt goed, af te meten aan de opbrengst van beschikbaar gestelde late jongen 2014 en bonnen voor 2015. Jongen van een goede speler gaan ternauwernood voor het startbod van de hand, bonnen van diverse winnaars gaan voor een prikje weg. Tijd voor verandering? Aantrekkelijk maken voor nieuwkomers? Ik weet niet of het in dit soort middagen zit. Aan de uitgedeelde prijzenpakketten lag het in ieder geval niet. 
Volgens mij is het veel belangrijker dat de duivensport in de keuken laat kijken, de passie die je hebt delen, dat is wat mensen van buitenaf enthousiast maakt voor iets. Laat maar zien waarom je zo gek bent om dagen op je duiven te zitten wachten, er zoveel tijd aan spendeert om toch je duifjes zo goed mogelijk aan de start te krijgen.
Tijdens mijn bezoek aan Californië in 2011 werd me verteld dat daar bij grotere concoursen per keer een behoorlijk geld bedrag is te verdelen, opgebracht uit sponsoring en inleggeld. Animo om hier aan deel te nemen is groot. Direct na het bekend worden van de uitslag wordt er uitgekeerd, iedereen weet meteen waar hij aan toe is. Kampioenschappen in de clubs kent men wel, echter wordt aan individuele winst per concours vele malen meer waarde gehecht. Het winnen van een concours betekend een jaar lang je duiven kunnen onderhouden, kijk dan wordt het leuk.......

Tenslotte op eigen hok is het africhten van de jongen vorige week afgerond. Door het korten van de dagen is het niet meer mogelijk om de jongen dagelijks te laten vliegen. Vorige week schreef ik al dat ik de zaterdag naar Almelo moest, de jongen vlak voor Almelo gelost, dus in zuidoost richting, ongeveer 115 km hemelsbreed. De oudste jongen zijn 12 keer weggeweest, de jongsten 8 keer, wel met de lastige oversteken over het IJsselmeer, 90 km vanuit het zuiden en de lossing vanuit Almelo. Ik hoop dat het voldoende is om ze als jaarling aan de start te brengen. De rui zet goed door, dus met de gezondheid zit het ook wel goed. Kwekers zijn op tal, bij de vliegers mis ik veel doffers, tel er nu 10, tegen 18 duivinnen, da's lastig koppels maken voor het nestspel.
Ik speel nog steeds met de gedachte om alleen nog maar met duivinnen te vliegen op het nest, maakt het makkelijker omdat ik maar 1x daags kan voeren, nadeel is dat ik minder duiven kan inzetten. Wel weer makkelijker om de neststanden te bepalen en ze zo goed voor te bereiden op de door mij gekozen concoursen. We hebben nog een hele winter om erover na te denken.


zondag 5 oktober 2014

Op bezoek in Almelo bij de Gebroeders Löwik

Gisteren voor de 2de keer dit jaar in Almelo geweest bij de Gebroeders Löwik. Directe aanleiding was de aanschaf van een duivin die ik voor de kweek wil gebruiken. In juni was ik ook al in Almelo, voor de aanschaf van 4 jongen. 1 van de jongen was ik van het hok kwijtgeraakt, om te zorgen dat ik 2 koppels 100% Löwik duiven tot mijn beschikking heb, heb ik nog een keer contact opgenomen om een duivin bij te halen. "Geen probleem, als je vlug bent kan je nog uitzoeken", was het antwoord van Ben Löwik. Dus zaterdagochtend in de auto voor de 150 km lange rit naar Almelo.

De gebroeders Löwik introduceren is voor de fondspelers misschien een open deur intrappen. Overwinningen in sector 3, afdeling 9, de VNCC, naast talloze teletekst en kopprijzen op de overnachtfond, zijn hun deel. De combinatie speelt al 55 jaar, eerst programma en vanaf 1984 alleen nog maar op de overnacht. Er wordt gespeeld op de NPO vluchten, ook wordt er nog wel eens een uitstapje gemaakt naar de ZLU vluchten, er zijn ook vroege prijzen gespeeld op bijvoorbeeld Perpignan en Barcelona.
Stamopbouw is ontstaan vanuit het "Oud Koppel", aangeschaft in 1978, een doffer van Telgenhof, zoon van de toen befaamde "Fonddoffer", een duivin van Klein Haarhuis, dochter van de topper de "41". Vanuit dit koppel is een fondstam opgebouwd die zijn weerga niet kent. Kleinzoon van dit koppel is de "Daxdoffer", zelf een 1ste in de VNCC vanuit Dax, met loodzware omstandigheden. Hij is weer vader en grootvader van een stevige rij kopvliegers, welke ook weer fantastisch vererft hebben op de hokken in Almelo. Daarnaast zijn uit deze stam een hele serie wergaloze fondkleppers geboren, niet alleen bij de gebroeders zelf.
Vaandeldragers van het hok nu zijn o.a. "Rambo", kleinzoon van de "Daxdoffer", winnaar van 1ste NPO Brive in 2010 en de "Cahorsdoffer", winnaar van Cahors sector 3 in 2012. Ook zij zijn nog rechtstreeks uit de lijnen van het "Oud Koppel".

Het systeem is heel eenvoudig. Rond 2 februari wordt gekoppeld, de vliegers brengen 1 jong groot en worden weer gescheiden. Pas na het invliegen op vitesse/midfond wordt er weer gekoppeld, om de duiven op een goede neststand in te kunnen korven voor de 1ste overnachtvluchten. Er wordt met 30 koppels op het nest gespeeld, daarnaast heeft de combinatie de beschikking over 12 kweekkoppels, naar overnacht begrippen niet veel duiven. Jongen worden het hele jaar door gekweekt, voor eigen behoefte worden de jongen gespeeld met de jonge duivenvluchten, natour of taartvluchten, naar gelang de leeftijd van de jongen. De jongen worden voor zover mogelijk al aan de tand gevoeld, alleen de allerbesten kunnen blijven.
Voersysteem is ook gemakkelijk. Er wordt gevoerd als de bak leeg is, soms 3 of 4 keer per dag, de duiven hebben dus eigenljk altijd voer ter beschikking. De jongen worden krapper gehouden om te zorgen dat ze blijven luisteren.
De oude duiven krijgen 2 overnachtingen per jaar, de jaarlingen 1 keer, verduisteren is er niet bij.
Medisch wordt er geënt tegen PMV en pokken, de laatste jaren wordt er ook geënt en gekuurd tegen paratyphus. 
Opvallend is het grote aantal ingeteelde dieren in de vliegploeg, die toch geweldig presteren. Dit getuigd van een heel hoge vitaliteit in de stam.
De hokken zijn als alle goede hokken, droog, goede verluchting en niet teveel duiven per afdeling.
Mondjesmaat wordt er nieuw bloed in de stam ingebracht. De aangekochte dieren worden ingekruist, de jongen hiervan moeten zich bewijzen op de vluchten, alleen de allerbesten behouden hun plekje.

Van de combinatie is Aloys de kweker van de 2, Ben is de soigneur van de vliegduiven, al 55 jaar in harmonie, zoals Ben zegt. 
In gesprek met de gebroeders valt de nuchterheid op waarmee de duivensport wordt benaderd, de gedrevenheid is er na al die jaren nog steeds, maar ook de opgedane ervaring en routine doen hier hun werk. Geen gekke dingen doen, geen paniek als het eens iets meer gaat, een rotsvast vertrouwen in de duiven en het systeem zijn hier de sleutelwoorden. Daarnaast is er een gezonde dosis humor en relativeringsvermogen.
Ben heeft mij gisteren uitgelegd waar dat vandaan komt. Net als iedereen heeft Ben in de duivensport ook een leermeester gehad. Dit was een hard spelende melker met weinig duiven, van origine een boer. Deze meneer was beroepshalve gewend om met het beste uitgangs materiaal te werken, of het nu koeien, varkens of duiven waren. De basis moet zorgen voor aanwas, welke tot het uiterste moet worden getest, zodat alleen de allerbesten overblijven om voor nageslacht te zorgen. Strenge selectie vanuit het beste materiaal. Verder had deze man de stelregel dat je nooit tegen de natuur moet ingaan, de natuur laat niet met zich sollen, zet het je betaald als je haar regels overtreed. Vertrouwen in de dieren en jezelf doet de rest, heb je eenmaal een goedpassend systeem gekozen, niet meer afwijken, slechts kleine aanpassingen ten goede zijn toegestaan.

Na mijn eerste bezoek in juni ging ik al met een heel goed gevoel naar huis, deze mensen verkopen duiven over de hele wereld, zijn toch niet commercieel ingesteld, proberen je wat van het beste mee te geven. Verder zijn ze bereid om je met raad en daad bij te staan. Dit gevoel is gisteren alleen nog maar versterkt, melkers naar mijn hart, ik zit er zelf niet ander in. Geen geheimen, maar kennis delen. Ook hier: we kunnen er niet in kijken, dus verstand van duiven hebben we eigenlijk niet. Wel alles met gezond verstand doen.

Ik heb het gevoel dat het niet mijn laatste bezoekje aan Almelo is geweest, Ben en Aloys bedankt voor de hulp en gastvrijheid!

Voor meer informatie: http://www.gebroederslowik.nl 


Vlieghokken voor oude en jongen

Nog een paar afdelingen

Ben poseert met een potentiele winnaar