Beetje rare titel, hoewel het een voldongen feit is, afgelopen zaterdag werden de testvluchten weer vervlogen. Bijna altijd hetzelfde verhaal: te koud, te vroeg, te... ja wat eigenlijk? We kunnen weer, of je mee wilt doen is aan jou, jij bent de baas over jouw duiven en jouw hok. Het is maar net welke keuze je hebt gemaakt, op welke discipline wil je uitblinken, welke weekenden staan er met een grote rode cirkel aangeduid in je agenda, wanneer wil je er staan.
Beetje rare titel is een opmerking die voornamelijk op mijzelf slaat. Hele week van huis, alleen maar jongen kweken, welke dan weer verhuizen naar het hok van compagnon Wim, bij hem gaat blijken of er weer een toppertje is geboren. Ik heb in ieder geval potentiele toppers geleverd, wat er van terecht komt gaat blijken. Er is wel één ding voor nodig om er ook daadwerkelijk uit te halen wat erin zit, dat is iedere dag weer een een tomeloze inzet.
Zaterdag genoten van de thuiskomst van de duiven, de doffers kwamen als weduwnaars, bijna allemaal nog op nestjagen, weeks tevoren waren de geslachten bij elkaar gelaten. De duivinnen volgden wat later, nog geen drang om snel thuis te komen. Ze kwamen vlot af, zagen er super uit, voorbode van weer een mooi seizoen. Vorig seizoen, het gedenkwaardige COVID jaar, was al prachtig, mooi om dat te beleven met je maat, samen de successen vieren. We hopen dat het dit jaar weer zo wordt, streven is zelfs nog beter, de tijd gaat leren of dit ook zo uitkomt.
Las deze week een artikel of Ruud Bakker, fenomeen op de dagfond, nu nog woonachtig in Veenendaal. Hij blijkt de nuchterheid zelve, wat opviel in het artikeltje was die ene zin die alles zei: in april gaat alles opzij voor de duiven, ik ga er dan 100% voor.
Iedereen die wat te klagen heeft over de prestaties van de grote mannen zou zich daar aan moeten spiegelen. Natuurlijk, de man heeft een fenomenaal hok duiven zitten. Maar dat alleen is niet genoeg. Er alles voor over hebben, simpel systeem, goed hok en goede duiven is wat er nodig is. Waar ik op doel is die tomeloze inzet. Pas als je zeker weet dat je er alles aan hebt gedaan om zo goed mogelijk voor de dag te komen heb je recht van spreken. Dan nog met respect over anderen praten overigens. Waardeer wat een ander doet, kan en presteert, leer ervan en tel je zegeningen als je er alles uit hebt gehaald wat binnen jouw mogelijkheden ligt.
Opvallend: lees over Gerard Koopman, Bas Verkerk of Willem de Bruijn, geen kleine jongens toch, in vergelijking met het bovengenoemde artikeltje en trek je conclusies.
Verder valt er te melden dat de kweek met de postduiven goed verloopt, ondanks dat er werd gestart in die ijskoude februari week, ze zijn dan wel wat onregelmatiger als andere jaren, de jongen komen mooi op, tweede ronde eieren is er of komt er weer aan, het hok voor de jongen bij Wim zit eind april/begin mei gewoon weer vol. Ook van de betere vliegers zullen er wat jongen worden geringd.
Bij de Holle Kroppers gaat het moeizaam, een fenomeen wat ik bijna jaarlijks tegen kom. Pas als de temperaturen echt wat hoger zijn en de dagen voldoende lengen gaat bij dit prachtige ras pas de knop echt om en komt de kweek goed op gang. We blijven hopen op een mooi aantal jongen.
Nog een mooie belevenis: ik heb al vaker verteld over Joan, jeugdlid sinds een paar jaar bij ons cluppie de Vliegende Post. Afgelopen zaterdag wist hij al die grote kerels in het pak te steken door 1, 2 en 3 te vliegen in de vereniging. Veel van de duiven die prijsvliegen bij hem stammen uit 1 koppel, wat hij kreeg van een dorpsgenoot die verhuisde en de duiven niet mee kon nemen. Het is hem gegund blijkbaar!
 |
| De duivin van Joan's "Superkoppel" |
Tot de volgende!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten