Het weekend waar heel duivenminnend Nederland naar uitkeek, ook de Belgen hadden deze datum in hun agenda. De dag dat de eerste grote concoursen vervlogen werden, zaterdag 28 mei, of wel, het begin van weer een duivenzomer.
Zomer was het met recht, tenminste hier in Friesland, met warm, bijna broeierig weer, dikke wolken, heiige omstandigheden. 's Middags warm, met dan wel weer blauwe luchten. Geen duivenweer, of toch, fond weer. Weer waarvan we weten dat de duiven het te verduren krijgen, weer wat als maatstaf dient voor waar de conditie staat.
Ik heb in Friesland 2 concoursen gezien die goed verliepen, gezien de omstandigheden. De vitesse vlucht verliep zoals was te verwachten, de snelheden niet hoog, de aankomsten gestaag. Hier werd in ieder geval gevierd dat we niet eens de uitslag haalden in de vereniging, ook altijd weer een mijlpaal, die zo rond dit tijdstip plaatsvind. Op de vitesse waren hier 6 jaarlingen mee, de andere 2 moesten thuisblijven wegens het leggen van een ei. Toch tevreden, toen het begon te lopen waren alle 6 dames vlot thuis, precies het gedrag wat je mag verwachten van een overnachter, hoewel ik altijd op een uitschieter hoop. Ik schreef al eerder dat ik het seizoen voor de jaarlingen als opleiding zie, vaak mee, ervaring op doen, zoveel mogelijk verschillende omstandigheden, een basis leggen voor een mooie overnacht carrière. Toch zie ik dit jaar dat de jaarlingen weinig verrassen, op de 517 na, 2 weken terug. Teken aan de wand? We gaan het beleven.
Het concours vanuit Nanteuil verliep ook goed, aankomsten waren traag te noemen, snelheden namen evenredig af. Toch hoorde ik weinig klachten vanuit het Friese. Als er iets niet goed gaat staan de social media meteen vol. Mooi verloop, duiven moesten er hard voor knokken, maar de duiven die zich thuis meldden zagen er top uit. Goed in conditie dus, maar ook, goed verzorgd onderweg, anders lukt het ook niet. Wat me wel verbaasd is de afstand, voor de kortste afstanden, maar net boven de 450 kilometer. Fondvliegen, dat zijn toch die heroïsche gevechten van minimaal 500 kilometer? Ongetwijfeld dat hier een reden voor is. De lengte van afdeling Friesland maakt dat soort beslissingen niet makkelijker.
Wat me nog meer verbaasde waren de afzeggingen op voorhand door 2 afdelingen, met het oog op het te verwachten slechte weer. Moeilijk zou het worden, geen discussie over, maar geen vlucht op voorhand? Door de ogen van een duivenmelker klopt het niet, je wilt vliegen. Als je er even verder over nadenkt doemen de publieke opinie op, de politiek die de ogen niet meer zo snel sluit, dierenactivisten en meer van dat alles. Als je het zo bekijkt is het begrijpelijk, maar dan worden het elke week vluchten van 200 kilometer, dan zijn de risico's te overzien. Lastige materie, maar ook hier zit een kans, specialisatie, hoeveel risico neem je met je dieren. De melker beslist zelf of er wordt ingekorfd of niet. De melker beslist zelf over de risico factor.
Waar mijn broek vanaf zakte was het tijdstip van lossing door afdeling 8. Op zo'n tijd lossen op een dagfond vlucht met de te verwachten snelheden en verspreide aankomsten is dit niet het mijden van risico, maar het aansturen op een regelrechte ramp. Hier het tegengestelde met hetzelfde negatieve effect, lees Facebook maar na. Als verantwoordelijke voor deze beslissing heb je dan echt wel wat uit te leggen.
Ik zie vanochtend dat het weer goed is, dus waarschijnlijk komen er nog veel duiven na en is het seizoen voor veel mensen niet verloren. Duiven kunnen snel herstellen, de meesten zullen goed genoeg zijn om volgend wekend weer van de partij te zijn.
Conclusies voor het eigen hok: de overnachters liggen op schema voor St Vincent en Brive, de jaarlingen geven nog wel te denken of zij de kwaliteit brengen om volgend jaar een aanvulling te zijn op het overnacht ploegje.
Volgende week geen Limoges hier, voor iedereen die mee doet aan de eerste overnacht van dit jaar, succes!
Goede week.
www.postduivenblog.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten