zondag 26 april 2015

Het kan verkeren

604, 1ste hok Tilburg 193 km
Het kan verkeren. Ik schreef vorige week zaterdag vol euforie over de toen actuele vlucht met schitterend vliegweer en prachtige aankomsten, het summum voor een postduiven liefhebber, ook al was het nog geen fond....
Er leek ook geen eind aan te komen, de duivinnen komen super, met in het achterhoofd dat dit allemaal dient als voorbereiding op de door mij aangewezen marathonvluchten, 1ste inkorfdatum 16 juni.
Hoe anders was het de zondagochtend. Ik zag op Facebook en andere media nog wat "likes", men ervoer mijn stukje als super positief, precies zoals ik wilde.
Ondertussen rommelde het al wat in huize Logemann. De hond, trouwe makker van de afgelopen 10 jaar, was erg ziek, zo ziek dat hij zondagochtend niet meer kon staan, hij moest naar buiten worden gedragen om uitgelaten te worden. Uiteindelijk hebben we hem maandagochtend moeten laten inslapen. 
Diezelfde zondagochtend kwam ik erachter dat de 2 dagen oude pulletjes van de "Scheefbek" naast de nestschaal waren beland, door het rooster van de broedbak in de mestlade terecht gekomen, dood. Tegenvaller, de "Scheefbek" loopt letterlijk op haar laatste benen, had er graag nog een paar jongen van gehad, maar durf het niet aan haar nu weer te koppelen. Bij de minste inspanning zie je dat deze duivin dat moet bekopen met lichamelijke ongemakken. Ik zal haar er geen plezier meedoen om nog een ronde te laten komen. Jammer, draaide zaterdag ook weer 2 dochters in de prijzen.
De week kende dus een bedroefde start, zag maandagavond ook de vliegduivinnen nog naar het land gaan. Die kwamen dus wat tekort aan mineralen, ook dat nog geregeld, allemaal een apart grit/roodsteen/mineralen bakje in het broedhok. Kunnen ze er de hele dag van pikken. De behoefte naar het land te gaan leek meteen weer minder, heb het niet meer gezien.
Ook de jongen bij de sierduiven groeiden niet zoals ik wilde, de kroppers staan ook bekend als slechte voedsters. Wat heen en weer leggen van jongen onder voedsters(postduiven) helpt maar is niet afdoende, ze groeien niet hard genoeg, terwijl ze toch wel gezond zijn. In het verleden loste ik dit op door P40 te weken en hier een papje van te maken met wat Gistocal of koffiemelk(wel de vette versie). Dit werkte altijd goed, tot een paar jaar geleden, ik denk dat de samenstelling of het productieproces van de P40 korrel is aangepast, waardoor het minder geschikt is om op te spuiten bij jongen.
Vanochtend internet afgespeurd, een artikeltje gevonden van iemand die gewoon babyvoeding gebruikt om de jongen bij te voeren, vandaag maar een pak gehaald, kijken wat het resultaat is. De kassière keek wel raar toen ik het pak babyvoeding op de band bij de kassa zette.
Verder,  de duivinnen zelf in kunnen korven vrijdag, het lukte om een uurtje eerder van het werk te gaan.
Zaterdag werd er ook gewerkt. Door de late lossing kon ik het zo regelen dat ik net op tijd thuis zou zijn voor de eerste. Helaas, oponthoud bij het pompstation, 2x de brug bij de Afsluitdijk en dagjesmensen die duidelijk een ander tempo onderhielden dan de forensen waarmee je normaal op de weg zit zorgden ervoor dat ik 20 minuten meer reistijd had. Geen melkende mensen.
De eerste gemist, zat al 10 minuten in het hok, veel anderen wel thuis zien komen, ze kwamen goed, wel uit verschillende richtingen en niet regelmatig. Niet vreemd gezien de omstandigheden.
Bij het afslaan misten er nog wel wat duiven, over het algemeen was men niet ontevreden over het verloop. Bij mij is de laatste thuis gekomen terwijl ik naar de club was voor het afslaan. 5de in de club met 6 van de 14 in de prijzen. De maratonista doen het niet slecht. Kan er dus nog steeds vanuit gaan dat de dames goed in orde zijn. Weduwschap bevalt nog steeds goed, misschien dat de dames het zo goed blijven doen dat ik niet meer hoef te koppelen. Vanochtend trainden de dames alweer lekker, terug in het ritme voor de ochtend, volgende week late dienst, dus vroeg trainen en voeren.
Zag op internet alweer diverse negatieve berichten over al dan niet geoorloofde lossingen. Als er iets is wat niet goed gaat moet je er lering uit trekken. Hier mag geen misverstand over bestaan. Ik stoor me er wel aan dat er meteen allerlei verwensingen en eisen van vertrek worden geroepen. 
Twee zaken die men niet noemt: ten eerste korft de liefhebber zelf in, iedereen wist dat het niet zo mooi zou worden dit weekend. Ten tweede, de berichten die worden geschreven zijn voor altijd te lezen. Kan me zo voorstellen dat belangstellenden van buiten de sport, potentieel nieuwe leden, hun conclusies trekken na het lezen van dergelijke berichten en op zoek gaan naar wat anders als hobby dan duiven.
Komende week kan ik weer rekenen op clubgenoot Wim om in te korven, prachtig dat iemand zo wil helpen! 
Oh ja, sinds vrijdag ben ik brildragend(zag de duiven meteen weer van ver komen), al 8 weken niet gerookt. Het kan verkeren.
Tot volgende week.

www.pigeonjohnny.blogspot.nl



zaterdag 18 april 2015

Schitterend

Ik zou geen betere titel weten voor mijn wekelijkse gekrabbel. Schitterend was het woord dat ik van iedereen hoorde op de club, tijdens het afslaan. Schitterend is wat ik lees op Facebook, daar waar de melkende mens zich meld onder goede en slechte omstandigheden.
De 542, 1ste van het hok deze week
Schitterend is ook wat er door mijn hoofd schoot toen de eerste van mijn hok zich meldde vandaag. Ze zat redelijk hoog, viel als een steen en landde keurig op het plankje, er zijn er weinig die dat redden van mijn team. 
Even dacht ik aan een kopprijs op een vitessevluchtje met mijn overnachters, maar de echte programmaspelers in de club staken daar professioneel een stokje voor, zoals het hoort. De thuiskomst van de "542" staat echter op mijn netvlies, vergeet ik niet meer, dit is waarom ik zo gek ben om iedere keer weer op de duiven te gaan staan wachten. Kippenvel momenten, daar gaat het om. 
Wat me ook een goed gevoel gaf deze week is clubgenoot Wim, die bereid is om mijn duiven op te halen voor het inkorven, zorgt dat de klok weer bij hem terugkomt en ook nog een gebakje klaar had bij de koffie toen ik vanochtend mand en klok bij hem kwam terughalen. Super!
Verder vond ik het vandaag een goede race voor de jaarlingen om te leren, zeker omdat ik ze niet speel als jong. Wat vandaag opviel: de 1ste kwam vanuit de "goede hoek". Kwam dus uit de meest gunstige richting, de 2de had zich al mee laten slepen naar een wat oostelijker positie, kwam uit het Zuid-Oosten. Daarna stokken de aankomsten even en komt de rest allemaal uit de westkant vandaan. Uit de westkant bij mij betekend over het IJsselmeer gekomen. De Noord-Oosten wind heeft dus veel duiven laten afdrijven naar de westkant van Nederland. Geen verrassing, heb hier vaker over geschreven, was vandaag wel goed meetbaar. De africhtingen over het IJsselmeer zijn dus echt nodig. Gevolg is dat de onervaren jaarlingen zich toch redelijk konden weren en allemaal thuis zijn. 
Nu het seizoen begint te draaien wordt  het ook tijd om na te denken of ik met de duivinnen op weduwschap blijf spelen. Voor zover is het goed te doen, ik kom qua tijd nog steeds uit. Moet echter wel gaan nadenken over hoe ik dat doe met de jongen. De eersten zijn gespeend vandaag, kunnen de komende dagen even rondkijken in de spoetnik, maar daarna moet het hok toch open. Wordt best krap als ik naar de beschikbare tijd kijk, vooral de weken dat ik de duiven 's morgens moet verzorgen. 
De dames doen het goed, zijn echt gezond, conditie is goed, en komen goed af. De start van dit seizoen is veel beter dan wat ik tot nog toe gewend was. Ik schrijf dit toe aan het weduwschap, de duiven hoeven zich niet druk te maken over nestjes, drijvende doffers, eitjes die gelegd moeten worden en andere energie verslindende taken. Alle energie kan in de wedstrijden worden gestopt. Resultaat is dat ik van 3 trainingen en 2 wedvluchten nog niets verspeeld ben, dit was aanmerkelijk anders in andere jaren. Daarnaast is de verzorging relatief eenvoudig, hoe eenvoudiger hoe minder fouten er gemaakt kunnen worden. Wat ik wel merk is dat de duiven het lastig vinden te schakelen, de ene week wordt er 's ochtends gevoerd, getraind en door mij later gewerkt, de andere week wordt er vroeg gewerkt en 's avonds gevoerd en getraind. Deze week was te zien dat de dames minder graag trainden, het was ook nog aardig kil om 07:15, als het hok opengaat. Maar gezien de resultaten vandaag is het dus best goed gegaan.
Minder deze week was het verlies van de "619", tijdens de training woensdagochtend, jaarling duivin, afgelopen zaterdag nog op de uitslag vanaf Zutphen, waarschijnlijk een kromsnavel tegengekomen, jammer, leek me een talentje. Ook uit het "weduwnaarshok" heb ik er 1 moeten verwijderen, twijfelde al aan de gezondheid van deze doffer, was al wat schraal, zette niet aan, werd deze week bevestigd, dus direct exit. Kan dat soort dieren niet op het hok tolereren.
Verder zijn de 1ste jongen gespeend, heeft de "Scheefbek" weer jonkies en gaan de andere kwekers op voor hun 2de ronde. Het seizoen draait, komt vast nog wat moois aan!

zondag 12 april 2015

Aftrap

772, eerste van het hok
Het onderwerp voor deze week lijkt me duidelijk, overal in het land is het vliegseizoen nu weer officieel begonnen. Ik had de oefenvlucht van de week ervoor voorbij laten gaan, deze week alles in de mand.
Een moment waar je naar toe leeft. Ook al gaat het echte werk voor mij pas in juni beginnen. 1ste overnachtvlucht zal voor mij Aurillac zijn, inkorven op 16 juni als ik me niet vergis. Voor die tijd wil ik de duiven zo'n 6 tot 7 keer weg gehad hebben met de afdeling, wennen aan container, drinken en eventueel eten in de mand. Essentieel voor fondduiven die altijd 2 of meer nachten in de mand zitten voor de opdrachten die ze krijgen. Daarnaast hebben ze wel behoefte aan wat trainingskilometers, zeker nu ze niet meekunnen in de auto.
Vrijdagavond de eerste inkorving van het seizoen, blijkbaar hadden meer mensen de oefenvlucht overgeslagen, wat wel bleek uit het aantal chips wat niet werkte en de drukte en druk die bij zo'n eerste inkorving hoort. Grootste schrik was er toen bij het aanbrengen van een korfje bij de inkorftafel, hier de bodem spontaan uitzakte. Nee geen oud lor die korf, vorig jaar nieuw aangeschaft, maar ook niet gecheckt voor gebruik in het nieuwe seizoen. Duiven los in het inkorflokaal, hilariteit alom, maar ook zorg hoe ze weer gevangen te krijgen. Eigenaar van de duiven besloot wijselijk om de duiven naar huis te laten vliegen, gelost vanuit het lokaal.
Maar goed, de eerste keer dit weekend was een lossing vanaf Zutphen, 124 kilometer, met een zuidwestenwind en vroege lossing. "Let op de snelheden" werd er door de lossingscommissie al gewaarschuwd.
Nou zou dat wel meevallen met mijn dieseltjes, maar toch, je wordt er wel door getriggerd. Hokken snel schoon gemaakt, voer en water klaar gezet en de doffers in de juiste broedhokken, wachtend op hun partner. 
Buurman was zo vriendelijk een steiger naast zijn huis op te bouwen, de daklijsten moeten ook geschilderd, kan nu mooi even. De niet melkende mens moet nog veel leren, zullen we maar zeggen.
Bij aankomst bleken de duiven toch wat schrikkerig. Aankomsten waren inderdaad vlot, niet vroeg ten op zichte van de programma duiven. De eersten bleven vliegen, binnen 3 minuten draaiden er 6 boven het hok, door de steiger perikelen, maar zeker ook omdat ze elkaar ophielden. Nr. 7 dook plots op uit een andere hoek en viel ineens op het hok, waardoor de anderen er vlot achteraan vielen, daarna liepen alle 7 over de antenne. 7 geklokt in 33 seconden, voor mij in ieder geval een nieuw record.
Daarna toch wel stroperig, alles thuis gelukkig. Voorgaande seizoenen raakte ik met opleren en de eerste vluchten altijd wel wat kwijt, zeker van de nog onbevlogen jaarlingen, tot nu toe 3x africhten en 1ste vlucht nog niets kwijt. Zou het door het weduwschap systeem komen? Feit is wel dat de duivinnen supergezond zijn. Ik denk dat dat de grootste plus is, ze zijn gewoon beter dan andere jaren.
Jongen bij de kwekers groeien allemaal goed op, ook hier geen klachten.
Verder weinig nieuws vanuit Friesland, de aftrap is weer geweest, op naar de doelstellingen voor dit jaar. Succes allemaal.

www.pigeonjohnny.blogspot.com


maandag 6 april 2015

Of het ook anders zou kunnen (2de Paasdag gedachte)

Ik las de afgelopen weken een aantal artikelen die me aan het denken hebben gezet. Eddy Noel en Ad Schaerlaeckens schreven beiden een artikel die genoeg stof aandragen voor bezinning.

Eddy Noel schreef over hoe wij met onze duiven omspringen, hoe wij tegen de wetten van de natuur in gaan, hoe wij medicamenten gebruiken om duiven op de been te houden, hoe wij denken dat duiven machines zijn. 
Dat er hierdoor een aantal negatieve neveneffecten ontstaan nemen we maar op de koop toe, als we in het najaar maar een bekertje op kunnen halen. 
Iedere duivenmelker is gek op zijn dieren, dat moet haast wel, anders ben je er niet dag in, dag uit mee bezig. Toch laten we het ons gebeuren, een beetje het verhaal van de plofkip, ze zijn gemaakt omdat de omstandigheden erom vroegen. Hoe we hier anders mee om zouden kunnen gaan? 
Misschien maar eens kijken of je je wilt specialiseren op een bepaald onderdeel van de sport, misschien hoef je dan niet meer aan winterkweek te doen, of je jongen te verduisteren. Is het wel nodig om je ouden te verduisteren om de "forme piek" te verleggen? Misschien iets later koppelen zodat ze ook wat later op punt staan, kan al heel goed helpen.
Het programma in Nederland is nog steeds uitgelegd op een generaal kampioenschap terwijl de tijdsgeest iets anders vraagt. Tijd voor bezinning.

Ad Schaerlaeckens schrijft over de manier waarop mieren hun zaken op lossen en vergelijkt die met hoe wij dat in duivenland doen. U begrijpt het al, die vergelijking loopt helemaal mis. In duivenland staan individualisme en eigen belang voorop, terwijl de mieren alles oplossen door samen te werken, in een strikte en strakke organisatie.

In Nederland verdient men niet bepaald een dikke pluim als het gaat om innovatief besturen, volgens mij wordt er door verschillende mensen al een tijd aangegeven dat het anders kan en moet. De tijd van de generale kampioenschappen is voorbij of in ieder geval grotendeels achterhaald. Mensen werken niet meer van 7 tot 4 en zijn 's avonds thuis. Deeltijdwerk, ploegendiensten, flexibele werkplekken zijn uitgevonden voor een 24 uurs economie, als er bedrijven moeten draaien, moeten er mensen zijn die aan de knoppen kunnen draaien, het lukt echt niet zonder. We nemen van de gelegenheid gebruik om 's avonds nog even naar de supermarkt te gaan, makkelijk, maar ja, dan moet er wel iemand achter de kassa zitten om af te rekenen.
Er wordt vaak geroepen dat mensen geen duiven willen omdat ze 2 of 3 maal per jaar op vakantie gaan, er teveel andere hobbies en vrijetijdsbestedingen zijn waar men met minder inspanning aan deel kan nemen.
Dat mensen vaker op vakantie gaan klopt, het kan nu eenmaal, vaak heeft dat ook nog eens met de flexibele omstandigheden te maken. Dat er heel veel manieren zijn om je vrije tijd door te brengen klopt ook. Maar is U niets opgevallen? 
Bij gelegenheid vertel ik wel eens wat over mijn hobby. Over de schier onmogelijke prestaties die duiven leveren door over nauwelijks te bevatten afstanden naar huis te komen, zonder TomTom of GPS. Mensen luisteren vol verbazing en ongeloof, dat is nog eens knap!
Tuincentra zijn er in overvloed. Die zijn er niet omdat mensen niet thuis zouden willen zijn. Men investeert in thuis en tuin. Perfect om daar ook een hok met duiven bij te hebben toch?
Maar als we die markt willen aanboren om mensen te interesseren voor onze hobby, zal het toch over een andere boeg moeten. Te beginnen met de verhalen over welke inspanningen er allemaal wel niet geleverd moeten worden.
Begin eerst maar eens te vertellen over de mooie kant van de hobby, over de mogelijkheden die er zijn om wat leuks te presteren zonder daar de hele lente en zomer aan vast te zitten, over het plezier en de sociale omgang binnen een vereniging.
Elkaar helpen is een must, in Duitsland bestaan veel gemeenschappelijke tuinen waar men zijn dieren houdt. Vaak gedwongen omdat er bij huis geen dieren gehouden mogen worden. Voordeel van zo'n soort volkstuin is dat er altijd mensen zijn die de verzorging van je dieren over kunnen nemen, als je er zelf even geen tijd voor hebt. Staat wel wat tegenover natuurlijk! Argument dat je je dieren niet bij huis hebt gaat niet op, men moet ook naar de voetbal of hockey club.
Kampioenschappen hoeven niet over een heel seizoen te worden uitgespannen, per onderdeel is al knap genoeg in een druk bestaan.
Geld hoeft geen belemmering te zijn, ik zag vandaag dat men grif 200 euro voor een stel loopschoenen betaald, die misschien 3x per jaar worden gebruikt. Dat iets geld kost lijkt me duidelijk, het is maar net hoe je het brengt. Verhalen over steeds toenemende kosten helpen niet, je kunt ook met iets minder toe, waardoor je het plezier houdt. Duiven hoeven niet zo erg duur te kosten, ook goeden niet, kwestie van goed begeleiden en helpen willen.
Hetzelfde geldt voor voer en bijproducten, eerst maar eens kijken wat er echt nodig is, ipv van wat er allemaal mogelijk wordt gemaakt, we leven in een consumptiemaatschappij. Dat wil overigens niet zeggen dat je alles moet kopen.
Zijn die bezoekjes aan de dierenarts echt wel nodig? Lees het artikel van Eddy Noel nog eens, of de artikelen van Ad Schaerlaeckens over de groten in de sport in Nederland en België. Hier komen vaak andere verhalen naar voren.
We zullen als individuele melkers een rol moeten spelen, een positieve rol, echter moeten de organisaties waar deze individuele melkers zijn aangesloten, een platform vormen die het mogelijk maakt om de verhalen en het nieuwe inzichten van de melkers waar te kunnen maken. Wanneer gaat men begrijpen dat je als bestuurder en leider van een organisatie een dienende rol hebt, je achterban moet uit de voeten kunnen met wat er aan beleid wordt neergelegd en niet andersom.

Nog eentje dan: Waarom worden Eenhoksraces steeds populairder? Je stuurt er duiven heen, betaald eenmalig inleggeld en alles wordt geregeld, thuis achter de pc kan je de vorderingen van je duiven in den vreemde moeiteloos blijven volgen. Als je het slim doet hoef je zelf niet eens duiven te hebben. Kwestie van jongen bestellen bij een kweekhok en regelen dat die op de juiste datum "Klaar" zijn. Klant is koning toch?
Andere mogelijkheid kan zijn om per jaar een aantal klassiekers op verschillende afstanden, waar men naar toe kan werken middels trainingsvluchten. Een soort van SAMDPR maar dan met iedereen vanaf het eigen hok, met een paar mooie prijzen te winnen. Kan je zelf kiezen naar welke klassieker je toe wilt werken en hoe je dit kan plannen met de rest van je leven. Ik begin er al zin in te krijgen, zou mij goed passen!

Ik besef donders goed dat ik met dit schrijven A heb gezegd, ik ben in ieder geval bereid om B te zeggen en mee te denken en ontwikkelen naar een duivensport met een gezonde toekomst.

zondag 5 april 2015

Mijn duiven afgelopen week

Na het schrijven van mijn verslag over het bezoek aan Wim de Jong gisteren, schoot het me te binnen dat ik over mijn eigen duiven niets geschreven had.
Geen ramp, veel bijzonders was er eigenlijk niet. Het wachten is op het begin van het seizoen.
Afgelopen week de wat latere dienst, wat betekend dat ik 's morgens tijd heb voor de duiven. 's Morgens 7 uur op, om 10 over 7 present in het hok. Anderhalf uur ongeveer, ik vertrek rond 08:45 naar het werk.
Deze week konden de duiven alleen op vrijdagochtend los, de rest van de week lukte het niet. Storm, kou, hagel en meer van dat fraais zorgde ervoor dat de meiden binnen moesten blijven. 
Bij de kwekers een kleine tegenvaller, 1 van de jongen van de "Scheefbek", overgelegd naar een voedsterkoppel lag vertrapt in het nest, de doffer van het voedsterkoppel is wat ongedurig, kan mij in het onderste broedhok niet goed zien, is dus extra scherp en ongedurig als ik op het hok ben, oorzaak in ieder geval gevonden. Voor de rest alles volgens plan, de jongen van koppel 2 en 3 zijn ook uit, de "Scheefbek" heeft met haar doffer de "Zwarte" ondertussen de 2de ronde eieren liggen, ook deze zijn bevrucht.
Verder overgegaan op de normale mengeling bij de vliegers, ik voerde nog 25% gerst, de laatste voorraad gerst van afgelopen winter is op, dus nu weer de vertrouwde 100% Variamax van Mariman. Verder een eigen mengeling Allerhande of Beutebak of hoe je het ook wil noemen. Voor diegenen die het willen weten: 2 delen gemengd grit, 2 delen roodsteen en kalk, 2 potjes picksteen verkruimeld, 2 delen Vitalith, 2 delen Wimovit, 1 deel P40 en 1 deel snoepzaad. Bij de vliegers zit er nog een handje pinda's door.
Duiven vandaag nog even weggehad, was mooi weer, dit keer gelost bij Bant(N.O.polder), zo'n 50 km denk ik, alles was thuis toen ik thuis kwam, had overigens wel tijd genomen om nog wat foto's bij het Tjeukemeer te maken, was echt mooi vandaan. Vrijdag maar de mand in voor de 1ste vlucht, de jaarlingen moeten toch gaan wennen aan de containers, leren drinken en zich leren redden in massa lossingen.

www.pigeonjohnny.blogspot.com

zaterdag 4 april 2015

Het verhaal van de Teletekst-doffer

Op bezoek bij Wim de Jong in Sint Annaparochie.

2 weken geleden schreef ik al dat clubgenoot Wim de Jong samen met zijn zoon Wouter op bezoek was bij mij. De afspraak was al eerder gemaakt, kon toen eindelijk eens ingelost worden. Ik heb toen meteen afgesproken dat ik ook bij Wim en Wouter zou komen kijken, ik was vooral benieuwd naar de Teletekst, de doffer die 9de in sector 4 vloog van St. Vincent dit jaar, daarvoor had hij al 5x prijs op 5x mee gevlogen, hoezo een topper?

Eerst maar even een beetje historie. Wim is een herintreder in de duivensport, in 2010 begonnen met het opbouwen van een stammetje overnacht duiven. Dit vergt tijd, geduld en inzicht, zeker als de ruimte beperkt is, zoals bij Wim het geval is.
Wim schafte in 2010 wat rechtstreekse A.P. Overwater duiven aan, deze werden gekruist met duiven van lokale grootheden als Hans de Ruig. Met deze duiven werd wat gevlogen, eigenlijk wordt er pas vanaf 2012 deelgenomen aan overnacht vluchten. Daarnaast werden van bekende hokken nog wat duiven aangeschaft, telkens om met de Overwaters te kruisen.

In 2014 werd voor het eerst deelgenomen aan het complete overnacht programma van N.I.C. Holwerd. Meteen werden ze kampioen, zowel aangewezen als onaangewezen. Hoezo klasse?
Mooiste prestatie werd geleverd tijdens St. Vincent. De editie van de enige echte nationale klassieke middaglossing was loodzwaar, met een stevige kopwind en temperaturen die niet echt zomers te noemen waren. 
Uitgerekend op deze vlucht levert de "55", oftewel de Teletekst het bijna onmogelijke. 's Middags geklokt, in sector 4 9de, vroeg in afdeling Friesland, nationaal binnen de eerste 250, met een overvlucht van 200 km, op 1 van de verste afstanden. Van de 5 ingekorfde duiven waren er op zaterdag al 2 thuis, terwijl de meeste deelnemers pas op zondag hun eerste duif mochten verwelkomen, op zondag werd nog een derde geklokt. Op de andere vluchten werd telkens een aantal mooie prijzen bijeen gespeeld, resulterend in een dik verdiend kampioenschap.

De stamopbouw bij Wim en Wouter is voornamelijk opgebouwd uit rechtstreekse Overwater duiven, gekruist met allerhande lokale en meer nationaal bekende liefhebbers. Er wordt altijd wel uitgekeken naar mogelijke versterking.
Op het vlieghok is de Teletekst de onbetwiste nummer 1, maar een aantal verwante duiven doen eigenlijk weinig voor hem onder. Ook de jaarlingen voor dit jaar laten een aantal mooie dieren zien, waaruit zeker een paar goede maratonista's over zullen blijven.

De verzorging van de duiven is strak maar eenvoudig, er wordt niet gezocht naar het geheim van de andere liefhebbers, er wordt vertrouwd op een solide verzorging en kwalitatief goede duiven.
Geheim wapen in de geheel is misschien wel zoon Wouter, zijn "Witte" en nakomelingen gaan ons misschien nog verbazen in de toekomst, zijn "Bonte" gaat zeker hoge ogen gooien dit jaar.

Ik heb een goed hok duiven gezien vandaag, gebouwd op een kleine maar solide basis in de vorm van goede kwekers, daarnaast niet teveel maar wel goede vliegers. Het geheel geleid door iemand die met beide benen op de vloer staat en goed weet waar hij mee bezig is. Van Wim en zoon Wouter gaan we zeker meer horen in de marathon wereld.