Het is zover!

Eindelijk, het is zover, vakantie. De laatste weken echt naar uit gezien, vermoeid, niet vreemd, hectische periode achter de rug, er zit ook nog veel meer aan te komen. Het is inherent aan het werk en de branche waar ik in werk. Maar soms, soms moet je even de tijd nemen om alles van je af te zetten.

Dit geldt ook voor de duiven. Ben er knettergek mee, kan niet zonder, zorg er 50 weken per jaar vol verve voor. Niets is te gek, als het maar ten goede van de duiven komt. Even geen duiven verzorgen, Bram neemt het over, ze zijn in goede handen. Natuurlijk, ik zal er de komende weken genoeg spotten. Je bent melker of je bent het niet. Foto's zal ik ervan maken, even de tijd nemen om ervan te genieten, maar bovenal hoef ik er even niet voor te zorgen.

Ik zie de berichten in de media over de rampvlucht vanuit Chateauroux, de Belgen likken de wonden. Het staat wel vast dat er flink geblunderd is bij de beslissing te lossen. Een verklaring vanuit de Belgische Bond die ik eigenlijk niet zo goed begrijp. Boze melkers, tv reportages, publiciteit genoeg, alleen niet de positieve die we zo hard nodig hebben. Vreemd genoeg wordt het daar op zondag tijdens de vitesse en hafo vluchten nog even dunnetjes over gedaan. Hoe krijg je het voor elkaar in deze tijd, met zoveel informatie die gratis beschikbaar is voor iedereen.

Ik ben ook benieuwd naar hoe het spel in Nederland zich gaat ontwikkelen. Blijven we blind jongen verspelen, gaan we eens kijken waar de echte oorzaak ligt, ipv hobby onderzoeken. Misschien kan men een voorbeeld nemen aan een aantal fondspelers die bijna geen jongen kwijtraken, simpelweg omdat ze zich niets aantrekken van programma's en punten voor een kampioenschap. Een mooie uitslag, teletekst en vooral een goed genoegen. Daar draait het bij hun om. 
Is het genetisch, zijn we te ver doorgeslagen in het selecteren op recht naar huis en hebben we teveel instinct weggekweekt? De mand de enige selecteur, ja, na het selecteren op basic zaken als vitaliteit en gezondheid, de 2 grootste indicatoren van Moeder Natuur. Scheelt een hoop medicamenten, kan er ook eens ingeschat worden welke koppels de jongen geven de niet zonder medicijnen meer kunnen.

Ik heb al genoeg geschreven over deze materie, zal ongetwijfeld nog meer volgen, het is tenslotte actueel in onze hobby.

Maar eerst, eerst heb ik vakantie, 3 weken lang geen werk, 2 weken lang geen duiven, 3 weken lang alle tijd voor mijn partner, een goed boek, mooie uitzichten, aansprekende gebouwen, verdrinken in verhalen uit de geschiedenis en je verbazen, gewoon omdat het kan. Lijkt me best leuk!

www.pigeonjohnny.blogspot.com

Toch wel bijzonder

De laatste jongen voor nu

Hele week de jongen 's avonds kunnen laten trainen, 's morgens voeren en water, 's avonds een schraper door de hokken en dat was het wel. Meer tijd was er niet, vakantie tijd, aangepast werkschema.
Dit weekend zaterdagmorgen de ouden eruit, moet toch af en toe, de jongen met blauwe clipring in de mand om af te richten en de jongen met de witte clipring ook maar even wat mandervaring, moest toch alles pakken.
Hokken schoon, blauwe clipring ploeg jongen weggebracht op 35 km, alles 1 voor 1 los, later in de middag alles thuis. Verder de hokken aangepast zodat de oude duivinnen en doffers weer gescheiden kunnen worden. Alle bakjes en broedschalen in emmers gezet om te weken met bleekwater. Deze week elke avond even een emmertje schoon boenen, is alles mooi droog voor de vakantie.
Vandaag nog even de blauwe clipring ploeg weggebracht op 50 km, 1 voor 1 los, alles weer thuis toen we vanmiddag weer terug waren. 
De postduiven staan allemaal op Mariman Variamax met 20% gerst, de mengeling die ze tot begin maart zullen krijgen, dan gaan we weer over op 100% Variamax, de vliegers gaan dan op Beyers All in One Koopman's mix, ik ben hier afgelopen seizoen mee begonnen toen ik vond dat mijn duiven onvoldoende herstelden, of te langzaam weer aanzetten. Met de All in One mix ging dit wel naar tevredenheid, weer een stapje gemaakt dus. Verder elke dag een beetje van mijn eigen allerhande, zelf gemengd van grit, roodsteen, vitalith, wimovit, picksteen, snoepzaad en P40. Hoef ik niet al die emmers open te trekken, lekker makkelijk.
Allemaal niks bijzonders zou je zo zeggen.

Wat er dan toch wel bijzonder was?
Vrijdagavond barbeque bij mijn vereniging "de Vliegende Post" in Minnertsga, elke vereniging heeft wel een dergelijke jaarlijkse festiviteit, wat het zo bijzonder maakt is de sfeer die er heerst, iedereen heeft respect voor elkaar, iedereen is bereid een stapje te doen voor de vereniging, naar vermogen. Dit zie je terug op een dergelijke avond. Gezellig dus, zonder gemaakte of geforceerde toestanden. Ik hoop dat we dit zo in stand kunnen houden.

Wat er dan toch wel bijzonder was?
Zaterdag vrijwel de hele dag bezig geweest bij de duiven, de hokken "winterklaar" maken is meestal niet het leukste werk, hoewel het gewoon moet gebeuren. Ik heb er vooral van genoten, wat een manier om de kop leeg te maken na een (te) drukke werkweek.

Wat er dan wel zo bijzonder was?
Zondag de duiven wederom in de mand voor een africhting, eerst even langs bij wat duivenvrienden, we spelen sinds 2 jaar beiden in een andere vereniging, contact is er niet veel, maar altijd goed. Als er iets is, gewoon vragen, dan komt het goed. Zo ook zaterdag, de jongen waren niet zo best afgekomen, of ik even wilde komen kijken. Natuurlijk morgenochtend even, voor we weggaan, hebben wat plannen. Bij aankomst was het probleem al opgelost, geen nood, bakkie koffie en even bij kleppen, wat wil je nog meer.

Wat er dan wel zo bijzonder is?
Ik vind dat ik de leukste hobby van de wereld heb, geniet er gewoon van, ook al is het vaak qua tijd onmogelijk, ook al benader ik het als de "belangrijkste bijzaak ter wereld". Het is me inderdaad alles. Ik hoop dat iedereen hier wat positivisme en motivatie uit haalt, volgens mij is dat wel nodig als ik door Facebook blader...

Duivenstage met Tiebe

Ik heb dit weekend kennis gemaakt met een nieuw fenomeen binnen de duivenhobby: Duivenstage.

Ik zag op Facebook een vraag van een mij bekende sierduivenfokker die vroeg of er nog leuke suggesties waren voor zijn neefje, deze kwam namelijk een weekend op duivenstage bij zijn oom. Doel was heel simpel: kennis maken met veel facetten van de duivensport. Ik heb mij meteen aangemeld, geen duiven mee, maar wel tijd om wat te laten zien, of bij anderen te laten zien.

Het ging om Tiebe(de neef) en Peter(de oom) Goossens. Peter is in Nederland een bekende in de duivensport, zeker onder de Holle Kropper fokkers en de fokkers en liefhebbers van de Rijnlandse Ringslagers. Tiebe is het neefje van Peter en heeft sinds vorig jaar ook Ringslagers. Dit gaat zo goed dat Peter besloot om Tiebe wat meer wegwijs te maken in het duivenwereldje.
Na op vrijdag wat bezoeken aan liefhebbers meer in de buurt van de woonplaats van Peter, was het zaterdag de beurt aan Friesland. Wat uitleg over de postduiven, hoe het werkt, hoe het wordt beleefd. Over de Holle Kroppers hoefde ik niet veel meer uit te leggen, Peter heeft ze immers ook.
We hadden geluk, na een bakje koffie en een uitleg aan mij hoe de Ringslagers getraind moeten worden voor hun wedstrijden, zijn we eerst op pad gegaan. Even een zakje voer halen bij mijn vaste leverancier, daarna even door naar de familie de Ruig in Oude Bildtzijl. Zij hadden duiven mee naar Bergerac en waren in afwachting van de thuiskomst van hun duiven. 

Geluk hadden we hier, een duif arriveerde tijdens ons bezoek, Tiebe heeft kunnen zien hoe het in zijn werk gaat met het constateren van een duif, hoe deze op de klok verschijnt, hoe de duif gemeld moet worden en hoe deze vervolgens op internet verschijnt. De duif verdiende ook nog een mooie klassering, 4de in het N.I.C. en binnen de 1ste 150 nationaal sector 4, niet slecht voor een jaarling doffer.
Wat nog veel belangrijker was de beleving van het arriveren van de duif en de beleving van de liefhebber hierbij, schitterend om te zien.
Daarna nog even naar Engelum terug, daar de duiven nog even bewonderd en een paar foto's. De middag vloog om, leuk om te doen, leuk om kennis te maken met een jonge liefhebber, die duidelijk in zijn nopjes was met de goede zorgen en de uitleg die overal bij werd gegeven.

Verder op eigen hok keert de rust terug, voor ons is het seizoen klaar, ook al kriebelt het als je een duif bij een collega liefhebber ziet arriveren. De laatste jongen worden volgende week gespeend, alles kan worden opgeborgen en het grootste gedeelte van het hok kan in de winterstand. Alleen de kweekafdeling van de postduiven nog niet, na mijn vakantie wil ik nog een rondje late jongen, van de beste vliegers/beste kwekers.
Het eerste ploegje jongen vandaag voor het eerst afgericht, 15 stuks, allemaal voorzien van een blauwe knijpring, maakt het alweer wat makkelijker bij het pakken en sorteren van de jongen. Op 20 kilometer, 1 voor 1 los, waren ze allemaal thuis, dus de eerste horde is alweer genomen voor dit ploegje.

Ik zag net dat Bergerac nog niet is gesloten voor sector 4, morgenvroeg dus doorklokken, ook de dagfond Argenton(800 km) is nog niet dicht, de omstandigheden vandaag waren zwaarder dan het leek.
Nog iets opvallends: met deze omstandigheden weer 2 Noord Hollandse liefhebbers in de top 10 van nationaal Perpignan, daar moeten echt klasbakken rondvliegen, het hele seizoen zijn ze daar al aan het stunten!

Goede week.