Toch wel bijzonder

De laatste jongen voor nu

Hele week de jongen 's avonds kunnen laten trainen, 's morgens voeren en water, 's avonds een schraper door de hokken en dat was het wel. Meer tijd was er niet, vakantie tijd, aangepast werkschema.
Dit weekend zaterdagmorgen de ouden eruit, moet toch af en toe, de jongen met blauwe clipring in de mand om af te richten en de jongen met de witte clipring ook maar even wat mandervaring, moest toch alles pakken.
Hokken schoon, blauwe clipring ploeg jongen weggebracht op 35 km, alles 1 voor 1 los, later in de middag alles thuis. Verder de hokken aangepast zodat de oude duivinnen en doffers weer gescheiden kunnen worden. Alle bakjes en broedschalen in emmers gezet om te weken met bleekwater. Deze week elke avond even een emmertje schoon boenen, is alles mooi droog voor de vakantie.
Vandaag nog even de blauwe clipring ploeg weggebracht op 50 km, 1 voor 1 los, alles weer thuis toen we vanmiddag weer terug waren. 
De postduiven staan allemaal op Mariman Variamax met 20% gerst, de mengeling die ze tot begin maart zullen krijgen, dan gaan we weer over op 100% Variamax, de vliegers gaan dan op Beyers All in One Koopman's mix, ik ben hier afgelopen seizoen mee begonnen toen ik vond dat mijn duiven onvoldoende herstelden, of te langzaam weer aanzetten. Met de All in One mix ging dit wel naar tevredenheid, weer een stapje gemaakt dus. Verder elke dag een beetje van mijn eigen allerhande, zelf gemengd van grit, roodsteen, vitalith, wimovit, picksteen, snoepzaad en P40. Hoef ik niet al die emmers open te trekken, lekker makkelijk.
Allemaal niks bijzonders zou je zo zeggen.

Wat er dan toch wel bijzonder was?
Vrijdagavond barbeque bij mijn vereniging "de Vliegende Post" in Minnertsga, elke vereniging heeft wel een dergelijke jaarlijkse festiviteit, wat het zo bijzonder maakt is de sfeer die er heerst, iedereen heeft respect voor elkaar, iedereen is bereid een stapje te doen voor de vereniging, naar vermogen. Dit zie je terug op een dergelijke avond. Gezellig dus, zonder gemaakte of geforceerde toestanden. Ik hoop dat we dit zo in stand kunnen houden.

Wat er dan toch wel bijzonder was?
Zaterdag vrijwel de hele dag bezig geweest bij de duiven, de hokken "winterklaar" maken is meestal niet het leukste werk, hoewel het gewoon moet gebeuren. Ik heb er vooral van genoten, wat een manier om de kop leeg te maken na een (te) drukke werkweek.

Wat er dan wel zo bijzonder was?
Zondag de duiven wederom in de mand voor een africhting, eerst even langs bij wat duivenvrienden, we spelen sinds 2 jaar beiden in een andere vereniging, contact is er niet veel, maar altijd goed. Als er iets is, gewoon vragen, dan komt het goed. Zo ook zaterdag, de jongen waren niet zo best afgekomen, of ik even wilde komen kijken. Natuurlijk morgenochtend even, voor we weggaan, hebben wat plannen. Bij aankomst was het probleem al opgelost, geen nood, bakkie koffie en even bij kleppen, wat wil je nog meer.

Wat er dan wel zo bijzonder is?
Ik vind dat ik de leukste hobby van de wereld heb, geniet er gewoon van, ook al is het vaak qua tijd onmogelijk, ook al benader ik het als de "belangrijkste bijzaak ter wereld". Het is me inderdaad alles. Ik hoop dat iedereen hier wat positivisme en motivatie uit haalt, volgens mij is dat wel nodig als ik door Facebook blader...