31-07-2022 Bergerac-Monpazier, dat was het dan

 Gisteren hebben we de duiven zien thuis komen van Bergerac, één van de echte nationale vluchten. Wonderwel gingen alle sectoren tegelijk los, je kunt dat al bijna een unicum noemen in duivenland.

Er stond voor ons veel op het spel, we konden op veel fronten nog bij de besten komen, voorwaarde was wel dat we 2 duiven op tijd moesten klokken, liefst ook nog de getekenden. Dat liep wat anders, we klokten onze eerste redelijk op tijd, het leverde de 1e in het NIC op, in de afdeling ongeveer 50ste (nog niet alle udp's zijn ingezonden blijkbaar), klinkt laat maar een coëfficiënt van iets minder dan 3% verteld mij dat de klassering best goed is. De tweede liet te lang op zich wachten, daarna kwam de trein wat te laat op gang, 's avonds 11 van de 14 thuis is dan wel weer een mooie score. Het verfijnde 1:10 systeem is dus niet altijd renderend voor de gemiddelde of kleinere liefhebber.

Onze eerste was een jaarling doffer, de 281, zoon van de "Neus", oftewel de 072 van 2016, deze doffer zit vanaf dit jaar op de kweek na enkele mooie staaltjes op hele zware vluchten, blijkbaar zijn er mogelijkheden met de nakomelingen van deze doffer.

Terugkijkend op het marathon seizoen van 2022 kunnen Wim en ik maar één ding concluderen, we hebben een prachtig seizoen gehad, met 3 teletekst noteringen, 3 vluchten ook met superuitslagen, twee vluchten die zeker goed te noemen waren, ondanks de aanmerkingen die we er zelf op hebben, 1 vlucht was ronduit slecht, de ochtendlossing Ruffec, te makkelijk voor onze duiven blijkbaar. Onze duiven renderen meestal het beste bij snelheden onder de 1000 m p/min. Ja, er waren ook weer wat leerpuntjes, deze nemen we mee naar het volgend seizoen.

Dat volgend seizoen moest nu al vorm krijgen door het opleiden van de jonge generatie van dit jaar, maar door de vogelgriep perikelen gaat dat een lastige worden. Rustig afwachten maar, het enige dat we kunnen doen is hopen dat er geen besmettingen meer bij komen binnen de vervoersgebieden, dan is er nog kans dat we in augustus en september de jongen nog een aantal keren met de grote vrachtwagen mee kunnen geven, cruciaal in de ontwikkeling.

Dit weekend nog gezien dat erop Narbonne vooral in de oostkant van het land goed gescoord is, op een overigens loodzware editie. De attractievlucht vanuit Helmstedt voor oost en noord Nederland verliep slecht, er moesten nog veel duiven geklokt worden zaterdagavond.

We willen ook iedereen bedanken voor de mooie felicitaties en andere attenties die we in dit seizoen mochten ontvangen, in één woord geweldig, het geeft ons weer motivatie extra om ook in 2023 te knallen op de marathons.

Voor diegenen die nog belangstelling hebben voor jonge (late) duifjes van ons: wees er snel bij we hebben behoorlijk wat aanvragen.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

27-07-2022 Agen Teletekst, terug op aarde

 

Wondertjes bestaan, ik heb er zelf eentje mogen aanschouwen. Afgelopen zaterdagmiddag was het, in de tuin bij Wim, bij het vlieghok. Plotseling schiet er een krasdoffer over het hok, voor een ererondje. Tegelijkertijd valt er blauwe duivin. "Twee tegelijk, dat kan niet!!" Legendarische woorden, die maar al te waar bleken. We klokten 2 duiven in 7 seconden, op een afstand van 1076 kilometer, met een gemiddelde snelheid van iets meer dan 950 m/min. 

Resultaat was 10e en 11e nationaal sector 4, 6e en 7e NPO, 4e en 5e Noordelijke Unie zone 4. Kortom 2 duiven die 1:100 spelen. Een unicum om mee te maken. Natuurlijk, het is vaker gebeurd, verhalen zijn legendarisch. Maar om dat zelf eens mee te maken is in één woord geweldig! 

Resultaat uiteindelijk is dat we 13 van de 18 duiven in de prijzen draaien en de duiven ons een onvergetelijke uitslag bezorgden.

We draaiden de 770 als eerste, een blauwe duivin gekweekt door Klaas Buwalda, in haar stamboom vinden we onder andere duiven terug van comb. Rekker/Westra, Coen van Haarlem en natuurlijk één van Klaas zijn toppers Femke Maria, goed voor 2 teletekst noteringen en een hele rits goede nakomelingen.

De tweede is onze 801, doffer door onszelf gekweekt, uit 2 duiven van Frank Zwiers, een kleinzoon van zijn Le Bernard, de moeder is een dochter van zijn beroemde Neo.

Nu een paar dagen later ziet de wereld er anders uit. De duiven voor Bergerac, de laatste marathon, waren nog maar net ingemand toen bekend werd dat er weer vogelgriep in de buurt was vastgesteld. Dit keer hebben we geen geluk, onze hokken vallen ook in het gebied met vervoersverbod. De Bergerac duiven komen dit weekend naar huis, de jongen mogen niet meer de mand in. Lastig, ons systeem is gebaseerd op goed opgeleide jongen, die vanaf de 1e jongen vlucht mee gaan tot aan de laatste natour. Die gaan dus een broodnodige leerschool missen.

We moeten dus maar gaan bedenken hoe we met deze domper omgaan. We verzinnen er vast wel weer wat op. Eerst Bergerac maar even.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

22-07-2022 Agen is onderweg

 

Vanmiddag zijn de duiven in Agen gelost, als altijd hopen we weer op een mooi resultaat, of het gaat lukken is afwachten, we (vooral Wim) hebben ons best er weer op gedaan, de rest zal door de duiven moeten worden geleverd.

Twee weken geleden speelden we Cahors, een harde vlucht, maar wel fair. Het was er eentje voor de allersterksten. We begonnen goed met klokken op de zaterdagmiddag, de eerste 4 speelden allemaal ruim binnen de 1:10 in de afdeling, voor ons de graadmeter. Later kwam er nog 1 doffer door en werd het daarna stil....

De 038 van Cahors

Je verwacht dat als de trein gaat rijden dat de duiven elkaar vlot opvolgen, maar dat blijkt per vlucht dat er toch geen paralellen zijn te trekken. Elke vlucht is een game on its own.

Gelukkig zijn er nog veel duiven nagekomen, deze zijn allemaal klaar voor dit seizoen, onverantwoord om deze dieren nog een keer te spelen.

Met de jongen was het wat minder. Onze club was 1 van de verenigingen die niet inkorfde vanwege de vogelgriep, een deel van onze leden viel in het gebied met vervoersgebod. Afgelopen maandag werd het verbod opgeheven, de afdeling heeft voor de getroffen verenigingen nog een oefenvlucht ingelast, vandaag was het inkorven voor de eerste echte jonge duivenvlucht. Helaas was de oefenvlucht voor ons niet zo'n succes, we hebben daarom maar besloten dat we vanavond niet inkorfden, eerst de jongen maar even laten bijkomen, begin deze week nog een lapvluchtje en dan maar mee met de grote wagen. Koppie erbij houden!

Verder zijn we ondanks een mindere Ruffec tot nu toe dik tevreden over het seizoen. Blijkbaar vinden meer mensen dat. Van de jongen die we beschikbaar hadden zijn de meesten verkocht tegen schappelijke prijzen, we hebben er nog enkele in de aanbieding, ze stammen stuk voor stuk af van goede vliegers of kwekers, uitwennen wordt lastig, maar voor de kweek prima te gebruiken Voor de snelle beslisser!

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl 

02-07-2022 Libourne, Ruffec, learnings en door

 We zijn alweer op de helft van de marathonvluchten NPO 2022. Na de teletekst op Limoges volgde 2 weken later de ochtendlossing vanuit Libourne. Ik wil mij verder niet mengen in de discussies over wel of niet goed, ik ga er vanuit dat de beslissing hierover genomen is in het belang van de duiven is geweest. 

Mooi Koppie, terug vanuit Libourne

Voor ons verliep deze vlucht stroef, zoals voor iedereen. We klokten onze eerste, "Mooi Koppie", rond 13:00 's middags, wat nog goed was voor een dikke 1:10 notering. Doelstelling gehaald, mede omdat we de zaterdagavond en zondagmorgen nog 6 duiven klokten, waardoor we een 70% score prijspercentage binnenhaalden.

Klink allemaal mooi, maar we hebben ook afscheid moeten nemen van onze beste duivinnen, de 905 en 807 hebben de weg naar huis niet meer kunnen vinden blijkbaar. In het NIC speelden we meer dan 6 uren los..... wel de grootste indicatie dat er aan deze vlucht weinig conclusies getrokken kunnen worden, met sport had het niet veel meer te maken. Survival tocht van de Navy Seals is wat mij eerder in het hoofd schiet.

Gisteravond arriveerden de duiven van Ruffec. De vooraangekondigde ochtendlossing van het NPO. Tegemoetkoming aan degenen die overwegen ZLU te spelen, probeersel, kans voor iedereen om 's avonds duiven te klokken. 

Dat laatste is prima gelukt, ook in het noorden konden de concoursen worden gesloten. Natuurlijk hebben de omstandigheden hier ook mee te maken gehad. 

Mooi affiche voor ons, 900 km op de dag, een andere uitdaging voor onze favorieten. Favorieten waren er wel op het hok, ze lieten ons wel wat lang wachten. Waar we gewend zijn ons partijtje mee te blazen, zeker regionaal, moesten we gisteren toch erkennen dat dit werk niet echt voor onze duiven lijkt weggelegd. Of was er iets anders aan de hand?

298, onze 1ste van Ruffec

Uiteindelijk redde het jaarlingduivinnetje, de "298" de meubelen voor ons, we belanden halverwege de uitslag in het NIC, in de afdeling was het zelfs nog iets minder, daarna arriveerden er nog 4 later op de avond, voor donker dus 5 van de 14 thuis, vanochtend kwamen ze nog vlot na, de teller staat op moment van schrijven op  11.

Conclusie: duiven waren fit toen ze thuiskwamen, gezondheid lijkt in orde, zeker gezien de trainingsarbeid die door de weeks wordt verricht. We zullen de duiven dus iets beter moeten motiveren, opvallend was dat alle duiven die gisteravond arriveerden uit het noordoosten terugkwamen. Doorgeschoten, langs de kust weer terug naar St Annaparochie, veel te ver omgevlogen, niet geprikkeld om de kortste weg naar huis te zoeken. We moeten dus nog eens aan de bak. 

Dinsdagavond inkorven voor Cahors, we zullen weer een mooie ploeg samenstellen, de resterende vluchten zullen gericht zijn op de jaarlingen verder opleiden, hopelijk een mooie uitslag en zorgen dat we kunnen selecteren. De kampioenschappen moeten we maar uit het hoofd zetten.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl