Geniet! |
Maar ja, die buitenwereld kent dat gevoel niet van duiven die thuiskomen van een vlucht, als een raket op het hok af duiken, doffers die nog een ererondje moeten maken, omdat ze het net niet in één keer konden halen. Geniet ervan zou ik zo zeggen, in de blog van Esther stond het meer dan voortreffelijk omschreven. Genieten, dat is wat je met de duiven moet doen, succesvol of niet, geniet. Geniet van de thuiskomst van de duiven, geniet van de alledaagse verzorging. Als dat op werken begint te lijken ben je de realiteit kwijt. Werk is het voor diegenen die ervan moeten leven, juist die hebben volop plezier in de omgang met hun dieren. Omdat het anders een opgave en sleur wordt, die sleur die je juist wilt doorbreken, waar het uiteindelijk allemaal om te doen is. Geniet, het sleutelwoord.
Duivensport is geen wereldnieuws, het is niet het meest besproken onderwerp bij de koffie automaat op maandagochtend, slechts voor de insiders is het de belangrijkste bijzaak in hun wereld.
Wereldnieuws is wat er momenteel in Turkije gebeurd, wat er in Noord-Korea of de Verenigde Staten gaande is. Op het moment dat ik met de duiven bezig ga verdwijnt dat weer naar de achtergrond, gewoon, omdat ik bij de duiven geniet van de belangrijkste bijzaak in mijn wereld.
Wat ook genieten is, zijn de complimenten die ik kreeg over de jongen die ik heb afgegeven aan een paar liefhebbers. Dik tevreden over de gezondheid van de diertjes, eentje meldde dat ze al op de spoetnik buiten zaten. Top!
De eerste ronde jongen zijn allemaal naar andere liefhebbers gegaan. Ik stel zelf meer prijs op jongen iets later in het seizoen, daarnaast had ik nog wat afspraken lopen, allemaal in één keer ingelost.
Genieten doe ik ook als ik iemand wat advies kan geven en diegene gaat er ook serieus mee aan de slag. Ik hoop dat het hem verder helpt, kennis delen is leuk, leuker dan alles voor jezelf houden. Daarnaast een vast groepje om te klankborden, gewoon jezelf af toetsen, door naar anderen te luisteren. Zoveel mensen, zoveel meningen, maar ook zoveel kennis, aan jou om er het juiste uit te halen.
Genoten heb ik ook van de afgelopen Paasdagen. Ik was druk, hartstikke druk de laatste weken, er kwamen al bezorgd wat PB's op Facebook of er iets ernstigs was.... Ik had zo weinig laten horen. Sorry, maar ook ik ben er wel eens klaar mee, heb even genoeg aan onze eigen besognes. Maar de Paasdagen, die waren top.
Zaterdag nog gewerkt, de latere lossing zorgde ervoor dat ik nog voor de duiven thuis was. Mooi concours, er stond hier in het Noorden een west-noord-wester van 5 tot 6, dus de duiven moesten er wat voor doen. Nee, geen vroege, wel een serie om blij van te worden, ik klok de helft in 20 minuten, voor waar niet slecht voor een overnachter. Duiven dik in orde dus, hoewel de achterkant van het gelijk is dat er nog 2 jaarlingdoffers achter zijn.
Zondag de tijd om alles in het hok weer op punt te zetten, daarnaast gewoon een lekkere wandeling, de wereld is mooi in April, bomen in bloei, velden weer groen, overal wordt het nieuwe leven benadrukt door de lammeren in de wei, gewassen worden gezaaid of komen alweer voorzichtig boven de grond. Daarnaast een magistrale Philippe Gilbert in Neerlands Enige, daar achteraan een mooie F1 race, ondanks het uitvallen was de uitspraak van Max legendarisch: "Break Failure ..... GRRRRRRR!" Wat een beheersing, daar kunnen veel mensen van leren.
De Paasmaandag was magistraal. Samen met Vera de bollenvelden langs in de Noordkop van Noord Holland, prachtige kleuren, geen files, mooie wandeling door de duinen bij Callantsoog. Geen spatje regen(pas op de terugweg). Schitterende foto's als herinnering. Wie doet je wat.
En de duiven? Die draaiden vanochtend en vanavond alweer hun rondjes, de laatkomers blijven een weekje thuis, ben van plan om tot en met de eerste dagfond vlucht alle weken te spelen, de eerste 65% van de ingekorfde duiven kan gewoon de volgende week weer mee, de rest blijft thuis, zo gaat de vliegploeg van zelf rouleren, duiven die goed zijn kunnen gewoon gespeeld toch? De laatkomers kunnen dan even bij komen, kapot spelen laat ik liever aan een ander over. Vol op het voer, niets moet nog, conditie wordt opgebouwd door de kilometers in het weekend, half Juni is nog ver. Dat weduwschap, dat bevalt me wel.
Kwekers komen op eieren voor de tweede ronde. Hoe ik hiermee omga heb ik lang geleden al eens beschreven in het artikeltje "Ervaringen met kweekboxen". Dit systeem werkt goed voor mij, wordt ook niets aan veranderd.
Tot de volgende!
www.postduivenblog.nl