maandag 17 april 2017

Vliegseizoen? Geniet!

Geniet!
Voor je het weet zit je er weer middenin, het vliegseizoen. Er zijn van die wandbordjes van, waarin de spelregels voor het benaderen van een duivenmelker in het vliegseizoen uit de doeken wordt gedaan. Het komt erop neer dat we in ons eigen wereldje kruipen, de buitenwereld zal weer menigmaal hoofdschuddend staan te kijken. Mafkezen, die duivenmelkers.
Maar ja, die buitenwereld kent dat gevoel niet van duiven die thuiskomen van een vlucht, als een raket op het hok af duiken, doffers die nog een ererondje moeten maken, omdat ze het net niet in één keer konden halen. Geniet ervan zou ik zo zeggen, in de blog van Esther stond het meer dan voortreffelijk omschreven. Genieten, dat is wat je met de duiven moet doen, succesvol of niet, geniet. Geniet van de thuiskomst van de duiven, geniet van de alledaagse verzorging. Als dat op werken begint te lijken ben je de realiteit kwijt. Werk is het voor diegenen die ervan moeten leven, juist die hebben volop plezier in de omgang met hun dieren. Omdat het anders een opgave en sleur wordt, die sleur die je juist wilt doorbreken, waar het uiteindelijk allemaal om te doen is. Geniet, het sleutelwoord. 
Duivensport is geen wereldnieuws, het is niet het meest besproken onderwerp bij de koffie automaat op maandagochtend, slechts voor de insiders is het de belangrijkste bijzaak in hun wereld.  
Wereldnieuws is wat er momenteel in Turkije gebeurd, wat er in Noord-Korea of de Verenigde Staten gaande is. Op het moment dat ik met de duiven bezig ga verdwijnt dat weer naar de achtergrond, gewoon, omdat ik bij de duiven geniet van de belangrijkste bijzaak in mijn wereld.
Wat ook genieten is, zijn de complimenten die ik kreeg over de jongen die ik heb afgegeven aan een paar liefhebbers. Dik tevreden over de gezondheid van de diertjes, eentje meldde dat ze al op de spoetnik buiten zaten. Top!
De eerste ronde jongen zijn allemaal naar andere liefhebbers gegaan. Ik stel zelf meer prijs op jongen iets later in het seizoen, daarnaast had ik nog wat afspraken lopen, allemaal in één keer ingelost.
Genieten doe ik ook als ik iemand wat advies kan geven en diegene gaat er ook serieus mee aan de slag. Ik hoop dat het hem verder helpt, kennis delen is leuk, leuker dan alles voor jezelf houden. Daarnaast een vast groepje om te klankborden, gewoon jezelf af toetsen, door naar anderen te luisteren. Zoveel mensen, zoveel meningen, maar ook zoveel kennis, aan jou om er het juiste uit te halen.
Genoten heb ik ook van de afgelopen Paasdagen. Ik was druk, hartstikke druk de laatste weken, er kwamen al bezorgd wat PB's op Facebook of er iets ernstigs was.... Ik had zo weinig laten horen. Sorry, maar ook ik ben er wel eens klaar mee, heb even genoeg aan onze eigen besognes. Maar de Paasdagen, die waren top. 
Zaterdag nog gewerkt, de latere lossing zorgde ervoor dat ik nog voor de duiven thuis was. Mooi concours, er stond hier in het Noorden een west-noord-wester van 5 tot 6, dus de duiven moesten er wat voor doen. Nee, geen vroege, wel een serie om blij van te worden, ik klok de helft in 20 minuten, voor waar niet slecht voor een overnachter. Duiven dik in orde dus, hoewel de achterkant van het gelijk is dat er nog 2 jaarlingdoffers achter zijn.
Zondag de tijd om alles in het hok weer op punt te zetten, daarnaast gewoon een lekkere wandeling, de wereld is mooi in April, bomen in bloei, velden weer groen, overal wordt het nieuwe leven benadrukt door de lammeren in de wei, gewassen worden gezaaid of komen alweer voorzichtig boven de grond. Daarnaast een magistrale Philippe Gilbert in Neerlands Enige, daar achteraan een mooie F1 race, ondanks het uitvallen was de uitspraak van Max legendarisch: "Break Failure .....  GRRRRRRR!" Wat een beheersing, daar kunnen veel mensen van leren.
De Paasmaandag was magistraal. Samen met Vera de bollenvelden langs in de Noordkop van Noord Holland, prachtige kleuren, geen files, mooie wandeling door de duinen bij Callantsoog. Geen spatje regen(pas op de terugweg). Schitterende foto's als herinnering. Wie doet je wat. 
En de duiven? Die draaiden vanochtend en vanavond alweer hun rondjes, de laatkomers blijven een weekje thuis, ben van plan om tot en met de eerste dagfond vlucht alle weken te spelen, de eerste 65% van de ingekorfde duiven kan gewoon de volgende week weer mee, de rest blijft thuis, zo gaat de vliegploeg van zelf rouleren, duiven die goed zijn kunnen gewoon gespeeld toch? De laatkomers kunnen dan even bij komen, kapot spelen laat ik liever aan een ander over. Vol op het voer, niets moet nog, conditie wordt opgebouwd door de kilometers in het weekend, half Juni is nog ver. Dat weduwschap, dat bevalt me wel.
Kwekers komen op eieren voor de tweede ronde. Hoe ik hiermee omga heb ik lang geleden al eens beschreven in het artikeltje "Ervaringen met kweekboxen". Dit systeem werkt goed voor mij, wordt ook niets aan veranderd. 

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

zaterdag 1 april 2017

1 april - Geintje zeker?

Al een paar weken niets geschreven, het is te zien aan de jongen, het vorige blog liet een foto van een pas uitgekomen jong zien, deze week kunnen ze eraf, ze groeien als kool, zoals te zien is. Tevreden ben je eigenlijk nooit, ondanks het mooie opkomen van de jongen. Altijd wel iets wat beter kan, of wat ooit wel eens beter is gelukt. 

De laatste weken opgeslokt door het werk, de hele winter lukte het om op de normale tijden te werken, waardoor er tijd genoeg was om goed voor de duiven te kunnen zorgen. Maar zoals te doen gebruikelijk, het vliegseizoen is in aantocht, het voorjaar begonnen en daarmee ook de hectiek. Het hoort bij de branche waarin we werken, het hoort ook bij de dynamiek van een bedrijf in de foodsector, die levert aan 's lands grootste kruidenier. 

Om de grootste te blijven ben je genoodzaakt om aan de marktvraag te voldoen, innovatief te zijn en in te spelen op de behoeften van de klant, al voor de klant door heeft dat er behoefte aan is. Als leverancier van zo'n club wordt hetzelfde van jou verwacht. En ja, waarom zoiets altijd samenvalt met de start van het vliegseizoen? Het zullen lentekriebels zijn. Daarnaast was er een calamiteit bij een zusterbedrijf waardoor plots productie overgeheveld moest worden, mensen verplaatst en ingepland, productieplannen herschreven en meer van het soort werk waar ik me al een meer dan een jaar fulltime mee bezig houd. Kortom, tijd tekort, het weekend door en weinig tijd voor de duiven.

Vandaag gelegenheid om dat allemaal in te halen, tijd inhalen kan eigenlijk niet. Alles wat nog niet gedaan is moet in een kortere tijd worden gepropt. Deze week was onze onvolprezen Cor bereid om de chipringen in orde te maken, ik hoef ze alleen maar af te geven en weer op te halen, top! Vanochtend de hokken schoon, duiven even los en daarna alles in manden en de ringen erop. Gelijk maar africhten, volgende week is er een testvlucht. Die van vandaag maar laten lopen.
Door al het gedoe was ik laat vertrokken. Vanochtend prachtig weer, toen ik vertrok raakte het al bewolkt. Onderweg een paar spatjes, verderop weer blauw. Gewoon los, vlak voor Meppel, vorig seizoen genoeg regenvluchten gehad, dus wen ze er maar weer aan. Op de terugweg echte regen, donker front, het resultaat laat zich raden. Het duurde bijna twee uur voor het eerste groepje zich in Engelum meldde. Daarna druppelsgewijs binnen. Op het moment van schrijven ontbreken er nog. Vreemd genoeg de meest ervaren dieren. Het goede nieuws is dat alle chipringen het doen, dit jaar voor het eerst de nieuwe NPO ringen erop, in plaats van de clips die ik tot nu toe gebruikte.
We zien wel weer hoe het afloopt, het lijkt het lot van de mens met gebrek aan tijd. Deze week was toch al vreemd, ik had mijn werktijden wat naar voren getrokken, met behulp van de zomertijd was er 's avond nog zo'n anderhalf uur ruimte om duiven los te laten. De duivinnen vlogen 45 minuten en liepen vlot binnen, de doffers draaiden super om het hok, maar ergens dinsdagavond ging het fout. De invallende schemering leek voor paniek te zorgen, de helft van de doffers durfde niet meer te landen. De nacht in dus, woensdag waren er nog 3 terug, donderdag twee, eentje verspeelt. Vrijdagavond weer een poging, resultaat was dat er nu nog 7 misten, hiervan zes terug vanochtend, de duiven lijken erg zenuwachtig als ze "vallen", ik vermoed dat ze zijn geschrokken van iets wat niet op het hok hoort, een kat wellicht?
Saillant detail is dat deze duiven gewoon mee zijn geweest op de lapvlucht vandaag en allemaal thuis zijn, de ontbrekende dieren gaven geen problemen deze week. Ik snap er in ieder geval niets van.

Ik lees in diverse berichten op Facebook dat de testvluchten van de afdeling goed zijn verlopen gelukkig, ik kwam op de terugweg nog een auto van de afdeling Friesland tegen, vast van de lossing van Zuid in Zutphen.
Volgende week de mand maar in, de jaarlingen zullen aan de container moeten wennen. En wat betreft de oudere dieren? Ik had al een mooie indeling gemaakt, zal wel veranderen nu. Never a dull moment.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl