zaterdag 28 november 2015

Ieder zijn eigen

Vandaag zo'n heerlijke luie weekend dag, dag vrij, geen gestress, geen afspraken, dag voor mezelf.
Laat van bed(voor mijn doen), duiven rustig verzorgen, kweekkoppels nog eens bekeken, voorkoppelen heet dat tegenwoordig geloof ik, rustig wat artikelen gelezen over onze hobby, de krant uitgeplozen om weer eens wat anders aan kennis op te slaan, kortom bijtankdag.
Gisteravond overigens nog de prijsuitreiking van ons cluppie gehad, kwam toch nog met een rollade thuis! Jammer genoeg geen prijzen bij de bingo, maar ja, we konden niet om Kees heen natuurlijk. Verbaas me er steeds weer over dat eigenlijk iedereen gewoon aanwezig is, heb ook niet het idee dat men zich verplicht voelt om te komen, ze zijn er en vermaken zich prima.
Terug naar de gelezen artikelen. "Ieder zijn eigen" heet dit artikel, dat is ook wat je leest in de verschillende artikelen.
Ik las van een bekend speler dat hij weer eens rigoreus door het kweekhok was gegaan, duiven met tekort rendement, lees tekort goede jongen, weg geselecteerd.
 De man is een succesvol ondernemer, zegt zelf dat hij niets van duiven beoordelen kent, dus ik vermoed dat hij met KPI's werkt, kengetallen, heel normaal in het bedrijfsleven. Men stelt een aantal kritieke punten op, met daaraan een doelstelling gekoppeld, geeft zichzelf een bepaaalde tijd om dit te halen en analyseert dit regelmatig. Zo kan je een opgaande voortgang meten, een neergaande is exit. 
Weer een andere bekende kweker en speler publiceert vol trots over de successen van duiven uit zijn bekende lijnen, het volgende duivenbedrijf is geboren. Terecht, de man heeft prima duiven die het niet alleen op zijn hok waarmaken.
Eén van de meest succesvolle overnachtspelers van dit jaar liet weten dat hij het idee heeft dat zijn duiven nog wat beter presteren als anders doordat hij ze 's avonds tegen schemer nog laat trainen. Het systeem heeft hij van de beste overnachtspeler van de laatste 20 jaar overgenomen en lijkt hier toch weer een paar procent extra mee te hebben gewonnen.
Ik las over een poeder dat schijnt te helpen bij het verlies van de jonge duiven, het mysterieuze verlies van jonge duiven. Zijn poeder schijnt er voor te zorgen dat het zenuwstelsel voldoende ontwikkeld bij jonge duiven in het nest. Stelling is dat het voer dat wij tegenwoordig gebruiken teveel gemodificeerd is. Hierdoor zouden er teveel toxines in het voer zitten, zijn poeder schijnt in het spijsverteringskanaal deze toxines te binden en daardoor met de mest worden uit gescheiden, waardoor ze van minder invloed zijn op de gezondheid en ontwikkeling van vooral de jonge duif.
Ook maar eens gekeken wat het wondermiddel uit Italië nu precies is, kan er geen touw aan vastknopen, wel veel bekende namen. Ook hier geen idee of het meerwaarde heeft.
Of ik conclusies aan al deze verschillende meningen kan verbinden? Ik heb geen flauw idee, ben geen wetenschapper, slechts hobbyist, die met belangstelling de ontwikkelingen in zijn hobby volgt. 
Ik heb de afgelopen jaren veel hokken bezocht. Niet alleen grotere hokken en kampioenen, ook de gewone liefhebbers, van mijn eigen categorie zeg maar. 
Wat mij opvalt bij de meer succesvolle liefhebbers is de drive om er iets extra's uit te halen. Daardoor gaat men zoeken en proberen en komt men tot betere resultaten. Of ze allemaal betere duiven hebben? Ik durf het niet te zeggen, ik lees wel eens dat men beter een gemiddeld goede kan inkorven in topvorm dan een topper die er net niet staat. Ik las ook al eens een uitspraak van één van de beste van het land, hij zei onomwonden dat hij de indruk had dat er naar verhouding meer slechtere melkers zijn dan slechtere duiven. Dit soort dingen geeft te denken.
Wat we ook bedenken, het lijkt altijd weer terug te vallen op goede duiven, in een goed hok, met goede verzorging. Zullen we dat dan maar de Gouden Driehoek noemen? Kunnen we daar van alles bij bedenken, ieder op zijn eigen manier. 
Voor de winterkwekers succes, volgens mij is het weer koppelweekend. Ik wacht nog even, winterslaap, rust, vinden mijn duiven ook wel lekker, tenminste dat denk ik.....

Goede week.

www.pigeonjohnny.blogspot.com

zondag 22 november 2015

Gaat gewoon door

The week after, een week na de gebeurtenissen in Parijs, de wereld draait door, letterlijk en figuurlijk. Letterlijk, want de zon komt gewoon iedere dag op, figuurlijk, er zijn veel angstmomenten, meldingen, toch weer aanslagen, arrestaties, afgelastingen, misschien moet ik wel zeggen de wereld draait dol.
Het moet zijn beloop weer krijgen, er moet weer wat vertrouwen terugkomen. De Parijzenaars maken overigens een prachtig statement. De terrassen moeten vol, alles gaat gewoon weer door. Het leven vieren is het beste protest!
Onder de indruk van een open brief van de partner van 1 van de slachtoffers vorige week vrijdag. Zijn vrouw vermoord, moeder van een jongetje van 17 maanden. De partner en vader van het jongetje had het lef om een open brief te publiceren, waarin hij stelde dat hij zich niet zal verlagen om de terroristen zijn haat te gunnen, ook dat hij alles in het werk zal stellen om te zorgen dat ook zijn zoon zijn haat niet aan de daders gaat gunnen. Hoe sterk kan je zijn in zo'n uitzichtloze toestand.

Over de duiven op eigen hok is niet veel te melden, een paar dagen binnen gehouden omdat de werktijden niet matchen met de verzorging, dit weekend weer ruimschoots ingehaald. Eén van de vliegduivinnen is niet in orde, ze kon het tempo van de groep niet volgen tijdens de rondjes om het hok, vieze mest, maar even apart gezet. Als het tenminste de goede is, heb wel heel veel krasjes op het ogenblik. Even in de gaten houden dus.


Klaas voor zijn hok.
 Vandaag een bezoek gebracht aan Klaas Buwalda in Sint Jacobiparochie. Dat klinkt ver weg maar is ongeveer een kwartiertje rijden bij mij vandaan. 
Klaas is in 2012 begonnen met overnachten, vloog in 2013 met zijn jaarlingen voor het eerst mee in het N.I.C. Dit jaar maakte hij een fabuleus seizoen door, met teletekst noteringen, kampioenschappen in alle mogelijke samenspelen, afdeling, S4 en FFC. 
Afgelopen zomer hadden we al afgesproken om eens bij elkaar in de keuken te kijken. Klaas benaderd de overnacht op een wat andere wijze dan dat ik zelf doe, maar dat zorgt er wel voor dat je van elkaar kunt leren. Mooie discussies gevoerd over opleiding, spelen van jaarlingen, waarom verspeelt hij zijn duivinnen en ik mijn doffers, veel duiven door de handen gehad. Voer en trainingsmethodes, kortom over elk aspect wordt nagedacht en naar verbetering gezocht.  
Maurice de Hond.
Aansprekende duiven waren hierbij, duiven die hun sporen al ruimschoots hadden verdiend en bovendien al voor veelbelovend nageslacht konden zorgen. Spartaans in zijn methodes, maar dit lijkt wel zijn vruchten af te werpen.
Man ook van controverses, al dan niet door hemzelf aangezwengeld. Ook hier kan over gesproken worden, gemaakte fouten worden onderkend.
We gaan nog veel van deze man horen in een overigens steeds sterker wordend Noord-West Friesland op de overnacht. De spreekwoordelijke barrière van 50 km op de zuidkant lijkt steeds vaker te worden doorbroken.

Goede week.

www.pigeonjohnny.blogspot.nl

zondag 15 november 2015

Paradox

Wat een zootje is het in de wereld, zoveel is wel duidelijk geworden na de gebeurtenissen vrijdagavond. Ontzetting, net als bij elk weldenkend mens. Het moest een keer gebeuren, het moest wéér een keer gebeuren. Zinloos, tenminste in de gedachtes in normen en waarden vanuit de "westerse" wereld. 
Vanuit de gedachtes van iemand die in het Kalifaat verblijft, zal er ongetwijfeld anders over gedacht worden. Weten het nog van de reacties op de gebeurtenissen op 09-11, een groot deel van de wereld rouwde, was boos, riep wraak, maar een gedeelte van de wereld vierde ook een overwinning, de in hun ogen grote agressor was in het hart geraakt.
Het zal nu niet anders zijn, je bent naïef als je denkt dat het nu opeens anders zou zitten.
Wat je hier van kunt leren? Brutalen hebben de halve wereld, de hele brutalen nog veel meer. Daarnaast kunnen we wel de vinger leggen op de zere plekken die het mondiale beleid ten aanzien van het Midden-Oosten heeft nagelaten. Precies die zere plekken hebben tot een gezwel geleid, wat miljoenen vluchtelingen en heel veel angst en verderf tot gevolg heeft. Wanneer leren we nu eens dat je kwaad bij de wortel moet uitroeien, voorbeelden genoeg in de geschiedenis.
Genoeg hierover, heeft niet heel veel met postduiven te maken. Het geeft wel weer eens aan wat de plek van de postduivensport is in perspectief met de echte issues in dit aardse. Hoe belangrijk is het eigenlijk, elke week een stukje schrijven, hoewel het wordt gelezen, goed gelezen zelfs. Hiermee het belang al uitgelegd realiseer ik me op het moment dat ik het schrijf.

Wat is me opgevallen in de postduivenwereld deze week?
Op eigen hok niet veel. Na de bijeenkomst die we vorige week zaterdag hebben gehad met wat "overnachters" van onze vereniging, zondags nog eens alle doffers in handen gehad, gekeken of ik er wel wat echte kwekers bij had. Vandaag weer gedaan, kwam toch weer een andere uitkomst, elke week zijn ze anders, afhankelijk van weer en gesteldheid op dat moment. Nee, niet ziek, ze zijn super, maar ik ben ook niet elke dag topfit. Verder de duivinnen al een aantal dagen niet los gehad, storm en harde regen op het momenten dat er tijd was, niet de meest ideale omstandigheden, zal komende week wel weer lukken.

Deze week een paar interessante artikelen gelezen, een artikel over oriëntatie, geschreven door Bob Berendsen, heel leerzaam hoe hij uitlegt, welke mogelijkheden tot oriëntatie en navigatie bij de duif kan leiden tot welke resultaten. Daarnaast het artikel van Ad Schaerlaeckens over Gerard Koopman, één van de allerbesten op postduivengebied, over de nuchtere blik op duivensport, de simpele manier van begeleiden en de jacht op de topduif, inspirerend om te lezen, het is dus allemaal niet zo heel moeilijk.

Gisteren vanwege de sierduiven nog even in Kampen geweest, bij mijn leermeester, wat een gevoel voor duiven heeft die man. In mijn ogen de manier om te leren, proberen te zien wat hij ziet, proberen te luisteren naar wat hij verteld en vooral, voelen wat hij voelt. Deze man is bijna een duif, ziet, hoort, voelt wat een duif voelt, of snapt het in ieder geval. 82 inmiddels, vroeger super met de postduiven, sinds de jaren 90 ongenaakbaar met zijn kroppertjes. Hoeveel van dit soort mensen is er eigenlijk, ik ken er niet eens een handvol.

Volgende week nog even op bezoek bij een collega overnachter, kijk ik ook elke keer weer naar uit, om te leren en vooral ook om met elkaar plezier en de hobby te beleven. Kortom vier het leven!





zaterdag 7 november 2015

Mooi initiatief

Duivensport, fijne hobby. In mijn jeugd waren er stickers met een mooie krasdoffer erop met het onderschrift: "Duivensport, fijne hobby". Zo nu en dan denk ik er nog wel eens aan terug, veel melkers hadden zo'n sticker op hun mand, auto of fiets. Ze lieten zien waar ze zich kostelijk mee konden vermaken.
Vanmiddag een middag mee mogen maken waar ik zo'n zelfde gevoel van kreeg. Een aantal melkers bij elkaar, marathonspelers, die hun passie voor de hobby deelden.

Opzet was simpel, gewoon bij elkaar komen, wat nieuwtjes uitwisselen, meegebrachte duiven bespreken, ondertussen komen er wel wat onderwerpen op tafel waarbij tips en tricks uitgewisseld kunnen worden. Het idee was afgekeken van een handjevol sierduivenfokkers die ook op deze manier met elkaar uitwisselen, elkaar helpen en daardoor op den duur allemaal tot betere prestaties komen. Ook van deze dag was dat de insteek.
Hans en Imkje de Ruig waren bereid om het groepje melkers te ontvangen, er is daar een mooie ruimte waar gelegenheid is om bij elkaar te zitten. Parkeren geen probleem, verder alle gemakken aanwezig.

Na de koffie met gebak beet Hans de Ruig het spits af, hij had een aantal duiven klaar gezet, de best presterende duivinnen van zijn hok, daarnaast had hij de beste kwekers van zijn hok apart in een mand, hierdoor kon hij naast de vliegers ook de ouders en verwante duiven laten zien en beoordelen door de andere aanwezigen. Wat altijd grappig is bij dit soort gelegenheden, is dat er heel anders over duiven wordt gedacht, ieder heeft zijn voorkeur. Het mooie van een kleinere bijeenkomst is dat er voldoende ruimte is voor iedereen om zijn zegje te doen, ieders mening wordt met respect gehoord en waar nodig besproken. De meningen over de 1ste NPO Limoges van Hans liepen dan ook wel wat uiteen. Opvallend waren 2 kweekduivinnen, in de hand dieren van ongekende kwaliteit. Bij zijn doffers een oude rode doffer en een donkere doffer uit de Drogba lijn favoriet.
Na het bepreken van de duiven van Hans, werden eerst nog de hokken van Hans bekeken, in de schuur had hij ook nog eens de kweekdoffers klaar gezet. Ook deze werden uitgebreid beoordeeld.
John Logemann bracht 8 doffers mee. Zijn vraag aan de aanwezigen was: beoordeel deze duiven, zijn ze goed genoeg om van te kweken? Pas na het beoordelen door de deelnemers wordt wat extra informatie over de duif verstrekt, zodat het oordeel zo objectief mogelijk is. Ook hier uiteenlopende meningen. Een 2 jarige eigen kweek doffer en een rode doffer van voornamelijk Duitse origine werden over het algemeen als beste en meest bruikbaar aangewezen.
Wim de Jong had slechts 3 duiven meegebracht, maar wel van een excellente kwaliteit. 2 jongen, die uitblonken in bouw en conditie, daarnaast een jaarling duivin, die zich al onderscheidde van een lastige Aurillac. De kraswitpen jonge duivin was echt super!

Bram Wassenaar bracht 5 duiven mee, allemaal afstammelingen van zijn onvolprezen Jellema duivin. Deze duivin heeft al veel goede vliegers op de wereld gezet, bij Bram en bij haar vorige eigenaar, daarnaast is de nakweek hiervan ook goed. Duidelijk een kweekster met allure. Een zoon van deze "Jellema duivin" werd unaniem als beste van de 5 van Bram aangewezen. Van deze doffer waren ook al diverse goede vliegers gekweekt.
Wat opvalt is de uitlopende types duiven van verschillende hokken, ieder heeft zo zijn eigen voorkeur. 
Wat goed beviel was de ongedwongen sfeer, waardoor er met respect naar elkaar werd geluisterd. 
Wat super was, was de goede zorg en gastvrijheid van de familie de Ruig.
Op deze manier bij elkaar komen is constructief en leerzaam voor iedereen, vele wegen leiden naar succes, op deze manier kan je elkaar ook nog eens een beetje op weg helpen, zodat bij alle deelnemers de prestaties uiteindelijk beter worden.
Noem het een werkgroepje of projectgroepje, best een goed idee om dit in allerlei settings te organiseren, liefhebbers kunnen dit onderling doen, helpt je ook nog eens door de wintermaanden heen. Wat belangrijk is, is dat er met kleine groepjes wordt gewerkt, iedereen moet gehoord worden, zodat iedereen ook een positieve inbreng kan hebben.
Ik heb zeker geen slechte dieren op het hok, maar ik heb vandaag wat duiven in handen gehad die mij de prikkel geven om er een schepje bovenop te doen, het kan allemaal nog veel beter!