zondag 26 februari 2017

Het zit er aan te komen




Zondagochtend, eind Februari, zo'n regenachtige dag. Het nodigt niet uit om naar buiten te lopen en de duiven te verzorgen, toch moet het, en ja, ik ga zo....
Toos, onze jongste kat, zit naast me op de vensterbank, beetje te mauwen naar de merels die door de tuin scharrelen. Ze leert net zo'n beetje zelfstandig naar buiten te gaan, "learning to crawl", zouden de Engelsen zeggen. Ook zij zei vanochtend in haar eigen lichaamstaal: "Bekijk het maar, niet in dit weer". 

Ok, je weet weer waar je dan staat. Rondje langs de velden, of liever, de gekende websites, wat speelt er in de duivenwereld? Nou, eigenlijk niet veel, in België wat commotie over vogelgriep, ik begrijp dat de ophokplicht weer wordt opgeheven. De Fugare, de Belgische duivenbeurs ging in ieder geval door.
Volgende week staat de Voorjaarsbeurs in Houten gepland, ik laat dit soort gelegenheden meestal voorbij gaan, heb het al druk zat in mijn vrije tijd.

Als ik iets wil weten of ideeën wil op doen, struin ik meestal internet af, je komt altijd wel iets tegen, daarnaast zijn er de onvolprezen één op één gesprekken met de liefhebbers hier in de buurt, ik leer daar eigenlijk nog het meeste van.
Vorige week was Wim hier nog op bezoek, samen met zijn zoon Wouter, even bijkleppen, bakkie koffie, duiven even bekijken. Hij wees me nog op iets belangrijks, of eigenlijk drong het tot me door tijdens het gesprek dat we hadden over het "voor de bak spelen" zoals Wim dit noemt. Territoriumdrift, daar kwam het op neer.

Ik sprak gisteren nog even de dame van de voerhandel, U weet wel, waar zo'n anderhalve week terug een lezing werd gegeven. Ik vroeg of ze gemerkt had dat de omzet in die producten toegenomen was. Haar antwoord was klip en klaar: "De dagen er na hebben we veel aanvragen gehad voor die producten". Het verbaasde me niet, ik merk het bij mezelf, duivenmelkers zijn twijfelkonten, het gras bij de buren lijkt altijd groener. Ze vulde nog aan dat het allemaal zo tegenstrijdig is, na de lezing kregen ze van een ander merk de aankondiging van twee nieuwe producten, samenstelling haaks op het verhaal wat werd verteld, dus wat vertel je je klanten dan? Tja....

Of is het iets menselijks, kijk maar naar wat er gebeurd met het fenomeen "zwevende kiezer". Zet iemand van een rechtse partij voor zo'n groep en de groep laten weten naar de rechter kant te gaan, zet er een paar dagen iemand voor van een linkse partij en de groep draait zo weer naar links. Compleet ander verhaal met dezelfde uitkomst uiteindelijk. We hebben het beste voor met U! U staat dan wel voor diegenen die er met hun stemmen voor zorgen dat men weer 4 jaar onder de pannen is.

Wat er hier op de hokken gaande is? De kweekkoppels twee weken geleden gekoppeld, zitten allemaal op eieren, mooi op tijd dus, ook de sierduiven deden het voor hun doen goed, ook alle 5 koppels op eieren. Deze week kunnen we zien wat de bezettingsgraad van de eieren is.
Ik heb vorige week zondag de vliegers bij elkaar gelaten, was niet het plan, maar door het eerder genoemde gesprek met Wim drong het tot me door dat de duiven pas echt hun plekkie gaan innemen, als ze er ook daadwerkelijk hun plekkie van kunnen maken. Dat lukt het best als ze er een nestje hebben gehad. De vliegers dus bij elkaar, vrije paring, heb me er verder niet mee bemoeit. Elk broedhok een broedschaal en wat stro op de grond. Alleen gevoerd en water gegeven, niet met de grote mensen handen door de broedhokken om schoon te maken, hun leven, hun proces.
Ik was wel blij dat ik ze gisteren naar buiten kon doen en die teringzooi kon opruimen, vandaag nog een keer er uit en dan weer een hele week laten rommelen.  Normaal maak ik iedere dag de hokken schoon. Ik zag gisteren dat bijna alles is gekoppeld en een plekje heeft. Ik laat ze broeden, maar geen jongen groot brengen, eerst maar bewijzen of ze dat waard zijn. Daarna uit elkaar, de doffers allemaal een eigen bak, nodig in het seizoen, om te zorgen dat ze individueel wat extra kunnen krijgen op voorbereiding van de vluchten waar ze voor bestemd zijn mee te doen. De overjarigen naar de overnacht vluchten, de jaarlingen naar de programma en dagfond vluchten, als leerproces. De overjarigen worden gepaard aan de kwekers, zodat er een partner is de de nesten eventueel in stand houdt. Jaarlingen worden gescheiden gehouden, doffers op hun bak, duivinnen tussen de jongen.

Zo, weer genoeg geheimen verklapt, oh ja, nog even de planning van het vliegseizoen op zoeken, beetje zuinig spelen, hou je ook wat over zeggen ze.

Tot de volgende!


vrijdag 17 februari 2017

Februari

Februari, wat gebeurd zoal in een duivenhok in Februari. Bij velen zullen er al voldoende jongen zijn, het wachten is op de goede momenten om de duiven weer met regelmaat te laten trainen, daarnaast zullen de vroeg kwekers de jongen uit moeten wennen.
Februari in Engelum is rustig. Afgelopen weekend de kwekers en sierduiven gekoppeld. Nooit een lastig karwei, aangezien de onvolprezen éénpaar hokken ook dit jaar worden gebruikt. Koppels in de hokken, alleen even in de gaten houden of ze elkaar wel aardig gaan vinden. Eigenlijk nooit een probleem, zeker als je bedenkt dat de duiven al vanaf oktober apart zitten.
De week na onze korte winterbreak gebruikt om de duiven in het ritme terug te krijgen van de normale verzorging. 
Ik ben tevreden over de gezondheid tot zover, hoe het verder ontwikkeld moeten we maar even zien. Er is in ieder geval een duidelijk verschil met wat ik aan het einde van het vliegseizoen zag. De winterkuur heeft dus goed geholpen.
Vorig weekend de vliegers ook weer los gehad. Vooral de duivinnen vlogen lekker, ondanks de kou. Niet overdreven, ze zijn nog wat zwaar van de winter, geeft niks, de overschotten die ze nu hebben, komen nog goed van pas in het seizoen. De doffers hadden het vooral druk met elkaar, ook buiten het hok moet blijkbaar de pikorde worden bepaald. Gezelligheid geeft het, als de duiven weer buiten komen.

Vorige week zaterdag nog even bijgeklept met collega overnachter Hans, bakkie koffie, laptop, toch weer die stambomen bekijken en delen van ervaringen en meningen. Mooier is er bijna niet als het om duiven gaat. Hans vertelde over de prijsuitreikingen die hij heeft mogen meemaken vanwege zijn overwinning op Bergerac. Het heeft hem naast een paar mooie bokalen vooral veel positieve reacties en contacten opgeleverd. Mooi te horen, deze man timmert al lang aan de weg.

Woensdag avond een, voor onze contreien, ongewoon intermezzo. De voerhandel waar ik mijn voer koop organiseerde een avond voor duivenliefhebbers. Spreker was Martijn Oomen, vertegenwoordiger voor een bekend voermerk, daarnaast vooral bekend vanwege de antwoorden die hij geeft in de rubriek "Vraag het Martijn" op het onvolprezen duivenmarktplaats.nl.
Natuurlijk, de mensen van de voerwinkel proberen wat extra aandacht en daarmee klanten te trekken, maar wat vooral mooi te zien was, was dat er een mooie opkomst was. Nog opvallender, het waren niet de minsten uit onze regio die in het publiek zaten. Op zoek naar dat ene extra procentje wellicht?
Het verhaal van Martijn gaat natuurlijk over al die geweldige producten die zijn firma op de markt brengt, voor de oplettende toeschouwer is er ook veel te leren. Er werd in ieder geval een realistisch verhaal verteld, iets wat best vaker mag in ons wereldje. Sterke verhalen zijn mooi om naar te luisteren, maar ze zaaien ook veel verwarring, waardoor vooral minder ervaren liefhebbers onderuit gaan. Wijze les van Martijn: Heb je een systeem, hou je eraan, voer kleine wijzigingen door. Je doet jezelf en je duiven er een groot plezier mee. Nog een wijze les: alles waar te voor staat gaat uiteindelijk tegen je werken.
Kon me er wel in vinden, het verhaal, vooral toen duidelijk werd, dat alles wat werd gepresenteerd nooit in een week aan 1 ploeg duiven kan worden gegeven. Ik schrok al, een week kan geen 20 dagen hebben.....
Plannen voor komend weekend: gewoon voor de duiven zorgen, lekker ff los laten vliegen, hopen dat in de komende week de eieren er liggen van de kwekers.
Genoeg voor nu, ligt ook nog een cursus, ook maar eens afmaken.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

dinsdag 7 februari 2017

Mooie plannen

Het zit er dan toch eindelijk aan te komen, zaterdag moet het gebeuren, de start van het kweekseizoen. Verstokte overnachter die ik ben vind ik het misschien toch nog wat te vroeg, maar ja, als ik de latere jongen nog een paar keer weg wil hebben voor ik met vakantie ga in September zal ik wel moeten. Ik kweek met 8 koppels, dus de ringen zijn niet zomaar op natuurlijk.

Als voorbereiding vorige week eerst maar een midweekje Tenerife gedaan. Gewoon, omdat het een keertje kon. Het is aan te raden even een paar dagen wat zon en milde temperaturen, Tenerife het niet voor niets "Eiland van de eeuwige lente". Deze week benut om alles weer op de rit te krijgen, in het ritme wat bij mijn werkzame leven past.

Kijk er wel weer naar uit, weer wat jongen groot laten komen, weer een beetje leven in het hok. Daarnaast de strategie nog even verfijnen voor komend seizoen. Even kijken wat de mogelijkheden zijn, daar zo goed mogelijk gebruik van makend. Ik wil ze op het nest naar de overnacht hebben, beproefde methode. In het voorjaar het systeem van Gerard Koopman maar eens proberen. Hij laat(in ieder geval bij zijn overnachters) de partners op woensdag bij elkaar. Ze kunnen dan zelfs gezamelijk uitvliegen, zich helemaal uitleven dus. Voor of na de vlucht zien ze de partner niet of nauwelijks. Lijkt me wel wat, kan nooit geen kwaad om eens te experimenteren, toch?

Ook de sierduiven zullen worden gekoppeld, meestal valt de eerste ronde van hen erg tegen, maar wat er komt aan jongen kunnen dan meteen met de jonge postduiven grootgebracht worden. Het schiet dan ook al weer op naar het vliegseizoen, ik hoop dat de dagen snel lengen(net of je daar invloed op hebt), zodat voor het werk de duiven eruit kunnen, nog iets verder kan ik ze misschien ook 's avonds nog even laten gaan. Het kriebelt, dat is wel te merken, Februari, bijna voorjaar, duiven, hey ho, let's go!

Tenerife, mooi eiland met heel veel melkers. Ik heb geen flauw idee of de sport daar ook minder wordt, maar ik zag wel heel veel koppels duiven draaien, op verschillende tijdstippen, boven bijna iedere plaats waar we zijn geweest of langs zijn gereden. Koppels van 30 duiven, maar ook hele grote. Ik moet me sterk vergissen, maar volgens mij hebben we de duiven van de beroemde éénhoksrace Derby Arona zien vertrekken aan de noordkant van het eiland voor een trainingsvlucht. Veel duiven, tegen elkaar indraaiend en later vertrekkend als één grote ploeg. Dat moet een lossing zijn geweest. De website van deze race gaf ook aan dat er op 2 Februari een trainingsvlucht was geweest.

Wat we ook hebben gezien is dat de duiven, eenmaal weer verwilderd, terug keren naar de gewoontes van de oervorm van onze tamme duiven rassen, de Rotsduif. Onderstaand een foto die ik maakte aan het einde van de kade van Candelaria, er broeden daar in de rotsen stadsduiven, aan de kleurslagen te zien zitten daar wel heel veel generaties tussen de oorsprong en de terug keer naar de oorsprong. De moderne Rotsduif zullen we maar zeggen.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

De moderne Rotsduif, in de rotsen bij Candelaria, Tenerife