zondag 30 november 2014

Weinig te melden, of toch..

De hele week van huis geweest, vogelgriep, in Duitsland gewerkt bij 1 van onze zusterbedrijven, om te zorgen dat we toch onze klanten kunnen beleveren. De vogelgriep is een ramp voor de pluimveesector, mijn werkgever heeft nog het geluk dat er bedrijven zijn gevestigd in Duitsland en België, zodat er toch gewerkt kan worden. Ingrijpend voor de medewerkers, wij waren met een groep van 20 de hele week op pad, klinkt leuk, maar gezien de omstandigheden bittere noodzaak. De klant heeft geen boodschap aan de situatie, er moet gewoon kip in de winkels liggen.

Dus ook een week zonder de duiven. Ik heb geen tijd gehad om het te missen, de verzorging is bij mijn partner in goede handen. Ik had de verzorging dusdanig aangepast dat er alleen maar hoefde te worden gevoerd en de waterbakken aangevuld moesten worden. 
Bij thuiskomst wel een domper, tijdens de laatste voerbeurt op zaterdag lagen er 2 dode duiven. Gepakt door iets, in het hok, tenminste eentje, de andere had ogenschijnlijk niets, heeft zich van schrik waarschijnlijk dood gevlogen tegen de wand of plafond van het hok. Spoetnik open gelaten, zoals altijd, had er niet bij stilgestaan. Achter de spoetnik zit ook nog een valklep. Een grote bloedvlek op een zitschapje leerde dat het duifje in het hok gepakt moest zijn. Wat voor rover er binnen is geweest? Ik denk een kat, bij een marter of bunzing had alles dood geweest, een rat is niet sterk genoeg om een duif weer uit het hok door de valklep naar buiten te trekken(de gegrepen duif lag in de spoetnik). De hokgenoten van het duifje waren behoorlijk van streek, het moet ergens zaterdag gebeurd zijn, vrijdagmiddag tijdens het voeren nog niets aan de hand.

In ieder geval weer iets duidelijk geworden. De spoetnik moet dicht blijven, ondanks de extra valklep, ben weer eens iets te goed van vertrouwen geweest. Scheelt ook weer 2 duiven voor het vliegseizoen. Ik heb er niet al te veel, maar als er in de winter al duiven kwijtraken op deze manier, gaat het wel heel hard.

Ik heb de bodem korrels maar in het hok gelaten, hoewel ik liever dagelijks schraap. Voor de rest hou ik de alternatieve verzorging maar even aan. Waarom?

Vanochtend weer een geval van vogelgriep, het ministerie heeft de maatregelen genomen, er mag nog beperkt gereden worden met slachtdieren, maar het is een heel dun lijntje. Bij meer uitbraken wordt alles weer stilgelegd, ga ik mijn tas weer pakken en naar het buitenland.

We hopen maar op het beste!

www.pigeonjohnny.blogspot.nl



zaterdag 22 november 2014

Enerverende week

Deze week stond in het teken van de uitbraken van de vogelgriep. Ik had de hele week vrij, omdat er wat Amerikaanse sierduivenvrienden overkwamen, zij hebben als hoofddoel de grote sierduivenshow in Ulm, Duitsland, maar bij dit soort gelegenheden komen ze altijd langs, samen bezoeken we dan wat sierduiven fokkers in Nederland en Duitsland. Lastig is het vervoersverbod, waardoor geplande aankopen van duiven niet door kunnen gaan, de al besproken plekken in het quarantainestation, nodig om duiven te exporten naar de USA, konden worden afgezegd. Voor hun een tegenvaller, maar toch een paar leuke dagen gehad.
Ik ben zelf werkzaam in de pluimvee industrie, dus ondanks mijn vrije dagen, regelmatig contact gehad met het bedrijf, om te horen wat de laatste gang van zaken was, geen prettige verhalen. Voor de sector is dit een grote strop, maar geen maatregelen nemen is geen optie. 
Gevolg voor mij persoonlijk is dat ik volgende week de hele week in Duitsland aan het werk ga, bij 1 van onze zusterbedrijven. We gaan met een aantal collega's de productie daar versterken, zodat we toch onze klanten kunnen beleveren. Vlees mag gelukkig wel worden vervoerd.

Diverse verenigingen hadden voor het weekend een show gepland staan, deze kunnen geen doorgang vinden, evenals de Nationale Manifestatie in Houten, zonder duiven, gelukkig kan het verder wel gewoon doorgaan. Voor verenigingen en bedrijven die hun waren aanbieden op de manifestatie misschien een domper, het goede nieuws is dat het allemaal in deze tijd gebeurd en niet tijdens het vliegseizoen. Hopen dat het snel weer onder controle komt.

Ik las op Facebook een paar berichten, waarin wel even een oorzaak voor de uitbraak van de vogelgriep werd aangewezen. Ik weet uit ervaring dat dit een heel complexe materie is, laat dit alsjeblieft aan de experts over. Zij gaan niet over 1 nacht ijs en weten heel goed conclusies te trekken op basis van feiten, het heeft geen zin om allerlei theorieën de wereld in te helpen, die gebaseerd zijn op aannames. 

Op eigen hok betekend dit dat ik vandaag de voorbereidingen tref om het voor mijn partner zo makkelijk mogelijk te maken de duiven goed te verzorgen zonder dat het veel tijd kost.
Bodemkorrels op de vloer, terwijl ik normaal iedere dag schraap, gritbakken vol voor de hele week, normaal krijgen ze dagelijks een verse gift van een soort allerhande, welke ik zelf altijd meng. Een makkelijker voerschema en de waterbakken dagelijks gewoon aanvullen, wel met een beetje azijn, zodat er vanuit kan worden gegaan dat het water niet besmet raakt met allerlei microben die je niet wilt.
Als ik op vakantie ga doe ik het ook zo, de duiven ondervinden er weinig hinder van.

Vorige week alle duiven door de handen gehad, wat kenmerken opgeschreven. Vooral voor de kwekers van belang, om de best mogelijke combinaties te maken. Ik had een paar goede duiven in de hand, geen garantie voor goede jongen, maar je moet toch ergens op kunnen varen. Voor de vliegers van minder belang, zij moeten zich gaan bewijzen op de vluchten, alleen van de uitblinkers worden jongen gekweekt.

Voor diegenen die evenementen bezoeken dit weekend, toch veel plezier gewenst!


www.pigeonjohnny.blogspot.nl

zaterdag 15 november 2014

Even een duifje ophalen

Zaterdagochtend, druilerig novemberweer. Zo'n dag dat je er eigenlijk niet zoveel zin in hebt. Duiven verzorgd, ze hebben ondanks het weer toch nog lekker gevlogen, een paar jonge doffers zitten weer snel weer op het hok, de laatste pennen hebben ze er uit, dus kwetsbaar in de lucht, ze zoeken snel weer de veiligheid van het hok.
Ik bel Bram nog even, hij stuurde me afgelopen week een berichtje dat ik een duivinnetje kon komen halen. Het duifje had ik al te leen gehad, Bram gaf aan dat hij toch veel teveel kweekduivinnen had, ik mocht hem komen halen, zodat het duifje definitief bij mij op het hok kon komen.
"Ben je thuis vandaag, dan kan ik dat duifje even ophalen." "Ja, kan wel even, na het eten graag."
Om 1 uur in de auto naar Minnertsga, Bram woont in dezelfde straat als waar mijn vereniging is gevestigd. 
Bram Wassenaar is een bekende verschijning in de duivenwereld in noord-west Friesland. Hij runt een centraal hok waardoor veel liefhebbers bij hem aankomen om een opvanger terug te halen. Daarnaast is Bram een goedspelende liefhebber, voornamelijk op de overnachtvluchten. Grappig is dat hij, net als ik, een wat ruimere belangstelling heeft voor duiven, hij bezit naast postduiven ook nog wat sierduifjes, plannen zijn om hier ook weer eens mee naar een show mee te gaan. Iets wat niet veel voorkomt in de postduiven wereld.
Gewoon Bram, zoals iedereen hem kent.

Ik word rondgeleid door de hokken, eerst de kweekduivinnen, onder andere kweekfenomeen de "Jellema duivin", deze duivin heeft voor veel goede nakomelingen gezorgd op een paar hokken hier in de buurt, Bram dankt er zijn "Teletext doffer" aan, 9de nationaal sector 4 op een loeizware Cahors in 2013. Er zitten overigens nog een fiks aantal nakomelingen van deze duivin, die ook hun sporen verdienen. Langs de sierduiven naar de kweekdoffers, hier krijg ik een paar doffers in mijn handen van een superkwaliteit, onder andere "Bokito", 2 jaar achterelkaar duifkampioen in NIC Zwaagwesteinde in 2010 en 2011, daarnaast ook nog 5de duifkampioen afdeling Friesland '96 in 2010, topdoffer. Uit dezelfde lijn krijg ik nog een paar doffers in de hand waar ik meteen maar wat jongen van bestel. In het vlieghok een paar toppers, waaronder de "Teletext", het jongenhok zit nog vol, duiven in een goede gezondheid, die voor de broodnodige aanvulling moeten zorgen in het vlieghok.
Interessant is te zien dat er een ronde late jongen wordt gekweekt die niet gespeeld worden, maar die bestemd zijn voor de kweek, puur om de lijnen van de goed presterende dieren vast te leggen, hier worden kruisingen van het oude soort, zoals Bram het noemt, met het Jellema/Beerda soort getest, maar ook inteelt wordt toegepast, de kwaliteiten van de oudere kwekers moet worden vastgelegd. Gevolg veel kwekers, maar het lijkt toch een succesformule, gezien de prestaties de laatste jaren.

Bram werkt veel samen met Nico van Veen, beter bekend als de Duivencoach. Ze zijn al jaren bezig samen, Bram kweekt en speelt, Nico selecteert, houd prestaties bij, stelt koppels samen, ook kweken ze samen duiven die naar verschillende eenhoksraces gaan. Ook hier zijn beiden regelmatig succesvol.

Na de rondgang nog even bijpraten, voor we het weten is de middag al weer om. Wat een manier om een druilerige dag zoek te brengen, ik heb in ieder geval genoten vandaag en zal behoorlijk mijn best moeten doen om aan te pikken bij de kwaliteit die op dit hok wordt geboden!

www.pigeonjohnny.blogspot.nl

zondag 9 november 2014

Stand van zaken: Doelstellingen

Je zelf doelen stellen en stappen maken, daar gaat het om als je ergens verder mee wilt komen. 
Toen ik in 2010 weer begon met postduiven had ik als doelstelling: Binnen 5 jaar wil ik een keer een kopprijs spelen op een overnacht vlucht.
Dit is gelukt, dit jaar op Ruffec heb ik een kopprijs gespeeld op Ruffec. Een kopprijs is in mijn beleving een prijs 1:100 in de afdeling en/of sector 4.
Ik had hier ook nog een paar voorwaarden aan gesteld. De duiven die ik mij aanschafte mochten niet boven het door mij gestelde budget gaan, daarbij waren stambomen ondergeschikt aan de kennis en kunde die ik in het verleden had opgedaan.
Gelukt is dit, de ouders van de 801 heb ik beide via internet opgepikt, de moeder kostte me 40 euro, de doffer had ik geruild voor een paar programma duiven, die ik zelf niet nodig had, maar die me wel konden helpen om de aanschaf van overnacht duiven te financieren. 
Verder heeft het me niet zoveel verder gebracht, de verdere resultaten zijn, op een enkele uitschieter na, niet bepaald om over naar huis te schrijven.

Tijd dus om de doelstellingen bij te stellen, omhoog wel te verstaan. Doel blijft nog steeds kopprijzen in afdeling en sector 4 op overnachtvluchten. De omstandigheden waarin dit moet gebeuren moeten dan ook aangepakt worden.
Gezien de beschikbare tijd die ik heb, zal ik mijn persoonlijke programma moeten aanpassen, de mogelijkheden die ik heb dus benutten. Om de duiven goed voor te bereiden is tijd nodig, tijd is erg schaars in mijn omstandigheden.
Dus: niet meer dan 3 overnachtvluchten per jaar.
Ik heb hiervoor een goed hok nodig, om de duiven optimaal in conditie te kunnen krijgen. Afgelopen winter gerealiseerd, noodgedwongen, door een forse stormschade. Soms moet je geholpen worden door iets van buitenaf. Hok is operationeel sinds maart 2014. Ik ben er tot nog toe tevreden mee. Waar ik dat aan afmeet: de kopprijs van Ruffec en het prijspercentage dat ik die race speelde, voordien had ik veel last van zieke duiven, jongen die overmatig veel aan adeno ten prooi vielen, oude duiven die maar niet in conditie wilden blijven. Dit seizoen(dus sinds maart) heb ik veel minder last gehad, van de jongen heb ik er niet 1 op hoeven ruimen wegens adeno. Oude duiven heb ik niet weg hoeven doen wegens ziekte.
Ik heb hiervoor ook een sterk kweekhok nodig, van hieruit moet de basis van mijn vliegploeg gelegd worden. Het betekend dat ik ook mijn doelstelling voor aanschaf van betere duiven moet aanpassen. Ik heb goede duiven gevonden voor weinig geld, maar ik heb daarnaast toch veel verprutst aan tijd, energie en daarnaast dus ook geld, door duiven die niet goed genoeg waren, voor kwaliteit moet dus wel betaald worden. Budget blijft hetzelfde, alleen moet ik veel selectiever zijn, liever 2 duiven kopen die meer kans op succes geven, dan voor hetzelfde geld 10 stuks, met evenveel kans op succes.
Daarnaast heb ik een goed plan nodig, hierin moeten koppeldata, inkorfdata en terugrekenen welke neststanden daar voor nodig zijn in de winter al op papier staan. Hieraan ontbrak het nog wel eens, improviseren lukt aardig, maakt het ook leuk en breekt de dagelijkse sleur van verzorgen, maar het helpt niet op de weg naar succes.
Een vast systeem van voeren, trainen en wat al meer hanteer ik al, hierin hoeft in mijn beleving niet veel meer te veranderen. Bijproducten wel of niet geven, welke medische begeleiding is perse nodig, wat is overbodig, ik ga het de komende maanden uit proberen te knobbelen.
Wat ik jammer vind is dat de meeste liefhebbers bijna nooit iets vermelden over hoe zij hierover denken, of wat zij doen om hun doelstellingen te bereiken, ik lees hierover eigenlijk alleen vanuit de bekende namen, of krijgen de "gewone" melkers te kort ruimte om dit te delen.
Kennis, kunde en inzichten delen met elkaar zorgt ervoor dat we elkaar gaan waarderen, maar meer nog, zorgt ervoor dat we allemaal wijzer worden!


http://www.pigeonjohnny.blogspot.nl













zondag 2 november 2014

Stand van zaken

Als ik niet meer hoef te werken wil ik fulltime met postduiven bezig zijn.

De vraag die dan meteen opdoemt is, welke toekomst zit daar eigenlijk in. Het aantal mede beoefenaars in de postduivensport neemt gestaag af, jonge aanwas is zeldzaam. Ik hoorde laatst iemand zeggen: "We hebben er een jeugdlid bij, voor het eerst in 22 jaar ben ik niet meer de jongste". Ik ken dat gevoel, het was al zo in de jaren '70, toendertijd was ik jeugdlid, met mij nog een paar jongens, die stuk voor stuk weer afhaakten. Ik las zojuist het weekstukje van Michel Beekman over de kampioenenhuldiging in Amsterdam, treffender kan de stand van zaken in duivensportland niet omschreven worden.
Toekomst scenario zou kunnen zijn, een enorme toename van eenhoksraces, voor de deelnemers is dit redelijk vrijblijvend, je kweekt wat jongen en stuurt ze naar een ander land, ze worden er door professionals verzorgd, ze kunnen tegen duiven uit de hele wereld strijden om de hoogste eer. Thuis achter de PC kan alles gevolgd worden. Lekker makkelijk, je kunt gewoon op vakantie, hoeft je niet druk te maken over vrije dagen opnemen, weekenden vrij te plannen vanwege wedvluchten en meer van deze perikelen. Als je zin hebt reis je af naar de plek waar de race wordt georganiseerd, waar je, gekoppeld aan een leuke vakantie, de aankomsten van de finale race kunt volgen. Als je het slim aanpakt hoef je zelfs geen duiven meer te houden. Bestel voor een bepaalde datum wat jongen bij een kweekstation en je kunt los. Jammer dat dit in Nederland niet toegestaan is.
In de paardenwereld is dit al gemeengoed, eigenaren stallen hun paarden bij trainers, elke maand afrekenen, wanneer het uitkomt ga je lekker naar de drafbaan, of naar een springconcours.
De marathonvluchten zijn volgens mij ook nog in opmars, specialisatie in een tamelijk extreme vorm van de postduivensport. Ik zie in de toekomst een aantal trainingsvluchten, waarna er op de marathon(de finale) flink om prijzen gespeeld kan worden. Het aantal marathons zal dan afnemen, maar de vluchten die overblijven zullen echte klassiekers zijn. Deze kan je dan vanaf eigen hok spelen, het seizoen zal aardig ingekort zijn, zodat er veel meer tijd zal zijn voor andere zaken, die veel beter aansluiten bij de huidige tijdsgeest. Kampioenschappen zijn dan niet meer belangrijk, het gaat om pieken op het juiste moment.
Het programmaspel zal op termijn voorgoed verleden tijd zijn, zeker voor mensen die gewoon naar hun baas gaan, het is tegenwoordig heel normaal dat je een uur  naar je werk rijd, ploegendiensten draait of vaak doordeweeks een aantal nachten van huis bent, omdat je werkplek toevallig even te ver van huis is. Kortom, het is lastig om je duiven te verzorgen in een bepaald ritme, wat de kansen op succes niet bepaald doet toenemen. 
Vitesse, midfond of jonge duiven, als het blijft bestaan zal het in een veel mindere setting doorgaan, alles zal draaien om specialisatie op deze disciplines en een seizoen in zo'n discipline zal in een korte periode gespeeld worden.

Doemdenkerij? Ik hoop het niet, maar als je om je heen kijkt lijkt het me niet meer dan realiteitszin.

Toekomst in de sport is er overigens wel, kijk naar de ontwikkelingen in Azië en Oost-Europa. De levensstandaard gaat daar omhoog, waardoor het mogelijk is om duurdere vormen van duiven houden te kunnen veroorloven.

Positieve dingen? Jawel, vandaag genoten van de duiven, lekker los gehad, was schitterend weer voor November. Hokken gepoetst, alles in bad, vanmiddag de kwekers nog even door de handen gehad. Hoe staan ze ervoor? Wat is wijsheid, hoe stel ik de koppels komend seizoen samen, kortom, totale ontspanning na 6 dagen werken. Blijkt het voor mij toch weer de ideale hobby te zijn, wat we snel vergeten is het meest belangrijk: plezier hebben in je duiven, in het hok, lekker wegmijmeren, de dingen die je meestal bezighouden even vergeten, de kop leeg. Super!!