zondag 27 oktober 2019

27-10-2019 Wintertijd

Zondagochtend, het is buiten nogal grijs, in de verte hoor ik het geluid van de overtrekkende ganzen. Het achteruit rij alarm van de trekker van de naburige melkveehouder verraad dat ik niet de enige ben die wakker is. Dieren moet je elke dag melken en verzorgen tenslotte.
De klok is vannacht weer teruggesprongen op de wintertijd. Als je er negatief tegen aan kijkt is het vanavond weer vroeg donker, komt de tijd van storm, regen en harde wind er weer aan en kan het tuinset wel even een tijdje in de schuur. Allemaal waar, maar beste mensen, het is ook de tijd dat de schaatsers weer gaan zorgen voor een uitzinnig Thialf, Mathieu weer door de prut gaat baggeren en we weer snert, stamppot en bruine bonen gaan eten... Voorwaar een mooi vooruitzicht.
Wat in mijn duivenmelkers brein mooi is, is dat er volop aan de toekomst wordt gedacht. Hoe gaat volgend seizoen eruit zien, welke duiven ga ik koppelen om nog weer wat meer successen op de marathonvluchten te kunnen vieren. Bij de sierduiven heb ik een paar mooie jongen zitten. Het ziet er naar uit dat ik voor het eerst sinds jaren weer eens wat show waardige dieren op het hok heb. Ik heb mijn oog ook op de éénhoksraces laten vallen. Ik ga er aan minimaal eentje meedoen volgend jaar. Ik had er al een paar duifjes voor aangeschaft, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, deze maanden toch nog op zoek naar nog betere dieren en wellicht deelname aan nog een paar van die wedstrijden. Andere dimensie, maar toch, als je niet meedoet weet je niet of het je gaat passen of niet.
Er zijn alweer beurzen in binnen en buitenland, er zijn legio feestavonden, de eerste clubshows duiken op en ook de bonnenverkopen zijn weer niet van de lucht, kortom het is nooit saai in duivenland. We zijn met steeds minder, maar er is steeds meer te doen, rara politiepet, hoe kan dat dan?
Oh ja, nog een tip: ik ben zelf naarstig op zoek naar een paar duiven die wat goede jongen kunnen kweken voor de éénhoksraces, of zo je wilt oneloftraces. Je kan een berg geld uitgeven en bieden op die fantastische aanbiedingen, overal te vinden op internet. Er zijn een paar sites die kwaliteit bieden van goede liefhebbers, liefhebbers zoals jij en ik. Op die sites zijn duiven te koop voor redelijke prijzen, vaak kan je de duiven ook nog wel even bezichtigen als je dat wilt. Gewoon even contact opnemen met zo'n liefhebber. Staat er van zo'n liefhebber niets van je gading op de verkoopsite? Vraag gewoon, vaak wordt je toch nog goed geholpen, voor redelijke prijzen.
Las gisteravond nog een paar regels van een bekend speler op de éénhoksraces. De uitspraak kwam erop neer dat je beter je geld in goede duiven dan het zoveelste wondermiddel kan steken. 
Volgend weekend, 2 november, is de prijsuitreiking van NIC Holwerd, van de vluchtwinnaars en kampioenen wordt een laat jong of een bon voor een jong 2020 verkocht, ten bate van de kas van het NIC. Van mijn hok een mooi bont duivinnetje uit mijn teletekst duivin, de "592". Weet U het nog? 2de sector 4 van Bergerac? Mooi duifje, kan volgend jaar van gekweekt worden. Ik zou haar zo kopen....

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

zaterdag 19 oktober 2019

19-10-2019 Kweken in verwantschap

Ik kreeg wat vragen naar aanleiding van een stukje dat ik een paar weken geleden schreef over selecteren. In de laatste regels noemde ik Bruce Lowe, bekend van een boek dat handelt over het fokken van renpaarden. Volgens mij heet het boek iets van "Fokken van renpaarden dmv het figuursysteem" of iets dergelijks. Ik heb het zelf nooit gelezen, maar wel diverse malen gelezen over het toepassen van deze methode. 
De vragen kwamen eigenlijk allemaal op hetzelfde neer: "Hoe pas ik dit toe?"
Eigenlijk is het niet zo heel moeilijk, om eigenschappen vast te leggen ga je duiven aan elkaar paren die aan elkaar verwant zijn. Er is een stelregel voor het toepassen van het kweken in familieverband: de vader van de moeder moet verwant zijn aan de moeder van de vader, dit kan natuurlijk ook omgekeerd.
Waar het op neer komt is dat je duiven aan elkaar paart die telkens weer de stamduif in de stamboom heeft. Let wel, verwacht niet dat duiven die toevallig beiden in de 5de generatie dezelfde topper hebben zitten aan elkaar gepaard duiven geven die de kwaliteiten van deze topper hebben. Bruce Lowe schijnt zelf al aan te geven dat hoe verder weg de stamlegger in de stamboom zit, hoe moeilijker het wordt de kwaliteit van die stamlegger weer terug te fokken.
Hou in de gaten dat dit niet veel voordeel gaat opleveren als je een duif als stamlegger gebruikt die toevallig een keertje vroeg was, ook al is het de beste van jou hok. We hebben het hier over duiven die in groot verband vroeg vliegen, niet één keer, maar meerdere keren, over duiven die met een laag coëfficiënt asduif werden in groot verband. Dat zijn duiven waar je de kwaliteiten van wilt vastleggen.  Grap is dat dit mogelijk is met bijvoorbeeld kleinkinderen, wel graag duiven die zelf iets bewezen hebben en ook echt voldoen aan de stelregel. Kweek je dan meteen heel veel goede? Nee, natuurlijk niet, maar het gaat wel richting geven aan wat je in de kweekstrategie doet, waardoor je wat meer grip krijgt en goede genen wat meer gestructureerd bijeen blijft brengen. Kans wordt dan dus groter dat je duiven van een goede kwaliteit terug fokt, de goede genen worden dichter bijeen gebracht. Mogelijkheid dat de genen "goed" vallen wordt dus gewoon groter.
Voorbeelden van succes verhalen? Wat dacht je van wat er allemaal met "Kleine Dirk" zijn broers, zusters, halfzusters en halfbroers is gedaan. De stamlegger is dus de moeder van de "Kleine Dirk" "Golden Lady" heette ze. 
Wat dacht je van wat er met de nakomelingen van het wonderkoppel van Jan Hooijmans is gebeurd, er zijn in de marathon wereld legio voorbeelden te vinden van goed presterende hokken, opgebouwd door in familieverband te kweken. Jelle Jellema is hier een prachtig voorbeeld van. Mensen als Arie Dijkstra hebben een stam duiven waar nauwelijks nieuwe inbreng nodig is, hooguit voor bloedverversing.

Als je succesvol wilt zijn met deze methode is het raadzaam dat je uitgaat van een echte topper. Niet zo'n topper op je hok is op zich niet heel erg, maar koop dan heel gericht, liefst bewezen, nakomelingen van deze duif, kleinkinderen zou ideaal zijn. Koppel ze in het hierboven beschreven verband en blijf hierin ook volhouden. Jongen spelen en selecteren. De jongen die zich bewijzen ook weer inzetten voor dezelfde familiekweek, zij zijn immers de volgende generatie die de goede genen verder dragen.
De opbrengst zal na een paar jaar een kwalitatief beter duivenbestand in de breedte opgeleverd hebben, wellicht dat er een nakomeling bij zit die behoorlijk dicht bij de kwaliteiten komt van de duif die als uitgangspunt is gekozen.
Loop je vast? Neem dan een duif uit een andere stam die is ontstaan uit familiekweek. Een kruising dus, waarna je weer verder kan, mits de jongen uit die kruising zich laten gelden binnen het systeem waarin wordt gewerkt.

Ik hoop dat het zo nog iets duidelijker is, voor vragen graag even een mailtje. Succes!

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl


zondag 13 oktober 2019

13-10-2019 Veranderen, hoe doe je dat?

Niet zo'n rare vraag, de titel van dit stuk. Ons duivenwereldje is er vol van. Er moet veranderd worden, maar hoe doe je dat?
Welke kant op? Wat moet er anders, hoe had men dat gedacht?
Dan dat plan GPS 2021, niet zo handig uitgevoerd, vooral de pilot die wordt gedaan in Zeeland maakt nogal wat los. Ik denk dat het NPO bestuur ondertussen ook wel heeft begrepen dat het niet handig is om eerst te doen en dan pas uit te leggen. De geest is al uit de fles, dus het is te laat. Alle zeilen bij en uitleggen....
Dat uitleggen zal helpen duidelijk te maken aan mensen om te weten welke kant ze op moeten. Vraag daarbij: willen ze dat wel, juist die kant is dat wel de goede?
Er wordt keihard gewerkt, dat is wel te merken. Maar er wordt op meerdere fronten keihard gewerkt. De secties pakken hun rol en rollen in moordend tempo hun plannen uit. Passen die plannen wel in GPS2021? Ik heb het niet getoetst, zou de taak van het NPO bestuur moeten zijn. Als GPS 2021 de stip op de horizon is, zouden de secties bezig moeten zijn met het invullen van de doelstellingen. Doelstellingen genoeg, maar sluiten ze wel aan op de stip op de horizon?
Ik hoop dat Maurice en consorten strategen zijn, die heel goed door hebben wat ze aan het doen zijn, ook regelmatig even de "bowlingchart" in vullen en de vooruitgang meten. Loopt het? Loopt het op tempo? Loopt het niet te snel?
Ik hoor van veel mensen dat ze helemaal geen idee hebben hoe 2021 eruit gaat zien. Veel gehoorde kreet: "Als die systemen moeten worden gekocht stopt de helft ermee!"
Men doelt hiermee op de proef die wordt gedaan met realtime inkorven en uitslagen maken. Natuurlijk uit het verband getrokken, maar het is wel waar men zich zorgen om maakt. What's in it for me, what do I invest?
Toevallig hoorde ik dat er in onze afdeling, op informele bijeenkomsten met leden, ook wordt gezinspeeld op regionaal inkorven, centralisatie, afstanden afleggen om duiven ingekorfd te krijgen... Mensen worden daar onrustig van, maar het zal toch ook besproken moeten worden.
Onvermijdelijk, maar zegt mijn zakelijk inzicht, het geeft ook kansen, alles onder één dak bijvoorbeeld? Inkorven, voer, bijproducten, dierenarts, gezelligheid en zo meer. Vervanging voor de huidige verenigingen wellicht. Precies dat andere ding waar gemiddelde liefhebbers zich druk over maken. De vereniging, daar willen ze graag bij horen, niet bij een samengesteld geheel waar iedereen maar met iedereen kan praten. Straks zit er zo'n overloper die zo nodig naar een andere club moest.... Klinkt wat raar, maar het is wel hoe er wordt gedacht!
Afgelopen vrijdag hebben we op de ledenvergadering van ons cluppie het seizoen 2019 geëvalueerd, de voorzet voor 2020 gegeven. Goed initiatief, hebben de leden in ieder geval iets in te brengen.
Uitkomst? Hou het maar zoals het was, niet teveel vluchten graag,moet wel hobby blijven. Nationaal vliegprogramma? Iedereen vind er wat van, maar het nut wordt door weinig onderkend.
Nationaal cultuurgoed was het toch? Dan mogen we er wel wat voorzichtiger mee omgaan, dat nationale gaat nog wel, maar de bijbehorende cultuur, die is in 2021 nog lang niet waar het zijn moet. 2021, jaar waarin het postduivenhobby landschap er heel anders uit zal zien, of toch niet?

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl