11-11-2023 Maar weer eens proberen

 

Het was een paar weken geleden, tijdens de prijsuitreiking van het NIC Holwerd. Ik kreeg plots weer eens de vraag waarom ik geen "stukjes" meer schreef, prompt een paar dagen later weer de vraag, dit keer via Whatsapp.

De uitleg is vrij simpel: geen tijd ervoor vrijmaken. Ja, ik ben druk, veel van huis de laatste jaren, hectisch is het op het werk en ook privé gebeurd er van alles. Maar dan nog, als je wilt kan je er wel wat tijd voor maken. Een andere reden is dan ook dat er wat minder inspiratie is, ook omdat er weinig vrije tijd overschiet. Ik kom niet veel meer bij andere liefhebbers, buiten de vlieghokken bij maatje Wim. Spreek dus ook niet veel mensen meer, wat ook zorgt dat je wat contact verliest, dus minder input hebt om weer eens een "stukje" te schrijven.

Maar nu, op een rustig moment, voor de St. Maarten zangertjes langs de deuren trekken, toch de laptop op schoot. Eens zien of ik iets te melden heb.

Spannende zaken op duiven gebied deze winter? Wat dacht je van de totale verkoop van Jelle Jellema deze winter en de nu al aangekondigde verkoop van Gerard Koopman eind 2024? Misschien wel de 2 beste hokken van onze tijd over de laatste decennia.

Dan een een korte terugblik op het fondseizoen. Als ik kijk naar onze marathon uitslagen is er eentje bij die teleurstelde. St. Vincent zou ons op het lijf geschreven moeten zijn, maar we klokten de eerste te laat, daarna vielen ze nog redelijk, maar 2 van de 9 achter in de uitslag is niet goed. Op Cahors scoorden we nog net voldoende, dat wil zeggen, de eerste vloog op NPO niveau nog 1:10, maar daarna vielen ze zo goed dat we toch met een hoog prijspercentage afsloten. Rara politiepet, wat is dat dan, dat er net geen kopduif valt. Op de andere 4 vluchten scoorden we allemaal 1:25 of nog beter op NPO niveau, dus niets daarover te klagen. 

Geen teletekst dit jaar, maar daar komt natuurlijk ook nog een beetje geluk bij kijken. Verder hebben we de jaarlingen door kunnen spelen op de dagfond, waar nodig hebben we steeds wat ingelast.

Over de jaarlingen gesproken: door het rare vogelgriep jaar 2022 en wat ondoordachte beslissingen hadden we nog zoveel jaarlingen dat zij niet op het normale vlieghok pasten, we hebben ze daarom op het jongenhok gelaten, iets later de eerste jongen gespeend en deze op de kleine afdeling van het normale vlieghok gezet. Hier hebben we een foute inschatting gemaakt, de jaarlingen moesten in het seizoen toch worden overgezet naar het hok waar ze eigenlijk hoorden, het bleek voor het aantal jongen wat we hadden toch niet te doen in het kleine hokje dat beschikbaar was. 

Het uiteindelijke resultaat was onrust tussen de overjarigen, omdat er plots een groep duiven verscheen die ook op zoek waren naar een plekje. Iets wat we dus nooit meer zo moeten doen. Uiteindelijk kunnen we niet ontevreden zijn over het hele eizoen gezien. Ook bij de jongen liep het goed, we hebben ze de meeste jongeduiven vluchten en natourvluchten mee kunnen geven, dus die hebben al aardig wat container uurtjes gemaakt.

Verder wat later in het seizoen wat problemen gehad met de gezondheid van de kwekers, deze zijn gehuisvest op de hokken bij mij. Er bleek wat paratyphus te sluimeren, veroorzaakt door wat duiven die ik in het voorjaar bij iemand heb weggehaald die gestopt was. Omdat ik wist dat dit kwaliteitsduifjes waren heb ik geprobeerd om deze op te laten knappen. Doel was om te zorgen dat ik er nog andere melkers blij mee kon maken.

Onvoorzichtig geweest, waardoor er uiteindelijk onder onze eigen kwekers wat ellende is ontstaan. Er zat niets anders op dan hard in te grijpen en de dragers uit te selecteren. Naast de duiven die ik zojuist al noemde bleken dat ook de sierduiven, de Holle Kroppers te zijn. De weerstand van deze duiven bleek ook minder goed. Jammer genoeg heb ik na 30 jaar van dit deel van mijn hobby afscheid moeten nemen. Harde lessen, ook na een leven lang tussen de duiven maak je deze fouten dus nog.

Nu ik het laatste zo terugkijk is het voor de situatie zoals die nu is beter geweest. Het aantal duiven wat ik hier de laatste jaren in de winter had was rond de 60, alleen in de weekenden was er echt tijd voor de duiven, doordeweeks wordt er goed opgepast door mijn vrouw, maar ook zij heeft werk, daarnaast is zij ook nog mantelzorger en toegewijd oppas oma. Ik ervaar nu dat het overzicht op de groep die er nu zit veel beter is, dat dit veel beter past bij de huidige omstandigheden.

Zoals altijd probeer ik mijn verhaaltjes toch in een wat breder perspectief te zetten. Onze prestaties zijn op NPO-niveau ongeveer gelijk, doelstelling om bij de beste 10 te eindigen is net niet gehaald. Ook in het NIC lieten we het keizergeneraal liggen, onze gave om de goede duiven aan te wijzen werkte dit jaar ook niet zo goed. Neemt niet weg dat de Keizergeneraal van dit jaar het meer dan verdient heeft, nogmaals gefeliciteerd Kleis.

Om nog wat verder uit te zoomen: we hebben het hier over gerommel in de marge. Als we het leed in Gaza en Oekraine zien dan hebben we sowieso niets te mopperen. En dan hebben we het nog niet eens over Jemen, Sudan en god weet wat er nog meer speelt gehad. Gezond verstand zal toch ooit een keer moeten prevaleren boven macht en veel geld verdienen, want dat zijn nog steeds de drijvende krachten achter die ellende.

Ik loop nog even snel langs de duiven, voor het donker is.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

 

12-03-2023 Update

 

12 maart, de winterse omstandigheden trekken weg, het weer klaart weer op. Gisteren een prachtige witte wereld, na flinke sneeuwval op vrijdag een momentje om te genieten. Eind van de dag zag alles er alweer Nederlands uit, sneeuw weg, alles nog nat. Vanmorgen weer wat sneeuw, langzaam lijken we toch naar het voorjaar te rollen.

Bij de kwekers liggen de eerste jongen, het loopt niet slecht, hoewel er een paar koppels onbevrucht waren. Reden: de duivinnen nog te zwaar uit de winter vandaan. Nadeel van een systeem met voersilo's en wekelijkse verzorging. De koppels met onbevruchte eieren hebben inmiddels een tweede ronde liggen, nu maar hopen dat het goed komt.

Afwachten hoe het vliegseizoen gaat lopen, gisteren nog even bij Wim wezen kijken, de vliegers zagen er top uit, groot vraagteken blijft wat de jaarlingen gaan doen, door de vogelgriep perikelen van vorig jaar hebben zij weinig tot geen opleiding gehad. Er zijn ook nog wat late jongen bij.

Reden waarom ik nu weer eens wat schrijf is dat ik gisteren werd gebeld. Ik kreeg de vraag waarom ik gestopt ben als lid van de sectie Sportbeleving bij het NPO. De beller zat naar de livestream te kijken van de vergadering van het NPO, er werd daar gesproken over het functioneren van die sectie. Er werd vermeld dat er contact was geweest met ieder afzonderlijk lid en dat er overleg was geweest. Ik denk dat men mij is vergeten te bellen dan.

Wat er werkelijk aan de hand was: Nagenoeg geen communicatie met het NPO bestuur, voorstellen waar geen reactie op kwam, daarna tot verbazing van de sectie leden het in leven roepen van commissies waar de sectie Sportbeleving best op zijn minst kon participeren, zeker niet in gekend waren en nog wat van die zaken. 

De zittende sectieleden hebben toen gezamenlijk schriftelijk bedankt voor de eer, met opgaaf van reden. Hoewel vlak voor de ledenraad in november is er niet op gereageerd door het NPO bestuur, alleen de voorzitter gaf aan nog contact op te nemen, ik persoonlijk heb er niets meer over gehoord. Jammer, maar helaas.

Ik heb begrepen dat er nieuwe mensen zijn gevraagd, ik hoop dat er wat met de aangeleverde kritiek is gedaan en dat zij succesvoller zullen zijn. We gaan het beleven.

Verder zien we dat er veel verenigingen zijn die kopje onder gaan door het slinkende ledental, ook bij onze vereniging een acuut probleem. Er is een initiatief vanuit één van de Harlinger verenigingen om meer samenwerking te zoeken met de 4 verenigingen in de noordwest hoek in Friesland. Opvallend is dat er dan toch 2 van deze verenigingen zijn die niet verder kijken dan hun eigen voordeur. Hier valt nog veel werk te doen om de duivensport in verschillende regio's toch in de benen te kunnen houden. Niet alleen het naderende vliegseizoen brengt de spanning weer wat terug, ook de nabije toekomst brengt dit met zich mee. Ik wens iedereen veel wijsheid en vooral visie in deze lastige kwestie.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl 

31-12-2022 Half vol of half leeg?

 

Tsja, het is niet de mooiste foto die ik ooit maakte. Eigenlijk staat de foto voor vandaag, Oudejaarsdag 2022. Regen, wind, temperatuur ruim boven de 10 graden. Beetje triest, van alles net niks, maar toch veel. Wel nog lekker naar buiten geweest, lopen, om de conditie toch nog wat op peil te houden. De wind om de kop zorgt er in ieder geval voor dat je de muizenissen de vrije loopt laat en daarmee weer wat zicht krijgt op hoe het in elkaar lijkt te zitten.

De carbidbussen knallen om het oude jaar uit te luiden, gelegenheid om elkaar nog eens op te zoeken, op de plekken waar de donderknallen weg komen. Gemeenschapszin, al lijkt ook dat allemaal minder te worden.

Het is zo'n dag waar je je gedachten nog eens langs het afgelopen jaar laat gaan. We weten allemaal dat 2022 nogal een "Bumpy Ride" was. We kwamen vanuit een lockdown, wegens de COVID pandemie. Nog maar net opgeheven rolden we het volgende hoofdstuk in. Net als de pandemie zal de oorlog in de Oekraïne onze samenleving tekenen, het zijn van de gebeurtenissen waar over honderden jaren in de geschiedenisboeken verteld zal worden. Ja we maken het mee, zij het van afstand. Maar, we zien ze ook komen. De vluchtelingen, de exodus vanuit oost Oekraïne naar het westen en zuiden toe. 

Na de verontwaardiging en de eerste hulpacties kwam het volgende probleem om de hoek, iets wat ons allemaal hard raakt, waar we voorlopig ook nog niet van verlost zullen zijn. Energieprijzen en voedselprijzen gingen sky high, lijken nu iets te herstellen, maar handige zakenjongens zullen er voor zorgen dat het nooit meer wordt zoals het was. Ellende, waar een aantal mensen veel geld aan verdiend, net als de oorlog zelf. Zovelen die niet meer onder ons zijn, de slachtoffers, anderen baden erdoor in weelde. Waar de oorlog precies om gaat? Landje pik door Poetin, maar eigenlijk gaat het om macht, uitbreiding van de armslag van één man. Waar het nog meer om draait? What's in it for me, hoeveel moet ik doen om later het voordeel op te kunnen halen, lees wat de westerse landen doen. Hoe hou ik nog enigszins een vinger in de pap en laat ik een ander het vuile werk doen.....

Je zou er neerslachtig van worden. Maar dat gaan we niet doen. Deze weken vieren we de verjaardagen van de kleinkinderen, aan zowel de Logemann als de De Jong kant. Hoe mooi is dat? Proosten op het nieuwe jaar met de oudste, natuurlijk met Kinderchampagne, de anderen hebben nog geen weet van de wereld, zijn alleen geïnteresseerd wat er nog meer onder het pakpapier vandaan komt. Als ze je om de nek vliegen menen ze het ook, puurder dan dat bestaat niet.

Hoe het ervoor staat voor 2023 met de duiven? De vliegploeg meer-jarigen ziet er goed uit. Er zit een behoorlijke ploeg jaarlingen, wel veel laatjes, die nog niet veel hebben kunnen doen. Natuurlijk heeft dat alles te maken met de vogelgriep en de daardoor ingestelde vervoersgeboden. Maar eens zien wat we daar van over kunnen houden. We gaan natuurlijk weer voor teletekst, Grootmeester titels en een klassering bij de beste 10 in de afdeling in het onaangewezen kampioenschap.

De kwekers zijn afgelopen week aan een kritische blik onderworpen. Nieuwe aanwinsten die de koppeling niet gaan halen, bewezen kwekers die toch een andere partner krijgen of juist niet, we gaan terug naar 10 koppels, de lat moet hoog blijven liggen. Aanwinsten in het kweekhok: 2 bewezen doffers uit het vlieghok, beiden nooit gemist, met teletekst, en verder nog wat noteringen bij de 1e 25 NPO. Ga er maar aanstaan, op de afstanden die in het noorden worden gespeeld. Verder nog een aankoop kunnen doen binnen ons budget, ziet er veelbelovend uit.

Kortom 2023 lijkt veelbelovend voor de combinatie. Er zijn nog wat hindernissen, vooral op beider persoonlijk vlak, maar ook dat komt zeker goed.

We wensen ieder een goed en gezond 2023.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

15-09-2022 Seizoen met twee gezichten

 

Het vliegseizoen 2022 gaat de boeken in voor ons als het seizoen met 2 gezichten. Er is al uitgebreid verslag gedaan van de mooie prestaties die onze duiven leverden op de marathon vluchten dit jaar. We kijken daar nog steeds met veel plezier op terug.

Andere kant van de medaille is dat het seizoen voor de jonge duiven compleet in het water is gevallen. We hebben in onze regio maar liefst 3 keer te maken gehad met een vervoersverbod vanwege vogelgriep uitbraken. De eerste keer ontsprongen wij nog de dans, omdat ons vlieghok buiten het 10 km gebied viel, daarna was het 2x achter elkaar raak. Precies in de periode dat de vluchten voor de jongen een aanvang maakten. Tussendoor was er een paar keer gelegenheid voor wat opleren. Ook de afdeling heeft nog gepoogd om de liefhebbers uit de regio te helpen door extra trainingsvluchtjes op te zetten.

Het mocht helaas niet baten, er is slechts 1 officiële vlucht geweest waar met de jongen aan meegedaan kon worden. Het africhten tijdens de schaarse momenten liep dan ook helemaal mis. We wilden te snel om de jongen toch de nodige ervaring mee te geven. Bij 1 africhting zijn de jongen waarschijnlijk tussen andere concours duiven terecht gekomen en aan de voor ons verkeerde kant van het IJsselmeer beland. Het hok is angstig leeg gebleven. Natuurlijk zijn er wat thuisgekomen, gelukkig ook een aantal opgegeven, maar het merendeel is verdwenen, nooit meer iets van gehoord.

Verloren seizoen dus, we hopen dat er van de jongen nog wat overblijven straks als jaarling, de ervaring leert wel dat als de duiven als jong onvoldoende zijn opgeleid dit tot grote verliezen leidt in het jaarling jaar. Duimen!

Daarnaast hebben we al heel wat mensen blij kunnen maken met zomer en late jongen. Bij de vliegduiven hebben we nog wat jongen liggen die voor een schappelijke prijs van eigenaar mogen verwisselen. Wie durft? Graag even contact opnemen via pb op Facebook.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

31-07-2022 Bergerac-Monpazier, dat was het dan

 Gisteren hebben we de duiven zien thuis komen van Bergerac, één van de echte nationale vluchten. Wonderwel gingen alle sectoren tegelijk los, je kunt dat al bijna een unicum noemen in duivenland.

Er stond voor ons veel op het spel, we konden op veel fronten nog bij de besten komen, voorwaarde was wel dat we 2 duiven op tijd moesten klokken, liefst ook nog de getekenden. Dat liep wat anders, we klokten onze eerste redelijk op tijd, het leverde de 1e in het NIC op, in de afdeling ongeveer 50ste (nog niet alle udp's zijn ingezonden blijkbaar), klinkt laat maar een coëfficiënt van iets minder dan 3% verteld mij dat de klassering best goed is. De tweede liet te lang op zich wachten, daarna kwam de trein wat te laat op gang, 's avonds 11 van de 14 thuis is dan wel weer een mooie score. Het verfijnde 1:10 systeem is dus niet altijd renderend voor de gemiddelde of kleinere liefhebber.

Onze eerste was een jaarling doffer, de 281, zoon van de "Neus", oftewel de 072 van 2016, deze doffer zit vanaf dit jaar op de kweek na enkele mooie staaltjes op hele zware vluchten, blijkbaar zijn er mogelijkheden met de nakomelingen van deze doffer.

Terugkijkend op het marathon seizoen van 2022 kunnen Wim en ik maar één ding concluderen, we hebben een prachtig seizoen gehad, met 3 teletekst noteringen, 3 vluchten ook met superuitslagen, twee vluchten die zeker goed te noemen waren, ondanks de aanmerkingen die we er zelf op hebben, 1 vlucht was ronduit slecht, de ochtendlossing Ruffec, te makkelijk voor onze duiven blijkbaar. Onze duiven renderen meestal het beste bij snelheden onder de 1000 m p/min. Ja, er waren ook weer wat leerpuntjes, deze nemen we mee naar het volgend seizoen.

Dat volgend seizoen moest nu al vorm krijgen door het opleiden van de jonge generatie van dit jaar, maar door de vogelgriep perikelen gaat dat een lastige worden. Rustig afwachten maar, het enige dat we kunnen doen is hopen dat er geen besmettingen meer bij komen binnen de vervoersgebieden, dan is er nog kans dat we in augustus en september de jongen nog een aantal keren met de grote vrachtwagen mee kunnen geven, cruciaal in de ontwikkeling.

Dit weekend nog gezien dat erop Narbonne vooral in de oostkant van het land goed gescoord is, op een overigens loodzware editie. De attractievlucht vanuit Helmstedt voor oost en noord Nederland verliep slecht, er moesten nog veel duiven geklokt worden zaterdagavond.

We willen ook iedereen bedanken voor de mooie felicitaties en andere attenties die we in dit seizoen mochten ontvangen, in één woord geweldig, het geeft ons weer motivatie extra om ook in 2023 te knallen op de marathons.

Voor diegenen die nog belangstelling hebben voor jonge (late) duifjes van ons: wees er snel bij we hebben behoorlijk wat aanvragen.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

27-07-2022 Agen Teletekst, terug op aarde

 

Wondertjes bestaan, ik heb er zelf eentje mogen aanschouwen. Afgelopen zaterdagmiddag was het, in de tuin bij Wim, bij het vlieghok. Plotseling schiet er een krasdoffer over het hok, voor een ererondje. Tegelijkertijd valt er blauwe duivin. "Twee tegelijk, dat kan niet!!" Legendarische woorden, die maar al te waar bleken. We klokten 2 duiven in 7 seconden, op een afstand van 1076 kilometer, met een gemiddelde snelheid van iets meer dan 950 m/min. 

Resultaat was 10e en 11e nationaal sector 4, 6e en 7e NPO, 4e en 5e Noordelijke Unie zone 4. Kortom 2 duiven die 1:100 spelen. Een unicum om mee te maken. Natuurlijk, het is vaker gebeurd, verhalen zijn legendarisch. Maar om dat zelf eens mee te maken is in één woord geweldig! 

Resultaat uiteindelijk is dat we 13 van de 18 duiven in de prijzen draaien en de duiven ons een onvergetelijke uitslag bezorgden.

We draaiden de 770 als eerste, een blauwe duivin gekweekt door Klaas Buwalda, in haar stamboom vinden we onder andere duiven terug van comb. Rekker/Westra, Coen van Haarlem en natuurlijk één van Klaas zijn toppers Femke Maria, goed voor 2 teletekst noteringen en een hele rits goede nakomelingen.

De tweede is onze 801, doffer door onszelf gekweekt, uit 2 duiven van Frank Zwiers, een kleinzoon van zijn Le Bernard, de moeder is een dochter van zijn beroemde Neo.

Nu een paar dagen later ziet de wereld er anders uit. De duiven voor Bergerac, de laatste marathon, waren nog maar net ingemand toen bekend werd dat er weer vogelgriep in de buurt was vastgesteld. Dit keer hebben we geen geluk, onze hokken vallen ook in het gebied met vervoersverbod. De Bergerac duiven komen dit weekend naar huis, de jongen mogen niet meer de mand in. Lastig, ons systeem is gebaseerd op goed opgeleide jongen, die vanaf de 1e jongen vlucht mee gaan tot aan de laatste natour. Die gaan dus een broodnodige leerschool missen.

We moeten dus maar gaan bedenken hoe we met deze domper omgaan. We verzinnen er vast wel weer wat op. Eerst Bergerac maar even.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

22-07-2022 Agen is onderweg

 

Vanmiddag zijn de duiven in Agen gelost, als altijd hopen we weer op een mooi resultaat, of het gaat lukken is afwachten, we (vooral Wim) hebben ons best er weer op gedaan, de rest zal door de duiven moeten worden geleverd.

Twee weken geleden speelden we Cahors, een harde vlucht, maar wel fair. Het was er eentje voor de allersterksten. We begonnen goed met klokken op de zaterdagmiddag, de eerste 4 speelden allemaal ruim binnen de 1:10 in de afdeling, voor ons de graadmeter. Later kwam er nog 1 doffer door en werd het daarna stil....

De 038 van Cahors

Je verwacht dat als de trein gaat rijden dat de duiven elkaar vlot opvolgen, maar dat blijkt per vlucht dat er toch geen paralellen zijn te trekken. Elke vlucht is een game on its own.

Gelukkig zijn er nog veel duiven nagekomen, deze zijn allemaal klaar voor dit seizoen, onverantwoord om deze dieren nog een keer te spelen.

Met de jongen was het wat minder. Onze club was 1 van de verenigingen die niet inkorfde vanwege de vogelgriep, een deel van onze leden viel in het gebied met vervoersgebod. Afgelopen maandag werd het verbod opgeheven, de afdeling heeft voor de getroffen verenigingen nog een oefenvlucht ingelast, vandaag was het inkorven voor de eerste echte jonge duivenvlucht. Helaas was de oefenvlucht voor ons niet zo'n succes, we hebben daarom maar besloten dat we vanavond niet inkorfden, eerst de jongen maar even laten bijkomen, begin deze week nog een lapvluchtje en dan maar mee met de grote wagen. Koppie erbij houden!

Verder zijn we ondanks een mindere Ruffec tot nu toe dik tevreden over het seizoen. Blijkbaar vinden meer mensen dat. Van de jongen die we beschikbaar hadden zijn de meesten verkocht tegen schappelijke prijzen, we hebben er nog enkele in de aanbieding, ze stammen stuk voor stuk af van goede vliegers of kwekers, uitwennen wordt lastig, maar voor de kweek prima te gebruiken Voor de snelle beslisser!

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl