zondag 22 juli 2018

Nog even poetsen voor Cahors

Dat ging dus niet goed, die coupe special die ik had bedacht voor Chateauroux. De doffers ingeschakeld, ze leken wat forme te vertonen. Na weken rust pakten ze de training weer goed op. Warm weer, gelost met zuid-west in de wind, hier in Friesland gewoon oost. Ideaal om een overnachter nog even door te laten stampen zou je denken. Dat zou ook best kunnen, maar daar dachten de doffers die mee waren anders over. Eentje is er thuis, niet in de avond, zoals met een dagfond vlucht de bedoeling is, maar vanochtend tegen 7 uur. Hij zag er nog goed uit, maar in de hand was te merken dat hij toch veel gegeven had. Ik schreef vorige week al over mijn bewondering voor de fondduiven, deze kan ook in het rijtje, ook al speelt hij zijn prijs niet. Ik ben niet eens echt teleurgesteld. Deze zeperd komt helemaal op mijn conto.

Volgende week staat Bergerac op het menu. Voor mij toch altijd wel een speciaal station. Vroeger was Bergerac zo'n soort mythe. Laatste vlucht uit het programma voor de oude duiven. Als je die meedeed had je echte kleppers, zeker als je ze in de prijzen wist te draaien. Dat gevoel heb ik nog steeds een beetje. Magisch klinkt het, Bergerac. Inmiddels zijn we er verschillende keren geweest tijdens onze vakanties in Frankrijk. 
De mythe van Bergerac zal dit jaar aan mij voorbij gaan. Mijn vader overleed dit voorjaar, 28 Juli was zijn verjaardag. We gaan van deze dag een familiedag maken om onze vader te gedenken, met onder andere een gezamenlijke maaltijd. Geen dag dus om met duiven bezig te zijn. De zondag is Vera jarig, ook daar maken we een mooie dag van. Reden genoeg om met de duiven een keer over te slaan.

Rest de vlucht vanuit Cahors nog. Cahors is de afsluiter van het overnacht seizoen. Eigenlijk komt het wel goed uit. Als alles goed blijft gaan heb ik 4 duivinnen klaar voor Cahors, twee keer zoveel kans op een mooi resultaat als dan dat ik het ploegje moet opdelen over 2 vluchten. Zou mooi zijn als we vanaf Cahors nog een duif vroeg weten te pakken.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

maandag 16 juli 2018

Avondtraining doffers

Wat je doet op een zwoele zomeravond? Doffers naar buiten, achterover, en foto's maken. Gratis spektakel en mooie plaatjes!






zondag 15 juli 2018

The week after - Orange en meer

Hoogtijdagen in de duivensport, de maanden juni en juli staan bol met vluchten waar ik warm voor loop. Vorige week nog de drieluik Bourges, Dax en Barcelona, deze week weer feest. De NPO ochtendlossing vanuit Orange werd vervlogen. Daarnaast nog midfond uit Chimay en opleren voor de jongen. Vergeet ik ook nog de ZLU vlucht vanuit St. Vincent, met een mooie overwinning voor Vincent Vork, ook behoorlijk in de overvlucht.
Ik hoor goede berichten over het opleerprogramma van de jongen. De afdeling heeft drie weekenden ingericht waarin de jongen in districten worden gelost. Ik doe zelf niet mee met de jongen zoals bekend, maar hoor van mijn clubgenoten dat ze erg tevreden zijn met het verloop tot nog toe. Chapeau dus, het mooie en vooral eerlijke weer van de afgelopen weken zal hier ook aan meehelpen.
Op de midfond naar Chimay nog een paar jaarling duivinnen mee, gespeeld vanuit het jongenhok vanwege eerder gebrek aan doffers. Niet ideaal, dus slechte resultaten, daarnaast vijf doffers in de mand. Na een intensieve voorbereiding lieten de doffers het op het nest weer afweten, dus besloot ik dat de duivinnen het weer moesten gaan doen, de doffers thuis moesten blijven om de neststanden en koppels te garanderen. Er viel me echter deze week op dat ze zo langzamerhand zin begonnen te krijgen om te trainen. Als rechtgeaarde speler zie ik dan meteen mogelijkheden. Drie oudere doffers gekoppeld aan de dames die naar Orange werden gestuurd, apart gezet en 's avonds nog even laten vliegen. Donderdag de mand in voor Chimay, zaterdag nog wat uren op de vleugels. Ze waren laat maar heel en in goeden doen weer terug. Zie hier mijn deelnemers aan nationaal Chateauroux komende week. Ik probeer het toch maar weer eens, je weet maar nooit hoe een koe een haas vangt.....
Orange verliep voor mijn dames goed. Na twee keer mee doen en twee keer een kater (Perigueux 1 laat in de prijzen, twee duiven achter en Dax eentje mee, nooit meer gezien), was het nu wel raak. Niet super vroeg, maar een nette 4de plek in het NIC en een prijs binnen de 1:10 in afdeling en sector 4. Een eerlijke vlucht, de duiven die zich niet lieten zien zijn geklopt op waarde. 
Drie dames waren er mee, de 16-554 meldde zich om 09:44 op 1013 km. Net gek gezien de omstandigheden. Het is de enige ochtendlossing in het NPO programma voor sector 4. De tweede wist zich nog te klasseren in het NIC, te laat voor NPO of sector 4 klassering. De derde duivin was gisteravond laat thuis, ze bleek gewond. Geschaafd, als of er  een draad is geraakt. Aan haar verdere conditie te zien was ze een tijdje down and out geweest voor ze weer verder kon. Maar ze was er weer, over karakter gesproken........
Het is sowieso waarom ik de duiven die de fondvluchten afhaspelen zo bewonder. Rammen door hitte en kopwind, compleet leeg thuis, om na een half uurtje weer door het hok te scharrelen, op zoek naar wat nodig is om weer op gewicht en in conditie te komen. Het blijft heel bijzonder. Wat ook mooi is, zijn de complimenten die zo links en rechts worden uitgedeeld. De overnachters gunnen elkaar wat, zo blijkt ook wel uit de samenwerkingsverbanden die zo links en rechts ontstaan.
Zoals gezegd volgende week wat doffers naar Chateauroux, de week daarop 2 dames naar Bergerac, het zijn de twee die Perigueux wisten af te ronden. De laatste vlucht vanuit Cahors kunnen er nog twee dames mee. Dat zijn de twee die vorige week Bourges afhaspelden, ze zien er weer top uit overigens! Cahors zal ook meteen einde seizoen zijn. Baas en duiven zijn er dan wel weer aan toe!
Opvallend in sector 4 vanaf Orange: Team Koopman was weer ongenaakbaar, Bennie Homma en Rekker-Westra geven prima partij. Ook Rekker Westra scoort op alle 4 vluchten teletekst. Klasse, er is geen ander woord voor. Er zijn nog een paar melkers die niet zijn genoemd. Er zijn een aantal zeer behoorlijke overnacht spelers in het noorden te vinden. Het blijkt dat er behoorlijk wat duiven worden aangekocht door onze vrienden uit het zuiden des lands, zou het toch doordringen dat die laatste 100 kilometers over het vlakke noordelijke land killing zijn voor de meesten? Publiek geheim overigens onder de noordelijke fondspelers.

Iedereen succes de komende weken, tot de volgende!

maandag 9 juli 2018

Bourges, Dax en Barca - Het weekend van Kees

Kees met zijn Barcelona duifje

Ik had al een stukje klaar op de zondagmiddag, maar had geen zin om het te publiceren. Geen idee waarom, achteraf weet ik wat de reden moet zijn geweest.

Hier in Engelum werd de zoveelste ronde van bezinning ingezet. De zaterdag was toch wat teleurstellend. Er werd geklokt van Bourges, niet heel vroeg, maar toch, ze was er. Op de valreep werd het dagfond kampioenschap in de club binnen gehaald. Toch was er de kater. De "520", enige ingezette duif op Dax, was nog niet thuis. Een duifje wat normaal onder elke omstandigheid 1:10 kan vliegen. Maatje Wim klokte er een paar van Dax, terwijl maatje Bram op Bourges goed bezig was. De Buwalda's rollen het ccg op vanaf Bourges met een wereldserie. Hier bleef het verder stil. Een uitgebreidere blik op de meldsite leerde dat, naast de bekende namen, Kees ook lekker bezig was. Hij had er drie mee op Dax, 's avonds waren er twee thuis. De meesten in het hoge Noorden stonden nog op de eerste te wachten. 

Kees moet vorm op het hok hebben, was mijn gedachte. Mooi voor hem, hij had immers de stoute schoenen aangetrokken en vier ervaren rotten op Barcelona ingekorfd. 1348 kilometers maar liefst naar Berlikum, de woonplaats van Kees en die andere toppers, combinatie Rekker-Westra.

Zondagochtend, afslaan om tien uur in de club van Bourges, de stemming was van uitgelaten tot bedroefd, best wat duiven nog onderweg. Ook de "520" miste nog steeds. Barcelona werd besproken, over hoe zwaar het was. Eerste melding in Frankrijk, duif maakte maar 900 m/min, het wordt een kraker, misschien nog zwaarder dan de 2017 editie. 

De middag doorgebracht op de bank. De rug werkt niet mee, formule 1 kijken, ondertussen wat schrijven en wat duivensites afstruinen. Facebook staat vol met trotse melkers en de gladiatoren van Dax en Barcelona. Eersten van Barcelona in Nederland vallen ook. Jelle Jellema flikt het weer, weer top 10 nationaal op Barcelona, dik in de overvlucht. Als er eens een duifje doorkomt in het noorden.... Dat moet toch een kanjer zijn! De "592" is inmiddels ook thuis vanaf Bourges.

Half zeven vertrek ik van huis, Wim ophalen en naar Holwerd, afslaan voor Dax. Klok is leeg maar de vlucht moet wel afgesloten. Wim heeft er inmiddels 5 van de 10, maar mist ook zijn topper "Vince" nog. Berucht vanwege teletekst op de zware St. Vincent 2014 en een dozijn andere overnacht prijzen. 
Er wordt in Holwerd aan de grote tafel wat nagepraat, nog een rondje, ik kijk even op mijn telefoon. Er staat een berichtje van Bram op de verenigingsapp. Kees heeft eentje van Barcelona, eerste in sector 4. Hoewel de sectoren niet tellen op de ZLU vluchten weet je wel meteen dat hij de eerste in het noorden is. Consternatie onder de doorgewinterde overnachters. Wie is Kees? Oh, de zoon van Anne Bruinsma, ja die kennen ze nog wel. Kees zet zijn duiven in een ander NIC.


We gaan onderweg naar huis en bellen Kees, om te feliciteren met deze prachtige prestatie. Kees is door het dolle heen, mooi om te horen, je krijgt er zelf ook een supergevoel van. Na het gesprek besluiten we om nog even langs te rijden, een echte felicitatie is meer dan op zijn plek. Er zijn wat vrienden, Bram en Hans zijn er ook. Vader Anne aan de telefoon, hij kent er nogal wat, de meesten met een behoorlijke reputatie.
Kees laat vol trots zijn duivinnetje zien. De "332"van 2015. Klein van stuk, groots van daden. Mooi duifje voelt superlicht maar goed, die knapt weer snel op. Kees doet zijn verhaal, wij kunnen alleen maar genieten van zijn blijheid. Wat een weekend: 2 duiven goed op tijd van Dax en dan deze nog! 

Kees dank je wel dat we dit mochten meebeleven samen met jou. Geniet er nog lang van vriend.

Oh ja, de "520" is er nog steeds niet. We blijven hopen.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

De eerste foto is gemaakt door Bram!

maandag 2 juli 2018

Dax, Bourges en een echte postduif

Morgen inkorven voor Dax, hier eentje mee. De "520" moet de eer van het hok hoog houden. De enige driejarige die nog over is. Ze zit er goed bij, zeker goed voor een mooie prijs, maar "teletekst" forme heeft ze zeker niet. Een prijs 1:10 of nog iets beter zou mooi zijn.
Woensdag gaan er nog twee naar Bourges. Twee tweejarige duivinnen op 720 kilometer. Ik doe het ze niet na. Weersverwachting is wat onzeker dit weekend, we gaan zien wat het brengt.

Over de rest van het seizoen twijfel ik nog. Er is nog een Chateauroux en een Issoudun voor de dagfond. Orange, Bergerac en Cahors voor de middaglossingen. ZLU is een brug te ver, ik heb al moeite genoeg om wat duiven te vinden die mee kunnen. Toch zet ik door. Duiven in goeden moeten maar laten zien wat ze waard zijn.

Met de doffers wordt niet meer gespeeld. Er blijven er teveel weg, waardoor ik de duivinnen niet in stelling kan brengen. Ik heb in de doffers genoeg geïnvesteerd, het wordt niet vertaald in goede prijzen. Geen idee wat er nog verder zou moeten om de doffers op de rit te krijgen. Ik weet dat er klasse tussenzit, maar krijg het er niet uit. De duivinnen zijn in de regel goed om prijzen op NPO niveau binnen te slepen. Daar dan maar op concentreren.

Het seizoen is tot nu toe keihard, bijna wekelijks oosten en noordoosten wind, wat me verbaasd is dat de duiven nog steeds uit de verkeerde hoek komen. Je mag toch aannemen dat ze het zelf ook wel eens zat raken om steeds over het IJsselmeer of de Wadden eilanden thuis te komen. Er worden duiven kwijtgespeeld, je kan het bijna aan zien komen. Het zijn de duiven die altijd net iets later zijn, op de belangrijkere opdrachten geen prijs op NPO niveau binnenhalen. Dit seizoen maakt duidelijk dat de echte klasse in de duiven zit die met deze omstandigheden om kunnen gaan. Knijp je handen dicht met een vroege prijs bij 1400 m/min. Koester de duiven die steen kapot onder de 1000 m/min hun prijzen pakken.

Afgelopen zaterdag alleen midfond vanuit Laon. Naar Engelum 426 km. Rare vlucht, er zit veel verschil in de aankomsten. Ik neem mijn pet af voor de mensen aan de oostkant van de afdeling. Er worden daar gewoon eersten in de afdeling gespeeld, de IJsselmeerkant van de afdeling zou de boel gewoon weg moeten vagen. Klasse verschil bewezen? Ik denk dat ik het antwoord weet.
Zaterdagochtend nog even een tijdrit vanuit Meppel, of net iets daarboven, zo'n 65 kilometer naar Engelum. Ruim op tijd thuis om de eersten aan te zien komen. Gek genoeg niet mijn favoriet voor Dax, maar de twee duivinnen van de dagfond. Ze kwamen samen, hoewel ze met verschil van twee minuten waren gelost. Ze kwamen van de westkant, terwijl Meppel iets zuidoostelijk van Engelum ligt. De wind was dan ook krachtig zaterdag, toenemend gedurende de dag.

De 16-557 miste nog van Perigueux. Ze kwam woensdag thuis. Toen ik haar op het hok vond, zag ik dat een papiertje tussen haar ring stak. Vroeger wel vaker gehad, de laatste jaren niet meer gezien. Het duifje bleek in België verzorgd te zijn en de woensdag weer losgelaten. De verzorger is gebeld en bedankt voor de moeite. Twee mensen blij en duif weer te plek!

Zondag rust dag voor baas en duiven, 's morgens een bad klaargezet, wij op de boot naar Ameland, dagje fietsen, genieten van elkaar en het mooie weer, accu wat bijladen. Ik merk het elk jaar. Zo eind Juni wordt het voor de baas ook afzien. Duiven op veel vluchten, werken en alles bijhouden wat met de duiven te maken heeft. Topsport, ik merk het telkens weer.

Iedereen die Barcelona vliegt succes, ook in het Friese best wat deelnemers.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl