zaterdag 11 november 2023

11-11-2023 Maar weer eens proberen

 
Het was een paar weken geleden, tijdens de prijsuitreiking van het NIC Holwerd. Ik kreeg plots weer eens de vraag waarom ik geen "stukjes" meer schreef, prompt een paar dagen later weer de vraag, dit keer via Whatsapp.

De uitleg is vrij simpel: geen tijd ervoor vrijmaken. Ja, ik ben druk, veel van huis de laatste jaren, hectisch is het op het werk en ook privé gebeurd er van alles. Maar dan nog, als je wilt kan je er wel wat tijd voor maken. Een andere reden is dan ook dat er wat minder inspiratie is, ook omdat er weinig vrije tijd overschiet. Ik kom niet veel meer bij andere liefhebbers, buiten de vlieghokken bij maatje Wim. Spreek dus ook niet veel mensen meer, wat ook zorgt dat je wat contact verliest, dus minder input hebt om weer eens een "stukje" te schrijven.

Maar nu, op een rustig moment, voor de St. Maarten zangertjes langs de deuren trekken, toch de laptop op schoot. Eens zien of ik iets te melden heb.

Spannende zaken op duiven gebied deze winter? Wat dacht je van de totale verkoop van Jelle Jellema deze winter en de nu al aangekondigde verkoop van Gerard Koopman eind 2024? Misschien wel de 2 beste hokken van onze tijd over de laatste decennia.

Dan een een korte terugblik op het fondseizoen. Als ik kijk naar onze marathon uitslagen is er eentje bij die teleurstelde. St. Vincent zou ons op het lijf geschreven moeten zijn, maar we klokten de eerste te laat, daarna vielen ze nog redelijk, maar 2 van de 9 achter in de uitslag is niet goed. Op Cahors scoorden we nog net voldoende, dat wil zeggen, de eerste vloog op NPO niveau nog 1:10, maar daarna vielen ze zo goed dat we toch met een hoog prijspercentage afsloten. Rara politiepet, wat is dat dan, dat er net geen kopduif valt. Op de andere 4 vluchten scoorden we allemaal 1:25 of nog beter op NPO niveau, dus niets daarover te klagen. 

Geen teletekst dit jaar, maar daar komt natuurlijk ook nog een beetje geluk bij kijken. Verder hebben we de jaarlingen door kunnen spelen op de dagfond, waar nodig hebben we steeds wat ingelast.

Over de jaarlingen gesproken: door het rare vogelgriep jaar 2022 en wat ondoordachte beslissingen hadden we nog zoveel jaarlingen dat zij niet op het normale vlieghok pasten, we hebben ze daarom op het jongenhok gelaten, iets later de eerste jongen gespeend en deze op de kleine afdeling van het normale vlieghok gezet. Hier hebben we een foute inschatting gemaakt, de jaarlingen moesten in het seizoen toch worden overgezet naar het hok waar ze eigenlijk hoorden, het bleek voor het aantal jongen wat we hadden toch niet te doen in het kleine hokje dat beschikbaar was. 

Het uiteindelijke resultaat was onrust tussen de overjarigen, omdat er plots een groep duiven verscheen die ook op zoek waren naar een plekje. Iets wat we dus nooit meer zo moeten doen. Uiteindelijk kunnen we niet ontevreden zijn over het hele eizoen gezien. Ook bij de jongen liep het goed, we hebben ze de meeste jongeduiven vluchten en natourvluchten mee kunnen geven, dus die hebben al aardig wat container uurtjes gemaakt.

Verder wat later in het seizoen wat problemen gehad met de gezondheid van de kwekers, deze zijn gehuisvest op de hokken bij mij. Er bleek wat paratyphus te sluimeren, veroorzaakt door wat duiven die ik in het voorjaar bij iemand heb weggehaald die gestopt was. Omdat ik wist dat dit kwaliteitsduifjes waren heb ik geprobeerd om deze op te laten knappen. Doel was om te zorgen dat ik er nog andere melkers blij mee kon maken.

Onvoorzichtig geweest, waardoor er uiteindelijk onder onze eigen kwekers wat ellende is ontstaan. Er zat niets anders op dan hard in te grijpen en de dragers uit te selecteren. Naast de duiven die ik zojuist al noemde bleken dat ook de sierduiven, de Holle Kroppers te zijn. De weerstand van deze duiven bleek ook minder goed. Jammer genoeg heb ik na 30 jaar van dit deel van mijn hobby afscheid moeten nemen. Harde lessen, ook na een leven lang tussen de duiven maak je deze fouten dus nog.

Nu ik het laatste zo terugkijk is het voor de situatie zoals die nu is beter geweest. Het aantal duiven wat ik hier de laatste jaren in de winter had was rond de 60, alleen in de weekenden was er echt tijd voor de duiven, doordeweeks wordt er goed opgepast door mijn vrouw, maar ook zij heeft werk, daarnaast is zij ook nog mantelzorger en toegewijd oppas oma. Ik ervaar nu dat het overzicht op de groep die er nu zit veel beter is, dat dit veel beter past bij de huidige omstandigheden.

Zoals altijd probeer ik mijn verhaaltjes toch in een wat breder perspectief te zetten. Onze prestaties zijn op NPO-niveau ongeveer gelijk, doelstelling om bij de beste 10 te eindigen is net niet gehaald. Ook in het NIC lieten we het keizergeneraal liggen, onze gave om de goede duiven aan te wijzen werkte dit jaar ook niet zo goed. Neemt niet weg dat de Keizergeneraal van dit jaar het meer dan verdient heeft, nogmaals gefeliciteerd Kleis.

Om nog wat verder uit te zoomen: we hebben het hier over gerommel in de marge. Als we het leed in Gaza en Oekraine zien dan hebben we sowieso niets te mopperen. En dan hebben we het nog niet eens over Jemen, Sudan en god weet wat er nog meer speelt gehad. Gezond verstand zal toch ooit een keer moeten prevaleren boven macht en veel geld verdienen, want dat zijn nog steeds de drijvende krachten achter die ellende.

Ik loop nog even snel langs de duiven, voor het donker is.

Tot de volgende!


www.postduivenblog.nl



 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten