De laatste weken opgeslokt door het werk, de hele winter lukte het om op de normale tijden te werken, waardoor er tijd genoeg was om goed voor de duiven te kunnen zorgen. Maar zoals te doen gebruikelijk, het vliegseizoen is in aantocht, het voorjaar begonnen en daarmee ook de hectiek. Het hoort bij de branche waarin we werken, het hoort ook bij de dynamiek van een bedrijf in de foodsector, die levert aan 's lands grootste kruidenier.
Om de grootste te blijven ben je genoodzaakt om aan de marktvraag te voldoen, innovatief te zijn en in te spelen op de behoeften van de klant, al voor de klant door heeft dat er behoefte aan is. Als leverancier van zo'n club wordt hetzelfde van jou verwacht. En ja, waarom zoiets altijd samenvalt met de start van het vliegseizoen? Het zullen lentekriebels zijn. Daarnaast was er een calamiteit bij een zusterbedrijf waardoor plots productie overgeheveld moest worden, mensen verplaatst en ingepland, productieplannen herschreven en meer van het soort werk waar ik me al een meer dan een jaar fulltime mee bezig houd. Kortom, tijd tekort, het weekend door en weinig tijd voor de duiven.
Vandaag gelegenheid om dat allemaal in te halen, tijd inhalen kan eigenlijk niet. Alles wat nog niet gedaan is moet in een kortere tijd worden gepropt. Deze week was onze onvolprezen Cor bereid om de chipringen in orde te maken, ik hoef ze alleen maar af te geven en weer op te halen, top! Vanochtend de hokken schoon, duiven even los en daarna alles in manden en de ringen erop. Gelijk maar africhten, volgende week is er een testvlucht. Die van vandaag maar laten lopen.
Door al het gedoe was ik laat vertrokken. Vanochtend prachtig weer, toen ik vertrok raakte het al bewolkt. Onderweg een paar spatjes, verderop weer blauw. Gewoon los, vlak voor Meppel, vorig seizoen genoeg regenvluchten gehad, dus wen ze er maar weer aan. Op de terugweg echte regen, donker front, het resultaat laat zich raden. Het duurde bijna twee uur voor het eerste groepje zich in Engelum meldde. Daarna druppelsgewijs binnen. Op het moment van schrijven ontbreken er nog. Vreemd genoeg de meest ervaren dieren. Het goede nieuws is dat alle chipringen het doen, dit jaar voor het eerst de nieuwe NPO ringen erop, in plaats van de clips die ik tot nu toe gebruikte.
We zien wel weer hoe het afloopt, het lijkt het lot van de mens met gebrek aan tijd. Deze week was toch al vreemd, ik had mijn werktijden wat naar voren getrokken, met behulp van de zomertijd was er 's avond nog zo'n anderhalf uur ruimte om duiven los te laten. De duivinnen vlogen 45 minuten en liepen vlot binnen, de doffers draaiden super om het hok, maar ergens dinsdagavond ging het fout. De invallende schemering leek voor paniek te zorgen, de helft van de doffers durfde niet meer te landen. De nacht in dus, woensdag waren er nog 3 terug, donderdag twee, eentje verspeelt. Vrijdagavond weer een poging, resultaat was dat er nu nog 7 misten, hiervan zes terug vanochtend, de duiven lijken erg zenuwachtig als ze "vallen", ik vermoed dat ze zijn geschrokken van iets wat niet op het hok hoort, een kat wellicht?
Saillant detail is dat deze duiven gewoon mee zijn geweest op de lapvlucht vandaag en allemaal thuis zijn, de ontbrekende dieren gaven geen problemen deze week. Ik snap er in ieder geval niets van.
Ik lees in diverse berichten op Facebook dat de testvluchten van de afdeling goed zijn verlopen gelukkig, ik kwam op de terugweg nog een auto van de afdeling Friesland tegen, vast van de lossing van Zuid in Zutphen.
Volgende week de mand maar in, de jaarlingen zullen aan de container moeten wennen. En wat betreft de oudere dieren? Ik had al een mooie indeling gemaakt, zal wel veranderen nu. Never a dull moment.
Tot de volgende!
www.postduivenblog.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten