Eerste vlucht

Het werd deze week wel weer eens tijd om over de duiven te schrijven. Genoeg over allerlei perikelen die spelen. Natuurlijk, het gaat ons allemaal aan. Maar wat ons bind is de duif, de reden waarom we met elkaar in contact zijn, bij dezelfde organisatie lid zijn, de vereniging van onze keuze bezoeken, we allerlei sociale contacten onderhouden.

Hier in Friesland eindelijk de echte kop eraf. Vorige week nog afgelast wegens voorspeld slecht weer. Op dinsdag nog een oefenvlucht vanuit Kalkar. Dit weekend dan eindelijk de eerste echte wedvlucht. Deurne was het station, naar Engelum ruim 193 kilometers. Wind oostelijk, dus te verwachten dat de duiven naar de westkant en Noord-Holland zouden uitwijken. De eersten zullen dit niet hebben gedaan, maar die van ons hebben echt wel flink water onderdoor zien komen. Veel kwamen uit de westkant, lees IJsselmeer, anderen kwamen uit de noordkant, goede kans dat deze even een rondje eilanden hebben gedaan. Geef ze geen ongelijk. Mooie stranden, prachtig weer. Uitgelezen kans om te pootje baden!

Hier een primeur. We slaagden er voor het eerst in om te beginnen met de laatste prijsduif van de uitslag. Normaal draaien we een redelijk prijspercentage. Vreemd is het niet. De duivinnen trainen nog niet naar behoren, ook ben ik wat te kwistig met de voerbus geweest. Iets zwaar de mand in, wordt meteen afgestraft. Slechte beurt weer van de baas.

Vorige seizoen weinig gelegenheid gehad om de jongen af te richten. Dit zie je nu terug in de seizoensstart. De mand had zijn werk nog niet gedaan, dit gebeurd nu in de eerste weken van het seizoen, het bestand jaarlingen dunt dan ook al aardig uit.

Verder nog wat leuke zaken: Joan, mijn grote vriend en jeugdlid van ons cluppie, pakte er twee van de drie op de uitslag, netjes! Vanaf afgelopen zondag iedere week op zondagmiddag een praatje op lokaal radiostation "De Eenhoorn", met uitslagen en wetenswaardigheden van de vereniging, mooi weer wat promotie. Er liggen nog wat jongen die richting Joan gaan, ook nog wat jongen voor een bon. Deze gaan naar een herintredend lid van onze club, hij wordt door wat mensen weer aardig op weg geholpen, na een paar jaar afwezigheid door omstandigheden.

Hebben jullie dat ook? Dat je inwendig je loopt te verbijten omdat je weet dat de duiven wel erg laat zijn. Dan plots komt de eerste door en volgen er als snel nog wat. Je hart gaat open en je geniet weer helemaal wezenloos.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl