De eerst keer dat het door mijn hoofd schoot was toen ik een filmpje op Facebook zag, waarin, denkelijk, een Oehoe of in ieder geval een grote uil een roofvogel van zijn nest(horst heet dat geloof ik) afpakte, de natuur in optima forma, eten en gegeten worden. De "we komen dichterbij" gedachte kwam boven toen ik de reacties las. Het filmpje was een aantal keren gedeeld, dus kwam ik het een paar keer tegen. Reacties die suggereren dat alle kromsnavels uit de lucht geschoten moeten worden, of meer van dat soort aantijgingen gaan onze duivensport niet ten goede komen. Opvallend was het aantal Belgische reacties die in die trant werden geroepen. We komen dichterbij, dichterbij het punt dat de publieke opinie zich tegen de duivensport gaat keren. Mensen van buiten de sport reageren over het algemeen anders op dit soort filmpjes als ze niet een roofvogel probleem hebben. Als we dit soort primitieve reacties blijven roepen gaat het doek vanzelf vallen. We trekken er in ieder geval geen nieuwe belangstellenden door.
De tweede keer dat ik deze gedachte had, was toen ik een link zag op het blog van Sjaak Buwalda. Sjaak deelde een link van Rohnfried, waarin een Duitse liefhebber werd geïnterviewd. De passie en beleving die hierbij te horen en te zien was helpt honderd keer beter om mensen enthousiast voor onze sport te maken, dan een kraampje op de braderie, hoe goed bedoeld het ook is.
We komen dichterbij, je kweekt belangstelling voor jou passie door die te delen, dit werkt aanstekelijk op andere mensen. Als mensen merken dat iets je ieder moment van de dag kan boeien heb je hun warme belangstelling.
We komen dichterbij als we liefhebbers met hun negatieve gedrag confronteren. De enquête van Esther vorig weekend zal toch voor veel mensen een eyeopener zijn geweest. Door negativisme lever je geen bijdrage aan het uitdragen van een hobby, waar nog steeds veel mensen veel plezier aan beleven.
We komen dichterbij, alweer die gedachte, toen ik de kalender maar eens tevoorschijn toverde op de computer, gewoon om uit te rekenen op welke datum ik een nieuwe ronde moet gaan starten voor de dames die naar Sint Vincent en Brive moeten. Het duurt allemaal niet meer zolang, volgende week al de eerste dagfond.
We komen dichterbij, het bleek vanmiddag maar weer eens. Er circuleerde een afbeelding gemaakt door de mensen achter Pigeonscloud. Ze hebben vandaag in het concours van afdeling Friesland een paar duiven voorzien van een gps chip. Na thuiskomst kan deze worden uitgelezen en kan vrij nauwkeurig de route worden gevolgd die de duiven hebben afgelegd naar huis. Voor veel liefhebbers zal het een openbaring zijn, eindelijk wordt inzichtelijk dat ligging en wind veel invloed hebben, maar daarnaast ook nog eens de route die de duiven instinctief volgen. Hierbij speelt de trek naar megahokken een veel minder voorname rol. Het zal blijken, nadat er meer van dit soort proeven zijn gedaan, veel data levert nauwkeurige metingen op. We komen dichterbij om de duif te doorgronden.
Ik vertelde vanochtend tegen een collega dat de duiven gelost waren. Ik moest werken, dus heb ze niet thuis zien komen. Toen ik iets meer vertelde opperde hij dat een gps tracker wel heel mooi zou zijn. Zo op internet kijken waar je duiven uithangen. Misschien is het wel de dimensie die nodig is om weer mensen te betrekken, maar toen ik hem uitlegde dat juist het niet weten, de verrassing als de eerste op je hok valt, de ultieme adrenaline kick van een vroege juist de sport zo mooi en verslavend maakt, begreep hij ook opeens iets meer van de passie die ik tentoonspreid als ik het over duiven heb.
We komen dichterbij, volgende week de eerste dagfond....
Goede week!
KLop toen het hand klokken er nog was draaide je nog een duif tussen de grote liefhebbers,Maar nu zie je 30 duiven in 2 min.van een liefhebber.De klein liefhebber krijg geen kans meer.
BeantwoordenVerwijderen