Terug naar normaal

Na een enerverend weekend is het gewone leven weer begonnen.

De Gebr. Lowik zoeken stambomen bij elkaar

Ik had nog niet eens vermeld dat ik zondagmiddag in Almelo op bezoek was bij de Gebr. Lowik. Deze combinatie speelt al meer dan 30 jaar aan de top op de overnacht in Afdeling 9 en sector 3. Een aantal overwinningen, waaronder 1ste nat. Cahors sector 3 in 2012 en 1ste nat Brive sector 3 2010, talloze teletekst vermeldingen en kopprijzen, kampioenschappen in de VNCC en afdeling 9. Ik had in het voorjaar 4 jongen besteld uit hun goed doorgefokte stam, in de hoop dat ik hier weer een paar goede kweekduiven aan over kan houden. 

Het was een verademing om met deze mensen te praten over hun sportbeleving, alles wordt simpel gehouden, er wordt met niet teveel duiven gespeeld. Alles wat telt is goede duiven. Ook dit seizoen bewijzen zij zich weer met kopprijzen in sector 3 van St. Vincent(8ste) en Perigeux(13de). Hun stam bestaat uit bewezen duiven, sterk ingeteeld, mondjesmaat wordt ingekruist met het beste wat er in het Oosten van het land is te vinden. Ik kan weinig hokken noemen die zo sterk op hun eigen stam kunnen vertrouwen. Klasse duiven, klasse mensen, een voorrecht om daar een keer een paar uurtjes te mogen vertoeven!

Maandag, de dag van Oranje's 3de overwinning, werd ik blij verrast met de terugkomst van de 772 van Ruffec, ze was de enige die nog niet terug was, toen ik haar zag zitten wist ik het al. Er missen heel wat broek(mantel) pennen en dekveren, haar halve rechter vleugel is weg. Gelukkig niet gewond, zodat ik goede hoop heb dat ze weer hersteld. Ik denk dat ze ergens tegen aan is gevlogen, ze had niet de typische verwondingen die je ziet na een aanval van een roofvogel. Karakterduifje, wist ik al, altijd strak op haar eitjes of jongen. Dit seizoen zal ze niet meer in staat zijn om zich te bewijzen. Ze liet zich dit jaar wel al zien met kleine prijsjes op programma en dagfond vluchten, ze mag blijven om het volgend seizoen weer te proberen.

Vandaag alweer een heel ander verhaal. Ik neem 's morgens de duiven altijd mee in de auto richting werk, voor ik de Afsluitdijk op rijd laat ik ze vliegen bij wijze van training, hemelsbreed zo'n 25 km. Voer en water staan klaar voor ze bij thuiskomst, de jongen vliegen 's avonds hun rondjes, als ik weer terug ben van het werk.

Toen ik vanochtend de mandjes opentrok vloog er 1 duivin op de dijk en bleef daar zitten, terwijl de anderen zoals gewoonlijk als een speer vertrokken. Van een afstand dacht ik de 798 te zien, die daarna voorzichtig vertrok, vlak langs de dijk vliegend. "Als dat maar goed gaat...." schiet er door mijn hoofd. Zaterdag klokte ik haar als mijn 3de van Ruffec, een duivin van 2 jaar.

Vanavond bij thuiskomst een blik in het hok, de 798 was inderdaad niet thuisgekomen, streep door de rekening, volgens mij is ze een talentje voor de overnacht. Misschien komt ze nog, geen idee wat er mis was met haar, ze voelde van de Ruffec gangers het beste aan, was alweer redelijk goed op gewicht. Mysteries in de duivensport.......

Hoe een mens zichzelf onderuit kan halen, hebben we vanavond weer kunnen zien. Luis Suarez, 1 van de toppers op voetbal gebied, liet weer eens iets zien van zijn donkere kant. Zoveel talent, zoveel motivatie, maar ook zoveel negatieve energie, niet alles is geoorloofd om te winnen. Jammer!

Volgende week dinsdag inkorven voor Albi, iets van 1050 km geloof ik, een heel eind in ieder geval.