Na het verdriet van vorige week, deze week weer volop terug in de hectiek. Het helpt om alle sores wat van je af te zetten, maar weg is het natuurlijk niet. Het is ook vreemd: Op zaterdag bewijs je je neef van 24 de laatste eer, de wereld staat dan echt wel even stil, op dinsdag applaus en alom waardering voor zoonlief, ook 24, tijdens de uitreiking van zijn HBO diploma. Ondertussen is het rennen en vliegen, de hectiek en het tijdsgebrek alweer hoogtij aan het vieren.
Op het werk wat problematiek van buitenaf, kan je niet veel aan veranderen, maar heeft wel veel impact op de organisatie, op dinsdag vliegen we nog even naar Amsterdam om zoonlief te supporteren bij de voor hem zo belangrijke gebeurtenis, ondertussen wordt er thuis een keuken weggesloopt, het nodig aangepast en hopelijk maandag een nieuwe keuken geplaatst. Zaterdagochtend nog maar even snel wat van de oude vloer weggehakt, anders paste het net niet allemaal, container voor de deur nog even vullen, 's middags een uitje met collega's, ondertussen contact met het werk, want er draait nog productie op 1 afdeling, wordt nog even een ombouw gedaan enz. Kortom het wordt niet anders de komende tijd. Er gaat nog veel gebeuren de komende maanden.
Deze week de duiven nog 2x over het IJsselmeer afgericht, het was tenslotte prachtig weer. Vrijdagochtend tijdens het schoonmaken ontdekte ik wat dunne mest en er had 1 of 2 duiven overgegeven. Niet goed, verderop in het hok ook een paar met dunne mest. Meteen besloten niet meer af te richten, het lijkt allemaal niet ernstig, maar de africhtingen zorgen wel voor extra inspanningen en stress, het helpt niet om de jongelingen nu op de rit te houden. Daarnaast moet je binnen de heersende hectiek keuzes gaan maken.
Al met al toch een aardig programma kunnen draaien met de jongen, de oudsten zijn in totaal 15 keer weggeweest, waaronder 3x over het IJsselmeer, de jongeren 10x weg, met 2x de oversteek over het IJsselmeer.
Vanochtend de jongen nagekeken, er waren er 2 wat mager, hou ze maar even in de peiling de komende tijd. Alles los en lekker in bad, vanavond zal ik ook de jongen scheiden, dan krijgen we wat zicht op wat er nog is. Weet in ieder geval wel dat ik, zoals de traditie altijd wil, doffers tekort kom in het vlieghok voor volgend jaar. Rijst meteen weer de vraag of er alleen met duivinnen gespeeld moet worden. Vooralsnog ga ik dat niet doen, ik wil ook graag dat de doffers laten zien wat ze kunnen. Waarom? Omdat ik mijn beste vliegers wil weten, vandaar uit verder zal kweken.
Duiven kunnen nog los, ik werk pertinent wat latere diensten, waardoor er 's ochtends tijd is voor de duiven, dus ook tijd om ze te laten vliegen. Als ze gescheiden zitten kunnen de vliegers om de dag los, ene dag doffers, andere dag duivinnen.
Vanochtend wel het besluit genomen om de 556 op de kweek te doen, ze vloog vorig jaar als jaarling al een mooie prijs van Ruffec, dit jaar als 2 jarige 2 vroege prijzen van Aurillac en Cahors, voor mij goed genoeg om niet langer te wachten. In de hand laat ze ook de kwaliteiten zien die je normaliter van een kweker mag verwachten. Goede vliegploegen worden op het kweekhok gebouwd, in plaats van gesloopt op het vlieghok. Ik hoop dat ik er een paar van het zelfde kaliber of beter van mag fokken de komende jaren.
 |
| De 13-556 na haar thuiskomst van Cahors in juli dit jaar. |
Goed, genoeg voor deze week, nog wat huiswerk te doen, donderdag weer cursusdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten