zondag 27 september 2015

Wat een week...

Dat deed zeer, afgelopen maandagochtend. Het bericht dat mijn neef plotseling overleden was. Hoewel hij kanker had, werd een hartstilstand hem fataal. 24 jaar nog maar, net zo oud als mijn zoon. Het verdriet groot, met bewondering gezien hoe zijn vriendin, zijn ouders en zijn zus dit verlies droegen. Het verdriet bij mij was al groot, op een manier die ik zelf nog nooit ervoer. De pijn bij zijn naasten moet ondraaglijk zijn.
U begrijpt dat dit een behoorlijk effect heeft op mijn functioneren deze dagen. Naast dit droevige bericht stonden er evengoed nog andere zaken op het programma deze week, die zo goed en kwaad doorgang moesten vinden. De duiven verdienen daarnaast ook gewoon de aandacht die ze nodig hebben. Het was in mijn ogen deze week allemaal niet zo belangrijk, maar toch, het leven gaat door, ondanks alles wat uit zijn verband is gerukt.

De duiven dan maar. Ik heb totaal niets meegekregen van wat er deze week allemaal speelde in de duivenwereld, vanmiddag een klein beetje bij gelezen. Noemenswaardige zaken niet echt tegen gekomen, op de column van Michel na. Iedere week weer wat hij iets op papier(of online) te zetten wat het lezen waard is.

Op eigen hok de draad van de afgelopen week zoveel mogelijk door laten lopen. Zondagmiddag de schuiven in het voorfront voor het eerst dit seizoen dicht gedaan, veel vocht in de lucht , westelijke winden die aardig door het hok heen trekken. Ik vond de duiven vorig weekend niet in de beste conditie, een paar lieten een wat rode keel zien. Opvalllend waren dit de duiven in de vliegafdeling, hier huizen de marathonvliegers. De broedhokken zijn dicht, zitjes ervoor geschroefd. Deze zitten dus 50 cm meer naar voren dan de broedhokken. Blijkbaar zorgt dat ervoor dat ze net wat van de trek meepakken. Dit is funsest voor iedere duif. Na een week de schuiven dicht heb ik vandaag kunnen zien dat ze weer een stuk beter in orde waren. Geen rare dingen opgemerkt.

De jongen kregen op woensdag ochtend weer een africhting voor de kiezen. Na Lemmer voor de jongsten en Kampen voor de oudsten vorige week zaterdag, was er woensdag gelegenheid om weer te lossen bij zeldzaam mooi najaarsweer, een paar kleine stapelwolkjes, geen wind(echt niet), met een blak stil IJsselmeer en glashelder weer, alleen de gebruikelijke grondmist deed zich gelden. Deze doet verder niets voor de duiven, als de bovenlucht maar gewoon goed(blauw) is. Vorig weekend op zondagavond de laatste thuis, wel 1 weg moeten doen die duidelijk niet in orde was.
Dit keer de oudsten voor het eerst over het IJsselmeer, gelost bij mijn werk in Hoorn. Hiervan waren er op woensdag avond slecht 8 thuis van de 15. Donderdag, ondanks het miezerige weer nog 2 thuis, waarvan 1 gewond aan de vleugel. Vrijdagochtend vond ik er nog 1 in de opleermand, die had dus vanaf woensdagochtend zonder eten en drinken in de mand gezeten. Nooit gezien met lossen, nooit gezien toen ik de manden uit de auto haalde 's avond bij thuiskomst... 
4 duiven hebben dus de oversteek niet kunnen maken. Opvallend hierbij: de jongen van de koppels die ik in 1ste instantie heb gezet, allemaal thuis. Wat wegbleef: de dieren die uit meer experimentele koppels kwamen.
Van de jongste ploeg waren er nog 11. Deze gelost halverwege de Afsluitdijk(Breezanddijk). Je zou verwachten dat deze duiven bij elkaar blijven, zeker met dat mooie weer. Niets is minder waar. Van dit ploegje waren er woensdagavond 7 thuis, de donderdag waren er nog 2 bijgekomen, inderdaad in dat zelfde miezerige weer.
Al met al een gevoelig klap dus, van de 26 duiven die werden ingemand zijn er nu nog 20. Vanochtend geïnventariseerd welke dat waren. Ook bij de jongeren hetzelfde beeld. Koppels uit nood geboren of later bij elkaar gezet gaven een minder resultaat.
Conclusie: ga op je 1ste gevoel of ingeving af en hou dat vast. 
Dit weekend niet afgericht, wel de tijd genomen om de duiven nogmaals grondig na te kijken. Vorige week was ik met name over de oude duiven niet tevreden. Ik kon deze week niets ontdekken, behalve dan de gewonde vleugel van het jong dat donderdag thuiskwam. Weersberichten voor morgen en de rest van de week zijn goed, kunnen ze mooi nog wat kilometers maken over het IJsselmeer.

Genoeg voor nu, ga maar eens huiswerk maken, ben deze week ook nog een nieuwe cursus begonnen. Tot volgende week.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten