Gek wordt je ervan... Er is een ophokplicht, vanwege de vogelgriep. Economisch kan dit behoorlijk wat schade opleveren, ik weet het uit ervaring, al jaren werkzaam in de pluimveesector en deze ramp al een paar keer meegemaakt. Tot mijn verbazing zie ik duiven vliegen, in Friesland, Noord-Holland en ook in Brabant, ik moest daar vorige week een dagje zijn. "We maken het zelf wel uit wat goed is", hoor ik mijn collegamelkers zeggen. Wat maakt het uit als er nog een paar bedrijven extra moeten geruimd. Verantwoording nemen houdt blijkbaar op bij het eigen erf.
Ik snap er allemaal niets meer van.... Ik zag dat er hevige discussies zijn losgebarsten over het wel of niet toestaan van invliegers. U weet wel, de fondspelers geven hun duiven mee, terwijl ze niet meedoen voor de wedstrijd. In de concept plannen van het NPO voor 2017 staat dat elke duif in concours moet staan, er werden wat redenen bij aan gegeven waarom dit wenselijk kan zijn. Het valt me op dat het wel heel veel stof doet opwaaien. Men voelt zich vooral aangetast in de rechten die men denkt te hebben. Zelfstandigheid, eigen recht eerst. Het komt wel heel erg overeen met de tijdsgeest waarin we leven, parallellen met de politiek zijn snel getrokken.
Er was mogelijkheid om inspraak te plegen, maar ja, moest je wel de moeite nemen achter de pc vandaan te komen.... Allemaal niet zo anoniem meer. Het verhaal wil dat er niet eens één duizendste van de leden is komen opdagen.
Volgens mij hebben we begin November iets geleerd bij de verkiezing van Trump. Tenminste als men wil leren. Trump had iets in de gaten waardoor hij het electoraat aan zijn zijde kreeg. Hij zag dat er een groep was die zich niet roerde maar wel gehoord wilde worden. Slim, inzicht kan je de man niet ontzeggen. Ik zie nu ook 2 groepen die zich wel laten horen, maar de silent majority is ook in de duivensport aanwezig. Zij willen spelen, of de vitesse nu wel of niet op 1 april begint, of de jongen nu in juli of augustus gaan vliegen. Of de invliegers nu wel of niet in concours staan. Het zijn de hobbyisten, de ruggegraat van onze sport.
Eigen ervaring: ik ben overnachter, ik speel mijn duiven in, vitesse en midfond zijn voor mij van geen belang, maar ik zet mijn duiven wel gewoon in concours. Soms kan ik niet thuis zijn, omdat er nog wel eens op zaterdag wordt gewerkt.
Mijn duiven weten de weg, kunnen zelf het hok wel in. Elektronisch klokken, ideaal voor deze omstandigheden. Als je op zaterdag niet thuis bent de eerste maar niet melden bij de concoursleiding, geen probleem in mijn cluppie, 's avonds 7 uur afslaan, spreek je elkaar ook nog even. In de vereniging wordt het gewaardeerd dat we voor de uitslag spelen, we zijn niet met heel veel, er is elke week een uitslag, op deze manier voldoende inkorvers, meestal staan er ook een paar van mij op de uitslag. Mooi toch? Pakte nog mooi een paar vleesprijsjes mee;-) Extra kosten? Hou toch op, gaat alleen om het verwerken van de uitslag, zijn dus te verwaarlozen, vrachtkosten zijn gelijk voor iedereen, anders misschien overwegen met minder te spelen? Het is hobby, geen halszaak.
Ondertussen vallen er bommen op oost Aleppo, gaan er onschuldige kinderen dood, valt er een vliegtuig uit de lucht in Colombia, is één van mijn naasten ongeneeslijk ziek. Kom op alsjeblieft! Waar hebben we het over met die invliegers.
Gek wordt je ervan... Ik struinde vanochtend het internet af, gewoon op zoek naar wat leesbaars, de duiven hebben wat last van ornithose verschijnselen, ik ben niet de enige, hoorde nog wat opmerkingen van andere leden. Ook in de sierduivenwereld spookt het rond, ik zag het begin deze maand op de show in Drachten, veel duiven die wat rossig in de nek waren, wat opgezette wangveertjes, conditie niet helemaal wat het moet zijn, sommigen zelfs te mager. Het valt niet altijd op, vaak helpt het als vreemde ogen er eens naar kijken.
Ik wilde dus zien wat anderen hier tegen doen, ik las alleen bij AS wat over dit verschijnsel, het lijkt dit najaar erger dan andere jaren. Verder houdt iedereen zich stil, tenminste op sites en de social media die ik heb gelezen.
Wat me wel opviel was dat er weer heel veel mensen lopen te roepen dat ze niets gebruiken, uitzieken, selecteren, de kliko als beste oplossing.... Ik las het van iemand waarvan ik zeker weet te hebben gelezen dat hij zich vorige winter het complete gamma probiotica en bijproducten van een bekende dierenarts heeft aangeschaft. Ik las het ook in reportages, maar tussen de regels las ik dat er nog wel wat werd gedaan voor het inkorven en na thuiskomst. En in de winter werd er nogal op ingezet op het "schoonmaken" van de duiven. Boter op je hoofd heet dat.
Ja ik ben ook van liever geen medicijnen, probeer dit ook in de praktijk te brengen, maar de illusie dat de duiven wel gezond blijven of weer worden zonder iets te doen? Slaap lekker. Als er iets mankeert ga je zelf toch ook naar de dokter? Ik heb altijd wat op voorraad, voor het geval dat. Eerst wat proeven genomen om te kijken of het echt is wat nodig is om de duiven te genezen. Het werkt, er wordt gekuurd tegen het ornithose complex, voor de zekerheid nog even overleg gepleegd met een collega melker. Het is er al langer heb ik het idee, ik verspeelde teveel ouden dit jaar, de jongen raakte ik te snel kwijt, ook ten opzichte van andere jaren. Zichtbaar was het echter niet. Ik hou altijd statistieken van het verloop van het seizoen bij, wat helpt om terug te zoeken en plannen te maken. De statistieken van dit jaar vertellen dat het niet goed was.
Of er ook nog iets is waar je niet gek van wordt? Ik heb gisteren de nieuwe leden ontmoet in onze vereniging, tijdens de jaarlijkse prijsuitreiking. Veelbelovend, nog belangrijker, ze worden goed geholpen en van advies voorzien. Het was ook weer gezellig, zoals altijd.
Ik las de artikelen over de visie van Ulrich Lemmens, ergens op een Belgische site. Opmerkelijk is zijn visie op de toekomst, zijn visie op wat de beste duiven zijn om een stam mee op te bouwen. Opvallend is dat er weer ambitieuze jonge melkers zijn, Ulrich is niet de enige gelukkig.
Ik zag dat de winterkwekers al weer aan het koppelen zijn geslagen, vol verwachting klopt hun hart, nieuwe ronde, nieuwe kansen, wie weet hoeveel toppers er worden geboren dit nieuwe seizoen.
Is mij allemaal te vroeg, lang leve het fondspel, geen haast, opladen voor wat komen gaat.
Jan Terlouw gezien afgelopen week, bij DWDD? Hartverwarmend, hij raakte bij veel mensen een snaar. Het kan, vertrouwen in elkaar hebben.
De rug werkt de laatste tijd niet erg mee, wat betekend dat er bewogen moet worden. Tijdens de werkdagen lunch wandelen, wat ik iedereen kan aanraden, erg verfrissend. Daarnaast in de weekenden langere wandelingen, of, zoals vanmiddag, een fietstocht langs het kanaal. Ik had tijd om over heel veel zaken na te denken, te genieten van al het moois om me heen, er zelfs een paar mooie foto's van gemaakt.
Het ging niet meer over invliegers of ornithose kuren, zelfs werk raakte op de achtergrond. Het ging over mijn naasten, de mensen waar ik van houd, die van mij houden en het leven de moeite waard maken.
Ondanks alle gezeur en ongemakken is het leven en de wereld mooi en de moeite waard. Ik wens iedereen wijsheid, relativering en geluk toe.
 |
| Langs het kanaal |
www.postduivenblog.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten