zaterdag 17 september 2016

Klaar of alweer begonnen

Vandaag het seizoen afgesloten, 2016 zal alleen nog een paar taartvluchtjes kennen, daarna is het historie. Tenzij je natuurlijk aan éénhoksraces doet. 
Ik vroeg me af of het wel de afsluiting voor 2016 is, wel de kalenderafsluiting, dit stond immers al vast voor het vliegseizoen begon. Maar is het niet de opmaat tot 2017, de jongen en natour, taartvluchten voor laatjes en de overnachters die weer voor alleen africhten kozen. Deze duiven moeten er toch in 2017 staan? Dan gaat het feest weer verder. 
De afhakers hebben zich alweer bekend gemaakt. De doordouwers hun mening al gevormd over het concept vliegprogramma voor volgend jaar. Nieuwelingen hebben zich ook gemeld. Tenminste dat waren de geruchten vanavond. Het zou mooi zijn, fris bloed, goed opvangen binnen de club en op weg helpen. Nieuwe leden, wat een weelde.
Het seizoen was teneinde, we dronken nog even wat ten afscheid na het afslaan, een grap en een grol, even beschouwend, felicitaties voor Cor, de man speelt in kampioenstijl, zeker gezien zijn locatie en ligging. Elk jaar weer de motivatie vinden om te weten dat het weer opboksen tegen wordt, ik vind het knap. Zeker met de jongen en natour ging het super bij hem.
In feite ben ik al met 2017 bezig vanaf de eerste week Juli, toen begon ik met het africhten van de oudste jongen. De duivinnen hebben het oude seizoen afgehaspeld, er zijn er nog 4 voor volgend jaar. De doffers hebben de natour gedaan, voorbereiding voor 2017, we gaan beide geslachten weer spelen. De jongen africhten is een karwei wat motivatie en doorzetting vraagt, als ik naar mijn overzichtje kijk ben ik voor de meeste jongen al halverwege of verder. Het eerste ploegje van 9 is klaar, ze hebben uiteindelijk 3x het IJsselmeer en 100 km solo gedaan, in totaal 16 keer weggeweest, die raak je niet zomaar meer kwijt. Saillant detail, er lijken van deze 9 jongen acht duivinnen te zijn, zou de natuur zelf de balans bepalen binnen een hok?
Ook blijkt dat het bestand jongen nog wel eens fluctueert. Ik weet zeker dat dinsdag alles thuis was van een driestopper over het IJsselmeer, vanochtend bij het bijwerken van de presentielijst miste ik er toch eentje, donderdag telde ik nog het juiste aantal, dus die moet vrijdag nog even door de kromsnavel zijn gesnaaid. Verder vandaag een goede africhting gehad, een driestopper richting zuidoost hoek, achteraf windje mee voor zover die er was, de duiven kwamen in kleine groepjes maar redelijk vlot, dus de moeilijkheidsgraad was niet bijster hoog. Alles thuis, toen ik op de natour stond te wachten viel er nog een jong, het bleek er eentje te zijn die al twee en een halve week weg was, verspeeld op haar vuurdoop over het IJsselmeer, nu toch thuis, brand mager maar gezond op het oog. Waarschijnlijk het laatste stuk door een koppel vliegers meegezogen. We laten haar opknappen en ze wordt verder opgeleid, dat gaat wel goed komen. Ze moet in ieder geval veel hebben geleerd.
En verder? Verder gaan we nu eerst eindelijk vakantie houden. Er is veel gebeurd dit jaar, dieptepunten meegemaakt die je niemand gunt. Er staan hoogtepunten tegenover, het zorgt ervoor dat de motivatie om door te gaan en het leven te leven zoals je dat zelf wilt onaangetast blijft. 
Ik denk aan iemand die ons is ontvallen dit jaar. Hij had een lijfspreuk als het om duiven ging die ik altijd onthouden heb. "Duiven houden is honderd keer onderuit gaan en een keer geluk hebben". 
Na de vakantie ga ik ervoor zorgen dat er in 2017 een keer geluk onze kant op komt, kan ik er weer een paar jaar tegen!

Goede week.


www.postduivenblog.nl

Geen opmerkingen:

Een reactie posten