De titel van dit stukje doet het al vermoeden, eigenlijk niet veel aan de hand in Engelum.
In de vereniging wel, daar viel het overlijden van Bowe te betreuren. Aardige vent, altijd goed te spreken, zelden iemand meegemaakt die zo kon genieten van de duiven en de mensen er om heen. Ik schreef in April al eens een stukje over hem, nu nog waardevoller dus. Om dit nog eens terug te lezen, klik hier.
De teleurstelling van afgelopen seizoen helpt in ieder geval om er in 2017 weer voor te gaan.
2017 zal er voornamelijk om gaan om zoveel mogelijk jaarlingen te kunnen spelen. In het vlieghok zitten nu nog 4 duivinnen en 11 doffers. De duivinnen zijn dit seizoen gespeeld, de doffers niet zoals U weet als regelmatige lezer van dit blog. Om de vliegwaarde van de duiven beter te bepalen gaan de doffers komend seizoen weer de baan op. De lessen van zoonlief(zie blog vorige week) ter harte genomen. De beste duivin uitgezocht van die nog aanwezig zijn en tussen de kwekers gezet. Bij doffers viel er niet te kiezen tussen een beste, dus heb ik gekozen voor een halfbroer van de 2 duivinnen die dit jaar de prijzen konden spelen op de overnacht vluchten. Kan die lijn in ieder geval vastgelegd worden in volgende generaties. Kwekers uitgedund, een aantal waren na 3 jaar nog niet in staat om duiven te leveren die in staat waren prijs te vliegen op de verre drachten.
De doffers die er nu nog zijn speel ik nog op de navluchten, gewoon om ze aan de container te laten wennen, een paar oudere doffers weer wat ritme op te laten doen. Volgend jaar alles weer mee. Ik heb twee seizoenen terug bedacht dat ik meer doffers dan duivinnen kwijt raakte, waardoor veel koppels verstoorden. Lastig als je nest speelt. Dit seizoen heeft laten zien dat het niet per se aan de doffers heeft gelegen, gezien de verliezen met de duivinnen dit jaar. Dan allemaal maar weer vliegen voor hun plekje.
De jongen worden afgericht op geheel eigen wijze. Op leeftijd worden ze in kleine groepjes op verschillende afstanden losgelaten, veel werk, maar ook leuk, ik hou er een verslagje van bij, daarin kan je mooi de ontwikkelingen van de jongen aflezen. Het oudste groepje(begonnen met 16) bestaat nu nog uit 12, hebben zaterdag al hun 9de ritje gehad, komende week gaan ze los bij Breezanddijk, halverwege de Afsluitdijk, daarna zijn ze klaar voor het lastigste deel van de opleiding, leren het IJsselmeer over te steken, als ze dit onder de knie hebben nog een keer los op zo'n 150 kilometer, één voor één wel te verstaan, dan zouden ze er klaar voor moeten zijn.
De jongeren doorlopen een zelfde traject, elke week komen er weer een paar bij die oud genoeg zijn voor hun eerste ritje, elke week schuift er weer wat door naar de gevorderden enzovoorts. Uiteindelijk hebben ze dan allemaal minimaal 16 africhtingen gehad als jong, een mooie basis om als jaarling opgeleid te kunnen worden tot marathon vlieger. Zover zijn we nog niet, maar goed, het is dan ook nog lang geen april 2017.
Goede week!
www.postduivenblog.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten