Tijdens de thuiskomsten bij ons van de midfond duiven viel het al op dat er veel duiven uit de Noordkant terugkwamen, verklaarbaar in eerste instantie, gelost met een zuid-oostelijke stroming, komen de duiven van ons al snel bij de Noordzee uit, vaak wordt dan de route IJsselmeer gekozen, of bij iets extremere omstandigheden(hogere snelheden), worden de waddeneilanden gerond en komen de duiven van Terschelling of Ameland terug op het vaste land. Mijn eerste kwam pal uit het Noorden, heeft waarschijnlijk Ameland gezien en gleed prachtig naar het hok, adembenemend, alleen uit de verkeerde hoek. Verbazend was dat hij toch een alleszins acceptabele klassering verdiende in zowel club als afdeling. Hij moet heel veel kilometers te veel hebben gemaakt.
Het verloop van de vlucht was traag, duiven arriveerden vanuit alle windstreken, geen goed teken. Aangezien ik alleen de programmavluchten mee vlieg als voorbereiding op de meerdaagse vluchten, was het dus voor mijn jaarlingen een prachtige leervlucht. Toch ga je kijken naar een oorzaak, tja, de natuur laat niet met zich sollen en onze duiven hebben met de omstandigheden om te gaan. Gisteren was zeker 80% van de duiven van de midfondvlucht thuis in de vereniging, hier missen nog 2 doffers, jaarlingen, die pas voor de 3de keer in de mand zaten. Onervaren dus.
De vluchten met jongen zijn heel slecht verlopen, als ik de berichtgeving mag geloven. Die jongen hebben net als mijn jaarling doffertjes geen ervaring. Verandering van windrichting, verschillende luchtlagen met verschillende windrichtingen, temperaturen die oplopen, alles met elkaar best veel omstandigheden waar een antwoord op moet worden gegeven door de duiven. Veel over deze omstandigheden is overigens te lezen in de loftblogs van Eijerkamp duiven, zeer lezenswaardig.
Doortrekkend naar de overnachters, lees vaak veel meer ervaren duiven, zie je daar een veel regelmatiger verloop. Zal wat met de soort te maken hebben, maar meer nog, heel simpel ervaring. Jaarlingen die het hele seizoen al meedraaien komen op programma vluchten als gisteren wel goed door, waarom, ervaring opgedaan, daarnaast een goede conditie en gezondheid, anders waren ze zover niet gekomen in het seizoen.
Wat we ons moeten afvragen?
We zijn bezig om alle omstandigheden te beïnvloeden. Ik denk hierbij aan verduisteren, bijlichten, opvoeren, bijna iedere dag aangepast voer, nogal eens iets in de drinkpot, al dan niet van de dierenarts, mestonderzoeken, trainingsschema's, noem maar op. Duiven zijn atleten, zeker de programma duiven.
Is de rek eruit, gaan we te ver met het beïnvloeden van de omstandigheden, wil Moeder Natuur ons iets duidelijk maken?
Wat ik zelf als een goede leer uit dit seizoen meeneem heeft hier alleszins mee te maken. De marathonvluchten zijn niet makkelijk, wat je ziet in de uitslagen is dat de ervaren duiven, goed ingespeeld, de uitslagen domineren, gewoon thuiskomen, ook al zijn ze te laat voor de uitslag. Wat niet thuiskomt zijn de duiven met onvoldoende kilometers in de vleugels, duiven waaraan men twijfelt, jaarlingen die er nog niet klaar voor zijn om grote afstanden met goed gevolg af te leggen. Allerlei argumenten om het toch te doen worden door de feiten toch wel op zijn plek gezet. Volgens mij geeft Moeder Natuur hier wel een teken mee af, ga tegen mij in en je word op je plek gezet. Moeder Natuur is de baas.
Of het waarheid is, kan ik niet beoordelen, ben geen wetenschapper. Het is wel iets waar we over na moeten denken.
Volgend weekend weer een midfond met 2 nachten mand, jaarlingen weer mee, ervaring op doen en leren drinken en eten in de mand, de ervaring hebben ze nodig voor de meerdaagsen op latere leeftijd.
www.pigeonjohnny.blogspot.com
www.pigeonjohnny.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten