Misschien een beetje rare aanhef voor dit weekstukje. Toch niet zo vreemd, dinsdag inkorven voor Montauban, voor mij de laatste wedvlucht van dit seizoen.
Ik heb er al vaker over geschreven(lees hier), voor mij is het dan echt mooi geweest. Ik zou gevoelsmatig nog weken door kunnen gaan, maar het is in mijn situatie niet te doen om een heel seizoen op punt te staan. Toch heb ik door de medewerking van wat clubgenoten en de vereniging zelf best veel vluchten mee kunnen doen. Daarnaast zijn de resultaten tot nog toe lang niet slecht.
Nee, ik heb geen tophok, merk wel dat ik ieder jaar wat beter lijk te worden, stap voor stap, volgens mijn eigen inzichten, naar mijn eigen mogelijkheden. Het zal op deze manier moeten, anders haal ik mijn voldoening er niet uit, gaat het moeten worden. Moeten mag het nooit worden, daarnaast heb ik professioneel al iets anders om handen. Plezier, dat is wat ik wil, dat is wat me aardig lukt.
Dit weekend nog een midfondvlucht meegedaan, met de onervaren doffers. Vorige week van Vervins al 2 jaarlingen kwijtgeraakt, lastige vlucht voor onervaren duiven. Van gisteren, onder super omstandigheden, mis ik ook nog een jaarling doffer. Hier begrijp ik dus helemaal niets van, deze doffer was al eens mijn eerste, mijn 2de, nu opeens weg, kan in mijn beleving niet, maar goed, een ongeluk zit in een klein hoekje. Doffers op het nest en deze melker is toch al geen gelukkig huwelijk, had dit jaar in eerste instantie besloten geen doffers meer te spelen, toch geprobeerd ze nog in te spelen, resultaat 3 van de 8 weg. Niet goed. Denk er nog eens over na hoe ik dit anders kan doen. De doffers die over zijn hebben hebben in ieder geval nog 2 vluchten met 2 nachten mand gehad, goed voor de ervaring.
Komend weekend dus nog 1 keer een meerdaagse meedoen, daar waar het uiteindelijk allemaal om draait. Worden waarschijnlijk 4 duivinnen, lijken er goed voor te staan, dus tot nog toe wel wat vertrouwen in een goede afloop. De 556 gaat mee als kopvrouw, zij vloog ook een mooie prijs van Aurillac, 33ste van ruim 3100 duiven in sector 4, da's lang niet verkeerd. In de Noordelijke Unie, sector 4(de langste afstanden) pakte ze een 14de van ruim 1500 duiven. Ik zeg een mooie kopprijs, wat mijn seizoen alweer mooi maakt.
Als alles goed verloopt heb ik volgend jaar 15 overjarigen beschikbaar voor de meerdaagsen, zo langzamerhand begint het ploegje te groeien, zo langzamerhand komen we waar we willen zijn. Nu maar hopen dat er bij de jongen weer een paar leuke duiven zitten.
De jongen , ondertussen heb ik er 23 in het jongen hok, doen het ook goed, trekken weg en ruien lekker door. Na volgende week wordt het tijd om de oudste jongen te gaan africhten. Ik ga ze niet spelen, scheelt weer tijd, daarnaast bevalt het me ook wel goed om de jongen zelf af te richten. Verder liggen er nog een paar pulletjes, voor mijn vakantie zijn die ook gespeend. Ik ben van plan om na de vakantie nog een ronde te fokken, dit uit de beste vliegers gekruist met de meest geschikte kwekers, kijken wat dat oplevert. Gaat in ieder geval wat meer inzicht geven in de kweekwaarde van de vliegers, iets waar ik nu nog te weinig mee doe. Ondertussen borrelen er alweer allerlei ideeën op over volgend seizoen. Alles op zijn tijd, eerst dit seizoen maar eens afronden.
www.pigeonjohnny.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten