Afgelopen dinsdag ingekorfd voor Albi. Voor mij de 2de overnachtvlucht van dit jaar. Lossing is gisteren en vandaag uitgesteld. Het weer is niet goed, in Frankrijk buien, warmte en koude fronten die elkaar tegenkomen, geen goed nieuws.
Dinsdagmiddag gaf de meerdaagse verwachting niet dit weer aan, het leek zelfs vrij gunstig om jaarlingen mee te doen voor hun eerste grote opdracht. De zuidwesten wind die werd voorspeld zou ze hier goed bij kunnen helpen.
Of ze morgen losgaan, ik durf het niet te zeggen. Ik heb dat ook niet in de hand. Mocht er zondag of maandag nog gelost worden, ik zal zelf de duiven niet thuis zien komen, gelukkig is Vera thuis en bereid om de duiven op te wachten. Wederom realiseer ik me hoeveel ze voor me over heeft, ze doet dit voor mij! Een topper is ze.
Het NPO heeft woensdagavond of donderdagochtend code rood uitgegeven voor dit weekend, wat betekend: geen wedvluchten dit weekend. Het besluit zal mede ingegeven zijn door de gebeurtenissen van afgelopen weekend. Het belangrijkste is, er is een BESLUIT. De marathon duiven waren toen al onderweg, Tarbes/Albi nationaal voor de 4 sectoren, daarnaast de absolute klassieker Barcelona, internationaal, dit jaar met ruim 20.000 duiven. Barcelona is inmiddels onderweg, vanochtend gelost, dus ook een dag uitstel. De Belgen hebben St. Vincent ook gelost, daarnaast vanmiddag ook nog Argenton, voor de Belgen een midfond, tegen dagfond aan. Limoges werd door de Belgen vandaag ook nog vastgehouden.
Ook nu dus weer verschillende beslissingen. Waar ik meer inzicht in zou willen krijgen is welke inzichten worden gebruikt om een beslissing te nemen over het lossen. Kan er nu geen touw aan vastknopen.
Ondertussen ben ik op eigen hok in voorbereiding op Cahors, inkorven op 22 juli, los op 25 juli. Het zal voor mij ook meteen de laatste vlucht van het seizoen zijn. De Ruffec ploeg gaat in principe mee naar Cahors, de duivinnen zitten nu net weer op eieren, behalve de 801 met zijn duivin de 772. Zij kwam 2 dagen later terug met een flinke hap uit haar rechtervleugel. Voor haar komt Cahors te vroeg, ze moet deze week wel weer op eieren komen. Misschien dat Albi terug naar huis komt, kunnen daar nog een paar van klaar gemaakt worden, mits ze een goede conditie overhouden na het avontuur van deze week. We zullen zien.
Voor mij is het seizoen lang genoeg geweest na eind Juli. Waarom? Gewoon, hard en veel werken en daarnaast een ploeg duiven tot in de puntjes verzorgen is een zware opgave. Half 5 's ochtends op, duiven verzorgen, 6 uur naar het werk, vaak pas rond 19:00 weer thuis, eten, duiven verzorgen. Meestal plof ik doordeweeks pas om 21:30 op de bank, even relaxen en op tijd weer plat. Leven als een topsporter dus. Voor mij de enige manier om dit goed te kunnen doen. In de weekeinden bijna nergens anders tijd voor dan duiven, extra aandacht, extra lappen enz.
Verwacht je wat van je duiven, zal je er zelf alles voor over moeten hebben. Je krijgt terug wat je erin stopt. Heb ik het nog niet eens over de berg teleurstellingen die je te verwerken krijgt. Die paar opstekers per jaar zorgen ervoor dat je de motivatie houd om door te zetten. Dat doorzetten duurt voor mij dus zo'n 4 maanden, daarna moet er druk van de ketel. Vakantie en jongen africhten is dan het belangrijkste.
Het schema voor het seizoen. Half maart koppelen en de verzorging afstemmen op het seizoen. Eind Juli de broedhokken dicht en zo snel mogelijk scheiden. De rest van het jaar terug naar een hele basic, maar doeltreffende verzorging, scheelt heel wat tijd. Daarom ook, jongen alleen africhten, hoef ik niet nog vaker eerder van mijn werk om in te korven. Africhten kan als het mij uitkomt, kan zelfs tot ver in Oktober, meespelen betekend je conformeren aan een vastgesteld programma. In het najaar een paar shows met de sierduiven, een andere wereld, gewoon voor de fun, topsport heb ik hier op een laag pitje gezet, maar hier ook: topconditie levert goede prestaties.
Daarom ook de keuze om niet meer dan 3 overnacht vluchten te spelen per jaar. Vergt toch een keer of 10 inkorven om ze in te vliegen, dus ook 10 keer een beroep op je collega's om te helpen wat eerder weg te kunnen. Ik ga voor een mooie uitslag, kampioenschappen laat ik voor wat ze zijn.
Op deze manier wordt het voor mij mogelijk om toch van mijn passie te genieten, ieder op zijn manier. Voor zover ben ik er gelukkig mee, we gaan er nog voor de komende 3 weken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten