De hele week nog geen tijd gehad om een stukje te schrijven. Druk met werken, ik schreef het vorige week al, daarnaast gaat er wat tijd op aan het volgen van de Tour, de duiven verzorgen en toe leven naar Cahors.
Donderdag onderweg naar huis was er wel wat inspiratie om te gaan schrijven, echter de nieuwsberichten vanuit Oekraïne overschaduwde alles en dringt alles wat je belangrijk vind op de achtergrond.
Welke idioot doet nou zoiets? Een vliegtuig uit de lucht schieten, mensen die erin zaten hebben helemaal niets te maken met de landje pik pogingen die in die regio plaatsvinden. Ook de houding die de plaatselijke "autoriteiten" zich aanmeten zijn buiten proporties en zeker niet van deze tijd. Lees onze (Europese) tijd. Wat een stelletje mafklappers, hebben iets teveel b-films gezien waarschijnlijk.
Wat zullen de nabestaanden van de passagiers denken, als ze deze "autoriteiten" bezig zien. De nabestaanden willen maar 1 ding. Zekerheid. Beginnen met het rouwproces. Niet echt een podium om machtsspelletjes te spelen, de menselijke maat dient hier leidend te zijn.
In het Midden-Oosten vond men het ook weer nodig om de wapenindustrie te spekken, grow up!
M'n vader moet weer eens naar het ziekenhuis voor onderzoek, de man is ondertussen 81, onbestemd gevoel.
Weg is de euforie van een goed verlopen WK voetbal, weg positieve energie, weg vakantiegevoel door het zomerweer. Terug op aarde, de wereld is niet mooi, je zult het zelf moeten maken.
De Tour is ook niet wat ik ervan verwacht had. De mogelijke hoofdrolspelers vallen met bosjes, of zakken door het ijs. Nibali is van uitzonderlijke klasse, hij is 100% voorbereid, met het wegvallen van de concurrenten is de weg voor hem geplaveid.
"Je moet zelf je stinkende best doen, een ander maakt je kampioen", een wijze les die ik als klein jochie hoorde van Theunis, een melker van in de 80, die zelf zijn gouden duivenjaren al ver achter hem had. Hij heeft altijd gelijk gehad, het filmpje in mijn hoofd speel ik nog regelmatig af.
Ondertussen gaat het gekrakeel in duivenland gewoon door. Ik begin er ondertussen wel een beetje zat van te worden. Gewoon inkorven en gewoon spelen, afstanden aangepast aan het weer lijkt me niet slecht. Als de verantwoordelijken een beslissing nemen mag je daar kritisch over zijn, maar dat is wat anders dan het gezever dat nu opgang vind.
Met dit weer en deze temperaturen weet je dat het harde vluchten zijn. Ook het NPO moet dit onder ogen kunnen zien. En ja, ik weet dat de wereld meekijkt, sport met dieren is eigenlijk niet van deze emo-maatschappij. Ik werk zelf in de vleesindustrie, Wakker Dier en Marianne Thieme zijn niet bepaald vrienden van mij. Zij weten de media en publiek te bewerken met filmpjes en "feiten" die op de emoties van de gewone mens werkt, realiteitszin is er niet in te vinden. Als liefhebber moet je dit wel degelijk in je achterhoofd houden, ook in het praatje met de buren, gewoon op straat.
Alles wat niet goed is sneuvelt in deze omstandigheden, het recht van de sterkste geldt op deze wedstrijden. Ben je als liefhebber duiven kwijt op een dergelijke vlucht, spijtig, jammer, maar volgens mij hebben de liefhebbers zelf ingekorfd. Als de duiven onvoldoende in conditie zijn, 90% is al onvoldoende, vraag je om ellende. Verantwoording ligt hier bij de liefhebbers zelf. De vakkundigheid en het inschattingsvermogen van de liefhebber zijn nu heel belangrijk. Vertrouw je het niet, is er eentje niet helemaal top, thuishouden, dan weet je dat je de volgende keer wel weer mee kan doen. Op 2 duiven wachten is net zo spannend!
Een duif vliegt geen kampioenschap, een duif vliegt elke keer weer om thuis te komen, naar zijn plekkie, heeft geen weet van de beker of diploma die de baas in de winter op een gezellige avond op kan halen. Een duif heeft zelfs geen weet van een eerste plek, of toch, als de baas iets meer aandacht voor het dier heeft. Laat in ieder geval het belang van de duif voorop staan, volgens mij zijn we allemaal liefhebber en op die manier verantwoordelijk.
Ik moet er omdenken dat ik niet te negatief wordt.
Lichtpuntjes? Jazeker.
Mijn jongen, zo'n 40 stuks, zijn vanaf het eerste begin super in orde. Heb er 1 uit het nest moeten verwijderen, voor de rest groeien, bloeien en ruien ze zoals het hoort. Geen adeno/coli gezien tot zover, elke avond trekken ze weg, de jongsten proberen hun eerste rondjes al. Dit terwijl er gedurende 3 maanden steeds jongen worden bijgezet. De oudsten staan nog op 5 pennen, de jongsten piepen nog. Nog nooit zo'n hok met jongen gehad. Zou het aan het nieuwe hok liggen? Geen idee tot nog toe, maar wel heel blij mee. Africhten begin ik mee na Cahors volgende week.
De jongen van de Gebr. Lowik zijn prachtig, een aanwinst lijkt me. Gisteren nog een paar zuivere Overwaters op de kop getikt, ook als versterking voor het kweekhok. Daar zitten nog een paar dagfondduiven, om wat meer snelheid en punch in de overnachters te krijgen, maar zij moeten voor de echte marathonduiven plaats maken. Er zijn van die dagfond duiven nakomelingen genoeg.
Ik heb zin in Cahors volgend weekend, weet alleen nog niet zeker of ik alles inkorf, wordt zwaar voor jaarlingen, als ik de weerkaarten mag geloven. Ook hier geldt, als je het niet vertrouwd, thuis houden. Volgend jaar krijgen ze weer kansen genoeg, fond zit erin, ik heb ze zelf gefokt.
Deze week nog goed kunnen trainen, naast de ritjes vanaf de kop van de Afsluitdijk, ook nog een keer vanuit Noord-Holland, zo'n 70 km over het IJsselmeer, gisteren 80 km in de zinderende hitte, ook geen probleem. Vandaag 1 voor 1 los op 25 kilometer, morgen en dinsdag nog 2x keer kop Afsluitdijk. Dat moet genoeg zijn, flink voeren, reserves meegeven.
Ik wens iedereen veel wijsheid en koele plekjes de komende dagen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten