Tijd van het jaar

Tijd van het jaar, tenminste daar lijkt het op.
In duivenland zijn lokaal de clubshows, in de hoop dat er flink publiek wordt getrokken om zoveel mogelijk geld te genereren voor de clubkas. Meestal zijn het de melkers uit de naburige clubs die komen opdagen. Eigenlijk kan je wel spreken van een soort wintercircuit. De shows van de clubs in de buurt worden afgelopen, bij de show van je eigen club komen dezelfde gezichten weer zo'n beetje opdraven. Vermaak voor de wintermaanden, even uit de sleur, even contact met mede melkende mensen, je komt ze tenslotte op straat niet zoveel meer tegen. 
Op een breder vlak zijn de prijsuitreikingen nog aan de gang, dit weekend de nationale en, in Friesland, afdelingskampioenen. Hier komen toch de wat ambitieuzere melkers naar voren, landelijk of regionaal bekende melkers, mensen vaak met een missie in de sport, eigen visie en succesvol. Vanzelf prijzen winnen op landelijk niveau bestaat volgens mij niet, natuurlijk zijn er nog wat uitzonderingen, de spreekwoordelijke bevestiging van de regel. Ook in andere takken van sport zie je toevalstreffers en ééndagsvliegen. Vanaf hier in ieder geval felicitaties voor iedereen. Het is niet gering om op een landelijk podium te staan.
Internet staat weer bol van de verkopingen, er worden weer heel veel toppers in de verkoop gedaan, tenminste dat is wat de advertenties je willen doen geloven. Dit jaar voor mij geen biedingen tijdens internetverkopen. Heb het wel gedaan in het verleden, met mate, maar ben er niet echt succesvol mee geweest. Meeste duiven waar ik wat van heb gekweekt dat nog enigszins de moeite was, heb ik toch gewoon bij melkers thuis weggehaald, even kijken, praatje, beetje vertrouwen krijgen, duif in je hand, zodat je ook een idee hebt dat je geld uitgeeft aan iets waar je iets aan hebt. Natuurlijk, je kan er niet inkijken, maar toch, papier geeft toch niet een idee van een sterk karkas, zachte pluim, lang of kort, spanning op de spieren, noem maar op. Vaak ga je nog met iets anders weg, dan waar je eigenlijk voor kwam. 
Waar ik me over verbaas is de hoeveelheid liefhebbers die naar keurders en selecteurs gaan. Ik snap dat je een mening wilt over je duiven, maar ben je zelf niet diegene die het beste weet wat je onder de pannen hebt? De uitslagen vertellen je dat namelijk. Kwekers met een mooie stamboom, maar geen jongen in de vliegploeg, horen die in de kweekren. Natuurlijk uitproberen, omkoppelen, weten wat erin zit. Maar na 3 seizoenen geen resultaat, dan toch echt weg. Het gaat echt niet gebeuren in het 4de seizoen. Dan maar wat jongen van de betere vliegers. Leuker is om met de melkers uit je club bij elkaar te komen en wat duiven beoordelen, bij elkaar op bezoek te gaan, leer van elkaar, leer wat een ander ziet. Je wordt er zeker wijzer van.
Maar goed, hoor dan ook bij de wat meer eigengereide melkers. Op internet weinig interessants kunnen lezen, ook hier een beetje komkommertijd, hoewel het nu de tijd is voor de artikelen met meer diepgang. Ook in de diverse columns blijkt het, of de 1ste eieren liggen er, of we wachten het nog even af. Er is niet veel nieuws.
Ook bij mij op het hok heerst rust. Alles zit al een tijd gescheiden, de vliegploeg duivinnen mag los als er gelegenheid is, zelfs later beginnen op het werk helpt nu even niet om dagelijks de duiven los te hebben, vaak nog te donker voor ik weg ga 's ochtends. Verder geen rare dingen. Ik ben wel nog steeds aan het uitvogelen of ik de kwekers toch nog iets slimmer kan koppelen om tot de beste combinaties te komen. Soort van wintersport dus.
Morgen nog even naar Enschede, ik heb daar wat sierduiven op de show, lijkt me leuk. Er trekken weer wat Amerikaanse kennissen rond, ik zal ze vluchtig spreken morgen, daarnaast wat bekende fokkers uit Nederland en Duitsland. Maatje Bram mee, helpt om snel door de reistijd te komen.

Goede week.

www.postduivenblog.nl