zaterdag 21 februari 2015

Gek van marathons

Gek van marathons, alles waar een lange duurinspanning mee gemoeid is trekt mijn aandacht. Telkens weer bewondering over de geleverde inspanning, telkens weer de analyse proberen te maken over de toegepaste tactieken. Het gaat hier natuurlijk om inspanningen die door sporters worden gedaan.
Opvallend, iedereen weet dit volgens mij al, is een basis van een superconditie, kilometers maken, niet ouderwets blind gaan, maar zorgvuldig opgebouwd. Het lijf harden, laten wennen aan lange inspanningen, het lijf verzorgen, het lijf geven wat nodig is om te zorgen dat er voldoende energie kan worden opgeslagen.
Meest favoriete sporten zijn hier bij schaatsen en wielrennen. De geleverde inspanningen tijdens hardloop marathons heeft hier ook mijn aandacht, iele mannetjes die 42 kilometer door zetten, de sterkste wint, maar wel de sterkste die het beste kan doseren, dus het slimste met zijn mogelijkheden kan omgaan.
We zien dit ook bij het wielrennen, de echte klassiekers Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en Luik-Bastenaken-Luik. Hoogtij dagen zijn het, ook de bergetappes in de grote rondes, hoe meer hoe liever, hoe groter de inspanning, hoe groter de bewondering.
Vanochtend is er een integrale herhaling te zien van de Elfstedentocht van 1985, precies 30 jaar geleden. Iedereen weet nog wel wie de winnaar was, het wedstrijdverloop is wat me interesseert. Ook hier zie je het weer terug. Stevig tempo, rijden naar je mogelijkheden, de sterksten blijven over, de sterksten zijn degenen die met de beste conditie het slimste omgaan met hun mogelijkheden en omstandigheden. De 10 kilometers langebaan schaatsen zitten ook zo in elkaar.
Natuurlijk kunnen we dit doortrekken naar de marathons in de duivensport. Ook hier zie je steeds meer de voorbereiding, er zijn heel veel bijproducten te koop die de duiven moeten voorbereiden op een lange tocht. Als je echter de reportages doorleest en analyseert, komt ook hier hetzelfde boven drijven. Er wordt door de liefhebbers met de duiven getraind om een zo goed mogelijke conditie op te bouwen. Voeding wordt uitgebalanceerd, vaste ritmes aangehouden. Dat zijn de voorbereidingen, daarna is het aan de duiven om de klus te klaren. De duiven onderweg volgen is helaas nog niet mogelijk, maar het verloop van zo'n duivenmarathon zal niet anders zijn. Vertrek is gezamelijk, conditie niet goed zal betekenen het peloton niet kunnen volgen. Onderweg zullen obstakels overwonnen moeten worden. Duiven hebben niet de menselijke intelligentie, maar reageren wel op de omstandigheden die ze tegen komen. Ervaringen die zijn opgedaan zullen helpen om de juiste "beslissing" te nemen, oriĆ«ntatie het instinct om te overleven en het instinct om naar het eigen territorium terug te keren zullen leidend zijn.
De genoemde omstandigheden en obstakels zullen uiteindelijk de scherprechters zijn tijdens de tocht naar huis. Hier worden de laatste verschillen gemaakt.
De duif die het beste wordt geleid door oriĆ«ntatie, overlevingsinstinct, drang naar het territorium en opgebouwde conditie zal uiteindelijk de winnaar zijn.
Ik denk dat ik schaatscoach Jillert Anema maar eens gaan vragen, misschien kan hij ook nog wat trainers wijsheid aanleveren om de duiven op mijn hok nog wat extra motivatie mee te geven. Hij levert tenslotte de beste marathonschaatsers van dit moment. Misschien dat hij toch nog een geheimpje heeft........

Geen opmerkingen:

Een reactie posten