Het was de dag waar heel Nederland naar had uitgekeken, de dag waarop Sven de kroon op zijn carrière ging zetten. Hij had het al aan gekondigd, direct na zijn nederlaag in Sochi 2014. Die donderdag, 15 Februari 2018 moest het dan maar gebeuren. Nederland stond even stil.
Ik schreef in mijn andere blog het volgende over deze gebeurtenis:
Het was vandaag de dag van Sven. De dag waarop die ellendige wissel in Vancouver moest worden weggepoetst. De dag dat de revanche op Jorrit Bergsma een feit moest worden. De dag waarop hij eindelijk die lege plek op zijn erelijst zou vullen. Goud op de 10 kilometer. De Olympische 10 kilometer, het toernooi waarop het hoogst haalbare gehaald moet worden.
Hij deed het op de vijf, al voor de derde keer, de ploegenachtervolging staat ook al achter zijn naam. 8 Olympische medailles heeft hij, in verschillende kleuren, maar die ene.....
Het is de dag van het ongelukje van Erben. Het is de dag van een verhaal over Anema, nieuws wat allang geen nieuws meer is.
Het is de dag van het verschrikkelijke nieuws van de zoveelste slachting onder scholieren in de USA. De dag dat ons hele land stil kwam te staan. Iedereen wilde het zien, het moest zijn moment, zijn bekroning op zijn meer dan majestueuze carrière worden.
Het is de dag van het aftreden van Jacob Zuma, een land in chaos achterlatend. De dag dat er een maximale eis wordt neergelegd tegen een jongen die zijn ouders vermoord. De dag dat er handgranaten op straat worden gevonden in Nieuwegein.
Het is de dag dat Ted Jan Bloemen weer laat zien dat hij een super is, mooie rit, verdiend gewonnen. De dag dat Bergsma eindelijk weer laat zien wat hij waard is, als het maar lang is, dan komt hij wel.
Het is toch vooral de dag van Sven. Hoe verlies eruit ziet weten we nu allemaal. Toegeven dat je het zelf niet hebt, geen vingerwijzing, geen uitvlucht. Gewoon slecht het zijn zijn eigen woorden. Hij heeft juist op dit moment laten zien dat hij de grootste is in schaatsland. Verloren, maar op een grootse manier. Dan pas ben je een echte klasbak!
Wat we hiervan kunnen leren in duivenland?
We kunnen hiervan leren dat doelen stellen en nastreven helemaal niet verkeerd is. We kunnen hiervan leren dat het niet verkeerd is om professioneel bezig te zijn met iets waar je je leven aan wijdt. We kunnen hiervan leren dat als er iets fout gaat we eerst naar onszelf moeten kijken voor er naar een ander wordt gekeken om een schuldige aan te wijzen. We kunnen hiervan leren dat als er naar jou wordt gewezen er maar één manier is om te pareren. Laat de prestaties voor zich spreken. Oh ja, duivensport is voor ons melkers belangrijk, maar het is slechts een bijzaak in de grote wereld om ons heen. Net als schaatsen overigens.
Ja, er moeten zaken anders in duivenland. Ja, we hollen achteruit in ledenaantallen. Ja, we staan in de etalage als het gaat om dierenwelzijn.
Ja, U heeft gelijk als U zegt dat ook ik als schrijver van deze blogs behoorlijk kritisch kan zijn. Ja, we moeten ons afvragen of wondermiddelen wel wondermiddelen zijn. Ja, er is een probleem met roofvogels, vooral februari en maart zijn een verschrikking.
Maar, laten we alsjeblieft constructief omgaan met de ideeën en mogelijkheden die worden geboden, niet eerst afschieten en daarna pas nadenken.
Teleurstellingen horen bij het leven, je zult er meer ervaren dan successen. Vier je successen en leer van je teleurstellingen. Je zult zien dat je in gaat zien dat alleen jij iets anders had kunnen doen. Mensen om je heen kunnen je helpen, motiveren, steunen, maar jij moet het zelf doen.
Nee, het zit niet in een potje, het gaat om goede duiven, een goed hok en gezondheid op het hok. Vast ritme en focussen op wat je echt wilt bereiken. We moesten maar gewoon beginnen met wat echt belangrijk is in duivenland.
En Sven? Sven was vanavond(zondag 18 februari) te zien op t.v. Hij gaf antwoord op de vragen van de presentatoren van Studio Sport. Over zijn succes op de 5, zijn teleurstelling op de 10, relativerend over de kwalificatie van de ploegenachtervolging, waar hij de hoofdrol vertolkte als motor van het Nederlndse team.En ja, hij had alweer plannen, hij laat zich niet in de kaarten kijken, hij weet wat er gebeurd als je je hoofd boven het maaiveld uitsteekt.... Weer wat geleerd dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten