Vorige week was niet best, duiven kwamen slecht, omstandigheden waren wel wat zwaar maar niet onoverkomelijk. Mijn duiven lieten het afweten, of liever gezegd, de baas had wat inschattingen gemaakt die anders hadden gemoeten.
De conditie van de duiven is goed geweest, ik ben te vroeg begonnen met het opvoeren, duiven waren goed op gewicht, net niet te zwaar, maar waar ik niet op rekende met duivinnen op weduwschap, is dat dit veel invloed heeft op het prikkelen van de broedcyclus. De duivinnen hebben bijna allemaal gelegd op de dag van thuiskomst of een dag later.
Het zwaardere voeren was dus sein om alle lichten op groen te zetten voor een rondje eieren, de training op de vrijdag voor de inkorving en de hele dag de partners erbij heeft ook niet echt geholpen.
Dat van die partners kon niet anders, de duiven moeten worden beloond als ze thuiskomen, of die training had achterwege moeten blijven.
Voeren is een ander verhaal, weer een dure leerschool geweest. Het heeft me wel 3 duiven gekost, die niet meer teruggekeerd zijn. Hier baal ik nog het meest van, een 2 jarige, de 13-542, was in het voorjaar met noordelijke winden en helder weer al 2x de eerste op het hok met een redelijk goede klassering in groot verband. Als jaarling vloog ze een staartprijs vanaf een zware Cahors, iets wat mij hoop gaf voor de komende seizoenen. Daarnaast mis ik nog 2 jaarlingen, 1 had nog niet heel veel laten zien, de andere was de meest constante van de jaarling duivinnen, erger nog, de laatste dochter van de "Scheefbek".
Ik heb een paar dagen de tijd genomen om te analyseren wat er anders had gemoeten. Het voeren was niet goed, teveel waardoor de duiven te snel op punt waren, wat is doorgeslagen naar het triggeren van de broedcyclus.
Daarnaast had ik beter geen training kunnen inlassen. Waarom wel gedaan? Gebruik maken van mogelijkheden. Ik werkte de vrijdag en zaterdag na Hemelvaart, ervoor gekozen de duiven op de vrijdag mee te nemen naar het werk, 's avonds de doffers er weer bij weggehaald, dit is wel een tijdspanne van 10 uur, rijkelijk veel na een uurtje trainen(70 km).
Conclusie: Weduwschap is mooi maar niet voor iemand met mijn arbeidsuren.
Woensdag was de mest weer in orde bij de duivinnen, dus ik heb de doffers erbij gelaten, ik laat ze op eieren komen en ga zo de duiven voorbereiden op Aurillac.
De 2de dagfond laat ik nu lopen, de duivinnen zullen dan net op eieren zitten, in ieder geval niet een ideale neststand hebben, tenzij.... Ik zie wel even, beter van niet lijkt me.
Daarnaast heb ik gekeken waar Aurillac precies ligt in Frankrijk. Beetje met Ruffec in het hoofd, ligt deze losplaats veel oosterlijker, wat een veel moeilijker parcours inhoud. Voor diegenen die wel eens vakantie hebben gehouden in Frankrijk: Aurillac ligt onder het Centraal Massief, er is niet veel gelegenheid tussen de plateaus door te trekken, dat wordt dus afbuigen naar de kustregio's en van daar af naar boven, helemaal oostelijk rondtrekken door de Rhonevallei zie ik ze niet doen. Volgende vraag is dan ook meteen, is jaarlingen inkorven verstandig? Veel ervaring hebben ze niet, als jong niet gespeeld, nu 6x in de container geweest, 1x 3 nachten mand. Niet echt een goede uitgangspositie voor een dergelijke opdracht.
Misschien de jaarlingen toch nog maar 1 of 2 keer dagfond laten doen, het heeft geen zin om ze nu al kapot te spelen, ik wil komende seizoenen ook nog wel wat aan mijn duiven hebben.
Verder denk ik erover om de doffers toch maar op te leren, zal er dit seizoen verder niet veel meer aan hebben, maar met de aantallen duiven die ik maximaal op het hok wil, blijkt de slagkracht met een beperkte duivinnen ploeg toch te klein.
We leren weer verder!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten