Zondagmorgen, grijze dag, rustig aan wakker worden en ontbijten. Vakantie!
Vrijdag de laatste werkdag gehad, Vera werkt vandaag nog haar laatste dagdienst, dan is het voor haar ook even afgelopen. De laatste maanden zijn stressvoller geweest dan ik wilde toegeven. Gisteren was ik compleet leeg, geen energie meer om wat te ondernemen, los van de dagdagelijkse dingen.
Goede nieuws is dat mijn naaste collega weer gaat hervatten na een lange tijd van ernstige ziekte, dus de perspectieven voor na de vakantie zijn een stuk beter.
Drie weken na mijn laatste vlucht, Cahors, kan de balans wel opgemaakt worden. Vorige week zondag is er een nog een jaarling doffer teruggekomen, pootjes onder de modder, dus aan het overleven geweest. Veel geleerd dus op zijn eerste overnachting. 9 van de 14 terug, geen goed resultaat, beste duiven weg, maar goed, ik had hier voor mijzelf al een streep ondergezet.
Vrijdagavond was de jaarlijkse bbq van de vereniging waar ik sinds afgelopen winter lid ben, de Vliegende Post in Minnertsga(what's in a name). De vereniging heeft een redelijk aantal leden, ook veel partners waren aanwezig. Bijna iedereen was er, dat zegt eigenlijk al genoeg. De programmaspelers, elke week aanwezig om in te korven, verwelkomden de overnachters(6 in getal), als verloren zonen. Veel komen niet meer op de club als de overnacht begint.
Het gevoel dat ik over deze vereniging heb is alleen maar versterkt, gemoedelijk, iedereen gaat goed met elkaar om, er wordt gelachen, gesneerd over al dan niet goede prestaties, maar vooral respect voor elkaar, iets wat ik bij mijn oude vereniging, zeker het laatste jaar, erg gemist heb. Ik ben er van overtuigd dat als dit door buitenstaanders wordt meebeleefd, er zomaar weer animo komt voor de duivensport. Waar ik ook kom, overal zijn de verenigingen gesloten naar buiten toe, er worden wel pogingen ondernomen om zichzelf te presenteren, maar er wordt bijna nooit een gelegenheid gegeven om een keertje in de keuken te laten kijken. Laat maar zien wat je doet, wat je beleefd, deel de passie maar. Ik denk dat je dan veel makkelijker mensen over de streep trekt, dan een mooie kraam op de plaatselijke braderie, hieruit komt zelden resultaat.
Ik was al een tijdje niet op de club geweest, gevolg van het inkorven op de overnacht, hiervoor moet ik naar Holwerd. Waar ik van schrok waren de verhalen over de aantallen jongen die zijn verspeeld. Ik had de verhalen wel gezien via liefhebbers op Facebook, maar op deze manier komt het wel erg dichtbij. Onvoorstelbaar, het blijft maar gissen naar de oorzaken die hieraan ten grondslag liggen.
Zaterdagmiddag nog even bezoek gehad van een medeovernachter van onze vereniging. Hans is al jaren een vaste waarde in het Noorden op de overnacht, korft alle middaglossingen in, met redelijke resultaten. Dit jaar viel op dat hij prachtige series draaide, jammer genoeg geen echte kopprijzen. Hij vertelde dat hij zijn voerschema drastisch had aangepast, op aanraden van een paar toppers uit sector 4, waar hij sinds vorig jaar intensief contact mee heeft. Duidelijk was te merken dat hij in zijn nopjes was met de vooruitgang die hij dit seizoen had geboekt.
Samen even wat duiven bekeken, grappig hoe meningen kunnen verschillen, conclusie was toch dat de duiven die bij mij op het hok zitten, toch niet slecht kunnen zijn. Ik heb in ieder geval weer het e.e.a. geleerd, ik ga de komende maanden eens uitzoeken of ik dat in mijn schema kan inpassen. Grootste struikelblok voor mij blijft toch de beschikbare tijd.
Voornaamste waar ik nu mee bezig ben is het africhten van de jongen. Ik had al geschreven over doorgevoerde selecties, ook in de jongen. Ik ben 3 weken geleden begonnen met africhten van de eerste ploeg van 22. Na 2x 20 km, 1x 30 km, ben ik gisteren op 50 km gaan africhten. Zoals altijd worden de jongen 1 voor 1 losgelaten, niet met grote tussenpozen, maar het zorgt wel dat de jongen verspreid vertrekken, ze komen ook zo aan, in kleine ploegjes of alleen. Africhten betekend de duiven leren om de weg naar huis te zoeken, dit lijkt aardig te lukken op deze manier. Gisteren vertrok ik van huis met mooi weer, blauwe stukken aan de lucht, stapelwolken en helder zicht. Aangekomen op de voorgenomen losplaats in de Noord Oost polder, donkere wolken, duidelijk buien, het had al wat geregend. Nog wel een helder zicht, dus begonnen met lossen. De eerste trokken weg naar het zuiden, waar het nog wat lichter was, later viel me op dat een aantal toch meteen het noorden koos om te vertrekken.
Bij thuiskomst draaiden de eersten boven het hok, ze wilden niet landen, ik zag ook meteen waarom. Er draaide een flinke buizerd boven het hok. Ongevaarlijk voor de duiven in de lucht, maar de duiven blijven alert als er iets van een kromsnavel te zien is. Op het moment dat de buizerd uit zicht verdween vielen ze meteen, het groepje was intussen al aan gegroeid tot 7. Daarna kwamen er 4 terug uit het noorden, later zag ik waarom, de wedstrijdduiven, gelost in Sittard, trokken door. Waarschijnlijk zijn ze in een groepje terecht gekomen. Redelijk vlot waren er 19 van de 22 thuis, 's middags zijn er nog 2 bij gekomen. De laatste ontbreekt nog op àppel. Na 4 africhtingen onder diverse omstandigheden eentje weg tot nog toe, geen slechte score dacht ik. De jongen zijn dan ook super in orde dit jaar.
Ik zal de baadbakken klaarzetten, africhten wordt niets meer vandaag. Wij vertrekken naar hopelijk zonniger oorden, tot over 3 weken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten