Selectie

Ik ga straks even naar de clubtentoonstelling van mijn cluppie, een jaarlijks evenement, bedoeld om de winter sleur te breken, bij te kleppen en wat geld voor de vereniging te genereren. Ik heb er geen duiven heen gedaan, voor tentoonstellingen heb ik andere duiven, postduiven zijn om te vliegen is mijn idee. Ik hoor bij andere liefhebbers wel eens de opmerking dat die en die duif zulke hoge punten had op de tentoonstelling, bij de vraag wat het dier heeft gepresteerd in kweek of wedstrijd wordt dan vaak een wat murmelend antwoord gegeven. Ondanks de regels die gelden voor het beoordelen van een duif op diverse onderdelen en hier punten voor te geven heeft dit niets van doen met kwaliteiten in de kweek of in het vlieghok. Keuringen op schoonheid zijn te subjectief, de voorkeur van de keurmeester is doorslaggevend. 
Dit brengt me wel op andere gedachtes. Selecteren, eigenlijk is keuren ook selecteren, alleen de beslissing goed genoeg voor het volgende seizoen wordt niet genomen.
Wat zouden goede criteria moeten zijn bij het selecteren. Ik lees hier heel verschillende verhalen over, uiteindelijk is het bedoeld om tot de beste beslissing te komen om de beste duiven op het hok te houden.
Er wordt bij de postduiven voornamelijk naar de prestaties gekeken. Heeft het dier gepresteerd naar verwachting, heeft het dier zich laten "zien", komt het dier boven het gemiddelde uit van de kolonie waar hij bij hoort, is het een wezenlijke bijdrage tot een verbetering van de kwaliteit binnen de kolonie.
Misschien is het verstandig om helder te hebben wat men exact wil. Speel je programma, zoek je dus allrounders, ben je specialist op een onderdeel, wil je duiven die constant presteren, ben je alleen geïnteresseerd in kopprijzen.
Een doel voor ogen hebben is dus belangrijk. Dit is het uitganspunt om de zienswijze in het hok of zo je wilt in de duivenkolonie te brengen.
Daarnaast is het in ieders belang om te zorgen voor een kolonie die in staat is om ziektes buiten de deur te houden, of niet bij ieder wissewasje in de lappenmand te zitten. Duiven die gezond kunnen blijven zonder al te veel hulpmiddelen of medicatie. Natuurlijk, acute uitbraken moet je wat mee doen, kan je niet voorbij laten gaan, maar duiven die regelmatig in de lappenmand zitten, minder fit zijn, horen die wel op het hok?
Duiven die in de kweek te laat op eieren komen kan gebeuren, maar als dit herhaaldelijk gebeurd is er iets mis. Als na omkoppelen hetzelfde gebeurd, moet je je afvragen of zo'n dier wel op je hok hoort. Dit geldt ook voor duiven die veel onbevruchte eieren hebben. Natuurlijk er zijn uitzonderingen, maar hoe groot is het percentage uitzonderingen?
Jongen die moeite hebben gezond te blijven, horen die op je hok? Ook hier weer, acute uitbraken, doe er iets aan, individuelen die in de lappenmand zitten en niet vlot genoeg herstellen, horen die op je hok?
Hoe verloopt de rui, zijn er duiven die hier last mee hebben, slechte pennen hebben, niet vlot door de rui komen? 
Duiven die in de rustperiode niet gezond blijven, op het makkelijkste gedeelte van het seizoen, horen die op je hok?
Genoeg criteria om je op te concentreren, de onderdelen die we bij de duif zelf kunnen beoordelen, de handkeuring worden hier nog niet eens bij belicht.
Hoe belangrijk deze zijn is lastig in te schatten, het is wel leerzaam om met collega liefhebbers van gedachten te wisselen over de bouw van een duif, vermeende kwaliteiten, oog, vleugel, spieren, karkas, uitstraling. Elke melker kan hier uren mee bezig zijn, er is echter niet een duidelijke richtlijn, iedere duif is weer anders, iedereen denkt weer iets anders over de duif.
Als we teruggaan naar het gezondheids en viltaliteitsaspect, lijkt me dit duidelijker. Verder: voor de vliegers zijn uiteindelijk de uitslagen beslissend, de hoogte van de lat wordt bepaald door de liefhebber. Kwekers: er geldt voor kwekers maar 1 vraag, heb je goede jongen in het vlieghok van deze duiven. Hoe lang geef je een kweker de kans om een goede te produceren?
Het zijn eigenlijk de vragen waar iedere melker minstens 1x per dag over nadenkt.
Misschien een andere keer nog eens proberen te omschrijven hoe ik een duif beoordeel, hoewel dit niet hét oordeel is. Ik ken niet veel van duiven, net als eigenlijk iedereen. Een mening heb ik wel, altijd meegenomen.
Als laatste nog een paar quotes van bekende liefhebbers die aangeven dat de lat best hoog mag liggen bij het selecteren. Belgisch fenomeen Noel Peiren liet ooit eens optekenen dat de kans een goede op te ruimen miniem is, er zijn er namelijk maar heel weinig. Ik hoorde daarnaast eens iemand zeggen dat elke duif die je opruimt een verbetering van kwaliteit in je hok betekend. Ik kan niet anders dan me hier bij aansluiten. Tot volgende week.


www.postduivenblog.nl