Het "rustige" seizoen zou dit moeten zijn, ik zie mijn duiven tekort, word teveel in beslag genomen door de beslommeringen die het werk met zich mee brengt. Op een zeker moment dacht ik deze week, wat als ik de boel nu aan de kant gooi, hoef ik niet continu te balanceren en tijd te zoeken die er niet is.
Het volgende moment had ik het antwoord al, ik zonder duiven, dat bestaat niet, het is wat bijna van nature bij mij hoort. Dus gaan we vrolijk verder waar we gebleven zijn. Zoeken naar aanpassingen die het voor mij en voor de duiven makkelijker maakt om voor optimale omstandigheden te zorgen.
Vandaag wel tijd om uitgebreid met de duiven aan de slag te zijn. Alle duiven weer eens door de handen, doe ik graag, geeft indicaties over hoe de duiven ervoor staan. Schrok wel een beetje, zag dat er verschillende duiven bij zijn die tijdens de rui een kleine hapering hebben gehad, waardoor er toch een lelijk pennetje in staat. Een paar wat rode kelen. De storm van de afgelopen dagen is daar zeker debet aan, wind staat er vol op, dus de zwakkeren laten dan toch wat sneller een onregelmatigheid zien.
4 duivinnen geselecteerd die de basis van mijn kweekhok moeten worden. Er doffers bij vinden valt nog niet mee, dan ook nog goede combinaties maken. Het is me weer niet gelukt om erin te kijken......
Ik heb vorig weekend een paar doffers opgehaald bij een clubgenoot om te zorgen dat er voor de duivinnen in het vlieghok in ieder geval een partner is. Ook die duiven moeten in de gaten worden gehouden, hebben tijd nodig om zich aan te passen aan het regime op mijn hokken.
Vandaag ook voersilo's in gebruik genomen, het zal misschien helpen om de duiven wat regelmatiger te laten eten, dat lukt door tijdgebrek niet goed momenteel. Ik draai wisselende diensten, ene week vroeg weg, waardoor er 's avonds tijd is voor de duiven, andere week om 9 uur weg, dan is er tijd voor dat ik ga werken, je merkt aan de duiven dat ze het niet prettig vinden wekelijks van ritme te moeten wisselen. De voersilo's betekenen continu volle bak, ook daar zullen ze aan moeten wennen, ervaring uit het verleden leert dat er na een paar maanden gewenning optreed en de duiven eten wat ze nodig hebben, in plaats van zichzelf vol proppen. De silo's helpen ook als ik een paar dagen afwezig ben, deze week bijvoorbeeld even naar Denemarken op en neer om een nieuwe machine te bekijken voor ons bedrijf.
Gisteren was de clubshow van mijn vereniging, ben er niet geweest, domweg vergeten, werd er 's avonds aan herinnert toen ik een paar foto's op FB zag. Niet goed, had er even langs gemoeten, ook al had ik er geen duiven zitten.
Realiseer me ook dat dit eerste wereld problemen zijn.
Tijdens het schrijven kijk ik met een schuin oog naar de tv, in Frankrijk en veel andere plaatsen op de wereld maken mensen hun ongenoegen duidelijk over de aanslagen afgelopen week in Frankrijk. Het komt erg dichtbij allemaal, het is ook buiten proporties wat er heeft plaats gevonden. Mensen zijn bang en onzeker, zijn boos, maar als kanttekening: Waar waren dezelfde mensen toen er in Nigeria een paar honderd schoolmeisjes werden ontvoerd door extremisten, ook uit naam van de Islam, waar zijn dezelfde mensen als er door IS, uit naam van de islam, weer een dorp wordt uitgemoord omdat de bewoners toevallig tot een andere stroming binnen de Islam horen.
Het is overigens wel uniek dat er zoveel mensen op zoveel plekken op de been komen, dat er regeringsleiders spontaan besluiten mee te lopen in de demonstraties. Men is het er in ieder geval over eens dat er grenzen, normen en waarden ver overschreden zijn. Hulde hiervoor. Het kan niet zo zijn dat een paar gekken de regels gaan bepalen die niet bepaald stroken met het gangbare gedachten goed.
Inderdaad de verhoudingen zijn zoek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten