28-08-2024 - Barcelona en Bressols - Terugblik op een superweekend - Teletekst Bressols en internationaal kop op Barcelona

De "541" Bressols

De "299", Barcelona

Het weekend van 5 tot en met 7 juli. Dat was het weekend waarop we ons marathonseizoen hadden uitgelegd. We wilden met een mooie ploeg overjarigen richting Barcelona, klassieker der klassiekers. Het zou voor ons de eerste keer zijn dat we aan een internationale (ZLU) vlucht mee gingen doen, ook de eerste keer dat onze duiven de afstand van meer dan 1300 kilometer af gingen leggen. 

In hetzelfde weekend zou ook Bressols (Cahors) vervlogen worden, ook hier een ploeg aan de start met wat ervaring, maar ook nieuw talent.

In de voorbereiding liep de spanning al op. In de wintermaanden passeerde al veel de naam Barcelona. Bij het begin van het seizoen, wikken en wegen, op welke vlucht spelen we welke duiven? Hoe kunnen we onze duiven het beste voorbereiden op de vlucht der vluchten? En ook, hoe kunnen we op ons normale programma, de middaglossingen van de NPO toch nog goed voor de dag komen?

We vinden uiteindelijk een balans. Er zijn er 11 uitverkoren voor Barcelona, de rest wordt verdeeld op de NPO vluchten, samen met de jaarlingen en de nog onervaren 2 jarige duiven.

Verder nog meer nieuwe zaken: hoe krijg je een ZLU vlucht in je klok geladen, welke niveaus moeten worden aangezet, wat komt er nog meer bij kijken. Het meeste wordt door Wim geregeld, uiteindelijk komt het allemaal goed met wat navraag en hulp van de wat meer ervaren ZLU spelers.

Na het inkorven voor Barca op maandag en Bressols op dinsdag loopt de spanning op. Er zitten in totaal 22 kanjers in de mand voor het weekend.

Gelukkig kan er op vrijdag normaal worden gelost. Barcelona gaat om 07:15 de lucht in, Bressols om 13:00. De omstandigheden zijn gunstig, staartwind en goed vliegweer op de route. De spanning stijgt.

Op vrijdagavond al meldingen van Barcelona, zelfs tot in Nederland. Sil van Vliet lijkt de beste papieren te hebben voor de 1e nationaal. Internationaal moet het pleit nog worden beslecht, vanwege uiteenlopende rekenmethodes. Iets wat achteraf ook blijkt. Koele & Zn pakken 1, 2 en 3 internationaal. Van Bressols 's avonds nog geen meldingen op de korste afstanden. Ik blijf thuis en ga slapen, ook al beleef ik een onrustige nacht. Dat is bij Wim ook het geval, de vlieghokken staan op zijn erf. Hij is om 05:00 al op en ziet meldingen van Bressols, belt onmiddelijk. Ik heb de telefoon op zacht.... Hoor dus de oproep niet en wordt wakker van mijn wekker om 06:00.

Als ik op mijn telefoon kijk zie ik dat Wim heeft gebeld, ik zie ook dat er in Friesland ook al is gedraaid van Bressols. Ik moet eerst koffie en brood anders ben ik geen mens 's morgens. Terwijl ik met de koffiepot in de hand sta voel ik mijn telefoon trillen. Deze trilling ken ik, van de Unikon pager.... Er is er al één!

Ik kijk naar de melding en zie dat de "541" op de antenne zit. Hij is de 2e getekende voor Bressols. Ik bel onmiddelijk met Wim. "We hebben er een!". Antwoord van Wim is lekker nuchter: "Ik weet het, ik sta er naar te kijken, hij zit nog op de antenne". Wim gaat de "541" verzorgen, ik meld hem intussen op de site die algemeen in het noorden wordt gebruikt. 5de melding NPO afdeling 11, teletekst, tenminste als er verder niets meer valt. Dat blijkt gelukkig mee te vallen. De "541" heeft in ieder geval een deel van de nacht meegepakt. In 17 uren vanuit zuid Frankrijk naar huis over 1085 kilometer is een prestatie op zich. Probeer het maar eens met de auto.

Na een snelle bak koffie en een naar binnen gepropt broodje, snel op de fiets naar Sint Annaparochie. Ik meld mij bij Wim kort voor 07:00. 

De laatste stand van zaken wordt snel doorgenomen, Wim verteld nog dat hij de "541" niet heeft zien vallen, we zitten voor het raam binnen, omdat het weer minder is. "Ik zag wat wits op de spoetnik, dus dat moest hem wel zijn, de enige echte bonte die we nog hebben".

Scrollend door de meldingen zien we dat de duiven van Barcelona ook gestaag doordruppelen. De eerste in het noorden is voor Cor Pander. Een verassing van onze bijna buurman. Auke Rekker pakt van Barcelona om 07:15. Een hele vroege, acheraf 16e nationaal, nadat het vorig jaar ook al de 13e nationaal pakte op Barca. Top prestatie! Een paar minuten voor 8 een appje van Klaas, de man waar we regelmatig mee samenwerken. Hij heeft gedraaid van Barcelona, ook vroeg, top. Via de app feliciteer ik Klaas, we bellen later wel even.

Op het moment dat ik op verzenden druk, kijk ik naar buiten en zie een donkerkras op de ren zitten, lopend naar de spoetnik. "Er zit één op de ren!", roep ik en sprint naar buiten, Wim schrikt op en volgt. Ik zie hem nog net in de spoetnik zitten voor hij het hok in wipt. "Eentje van Barcelona, de 299!"

We zijn het beiden even kwijt. Dit is waar we naartoe gewerkt hebben. "Doe jij zijn broedhok open, dan meld ik hem", blijkbaar ben ik de eerste die de controle weer heeft. Ik zie dat hij is geklokt op 08:01 en wat seconden. Hij staat ook nog als 1e getekende. Als het melden is gecontroleerd een dikke high five en iets wat op een vreugdedansje lijkt van 2 wat stijve zestigers. Gedraaid van Barca en nog dik op tijd ook! We staan op dat moment 30ste nationaal en 34ste internationaal, later wordt dit nog iets bijgesteld. Er wordt heen en weer geappt, felicitaties van heel veel mensen, een bak koffie om bij te komen, even de voeten weer terug op aarde. Twee races en op beide top, wat een weekend. Maar ondertussen komt het besef dat er nog 20 onderweg zijn van beide vluchten.

We gaan naar buiten, het weer lijkt iets op te klaren. Er komt een witpen aanzetten, de "833" meld zich als 2e duif van Barcelona op het hok, ook mooi op tijd! Wim kijkt naar de tijd en zegt dat de winkels opengaan, er moet eerst maar even stukje gebak komen. Hij is het erf nog niet af of er valt weer een duif, de 2de van Bressols, de 1e getekende ook nog. de "317" laat zich mooi zien als 2-jarige. Terwijl ik hem binnenhaal valt er een bijna zwarte op de ren, de "524", ook van Barcelona, ze komen blijkbaar super vanuit Catalonië. Wim is ondertussen alweer terug. Nuchter als altijd merkt hij op: "Als de  "524" er is, dan kan de "527" niet ver weg zijn". Het is een koppel, sinds jaar en dag, komt de één thuis, kan je ook zeker op de andere rekenen. Hij heeft het nog niet gezegd of er valt weer een duif. "Mooi koppie" roepen we beiden uit, zij is de oudste van het hok, duivin van de "299". 4 duiven geklokt van Barcelona in iets meer dan een uur, veel mooier kan haast niet.

Het gebak smaakt best. Even rust. Er melden zich geen duiven meer van Bressols, we keren langzaam terug in de realiteit. Als het gebak op is valt er weer een duif. Zoals verwacht de "527", ook zij speelt nog een mooie prijs, ruim 1:10 nationaal van Barcelona mag gezien worden! Later klokken we nog wat onervaren duiven van Bressols, maar dan is de koek wel op. Van Bressols komen de duiven achteraf goed terug, van Barcelona hebben we er 's avonds 6, later volgt er meer.

Al met al het hoogtepunt van het vliegseizoen 2024, misschien wel van onze carrière als combinatie, hoewel we al meerdere mooie vluchten samen hebben mogen beleven.

Resultaat Barcelona nationaal tegen 5325 duiven: 33, 72, 97, 105 en 376 (5/10)

Resultaat Bressols nationaal tegen 15296 duiven: 67, 806, 3997, 4090, 4563 (5/12)

20240825 NPO en/of ZLU

 Het rommelt al een tijd in het marathon wereldje in Nederland. Ik bedoel dan natuurlijk het marathon wereldje als het om de postduivenhouder gaat. Die races boven de 750 kilometer, die races voor de echt doorzetters en kilometer vreters.

Ik heb er zelf al jaren mijn hart aan verpand, eerst zelfstandig, later als onderdeel van de combinatie die ik samen vorm met mijn maatje Wim. Elke keer als er een duif valt op het hok die zo'n mega afstand heeft overbrugt maakt mijn hart een sprongetje en heb ik diep respect voor zo'n beestje.

We spelen zelf in het hoge noorden, ons vlieghok staat in Sint Annaparochie, bijna tegen de dijk van de Waddenzee aan. We spelen het NPO programma, de middaglossingen dus. Dit jaar hebben we voor het eerst ook aan Barcelona mee gedaan, de vlucht der vluchten.

We wilden dit gewoon eens meemaken, ook voor de middaglossers spreken de internationale klassiekers enorm aan. Het is prachtig te zien dat de Nederlanders vaak de boventoon weten te voeren op deze vluchten.

Ik wil mij niet in een discussie mengen of de ochtend lossing of middag lossing beter is, ik denk dat het een hele prestatie is van de duiven die dit met goed gevolg weten te overbruggen, ongeacht het tijdstip dat ze worden losgelaten. Het is gewoon een heel eind. ik heb zelf wel vakantie gehouden in het Baskenland of zuidoost Frankrijk. Om er te komen met de auto is al een heel avontuur. Bedenk dan eens hoe het voor onze duiven is om zo'n afstand af te leggen, vaak in een tijdsbestek wat niet voor mogelijk wordt gehouden.

Wat voor de noordelingen vaak een bezwaar is om mee te doen aan de ZLU vluchten, is de enorme overvlucht. Bijvoorbeeld, vanuit Bergerac spelen wij 250 km verder dan de liefhebbers in Zeeuws Vlaanderen. Op Barcelona moeten onze duiven zo'n 230 kilometer verder dan de duiven van de liefhebbers in Limburg, die dan al een respectabele afstand hebben afgelegd. Rekensystemen wil ik het niet eens over hebben. Het syteem wat internationaal geldt, moet overal gelden. Ware het niet dat Nederland het fenomeen middaglossing als enige hanteert.

Toch, met wat geluk met omstandigheden, lukt het af en toe om in het noorden ook goed mee te doen met deze races, mooie voorbeelden: Bennie Homma, Pieter Woord, Jelle Jellema (ik vind Nijverdal ook al aardig noordelijk), Rekker-Westra en dit jaar bijvoorbeeld Cor Pander op Barcelona, plaatsgenoot van Bennie Homma.

Wat opvalt bij deze mensen: het zijn allemaal liefhebbers die goed op de middaglossingen meededen of zelfs nog doen, maar die de bakens wat verleggen om weer wat uitdaging te vinden. (Inter) Nationaal op de uitslag staat natuurlijk nog veel beter dan een sector overwinning natuurlijk. De landelijke NPO races laten overigens een veel hoger aantal ingekorfde duiven zien dat de ZLU vluchten.

Deze wetenschap sterkt mij dan ook in mijn gedachte dat de duiven in het noorden niet zoveel minder zijn, dan die van de doorgewinterde ZLU spelers, van oudsher van onder de rivieren, tegenwoordig ook verder in den lande. Dit brengt mij dan ook weer bij de volgende gedachte: wat is er zo moeilijk om dit allemaal bij elkaar te brengen? Waarom bestaan er 2 instituten in een wereldje dat steeds kleiner wordt?

Ja, ik lees ook op Facebook. Ik lees ook de voor en tegenstanders van het ene en het andere instituut. Maar wat ik vooral lees is dat men niet verder kijkt dan de eigen achtertuin, dat wat men altijd heeft gedaan. Men is niet bezig om te kijken hoe wij kunnen blijven genieten van onze mooie hobby, maar om te behouden wat we altijd hebben gekend.

Ik las ergens dat de ZLU spelers de Nederlandse (marathon)fondduif op de internationale kaart heeft gezet. De uitstraling is er zeker, maar ik kan mij van die mooie oude filmbeelden herinneren, die in de tijd voor internet in duivenlokalen werden gedraaid, als wintervermaak. Daarin was te zien dat bekende melkers met Japanse en Taiwanese kopers zaten te wachten bij meldposten. Zodra ze wisten waar de vroegste zaten ging men op pad om de liefhebber met een behoorlijke smak geld over te halen de duif te verkopen. Volgens mij waren dat gewoon bondsconcoursen. Ik kan mij ook dat pamfletten die hiervoor werden gedrukt nog wel herinneren, die overal in de duivenlokalen hingen.

Waarom is het raar als er in de NIC's gelegenheid is om voor beide disciplines in te korven? NIC's zouden dit onderling ook nog wat kunnen verdelen, om de druk wat te verlichten. Waarom is het raar dat we prima vervoer hebben in Nederland en dat niet gewoon kunnen aansluiten bij de internationale inrichters? Is dit om dat bij de Belgen van alles zakelijk aan de strijkstok blijft hangen? Men is daar afhankelijk van de zelfstandige vervoerders. Is dat waar de crux zit?

Ik vind het ongelooflijk dat we niet kunnen regelen dat we kunnen korven waar we altijd doen, dat we dat niet kunnen doen met het bewezen systeem dat we landelijk hebben, dat we ons afhankelijk maken van een stichting, die blijkbaar ophoud te bestaan. Het lijkt mij niet zo moeilijk om de inrichters van de internationale klassiekers wat afspraken te maken en gewoon aan te sluiten. Moet dat perse zoals het altijd is geweest? Wake up, en ga het regelen, in plaats van in de loopgraven te gaan zitten, te knokken voor iets wat niemand uiteindelijk in de benen kan houden. Als we op PIPA met de verschillende meldsystemen per land al kunnen bijhouden hoe de uitslagen eruit komen te zien, dan kan dat toch ook met officiële uitslagen?

Het is op zijn minst niet netjes om even snel met een aangepast programma te komen, dat ziet er inderdaad uit als landje pik. Maar het is in ieder geval een eerste stap, ook al vraag ik mij ook af of dit de juiste is geweest.

Breng alles bij elkaar onder 1 hoed, speel de nationale en internationale programma's, maak afspraken voor de internationale vluchten met de Belgische inrichters. Er blijkt dan vanzelf voor welke vluchten meer of minder belangstelling is in den lande. Evalueer en vorm op de lange duur een programma waar beide partijen zich kunnen vinden. Ik denk dat het ook nog eens enorm in de kosten gaat schelen, als ik kijk naar wat ik betaal per duif voor Barcelona of Sint Vincent. Die duiven van Sint Vincent worden ook goed verzorgd en komen ook prima naar huis, daar mankeert het echt niet aan. De verzorging van de ZLU en de NPO ontloopt elkaar echt niet veel.

En, mochten er ZLU of NPO spelers zijn die vinden dat ze tegen het zere been worden geschopt, de zogenaamde puristen: ik vraag mij af waarom de meeste ZLU spelers dan toch nog een paar middaglossingen meepakken om de jaarlingen in te spelen, waarom zitten die NPO puristen toch stilletjes te genieten als er in het noorden weer eens wat vroege duiven op de ZLU vluchten zijn gepakt en willen ze toch nog wel een ochtendlossing in het NPO programma?

Oh ja, er was nog iets met prijzen. De ZLU heeft dat veel beter voor elkaar dan het NPO. Ja, kan ik mij iets bij voorstellen. Overigens, poulen wordt er bij de ZLU volgens mij ook veel meer gedaan dan bij het NPO, iets wat overigens wel gewoon mogelijk is bij de NPO vluchten. Internationaal poulen? Wordt al in voorzien in het inkorfprogramma. Laat eens nagedacht worden door de wijze heren die aan landje pik deden over de prijzen en de uitreiking daarvan, misschien helpt dat heel goed om e.e.a. bij elkaar te brengen.

Wat ik vooral hoop is dat ik over 5 jaar nog steeds mijn duiven kan verwelkomen als ze thuis komen van Bergerac, Sint Vincent, Barcelona, Perpignan of welk ver oord ook. Dat moment dat er eentje valt, vooral een vroege, binnen loopt en blij is met de verzorging die het beestje dan krijgt. De blijdschap en tevredenheid bij jezelf. De felicitaties en erkenning van je medemelkers, dat zorgt voor de motivatie om het de volgende vlucht of het volgende seizoen weer te doen, want vanzelf gaat het niet. Zoals alles in het leven. Vergeet niet, het moet in het belang van de duiven zijn, niet in het belang van ego's.

04-02-2024 Koppelen

Koppelen, eigenlijk de start van het nieuwe seizoen. De kwekers zijn gekoppeld, de vliegploeg zetten we pas eind maart bij elkaar.

Donderdagavond, na thuiskomst van het werk, de koppels in het donker bij elkaar gezet, de ervaring leert dat dit onnodige vechtpartijen voorkomt tussen nieuwe of onervaren koppels. Vrijdag een dag thuis werken, dus tussendoor de gelegenheid om steeds een koppel los te laten op het hok. Dit verliep voorspoedig, de doffers hebben allemaal het broedhok dat zij vorig jaar ook hadden, dus ook hier geen problemen. Op zaterdag gezien dat 1 koppel dat vorig jaar op elkaar zat, weer bij elkaar kroop, koppel omgezet naar een andere afdeling en probleem verholpen. Lange leve weinig duiven en veel ruimte op de hokken.

Vanmiddag samen met maat Wim alles nog even nagelopen, alles lijkt op orde, er zal niets in de weg staan om een mooi kweekseizoen te hebben.

Nu maar wachten op de 1e eieren. Ondertussen ligt Mathieu alweer een straatlengte voor tijdens het WK veldrijden. Wat een kampioen!

Tot de volgende!

www.postduivnblog.nl 

 

01-01-2024 Op naar Barcelona

 Nieuwe ronde, nieuwe kansen. 2024 is begonnen, Voor veel melkers is seizoen 2024 al letterlijk begonnen, er zullen vandaag heel wat jongen geringd zijn.

Voor ons, combinatie Logemann/de Jong, zal het hoofddoel voor 2024 het meedoen aan de klassieker Barcelona zijn. We hebben een mooie ploeg overjarigen zitten, het moet nu toch mogelijk zijn om eindelijk te debuteren op de grootste klassieker die de Europese duivensport kent. We schieten al op, nog een half jaartje.

Met belangstelling gekeken naar de sportevenementen van de afgelopen dagen. Schaatsen en wielrennen hebben mijn onverdeelde aandacht. Er zijn in beide sporten veel raakvlakken met de duivensport. 

Veel hangt af van de juiste samenstelling en kwaliteit van de ploeg waar je een heel seizoen mee traint. De schaatsers van Jumbo-Visma lijken een leider te missen in de ploeg. De trainer geniet wereldfaam, maar is geen manager. Hij kan faciliteren, de mooiste schema's opstellen, sporters laten pieken, maar hij mist iets wat echte leiders hebben. Die leiders waren schaats(t)ers in zijn ploeg, helaas zijn deze overgestapt of gestopt, de sporters lijken op niveau. Wat mist is de scherpte, die drive om beter te zijn dan de rest, als een team naar een next level te gaan. Natuurlijk staat er iemand boven deze wetten, deze dame is dan ook van een ander niveau, maar toch, ook bij Jutta komt het niet vanzelf op het moment. 

Daar tegenover staat de groene brigade van het concurrerende Reggeborgh. Elk succes wordt gedeeld met elkaar, de trainer staat tussen zijn rijders, is zelf de leider van de ploeg, staat een positieve vibe voor in zijn team. Kortom, hij lijkt beter bij de tijdsgeest te passen dan zijn collega van geel-zwart. Jenning lijkt op weg om de nieuwe superster van het Nederlandse schaatsen te weorden, wat een talent, wat een uitstraling,

Opvallend: het kleinere team Iko houdt er een aparte manier van benadering en coaching op na, resultaat is dat de kopvrouw van het team boven zichzelf uitstijgt. De misstap die zij een paar weken voor het toernooi in Thialf beging, is door de coaches van haar team omgezet in iets wat kracht gegeven moet hebben. 

De veldritten gezien? Mathieu is weer eens ongenaakbaar, het "spuugincident" lijkt hem op wat kritiek en een plichtmatig opgelegde boete na, te worden vergeven. Geen idee waarom mensen het nodig vinden om iemand publiekelijk te vernederen door boe-geroep, gooien met bier en urine, Ook iets met tijdsgeest wellicht. Mathieu gaf vandaag zelf aan dat hij niet zomaar iets over zijn kant laat gaan. Er zijn op minder publieke plekken mensen vermoord om die houding.....

Bij de dames zijn de Nederlandse rensters ongenaakbaar, wat een weelde om zoveel talent in zo'n klein landje te hebben.

Terug naar de duiven. Afgelopen week alle duiven ingeënt tegen paramyxo en paratyphus. We waren nogal gespannen of er nog bijwerkingen boven water zouden komen als reactie op de paratyphus enting. We hadden immers problemen bij de kwekers afgelopen zomer, waarna er een kuur gegeven is. De duiven zien er overigens sinds die kuur prima uit. We hebben gelukkig geen duiven gezien die symptomen hadden, we kunnen er dus vanuit gaan dat de paratyphus de kop ingedrukt is. 

Nog wat voorbereidingen, dan kunnen we de kwekers begin februari weer koppelen.

Tot de volgende!

www,postduivenblog,nl 

11-11-2023 Maar weer eens proberen

 

Het was een paar weken geleden, tijdens de prijsuitreiking van het NIC Holwerd. Ik kreeg plots weer eens de vraag waarom ik geen "stukjes" meer schreef, prompt een paar dagen later weer de vraag, dit keer via Whatsapp.

De uitleg is vrij simpel: geen tijd ervoor vrijmaken. Ja, ik ben druk, veel van huis de laatste jaren, hectisch is het op het werk en ook privé gebeurd er van alles. Maar dan nog, als je wilt kan je er wel wat tijd voor maken. Een andere reden is dan ook dat er wat minder inspiratie is, ook omdat er weinig vrije tijd overschiet. Ik kom niet veel meer bij andere liefhebbers, buiten de vlieghokken bij maatje Wim. Spreek dus ook niet veel mensen meer, wat ook zorgt dat je wat contact verliest, dus minder input hebt om weer eens een "stukje" te schrijven.

Maar nu, op een rustig moment, voor de St. Maarten zangertjes langs de deuren trekken, toch de laptop op schoot. Eens zien of ik iets te melden heb.

Spannende zaken op duiven gebied deze winter? Wat dacht je van de totale verkoop van Jelle Jellema deze winter en de nu al aangekondigde verkoop van Gerard Koopman eind 2024? Misschien wel de 2 beste hokken van onze tijd over de laatste decennia.

Dan een een korte terugblik op het fondseizoen. Als ik kijk naar onze marathon uitslagen is er eentje bij die teleurstelde. St. Vincent zou ons op het lijf geschreven moeten zijn, maar we klokten de eerste te laat, daarna vielen ze nog redelijk, maar 2 van de 9 achter in de uitslag is niet goed. Op Cahors scoorden we nog net voldoende, dat wil zeggen, de eerste vloog op NPO niveau nog 1:10, maar daarna vielen ze zo goed dat we toch met een hoog prijspercentage afsloten. Rara politiepet, wat is dat dan, dat er net geen kopduif valt. Op de andere 4 vluchten scoorden we allemaal 1:25 of nog beter op NPO niveau, dus niets daarover te klagen. 

Geen teletekst dit jaar, maar daar komt natuurlijk ook nog een beetje geluk bij kijken. Verder hebben we de jaarlingen door kunnen spelen op de dagfond, waar nodig hebben we steeds wat ingelast.

Over de jaarlingen gesproken: door het rare vogelgriep jaar 2022 en wat ondoordachte beslissingen hadden we nog zoveel jaarlingen dat zij niet op het normale vlieghok pasten, we hebben ze daarom op het jongenhok gelaten, iets later de eerste jongen gespeend en deze op de kleine afdeling van het normale vlieghok gezet. Hier hebben we een foute inschatting gemaakt, de jaarlingen moesten in het seizoen toch worden overgezet naar het hok waar ze eigenlijk hoorden, het bleek voor het aantal jongen wat we hadden toch niet te doen in het kleine hokje dat beschikbaar was. 

Het uiteindelijke resultaat was onrust tussen de overjarigen, omdat er plots een groep duiven verscheen die ook op zoek waren naar een plekje. Iets wat we dus nooit meer zo moeten doen. Uiteindelijk kunnen we niet ontevreden zijn over het hele eizoen gezien. Ook bij de jongen liep het goed, we hebben ze de meeste jongeduiven vluchten en natourvluchten mee kunnen geven, dus die hebben al aardig wat container uurtjes gemaakt.

Verder wat later in het seizoen wat problemen gehad met de gezondheid van de kwekers, deze zijn gehuisvest op de hokken bij mij. Er bleek wat paratyphus te sluimeren, veroorzaakt door wat duiven die ik in het voorjaar bij iemand heb weggehaald die gestopt was. Omdat ik wist dat dit kwaliteitsduifjes waren heb ik geprobeerd om deze op te laten knappen. Doel was om te zorgen dat ik er nog andere melkers blij mee kon maken.

Onvoorzichtig geweest, waardoor er uiteindelijk onder onze eigen kwekers wat ellende is ontstaan. Er zat niets anders op dan hard in te grijpen en de dragers uit te selecteren. Naast de duiven die ik zojuist al noemde bleken dat ook de sierduiven, de Holle Kroppers te zijn. De weerstand van deze duiven bleek ook minder goed. Jammer genoeg heb ik na 30 jaar van dit deel van mijn hobby afscheid moeten nemen. Harde lessen, ook na een leven lang tussen de duiven maak je deze fouten dus nog.

Nu ik het laatste zo terugkijk is het voor de situatie zoals die nu is beter geweest. Het aantal duiven wat ik hier de laatste jaren in de winter had was rond de 60, alleen in de weekenden was er echt tijd voor de duiven, doordeweeks wordt er goed opgepast door mijn vrouw, maar ook zij heeft werk, daarnaast is zij ook nog mantelzorger en toegewijd oppas oma. Ik ervaar nu dat het overzicht op de groep die er nu zit veel beter is, dat dit veel beter past bij de huidige omstandigheden.

Zoals altijd probeer ik mijn verhaaltjes toch in een wat breder perspectief te zetten. Onze prestaties zijn op NPO-niveau ongeveer gelijk, doelstelling om bij de beste 10 te eindigen is net niet gehaald. Ook in het NIC lieten we het keizergeneraal liggen, onze gave om de goede duiven aan te wijzen werkte dit jaar ook niet zo goed. Neemt niet weg dat de Keizergeneraal van dit jaar het meer dan verdient heeft, nogmaals gefeliciteerd Kleis.

Om nog wat verder uit te zoomen: we hebben het hier over gerommel in de marge. Als we het leed in Gaza en Oekraine zien dan hebben we sowieso niets te mopperen. En dan hebben we het nog niet eens over Jemen, Sudan en god weet wat er nog meer speelt gehad. Gezond verstand zal toch ooit een keer moeten prevaleren boven macht en veel geld verdienen, want dat zijn nog steeds de drijvende krachten achter die ellende.

Ik loop nog even snel langs de duiven, voor het donker is.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

 

12-03-2023 Update

 

12 maart, de winterse omstandigheden trekken weg, het weer klaart weer op. Gisteren een prachtige witte wereld, na flinke sneeuwval op vrijdag een momentje om te genieten. Eind van de dag zag alles er alweer Nederlands uit, sneeuw weg, alles nog nat. Vanmorgen weer wat sneeuw, langzaam lijken we toch naar het voorjaar te rollen.

Bij de kwekers liggen de eerste jongen, het loopt niet slecht, hoewel er een paar koppels onbevrucht waren. Reden: de duivinnen nog te zwaar uit de winter vandaan. Nadeel van een systeem met voersilo's en wekelijkse verzorging. De koppels met onbevruchte eieren hebben inmiddels een tweede ronde liggen, nu maar hopen dat het goed komt.

Afwachten hoe het vliegseizoen gaat lopen, gisteren nog even bij Wim wezen kijken, de vliegers zagen er top uit, groot vraagteken blijft wat de jaarlingen gaan doen, door de vogelgriep perikelen van vorig jaar hebben zij weinig tot geen opleiding gehad. Er zijn ook nog wat late jongen bij.

Reden waarom ik nu weer eens wat schrijf is dat ik gisteren werd gebeld. Ik kreeg de vraag waarom ik gestopt ben als lid van de sectie Sportbeleving bij het NPO. De beller zat naar de livestream te kijken van de vergadering van het NPO, er werd daar gesproken over het functioneren van die sectie. Er werd vermeld dat er contact was geweest met ieder afzonderlijk lid en dat er overleg was geweest. Ik denk dat men mij is vergeten te bellen dan.

Wat er werkelijk aan de hand was: Nagenoeg geen communicatie met het NPO bestuur, voorstellen waar geen reactie op kwam, daarna tot verbazing van de sectie leden het in leven roepen van commissies waar de sectie Sportbeleving best op zijn minst kon participeren, zeker niet in gekend waren en nog wat van die zaken. 

De zittende sectieleden hebben toen gezamenlijk schriftelijk bedankt voor de eer, met opgaaf van reden. Hoewel vlak voor de ledenraad in november is er niet op gereageerd door het NPO bestuur, alleen de voorzitter gaf aan nog contact op te nemen, ik persoonlijk heb er niets meer over gehoord. Jammer, maar helaas.

Ik heb begrepen dat er nieuwe mensen zijn gevraagd, ik hoop dat er wat met de aangeleverde kritiek is gedaan en dat zij succesvoller zullen zijn. We gaan het beleven.

Verder zien we dat er veel verenigingen zijn die kopje onder gaan door het slinkende ledental, ook bij onze vereniging een acuut probleem. Er is een initiatief vanuit één van de Harlinger verenigingen om meer samenwerking te zoeken met de 4 verenigingen in de noordwest hoek in Friesland. Opvallend is dat er dan toch 2 van deze verenigingen zijn die niet verder kijken dan hun eigen voordeur. Hier valt nog veel werk te doen om de duivensport in verschillende regio's toch in de benen te kunnen houden. Niet alleen het naderende vliegseizoen brengt de spanning weer wat terug, ook de nabije toekomst brengt dit met zich mee. Ik wens iedereen veel wijsheid en vooral visie in deze lastige kwestie.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl 

31-12-2022 Half vol of half leeg?

 

Tsja, het is niet de mooiste foto die ik ooit maakte. Eigenlijk staat de foto voor vandaag, Oudejaarsdag 2022. Regen, wind, temperatuur ruim boven de 10 graden. Beetje triest, van alles net niks, maar toch veel. Wel nog lekker naar buiten geweest, lopen, om de conditie toch nog wat op peil te houden. De wind om de kop zorgt er in ieder geval voor dat je de muizenissen de vrije loopt laat en daarmee weer wat zicht krijgt op hoe het in elkaar lijkt te zitten.

De carbidbussen knallen om het oude jaar uit te luiden, gelegenheid om elkaar nog eens op te zoeken, op de plekken waar de donderknallen weg komen. Gemeenschapszin, al lijkt ook dat allemaal minder te worden.

Het is zo'n dag waar je je gedachten nog eens langs het afgelopen jaar laat gaan. We weten allemaal dat 2022 nogal een "Bumpy Ride" was. We kwamen vanuit een lockdown, wegens de COVID pandemie. Nog maar net opgeheven rolden we het volgende hoofdstuk in. Net als de pandemie zal de oorlog in de Oekraïne onze samenleving tekenen, het zijn van de gebeurtenissen waar over honderden jaren in de geschiedenisboeken verteld zal worden. Ja we maken het mee, zij het van afstand. Maar, we zien ze ook komen. De vluchtelingen, de exodus vanuit oost Oekraïne naar het westen en zuiden toe. 

Na de verontwaardiging en de eerste hulpacties kwam het volgende probleem om de hoek, iets wat ons allemaal hard raakt, waar we voorlopig ook nog niet van verlost zullen zijn. Energieprijzen en voedselprijzen gingen sky high, lijken nu iets te herstellen, maar handige zakenjongens zullen er voor zorgen dat het nooit meer wordt zoals het was. Ellende, waar een aantal mensen veel geld aan verdiend, net als de oorlog zelf. Zovelen die niet meer onder ons zijn, de slachtoffers, anderen baden erdoor in weelde. Waar de oorlog precies om gaat? Landje pik door Poetin, maar eigenlijk gaat het om macht, uitbreiding van de armslag van één man. Waar het nog meer om draait? What's in it for me, hoeveel moet ik doen om later het voordeel op te kunnen halen, lees wat de westerse landen doen. Hoe hou ik nog enigszins een vinger in de pap en laat ik een ander het vuile werk doen.....

Je zou er neerslachtig van worden. Maar dat gaan we niet doen. Deze weken vieren we de verjaardagen van de kleinkinderen, aan zowel de Logemann als de De Jong kant. Hoe mooi is dat? Proosten op het nieuwe jaar met de oudste, natuurlijk met Kinderchampagne, de anderen hebben nog geen weet van de wereld, zijn alleen geïnteresseerd wat er nog meer onder het pakpapier vandaan komt. Als ze je om de nek vliegen menen ze het ook, puurder dan dat bestaat niet.

Hoe het ervoor staat voor 2023 met de duiven? De vliegploeg meer-jarigen ziet er goed uit. Er zit een behoorlijke ploeg jaarlingen, wel veel laatjes, die nog niet veel hebben kunnen doen. Natuurlijk heeft dat alles te maken met de vogelgriep en de daardoor ingestelde vervoersgeboden. Maar eens zien wat we daar van over kunnen houden. We gaan natuurlijk weer voor teletekst, Grootmeester titels en een klassering bij de beste 10 in de afdeling in het onaangewezen kampioenschap.

De kwekers zijn afgelopen week aan een kritische blik onderworpen. Nieuwe aanwinsten die de koppeling niet gaan halen, bewezen kwekers die toch een andere partner krijgen of juist niet, we gaan terug naar 10 koppels, de lat moet hoog blijven liggen. Aanwinsten in het kweekhok: 2 bewezen doffers uit het vlieghok, beiden nooit gemist, met teletekst, en verder nog wat noteringen bij de 1e 25 NPO. Ga er maar aanstaan, op de afstanden die in het noorden worden gespeeld. Verder nog een aankoop kunnen doen binnen ons budget, ziet er veelbelovend uit.

Kortom 2023 lijkt veelbelovend voor de combinatie. Er zijn nog wat hindernissen, vooral op beider persoonlijk vlak, maar ook dat komt zeker goed.

We wensen ieder een goed en gezond 2023.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl