zondag 6 januari 2019

Knippen en plakken

Ik weet niet of U het ook heeft gezien. Ik doel hiermee op het programma "DWDD college: De Toekomst". Ik had het afgelopen woensdagavond niet gezien, vanochtend kwam ik het toevallig tegen als herhaling, tijdens het zondagochtend ontbijt. Het programma was een college gegeven door de bekende wetenschapper Robert Dijkgraaf. Eén van Neerlands grootsten, werkzaam aan de universiteit van Princeton in de USA.
Dijkgraaf maakt al een paar jaar dergelijke programma's. Ze handelen steeds over iets in de wetenschap of over een stukje historie in de wetenschap. Het college over Albert Einstein bijvoorbeeld is een must, wil je iets van wetenschap willen begrijpen.
Het programma dat ik vanochtend zag handelde over een inzicht over hoe de toekomst eruit gaat zien. Voornamelijk de mogelijkheden die voor het oprapen liggen rondom het herschrijven van DNA. Experts op dit gebied zijn in staat om DNA te "repareren". Zit er een foutje in dan halen we die weg. Het zorgt er bijvoorbeeld voor dat je niet meer vatbaar bent voor een bepaalde ziekte, of een erfelijke afwijking wordt ermee teniet gedaan. Ze doen hetzelfde met DNA, als computerprogrammeurs met code die zorgt voor het goed werken van computerapps.
Dat we al heel wat mans zijn met het goochelen met DNA weten we al een tijdje. Schaap Dolly staat nog in het geheugen, we kunnen nu al huisdieren op bestelling laten klonen. Is Fikkie dood, hebben we er nog wel eentje in de vriezer, hebben we Fikkie zo weer terug. Zelfs het gedrag schijnt hetzelfde te zijn van deze dieren. Kost alleen nog een paar centen, maar ach, als je dat er voor over hebt?
Knap dat het allemaal mogelijk is. Als ik de geleerden mag geloven die ook aan het programma deelnamen is het slechts het topje van de ijsberg. De technologie die gebruikt wordt om DNA te "herschrijven" heet CRISPR-CAS. Het lijkt iets voor in een laboratorium, maar een blik op internet leert dat het mogelijk is om een starters kit te bestellen, waarmee men thuis aan de gang kan. Ik wreef mijn ogen nog eens uit, maar het is echt waar. Er zijn webshops die CISPR-CAS starters-kits aanbieden.
Zoals gewoonlijk probeer ik na de opgedane kennis te kijken wat de link is met de ons geliefde duivenhobby, maar dat is slechts een inkopper.
We kennen al de artificiale bevruchting, de K.I. zoals dat oneerbiedig wordt genoemd in de veeteelt. Gezien het aantal jongen wat er geproduceerd wordt van sommige duiven(niet alleen doffers) in één jaar, kan het haast niet anders dan dat hier ook laboratoria aan te pas komen. De volgende stap is niet heel moeilijk meer. Vlak na de kerst was er al een Chinees die bekend maakte dat er een identieke tweeling was geboren, genetisch iets aangepast. Het DNA was met de CRISPR-CAS methode aangepast waardoor de kinderen niet meer vatbaar zijn voor het HIV virus. De biologische vader van de kinderen scheen hiermee besmet te zijn. 
Ik wil hier buiten de discussie blijven over het ethische aspect van dit verhaal, maar een paar handige mensen kunnen dit ook met een paar duiven, paarden of wat al meer. Doemscenario is dus dat we binnenkort van de absolute toppers niet één maar honderd versies hebben vliegen, we van diezelfde toppers niet een klein aantal jongen, maar een heel groot aantal jongen hebben rondvliegen. Kortom, sky is the limit, of niet bij de inner circle horen van de mensen die zich hier mee bezig houden, is buitenspel staan.
Klinkt als een science fiction verhaal, maar als er iemand bereid is om 2,78 miljoen euro voor een duif neer te tellen (nota bene zijn eigen duif), wat zou dan de belemmering zijn om een SF verhaal ten uitvoer te brengen? 
Mensen willen winnen, niet alleen om het winnen, maar ook om het aanzien, het prestige en het bewijs te leveren de beste te zijn.

Het kan heel goed zijn dat ik denk in een doemscenario, het scenario zegt eigenlijk dat de duivensport nog meer een toys for boys sport wordt. Iets wat de vermogenden graag onder elkaar spelen, zoals het racen met (te) dure auto's of het spelen van polo op (te) dure paarden.
Laten we hopen dat er voor de amateurs onder ons ook nog wat blijft, iets wat lijkt op hobby en trots zijn op wat je hebt en bereikt..... Oh ja, ik ben zeker de grootste amateur in het rijtje.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl


Geen opmerkingen:

Een reactie posten