Kweekkoppels komen op eieren, blij met de eieren van de "Scheefbek", ondertussen 10 jaar, eitjes ietsje ruw, maar keurig op tijd en stevig genoeg, beide bevrucht. Eigenlijk de enige duivin in mijn hok waarvan ik zeg, daar haal ik goede vliegers uit. Eitjes overgelegd naar een voedsterkoppel, de "Scheefbek" een weekje rust, lekker los in het jongen hok, dan volgende week weer bij haar doffer, de "Zwarte", hopen dat er dit jaar nog wat jongen van gefokt kunnen worden.
Ook bij de Holle Kroppers, de sierduiven, 4 koppels in de kweek, deze zijn vaak net iets lastiger, maar ook hier gaat het goed. De voedsterkoppels die ik heb worden veelal benut om de eitjes van de Holle Kroppers uit te broeden.
De vliegers laat ik volgende week ook maar bij elkaar, ik kan ze dan wat jongen van de sierduiven en kweekkoppels groot laten brengen, de jaarlingen worden dan ook wat bakvaster. Iets wat nu nog mist bij de dames, als ze na het vliegen het hok in komen is het knokken, wil ze graag wel op regel hebben dus vandaar. Wellicht na het rondje kweken wel weer op weduwschap. Moet ff kijken of ik zolang de ruimte voor de jongen kan missen. De doffer zitten nu in 1 van de 2 jongen afdelingen.
Deze week nog maar weer eens aan het rondneuzen geweest. Bijproducten voor de duiven, wat kan ik wel geven, wat kan ik niet geven, wat past bij een marathonduif, wat niet.
Er is momenteel zoveel te krijgen dat ik door de bomen het bos niet meer kan zien. Ieder zichzelf respecterend merk heeft een complete lijn met bijproducten, sommigen vergelijkbaar, anderen met een compleet ander inzicht.
De 1 is zich volledig aan het richten op het versterken van weerstand, de volgende richt zich volledig op het volpompen van de duiven met alles wat ze nodig hebben voor de eerstvolgende race.
Natuurlijk heeft ieder merk een vaste rij volgers die er super mee presteren....
Ik ben er wel klaar mee, ik weet het niet meer.
Ik dacht met weemoed terug aan mijn tijd in Enkhuizen. Speelde daar eerst samen met mijn vader, later solo, met weinig duifjes, maar met groot genoegen en goede resultaten, zonder welke vorm van medicatie of bijproducten dan ook. Gewoon goed voer, volle bak, grit, roodsteen, mineralen en wimovit, schenen nog wat vitamen in te zitten. Zolang als de duiven er maar gek op waren, dan zou het wel goed zijn toch? Oh ja, druivensuiker in het water bij thuiskomst van alleen een zware vlucht(warm weer, wind tegen, boven de 500 km).
Dure duiven waren er toen ook al, evenals supersterren die op de diverse disciplines uitblonken. Alleen niet bij ons op het hok, krijgertjes en opvangers waren de basis van ons hok.
Zieke duiven, kopziekten, geel, paratyphus? Vast wel gehad, nooit echt iets van gemerkt, een duif niet in orde was na een paar dagen weg, gebeurde soms, 1x per 3 jaar ofzo. Als ik met 15 jongen begon bleven er 12 over, van de 8 weduwnaars werd nauwelijks verspeeld. Duivinnetjes op de natour, op nest, mooi spelletje.
Ik weet het, het is al 30 jaar terug, de sport is doorontwikkeld, net als de duiven. Toch draait het nog steeds om die paar witte raven en hun nakomelingen, goede duiven moet je hebben, welk merk, welke bloedlijn? Vroeg op de plank is waar het omgaat.
Wie mij kan vertellen wat ik moet doen, ik hoor het graag. Niet te ingewikkeld graag, heb niet te veel tijd.
Wat me opviel deze week: de duivinnen vliegen vlot 3 kwartier, het is maart.... Geen supervorm, wel supergezond, zonder gekke dingen en dure bijproducten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten