maandag 7 mei 2018

Opschakelen naar de fond

Het was minder afgelopen zaterdag. Prachtig weer, noord-oostenwind, wat kan je gebeuren als duivenmelker?
Nou, bijvoorbeeld dat je wat later klokt dan je eigenlijk zou willen. Dat is wat je kan gebeuren. Ik was ook wel een beetje verwend. Vier vluchten gehad(inclusief de testvlucht), 2 keer bij de eerste tien in de club, dat met overnachtduiven op de vitesse. Ik kan beter stellen dat ik mijn beste seizoenstart heb sinds ik in Engelum weer met postduiven speel.
Zaterdag was het minder, klok er wel vier in een minuut, maar dat kwam meer omdat de eerste lang bleef draaien. Reden voor het draaien was grappig, ik had nog nooit zoiets gezien. De jaarling doffer werd achtervolgd door een wel heel dominant acterende zwaluw. Ronde na ronde zat er een huiszwaluw kwetterend aan de staart van de rode 077, protesterend dat de duif het lef had door zijn territorium te vliegen. Alle mugjes weg!  077 keek steeds achterom, heeft zich wel twintig keer afgevraagd: "Wat heb ik nou aan mijn staart hangen?"
Dat er wat tijd verloren ging was allang weer goedgemaakt door het schouwspel wat ik voorgeschoteld kreeg.
Toen de 077 eindelijk was geland, zag ik uit de noordwesthoek 3 duiven tegelijk aan komen stormen, hoog, als raketten kwamen ze naar beneden. Ik overweeg iets te zoeken van een kompas, beetje handzaam voor een duif, zodat ze bijtijds wat kunnen bijsturen. Al mijn duiven kwamen uit de west of noord-west kant, doorgeschoten, zich laten verleiden door de trek die kant op. Het was weer zo'n vlucht waarop de IJsselmeerkant alles voor zich opeist in de afdeling Friesland. Wind, daar kan gelukkig niemand wat aan veranderen.
Op een enkeling kwamen de duiven goed af, maar zoals gezegd wat te laat. Het was dan ook de week waarin ik ben begonnen aan de voorbereiding op de fondvluchten. Overtuigd overnachter, maar de dagfond mag ik ook graag spelen, mooie leerschool voor jaarsen en onervaren tweejaarsen. Deze week het voer al wat zwaarder gemaakt, volle bak, ze kunnen eten wat ze nodig hebben. 
Vandaag, op de maandag dus, begonnen met "rijden". Ik doe dit altijd met de nestduiven als de snit er wat beter op moet. Trainen aan huis is een bezigheid waar nestduiven zich liever niet aan wagen. Dan maar mee als ik richting werk ga, los nu voorlopig halverwege de Afsluitdijk, ritje van zo'n 40 kilometer voor de duiven. Waar nodig kan er nog iets bij. Ik los dan in Hoorn, bij het werk, dan zitten we hemelsbreed op zo'n 65 kilometer. Reken daar maar wat bij, meestal gaan ze echt niet rechtdoor het water over. Aan de nest standen wordt behoorlijk gerommeld, heb voor elk koppel een bestemming, hoop dat ze niet kwijtraken voor die tijd. Als het mee zit kunnen er drie koppels richting St. Vincent, twaalf Juni inkorven. Week erop zijn er iets meer voor Perigueux beschikbaar. Fingers crossed! Dagfond begint de laatste week van mei, hoop dan ook een paar koppels klaar te hebben op zo'n tien dagen broeden.
Heb dit jaar wel met een vreemd fenomeen te maken. Ik raak heel snel jongen kwijt van het hok. Heb er nu elf gespeend voor eigen gebruik, hiervan zijn er al vijf kwijt. Geen idee waarom, gezondheid is super, moet er wel veel kweken zo om het hok wat vol te krijgen... En nee, het is geen kat, ze komen niet terug op het hok als ze wegtrekken.
Mysteries in de sport.... Er zijn al boeken vol over geschreven, nu maar eens wat oplossingen dacht ik zo.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl

Geen opmerkingen:

Een reactie posten