Halverwege het fond seizoen

Tijd voor een tussentijdse balans, Het is het laatste weekend van Juni geweest, voor de NPO fondvluchten staan we nu halverwege. De derde dagfond is vervlogen, 3 van de 7 overnachtvluchten zijn geschiedenis. De ZLU liefhebbers zijn pas begonnen dit weekend, maar die hebben dan ook iedere week feest vanaf nu.

Hoe het ervoor staat in Engelum?
Ik heb al uitvoerig bericht over de mislukking van Limoges, daarbij kan ook de zelfde bewoording voor St. Vincent middaglossing worden gebruikt. De 2 ingezette duiven vanaf St. Vincent zijn zelfs niet thuis gekomen.
Afgelopen weekend was het Ruffec(894 km). Ik had voor het eerst duivinnen mee op een goede neststand. Dat bleek ook, de 3 gezette duiven stonden alle 3 op de uitslag in het NIC(1:3), 2 van de 3 haalde een NPO klassering(1:3 in Friesland), eentje was goed genoeg voor sector 4(1:4).
Veel nachtvliegers, ondanks het weer. Een clubgenoot wist te vertellen dat er zo'n 70 duiven geklokt waren in de neutralisatietijd, het zou kunnen, ik heb ze niet nageteld. Spectaculair, de liefhebbers van de ochtendlossingen zullen er van gruwen misschien. Feit is dat het gebeurd.

Ruffec, de 13-552

Hier geen nachtvliegers, de eerste werd geklokt op 08:02 en wat seconden, goed genoeg voor een ruime plek 1:10. Tevreden, zeker na de mislukkingen van de eerdere vluchten.
Opvallend was ook dat de conditie van de duiven uitstekend was, chapeau dus voor de verzorgers van de duiven onderweg.

Daarnaast was dit weekend ook de 3de dagfond vlucht, helaas een dag uitgesteld, maar ik vind dat nooit een probleem, vooral voor de jaarlingen een goede leerschool, ze moeten zich toch goed leren redden, zowel in de container als onderweg.
In de vereniging werd een vierde plek behaald, in de afdeling kwamen we niet eens op de uitslag, nog wel in rayon "De Kuststrook". Vraag me af of de omstandigheden dan toch nog zoveel invloed hebben gehad. Ik kan me haast niet indenken dat het niveau duiven in het rayon zoveel lager zou liggen dan elders in de afdeling. Ook de "Kuststrook" telt een aantal gerenommeerde spelers. Overigens nu nog één duif onderweg. Ik had het al voorspeld, prachtige doffer, echter erg ongedurig, verpilde teveel energie voor de mand ook maar open ging. Ook in het hok steeds bezig, zijn afwezigheid bevestigd dat nu.
De eerste 2 dagfond vluchten liepen hier niet verkeerd, geholpen door lastige omstandigheden, moet er eerlijker wijs worden bij gezegd.

Mantes la Jolie, de 16-600

Er zijn ondertussen toch wat duiven verspeeld, er waren al niet veel duiven beschikbaar om op alle vluchten uit te kunnen komen. Komend weekend is er alleen een midfond, hier worden wat jaarlingen gezet, daarna het weekend van Dax en een dagfond(volgens mij Gien, rond de 650 km). Dax wordt overgeslagen, ondanks de nationale lossing, geen duiven, op Gien worden een paar duifjes ingezet, ook om de vereniging te steunen. Het weekend erna Orange, misschien dat het Ruffec ploegje duivinnen dan mee kan, even zien wat de neststanden doen. Het weekend daarna nationaal Chateauroux, hier wil ik aan de start komen met wat jaarling duivinnen op een goede neststand. Daarna nog Bergerac en Cahors voor de overnacht. Eén van de twee ga ik nog mee doen, gevoelsmatig zeg ik nu Bergerac, maar dat is alweer een aantal vluchten verder, met dit aantal duiven is het bijna bij de vlucht af afmeten wat de volgende stap zal zijn.

Hoe ik seizoen 2017 zelf ervaar?
De keuze om de doffers op weduwschap te spelen is goed geweest, al komt het er op de fondvluchten nog niet uit. De duivinnen op nest waren top op de tweede dagfond en nu op Ruffec, het is dan ook de specialiteit van het huis, de duiven die mee waren, waren ook alle drie ervaren.
Op de programma vluchten wordt iedere keer wel een duifje op de uitslag gezet, soms zelfs met een mooie reeks, wat aangeeft dat de duiven goed in orde zijn.
Wat steekt zijn de missers op St. Vincent en Limoges. Als je heel eerlijk bent kon dat ook haast niet goed gaan, met doffers die op 3 en 4 jarige leeftijd de ervaring van een jaarling hadden. 
Al met al dik tevreden. Als het seizoen klaar is gaat de 13-552 naar het kweekhok, haar prestaties vanaf Sens en Ruffec rechtvaardigen dit, er is nog geen doffer die heeft laten zien kwaliteiten voor de kweek te hebben, misschien komt het nog...

Ter overweging: We werden de afgelopen weken met onze neus op de feiten gedrukt. Gelukkig vandaag goede berichten, ik kan U wel vertellen dat als het om de gezondheid van je geliefde gaat, een eerste nationaal niet meer zo belangrijk is. 
Dus geniet, zeur niet over wat het had kunnen of moeten zijn, maar aan wat je wel hebt. Toch mooi, die duivensport.

Tot de volgende!


www.postduivenblog.nl

Dat kwartje waar ik het over had

Vorige week eindigde ik mijn gekrabbel met een opmerking over een kwartje dat wel weer een keer de goede kant op zou vallen, na de teleurstelling van Limoges. Dat het een week later al zou zijn had ik ook niet verwacht.
Limoges liep niet goed af, hoewel de duiven wel thuis zijn gekomen. De trainingsarbeid me tegen deze week, er moest ook ook nog wat worden gemarchandeerd met de verzorging. Zo af en toe wordt er wat extra's verwacht en moet ik vroeg weg, wat betekend dat het 's ochtends alleen voeren is, de weduwnaars kunnen niet los dan. Daarnaast stond er een zomerstorm, waardoor de nestduivinnen niet mee konden in de auto, Lossen met windkracht acht lijkt me niet zo'n goed idee.
Kortom, geen ideale voorbereiding, maar de uitkomst afgelopen weekend was niet verkeerd.
Er stond een zuidwesten wind, snelle vluchten stonden in het verschiet, voor mij Weert(220 km) voor de jaarlingen en herintreders, daarnaast dagfond uit Sens(587 km).
De vitesse was inderdaad een snel concours, voor mijn doen kwamen ze niet slecht, de eerste klasseerde zich nog netjes in de vereniging. Te merken is dat dit soort vluchten echt te licht zijn voor de marathonista's. Klappend, met opgeblazen krop, zeilend, rondje na rondje, arriveerde de eerste. Tijd verspelend, maar goed, het is geen halszaak en zeker geen doel om vroeg te spelen op de vitesse. Lukt het een keer is het meegenomen. Toch nog tiende in de club, alles binnen afzienbare tijd thuis.
Dat alles gebeurde onder een stralend zonnetje, blauwe lucht, wat kleine stapelwolkjes. Vera maakte tijdens de lunch een opmerking over een stekend litteken. "Ander weer op komst, gebeurd altijd als ik mijn litteken voel". Ze had gelijk. Vanuit de westkant dikke wolken, die niet veel goeds beloofden. Frontje wat op zee zou blijven, dreef toch het land op, wat geen goed nieuws is.
Regen dus. Een blik op buienradar liet zien dat er gaten zitten tussen de buien. Als er eentje goed is knalt die erdoor, de rest blijft achter de buien hangen", mooie opmerking, die waarheid bleek te zijn.

De hoofdrolspeelster van Sens

Terwijl ik wat aan de laptop rommel, hoor ik wat bij het hok, ik kijk op en zie nog net een staart de spoetnik in verdwijnen. De 552 is al in het hok voor ik er erg in heb, ze is de enige van mijn duiven die het lukt om vanuit de lucht in één keer naar binnen te duiken. Mooi vroeg, tenminste voor onze regio, pal uit de westkant, dus tussen de buien door, zoals ik al voorspelde. Eerste melding in de club, ook vroeg in rayon "De Kuststrook", in de afdeling scoort ze wat minder vroeg, het eerder genoemde front speelt vooral de noordwest hoek van Friesland parten. Toch weer een lastige race, concours staat in de vereniging meer dan twee uur open, verderop in de afdeling wordt veel sneller gesloten. Bij afslaan missen er nog wat duiven, in Engelum de laatste thuis als ik terug kom van het afslaan. 
Na het slechte Limoges weekend, een mooi opsteker, ook al is het niet op de geliefde overnacht fond, deze telt ook!
Dinsdag inkorven voor St. Vincent, hopen dat hier ook weer wat moois uit voort komt.

Tot de volgende.

www.postduivenblog.nl