Halverwege het fond seizoen

Tijd voor een tussentijdse balans, Het is het laatste weekend van Juni geweest, voor de NPO fondvluchten staan we nu halverwege. De derde dagfond is vervlogen, 3 van de 7 overnachtvluchten zijn geschiedenis. De ZLU liefhebbers zijn pas begonnen dit weekend, maar die hebben dan ook iedere week feest vanaf nu.

Hoe het ervoor staat in Engelum?
Ik heb al uitvoerig bericht over de mislukking van Limoges, daarbij kan ook de zelfde bewoording voor St. Vincent middaglossing worden gebruikt. De 2 ingezette duiven vanaf St. Vincent zijn zelfs niet thuis gekomen.
Afgelopen weekend was het Ruffec(894 km). Ik had voor het eerst duivinnen mee op een goede neststand. Dat bleek ook, de 3 gezette duiven stonden alle 3 op de uitslag in het NIC(1:3), 2 van de 3 haalde een NPO klassering(1:3 in Friesland), eentje was goed genoeg voor sector 4(1:4).
Veel nachtvliegers, ondanks het weer. Een clubgenoot wist te vertellen dat er zo'n 70 duiven geklokt waren in de neutralisatietijd, het zou kunnen, ik heb ze niet nageteld. Spectaculair, de liefhebbers van de ochtendlossingen zullen er van gruwen misschien. Feit is dat het gebeurd.

Ruffec, de 13-552

Hier geen nachtvliegers, de eerste werd geklokt op 08:02 en wat seconden, goed genoeg voor een ruime plek 1:10. Tevreden, zeker na de mislukkingen van de eerdere vluchten.
Opvallend was ook dat de conditie van de duiven uitstekend was, chapeau dus voor de verzorgers van de duiven onderweg.

Daarnaast was dit weekend ook de 3de dagfond vlucht, helaas een dag uitgesteld, maar ik vind dat nooit een probleem, vooral voor de jaarlingen een goede leerschool, ze moeten zich toch goed leren redden, zowel in de container als onderweg.
In de vereniging werd een vierde plek behaald, in de afdeling kwamen we niet eens op de uitslag, nog wel in rayon "De Kuststrook". Vraag me af of de omstandigheden dan toch nog zoveel invloed hebben gehad. Ik kan me haast niet indenken dat het niveau duiven in het rayon zoveel lager zou liggen dan elders in de afdeling. Ook de "Kuststrook" telt een aantal gerenommeerde spelers. Overigens nu nog één duif onderweg. Ik had het al voorspeld, prachtige doffer, echter erg ongedurig, verpilde teveel energie voor de mand ook maar open ging. Ook in het hok steeds bezig, zijn afwezigheid bevestigd dat nu.
De eerste 2 dagfond vluchten liepen hier niet verkeerd, geholpen door lastige omstandigheden, moet er eerlijker wijs worden bij gezegd.

Mantes la Jolie, de 16-600

Er zijn ondertussen toch wat duiven verspeeld, er waren al niet veel duiven beschikbaar om op alle vluchten uit te kunnen komen. Komend weekend is er alleen een midfond, hier worden wat jaarlingen gezet, daarna het weekend van Dax en een dagfond(volgens mij Gien, rond de 650 km). Dax wordt overgeslagen, ondanks de nationale lossing, geen duiven, op Gien worden een paar duifjes ingezet, ook om de vereniging te steunen. Het weekend erna Orange, misschien dat het Ruffec ploegje duivinnen dan mee kan, even zien wat de neststanden doen. Het weekend daarna nationaal Chateauroux, hier wil ik aan de start komen met wat jaarling duivinnen op een goede neststand. Daarna nog Bergerac en Cahors voor de overnacht. Eén van de twee ga ik nog mee doen, gevoelsmatig zeg ik nu Bergerac, maar dat is alweer een aantal vluchten verder, met dit aantal duiven is het bijna bij de vlucht af afmeten wat de volgende stap zal zijn.

Hoe ik seizoen 2017 zelf ervaar?
De keuze om de doffers op weduwschap te spelen is goed geweest, al komt het er op de fondvluchten nog niet uit. De duivinnen op nest waren top op de tweede dagfond en nu op Ruffec, het is dan ook de specialiteit van het huis, de duiven die mee waren, waren ook alle drie ervaren.
Op de programma vluchten wordt iedere keer wel een duifje op de uitslag gezet, soms zelfs met een mooie reeks, wat aangeeft dat de duiven goed in orde zijn.
Wat steekt zijn de missers op St. Vincent en Limoges. Als je heel eerlijk bent kon dat ook haast niet goed gaan, met doffers die op 3 en 4 jarige leeftijd de ervaring van een jaarling hadden. 
Al met al dik tevreden. Als het seizoen klaar is gaat de 13-552 naar het kweekhok, haar prestaties vanaf Sens en Ruffec rechtvaardigen dit, er is nog geen doffer die heeft laten zien kwaliteiten voor de kweek te hebben, misschien komt het nog...

Ter overweging: We werden de afgelopen weken met onze neus op de feiten gedrukt. Gelukkig vandaag goede berichten, ik kan U wel vertellen dat als het om de gezondheid van je geliefde gaat, een eerste nationaal niet meer zo belangrijk is. 
Dus geniet, zeur niet over wat het had kunnen of moeten zijn, maar aan wat je wel hebt. Toch mooi, die duivensport.

Tot de volgende!


www.postduivenblog.nl

Wat een gezeur

Vroeg in de morgen, in de zomer

En toen werd het zomer, niet zomaar lekker 25 graden, nee, zomer, je weet wel, bloedheet in het binnenland enzo.....
De aangekondigde omstandigheden betekenen voor de bestuurders van NPO en afdelingen ook meteen overuren. Vroeger was er geen discussie, vliegen, verder niets. Tegenwoordig ligt dat iets gevoeliger, de social en andere media verhaald over alles, de ruimte die men heeft moet immers vol. Als er over alles wordt verhaalt kijken er mee met andere belangen en overtuigingen dan wat we in ons duivenwereldje gewend zijn.
We zijn overigens ook een stuk wijzer dan pak weg 30 jaar terug, dus is een beslissing over wel of niet vliegen een afweging waar veel meer componenten moeten gewogen dan in het verleden. Daarbij komt dat we in een glazen kooi leven.  
Niet makkelijk, ik ben blij dat ik niet in de schoenen van die bestuurders sta. Welke beslissing ook wordt gemaakt, de voor en tegenstanders staan klaar met stenen en hakbijl. Koppen moeten er rollen als men het er niet mee eens is. Wat dat aangaat hebben we nog niet zoveel geleerd.
Ik heb me na de eerste publicatie van het NPO bestuur over het aflassen van de Derby voor jonge duiven weer eens vreselijk lopen ergeren aan wat er zoal over het internet heen vliegt. Ik schaam me soms de ogen uit de kop over mijn medemelkers. Ja, een mening mag, in mijn ogen MOET een mening zelfs. Maar een mening betekend ook verantwoordelijkheid. Verantwoordelijkheid is een groot goed, daar dien je zorgvuldig mee om te gaan.

Welke mening ik hierover ben toegedaan? Ik had het door laten gaan, op voorwaarde dat er alleen duiven worden gekorfd die voldoende opleiding hebben gehad, dus aantoonbaar genoeg met de container zijn mee geweest. Het jonge duiven programma helemaal hebben mee gedaan. Diegenen die vandaag duiven mee hadden op de natour zullen ook gezien hebben dat de minder ervaren dieren wel thuis komen, maar het best lastig hebben. Doe dit maal factor 3(gemiddelde afstand vandaag maal 3 is afstand Derby), dan is het niet moeilijk te bedenken dat onervaren dieren en probeersels het niet hadden gered. Kan nooit de bedoeling zijn. Geklopt worden op waarde, dat is sport, niet geklopt worden doordat het onmogelijke wordt gevraagd. Dat is mishandeling.
Het is wel de tendens in deze tijd, geef maar mee, liefst als jaarling al naar Saint Vincent, wat thuiskomt is goed. Is een mening en een methode, maar men vergeet dat de meesten eerst wel wat opleiding en ervaring nodig hebben om uit te groeien tot een echte sportduif. Of was iedereen op zijn eigen werk of tijdens zijn eigen opleiding ook meteen de beste van de afdeling of de klas? 

Kijk naar het wielerpeloton, iets waar je veel parallellen kunt trekken met onze sport. Die paar natuurtalenten, ja die komen snel, moeten vaak tegen zichzelf in bescherming worden genomen, anders branden ze vroegtijdig af. De meeste goede tot zeer goede renners zijn echter renners die in de loop van een aantal jaren boven komen drijven, opgeleid zijn en gelegenheid hebben gehad om hard te worden, getectyleerd te worden, de uitdrukking van Mart Smeets is inderdaad alles omvattend op dit vlak. Beetje omzichtig omgaan met de talentjes in je hok gaat ook zorgen dat je op den duur de beste overhoud, maar er vooral ook langer plezier van hebt. 

Vandaag genoten van de navlucht en van de africhtingen van de jongen. Vroeg op, uitgebreid de jongen kunnen lossen op verschillende locaties, passend bij hun leeftijd en stadium van opleiding, bij thuiskomst nog op tijd om de eersten thuis te zien komen van africhtingen en de natourvlucht. Mooi vliegweer, de trainingen vanuit Noord-Holland hebben hun vruchten weer afgeworpen. Mijn 2de viel als een steen uit de westkant, moet zeker heel veel water onder zich hebben gezien, zat heel hoog, wat een genot om zo een duif thuis te zien komen, hier doe ik het voor. Nu nog op tijd, van 1000 kilometer, dan is het helemaal voor elkaar!
De negen doffers zijn allemaal thuis, de dieren die de jaren ervoor al de container hebben gezien kwamen voorop, de onervaren doffers (eerste keer in de container mee), hadden zichtbaar meer moeite.
Vandaag 32 jongen gelost, één voor één, op 3 verschillende afstanden, bijna alles thuis, ook hier, hoe meer de jongen weg zijn geweest, hoe beter ze afkomen, ook al moeten ze ook afzien. Maar daar heet het ook opleren voor.

Goede week!

www.postduivenblog.nl