01-02-2020 Wakker in een vreemde wereld

Het licht van de kassen bij Berlikum

Kwam de vorige blog vanaf Fuerteventura, Canarisch eiland voor de Afrikaanse kust, deze keer zit ik weer gewoon met mijn trouwe laptop (nee, heeft geen naam) aan de eettafel. Natuurlijk op mijn favoriete plekje, op de kop van de tafel, naar rechts kijk ik zo naar de hokken als het licht is.

Wakker in een vreemde wereld. Het schoot mij te binnen terwijl ik tegen de wind in naar huis reed, op mijn fiets, na een bezoek aan Hans, net als ik duivengek. Ik kom daar zo nu en dan om even bij te kletsen.
Ik keek naar de luchten, de wolken waren grijs, regen dreigde, hoewel de diverse weerapps op mijn mobieltje anders beweerden toen ik besloot weer naar huis te fietsen. Ik keek naar de Jakobsladders die door de wolken schenen. Vorige week zag ik ze van boven af, boven de wolken, in het vliegtuig naar huis. Boven de wolken waar het altijd mooi weer is. Ik zag de gaten in de wolken en besefte dat daaronder iets of iemand in een soort van voetlicht kwam te staan, als een entertainer op een podium. 
Vanmiddag besefte ik dat het gezegde "Achter de wolken schijnt de zon" eigenlijk zou moeten zijn: "Boven de wolken schijnt de zon".

Wakker in een vreemde wereld. Tijdens de fietstocht schiet ook de app wisseling in onze familie appgroep van gisteravond door het hoofd. Mijn zuster was plotseling opgenomen, wegens aanhoudende pijnklachten. Terwijl er al een tijd wordt gedacht aan een aandoening met een ontsteking blijkt er iets anders aan de hand. Achteloos valt het K woord, volgens mijn zuster wel goed te behandelen.

Wakker in een vreemde wereld. Groot Brittannië besluit om uit de EU te stappen en gisteren werd die piketpaal ook daadwerkelijk geslagen. Niemand die weet wat het gaat brengen, naast een hoop rompslomp extra voor de import en export van allerlei goederen. Als altijd hoop ik dat het voor beide zijden kansen biedt.

Wakker in een vreemde wereld. Zondagavond weer thuis na onze vakantie week, maandagochtend meteen vol aan de bak. Een nieuw project op één van onze zusterbedrijven. Wel verder van huis, het dagelijks heen en weer pendelen lukt nog net. Mooi project, als we een goede businesscase weten neer te zetten zal ik nog veel langer betrokken blijven, maar het heeft ook gevolgen.
Weinig tijd voor de duiven afgelopen week. Ik had al wel gezien dat ze er goed uitzagen. Die onvolprezen buren en Vera in de week ervoor hadden de instructies voor voer en water goed uitgevoerd. Hierdoor dus een conditie die alleszins acceptabel is. 
Het plan in mijn hoofd was er al. Die zaterdag 1 februari, dan moeten de kwekers bij elkaar. Als dat is gelukt kunnen de doffers die bij de vliegploeg horen een bak gaan zoeken, kunnen de duivinnen nog even in de afdeling voor de jongen verblijven. Kunnen ze ook weer los.

Wakker in een vreemde wereld. Vanochtend stond ik redelijk vroeg op, genoeg te doen vandaag. Er stond ook nog iets met Wim op het program. Ik liep naar buiten tegen achten, de lucht was langzaam bezig om van zwart weer naar licht te gaan. Die lichten van de kassen verderop bij Berlikum reflecteerden tegen de wolken. Het gaf een onwezenlijke en tegelijk fascinerende blik. Dat licht, die kleur, het blijft apart.
Na een fotootje met de mobiel de hokken gaan schrapen, gevoerd, schoon water gegeven en de baadbakken klaar gezet. Daarna tijd voor mijn eigen ontbijt.

Wakker in een vreemde wereld. Ik las tijdens het ontbijt de wekelijkse nieuwsbrief van het NPO. Na de nationale vergadering en de op zijn minst opmerkelijke gang van zaken las ik, nee, screende ik, het voorwoord van de voorzitter. Een wat feitelijke uiteenzetting van hoe de organisatie NPO is opgebouwd....... Natuurlijk wist ik dat nog niet(?). Heb geen idee wat ervan te denken, wie snapt nu wat niet? 

Wakker in een vreemde wereld. Bij Ko van Dommelen, fond icoon uit het Zeeuwse, zijn een aantal van de besten weggepikt. 

Wakker in een vreemde wereld. Wim belt terwijl ik druk ben de kwekers tussen de vliegers vandaan te zoeken, hij is niet zo lekker, ons geplande uitstapje vanmiddag kon niet doorgaan. Hij wilde nog wel even langskomen, kijken hoe het gaat met het bijeenbrengen van de kweekkoppels. Leuk, de duiven door de handen, steeds weer wat plus en minpunten. Na de beoordeling gaan de duiven in het goede broedhok. Ze doen het eigenlijk meteen goed. Laat ze toch maar even gaan, morgenvroeg weten we meer. Dan worden we hopelijk weer wakker in een vreemde wereld.

Tot de volgende!

www.postduivenblog.nl