Natuurlijk gaat het dan meest over werk, o.a. een week Duitsland stond op het program, ook de diverse duiven verplichtingen eisten hun tijd op.
Zoals gewoonlijk wordt er op ons bedrijf rondom de feestdagen extra in de weekenden gewerkt. Daarnaast stonden er 3 zaterdagen duivenzaken op de agenda. De week Duitsland begon al met een reis op de vroege zondagmorgen, deze zondag vertrokken we voor een week naar de zon. Nu is het maandagavond, zijn we gesetteld op ons vakantieadres op Fuerteventura en is er ook de rust in het hoofd om even stil te staan bij de duiven. Er vliegen hier boven verschillende plaatsjes koppels duiven rond, wordt duidelijk met postduiven gespeeld op dit eiland.
Mijn duiven worden overigens prima verzorgd door de buren, zelf geen duivenmensen, maar als je zorgt dat zij gemakkelijk kunnen voeren en de drinkbakken kunnen bijvullen is er al een hoop gewonnen. Komt dus weer goed, daarnaast alvast een bedankje voor deze buren, ze lezen vaak dit blog overigens. Supporters kan ik ze al bijna noemen.
De Nederlandse duivenwereld staat op de kop door alle bestuurlijke ontwikkelingen. Wat ik vind van de gang van zaken? Ik heb hier al voldoende over geschreven, je kan niet bouwen op drijfzand. Wat wel nodig is, is dat er doorgegaan wordt met vernieuwing, maar dan wel in overleg en met een open communicatie. Er zullen dan evengoed onrustige momenten zijn, maar er zal in ieder geval veel meer begrip zijn. Laat het een wijze les zijn, succes aan diegenen die het aandurven de handschoen op te pakken.
Prijsuitreikingen heb ik nu wel genoeg meegemaakt afgelopen maanden. Wat één vroege duif al niet teweeg kan brengen. Het mag allemaal niet in de schaduw staan met wat de grote mannen allemaal laten zien, maar toch ben ik er apetrots op. Komend seizoen maar weer een keer zo'n vroege. Vanaf deze plek ook de felicitaties aan iedereen die wat te vieren had, grote klasse. Eén noem ik in het bijzonder, dat zijn de giganten uit Berlikum, Auke en Marijke doen daar al heel wat seizoenen wat niemand voor mogelijk houd. Top!
Ik vraag mij ondertussen wel af wat de zin en onzin is van zoveel uitslagen van één vluchtje. Natuurlijk meet je je in de club of het inkorfcentrum, regio en afdeling. Ik snap ook nog nationaal, al dan niet in sectoren.
Mijn "592" was vanaf Bergerac 1e in het NIC, 1e in het Rayon, 1e in het CCG, 1e in het samenspel NOF, 1ste in de Friese Fondclub, 1e in de gezamelijk FFC en FNN uitslag en ook nog 1ste in Zone 4 van de Noordelijke Unie. Daarnaast nog 2de in de Afdeling Friesland en 2de sector 4 nationaal NPO. Waar ik nog het meest trots op ben is de 62ste plek nationaal tegen ruim 24.000 duiven, overvlucht op Zeeuws-Vlaanderen maar liefst 250 km. Alleen leverde dat geen vleesprijs of beker op..... Beetje veel allemaal, ook al heb ik het mij goed laten bekomen. Je moet alles een keer meemaken tenslotte.
Misschien ook eens iets om naar te kijken. Waarom moeten er zoveel uitslagen zijn? De prestatie van zo'n duif wordt er niet minder om lijkt me. Daarnaast vreet het tijd om alles af te lopen. Waarom niet een gecombineerde dag met vlotte uitreik ceremonies. Mij dunkt dat er dan na een half uur ook nog belangstelling is voor diegenen die geëerd worden. Als kosten een punt zijn voor veel liefhebbers kan dat ook nog een aardige besparing opleveren, bij elke prijsuitreiking is het feest, wordt er gedronken en moeten de kosten worden bestreden. Natuurlijk is dat hartsikke gezellig en is het goed voor de broodnodige verbinding tussen liefhebbers. Of telt dat verhaal over het kostenplaatje in de winter niet?
Op naar het rustige seizoen, eerste weekend februari gaan de kwekers bij elkaar. Kweken voor de éénhoksraces, kweken voor mijn eigen overnachtploeg, kweken voor mijn grote vriend Joan, doe een samenkweek, heb nog wat afspraken lopen voor ruilduifjes en ook nog kweken voor de sierduiven. Moet nog wel ff wat gebeuren!
Tot de volgende!
www.postduivenblog.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten