Genoeg gezeurd over het echec van vorige week. Nee, het was niet goed, het was bar slecht zelfs. De balans tot nog toe is dat ik 6 van de 10 ingezette duiven kwijt ben. Ik loer nog op wat terugkomers, maar ja, die zijn voor dit seizoen verloren. Een leerzaam seizoen, dat is de conclusie tot nog toe.
Verwachtingen waren hoog, ik had vertrouwen in een paar zorgvuldig opgeleide 2 jarige duivinnen. Het voorseizoen liet zien dat het vertrouwen terecht was. De eerste echte opdracht zei wat anders, namelijk dat het allemaal niet zo heeft mogen zijn. Wat wel thuis kwam van Perigueux? Een ervaren 3 jarige, niet aan haar proefstuk, maar wel een overlever, ze is al vaker wat langer van huis geweest, weet toch telkens weer zichzelf te herpakken. Voor de sport kan je er nooit van op aan, thuiskomen doet ze.
Hetzelfde geldt voor de jaarlingen. De 6 dames die naar Chateaudun gingen waren goed voorbereid, in de goede doen, hadden dus thuis moeten komen. Van verschillende collega melkers hoorde ik dat ze alles of bijna alles thuis hadden, vooral de zondagochtend kwamen er nog veel door. Hier slechts 2 op zaterdag avond en eentje de morgen erna.
Ik had ze niet op de midfond moeten zetten het weekend ervoor, of toch wel? Veel weduwduivinnen vliegen gewoon elke week en komen thuis. Daarnaast hadden ze de weken ervoor al stilgezeten, na een slechte midfond en bewust inhouden op de 2de dagfond, dus was wat ritme meer dan welkom. Goed getrainde duiven moeten toch probleemloos 340 kilometer kunnen vliegen?
Iets geks gedaan in de voorbereiding met voer? Nee, ook niet, ik ben op verschillende vluchten succesvol geweest met de voorbereiding die ik ook nu heb gedaan, dus daar ligt het ook niet. Geen oud voer of andere spullen die beschimmeld kunnen zijn. Geen geklooi met allerlei "bijproducten" zoals dat zo mooi wordt genoemd. Duiven in de hand waren goed in orde, als ze boterzacht aanvoelen, mooi vol maar niet te zwaar, keeltjes mooi gekleurd en het vlees roze zonder al te veel schilvers, zeg ik dat ze goed in orde zijn. Noppen mooi wit, helder uit de ogen kijken, witte oogranden, kortom, je zou ze zo op de kweek zetten, allemaal toppers!
Het enige wat ik ervan kan zeggen is dat ik terug kan naar de tekentafel. Ik ben gek van statistieken, aangeleerd vanuit mijn werk, als ik terugkijk heb ik met enige regelmaat vluchten die op deze manier op mijn hok zo verlopen, er komt een bepaald type duiven thuis, de rest laat het afweten of is gewoon weg. Een soort van reset in computertaal. Duiven die door de fronten heen kunnen, zoals vorige week het geval was, zijn op één hand te tellen. In mijn vliegploeg van vorig jaar had ik er twee die dat kunnen, de 556, die nu op de kweek zit en de 546, die op St Vincent mee was. Afgemeten aan de resultaten van 2015, Aurillac, ook zo'n vlucht, met 2 duiven dik op tijd, de 3de kwam op maandag....
Het duifje dat zich op tijd meldde van Chateaudun heeft dezelfde kwaliteiten. Conclusie: op het kweekhok zitten duiven die heel goed "mooi weer" vliegers kunnen produceren, de doorzetters, die zich niets van het weer of van wat voor front dan ook aantrekken, zijn dun gezaaid.
De eerste meldingen van Barcelona staan op Pipa. Lothar Lessmeister is een bekende naam uit het Saarland, al eerder timmerde hij internationaal aan de weg, tot nog toe heeft hij de snelste. Eerste melding in Nederland in Yerseke, internationaal lijken we het niet te redden dit jaar.
Ik weet wat me te doen staat. Op naar Albi en Chateauroux.
Goede week!
www.postduivenblog.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten