De aanloop was goed te noemen. Afgelopen weekend de duiven thuis van St. Vincent. In mijn Friese duivenleven voor het eerst dat er duiven van mij deelnamen aan de klassieker van de middag lossingen. 1180 km naar Engelum, heroïek ten top, Veel deelnemers aan internationaal Barcelona spelen deze afstanden niet eens. Alle 2 dames thuis op de zondagmiddag, de eerste een mooie prijs per tiental, de tweede deed wat van haar werd verwacht, ze sleepte haar prijsje ook nog binnen. Alle 2 dames op de uitslag, uniek en (bijna) maximaal gescoord. Toch was er al een domper. Een aantal duiven mee naar Quievrain om ritme te houden, door de latere lossing en slechter dan verwacht weer onderweg, late aankomsten. Twee jaarlingen hebben tot nu de weg naar huis niet meer gevonden, waaronder de 517, al een paar keer de eerste van het hok, juist met een dikke kopwind, zo'n duifje waar je naar kijkt voor de toekomst op de overnacht.
Ik schreef vorige week al over de foute inschatting die ik maakte door de duiven die dit weekend overnacht vliegen in te korven, denkend dat er een vroege lossing vanuit Quievrain zo plaats vinden.
Toch leek dit mee te vallen. Dinsdagochtend de duiven voor de overnacht gepakt en beoordeeld. Niks mis mee, mooi vol, zo glad als een aal, geen rare dingen met luchtwegen en mooi blank vlees. Goed in orde dus, geen teletextvorm, maar goed genoeg voor de opdracht die ze kregen, dus goed genoeg voor goede klasseringen en vooral goed thuis komen. Duivenmaat Bram neemt de duiven voor me mee naar het N.I.C. en korft ze in, zoals de laatste jaren gebruikelijk. Toen ik 's avonds de mand en de klok op kwam halen bij hem waren er complimenten voor de conditie waarin de duiven verkeerden. Ook de mensen aan de inkorftafel bevestigden dit volgens Bram. De zaterdag beloofde weer een mooie dag te worden.
De jaarlingen gingen de mand in voor Chateaudun, zo'n 650 kilometer. Mooie leervlucht, met goed weer zouden hier ook de aankomsten goed moeten zijn. In totaal dus tien dames in de strijd. Alleen de twee St. Vincent dames en een gewonde waren nog thuis, de rest in de korf.
Hoe anders ging het lopen... Vrijdagavond rond 21:00 reed ik naar huis, over de Afsluitdijk en keek echt de wereld uit. Glashelder, de gedachte aan nachtvliegers was snel gemaakt. Ook na zonsondergang was het nog heel lang licht. Het kon haast niet anders, er gingen duiven doorvliegen die nacht. Ook omdat er pas om 15:00 werd gelost, energie genoeg om door te zetten en 's nachts de thuisbasis bereiken.
De zaterdag gespendeerd met wachten. Het werd allemaal anders, fronten die niet oostwaarts maar westwaarts gingen, wat overigens niet te zien was op welke radar dan ook, totdat de wind plots omging.
Meldingen van Perigueux zijn mondjesmaat. In het N.I.C. twee meldingen om 13:37 en 13:45, beiden teletekst, daarna duurt het meer dan drie uur voor er weer een duif valt.
Chateaudun hetzelfde verhaal. De mannen uit Tzummarum pakken om 16:19, goed voor een volgens mij 2de plek NPO, eerste in de vereniging om 17:26, meer dan een uur later.
Om 18:33 eindelijk een duifje thuis, een jaarling vanaf Chateaudun, in het NIC zijn 's avonds zo'n 15 duiven thuis van Perigueux, er moeten 62 prijsduifjes komen. De vereniging kan gelukkig wel afslaan voor de dagfond, om 21:00 kunnen de klokken leeg.
De balans op zaterdagavond in Engelum: 's avonds 2 van de 10 duiven thuis, 2 jaarlingen vanuit Chateaudun, nog niets vanuit Perigueux.
 |
| Toch nog wat moois op zondagochtend |
Analyses en plannen voor de komende weken, ik heb ze even niet, eerst maar zien wat er thuiskomt.
Maar ook, gelukwensen een iedereen die vroeg pakte, weer 2 liefhebbers op teletekst in ons N.I.C. is toch goed nieuws. Diegenen die gaan inkorven voor Bacelona, succes!
Goede week.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten